Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Böttner, Konrad: Leichen- und Gedächtniß-Rede. Lauban, 1740.

Bild:
<< vorherige Seite


Cum subit atratae tristissima noctis imago,
Quae TIBI postremum tempus in orbe fuit;
Cum repeto lucem, qua nos, BOETTNERE, relinquis,
Guttatim lacrymae nostra per ora cadunt.
Alma palaestra silet, viduata decoribus istis,
Quid, rogat, ille meus? moesta juuenta silet.
Obstrupuit, sensitque suos fere damna per artus.
Vulnera vix coeunt omine scissa malo.
Ah! resonant verbis, resonant penetralia planctu,
Fistula nunc pendet, proh dolor! atque lyra.
Pallida mors imis figit sua tela medullis,
Pulueris & donat munera parua nigri,
Quaecunque adspicias, praebent alimenta dolori,
Et cathedram circum nil nisi squallor adest.
Scilicet ut soboles plorat deserta parentes,
Sic redit itque frequens anxia turba scholae.
Tristia fata Patris quidni ploremus amantes?
Plura referre licet. Quid? patre major erat.
Dicetur merito fatis haec naenia NOSTRI.
Exstat conueniens luctibus ille modus.
Ni mortalis eris nutritus lacte ferino,
O querulis planctus consonus esto sonis.
Adsis, Melpomene, tantis vlulatibus adsis.
Dignum laude virum Musa perire vetat.
Hocce leuamen erit. Fomentis hisce quiescunt,
Quos docuit magni vox operosa Viri.
Mens, animus, sensus tantum sua corpora linquunt,
Sed meliore tamen parte superstes erit.
Crescet
M 2


Cum ſubit atratae triſtiſſima noctis imago,
Quae TIBI poſtremum tempus in orbe fuit;
Cum repeto lucem, qua nos, BOETTNERE, relinquis,
Guttatim lacrymae noſtra per ora cadunt.
Alma palaeſtra ſilet, viduata decoribus iſtis,
Quid, rogat, ille meus? moeſta juuenta ſilet.
Obſtrupuit, ſenſitque ſuos fere damna per artus.
Vulnera vix coeunt omine ſciſſa malo.
Ah! reſonant verbis, reſonant penetralia planctu,
Fiſtula nunc pendet, proh dolor! atque lyra.
Pallida mors imis figit ſua tela medullis,
Pulueris & donat munera parua nigri,
Quaecunque adſpicias, praebent alimenta dolori,
Et cathedram circum nil niſi ſquallor adeſt.
Scilicet ut ſoboles plorat deſerta parentes,
Sic redit itque frequens anxia turba ſcholae.
Triſtia fata Patris quidni ploremus amantes?
Plura referre licet. Quid? patre major erat.
Dicetur merito fatis haec naenia NOSTRI.
Exſtat conueniens luctibus ille modus.
Ni mortalis eris nutritus lacte ferino,
O querulis planctus conſonus eſto ſonis.
Adſis, Melpomene, tantis vlulatibus adſis.
Dignum laude virum Muſa perire vetat.
Hocce leuamen erit. Fomentis hisce quieſcunt,
Quos docuit magni vox operoſa Viri.
Mens, animus, ſenſus tantum ſua corpora linquunt,
Sed meliore tamen parte ſuperſtes erit.
Creſcet
M 2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div type="fsEpicedia" n="1">
        <pb facs="#f0092" n="91"/>
        <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/>
        <div n="2">
          <head/>
          <lg type="poem">
            <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">C</hi>um &#x017F;ubit atratae tri&#x017F;ti&#x017F;&#x017F;ima noctis imago,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Quae TIBI po&#x017F;tremum tempus in orbe fuit;</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Cum repeto lucem, qua nos, BOETTNERE, relinquis,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Guttatim lacrymae no&#x017F;tra per ora cadunt.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Alma palae&#x017F;tra &#x017F;ilet, viduata decoribus i&#x017F;tis,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Quid, rogat, ille meus? moe&#x017F;ta juuenta &#x017F;ilet.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Ob&#x017F;trupuit, &#x017F;en&#x017F;itque &#x017F;uos fere damna per artus.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Vulnera vix coeunt omine &#x017F;ci&#x017F;&#x017F;a malo.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Ah! re&#x017F;onant verbis, re&#x017F;onant penetralia planctu,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Fi&#x017F;tula nunc pendet, proh dolor! atque lyra.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Pallida mors imis figit &#x017F;ua tela medullis,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Pulueris &amp; donat munera parua nigri,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Quaecunque ad&#x017F;picias, praebent alimenta dolori,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Et cathedram circum nil ni&#x017F;i &#x017F;quallor ade&#x017F;t.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Scilicet ut &#x017F;oboles plorat de&#x017F;erta parentes,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Sic redit itque frequens anxia turba &#x017F;cholae.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Tri&#x017F;tia fata Patris quidni ploremus amantes?</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Plura referre licet. Quid? patre major erat.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Dicetur merito fatis haec naenia NOSTRI.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Ex&#x017F;tat conueniens luctibus ille modus.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Ni mortalis eris nutritus lacte ferino,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">O querulis planctus con&#x017F;onus e&#x017F;to &#x017F;onis.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Ad&#x017F;is, Melpomene, tantis vlulatibus ad&#x017F;is.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Dignum laude virum Mu&#x017F;a perire vetat.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Hocce leuamen erit. Fomentis hisce quie&#x017F;cunt,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Quos docuit magni vox opero&#x017F;a Viri.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Mens, animus, &#x017F;en&#x017F;us tantum &#x017F;ua corpora linquunt,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Sed meliore tamen parte &#x017F;uper&#x017F;tes erit.</hi> </l><lb/>
            <fw type="sig" place="bottom">M 2</fw>
            <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq">Cre&#x017F;cet</hi> </fw><lb/>
          </lg>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[91/0092] Cum ſubit atratae triſtiſſima noctis imago, Quae TIBI poſtremum tempus in orbe fuit; Cum repeto lucem, qua nos, BOETTNERE, relinquis, Guttatim lacrymae noſtra per ora cadunt. Alma palaeſtra ſilet, viduata decoribus iſtis, Quid, rogat, ille meus? moeſta juuenta ſilet. Obſtrupuit, ſenſitque ſuos fere damna per artus. Vulnera vix coeunt omine ſciſſa malo. Ah! reſonant verbis, reſonant penetralia planctu, Fiſtula nunc pendet, proh dolor! atque lyra. Pallida mors imis figit ſua tela medullis, Pulueris & donat munera parua nigri, Quaecunque adſpicias, praebent alimenta dolori, Et cathedram circum nil niſi ſquallor adeſt. Scilicet ut ſoboles plorat deſerta parentes, Sic redit itque frequens anxia turba ſcholae. Triſtia fata Patris quidni ploremus amantes? Plura referre licet. Quid? patre major erat. Dicetur merito fatis haec naenia NOSTRI. Exſtat conueniens luctibus ille modus. Ni mortalis eris nutritus lacte ferino, O querulis planctus conſonus eſto ſonis. Adſis, Melpomene, tantis vlulatibus adſis. Dignum laude virum Muſa perire vetat. Hocce leuamen erit. Fomentis hisce quieſcunt, Quos docuit magni vox operoſa Viri. Mens, animus, ſenſus tantum ſua corpora linquunt, Sed meliore tamen parte ſuperſtes erit. Creſcet M 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/508578
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/508578/92
Zitationshilfe: Böttner, Konrad: Leichen- und Gedächtniß-Rede. Lauban, 1740, S. 91. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/508578/92>, abgerufen am 21.11.2024.