Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Münch, Johann: Christliche Leichpredigt. Straßburg, 1619.

Bild:
<< vorherige Seite

Parentalis.
geres: attamen cum fama tibi celebris ac pervagata Germa-
num huncce commendasset, Argentina evocandum eum cu-
rasti: excepisti ad venientem, qua fieri potuit clementia atque
humanitate: projectae valetudinis tuae incommoda eiaperui-
sti: usa es medicamentis, quae tibi praescripserat, successu feli-
ci: redire ad suos cupientem, cum prius munificentissimis
donis ornasses, clementer a te benevoleque dimisisti: quin
&, recrudescente morbo, revocasti, pari eum benignitate
complexura: nisi mors tua multum lachrymabilis atque acer-
ba, adventum ejus antevertisset. Ut vero magni Philosophi
nomen, ut Medici periti sibi comparavit toties a nobis lauda-
tus Senex: ita prudentiae civilis ei laudem qui derogarit, is ve-
ritati se hostem infensum que profiteatur, necesse est. Male,
non diffiteor, hoc olim nomine Philosophi audiverunt: audi-
unt etiamnum a paucis, quasi bubonum atque vespertilio-
num instar, caetui consortioque hominum sese eximant: spe-
culationibus intenti suis nullius praeterea rei cura tangantur:
circumferant inutilem in animis suis thesaurum: sint statuis
Mercurialibus similes, quae motus expertes, alijs viam mon-
strant: decidant, ut est in proverbio, de asino, quam primum
extra musaea & pulpita sua pedem extulerint. Et hoc est, quod
Lucilium Seneca monet: procul a se ableget quorundam mores
& ingenia: qui non proficere in melius, sed conspici velint: fugiat
asperum cultum: intonsum caput: barbam negligentiorem: indictum
argento odium: cubile humi positum, & quicquid aliud Philosophiae no-
men in vidiae subijcit, jam ante, etiamsi modeste tractetur, invidio-
sum.
Certe non Scholae magis, quam vitae discebat is, quo de
verba fiunt: putabat eam sibi excolendam Philosophiae par-
tem, quae in cognitione veri occupatur: non negligendam,
quae boni actionen propositam habet: dubitabat cum Cicerone,

utrum

Parentalis.
geres: attamen cum famâ tibi celebris ac pervagata Germa-
num huncce commendâſſet, Argentinâ evocandum eum cu-
râſti: excepiſti ad venientem, quâ fieri potuit clementiâ atque
humanitate: projectæ valetudinis tuæ incommoda eiaperui-
ſti: uſa es medicamentis, quæ tibi præſcripſerat, ſucceſſu feli-
ci: redire ad ſuos cupientem, cùm priùs munificentiſſimis
donis ornâſſes, clementer à te benevolèque dimiſiſti: quin
&, recrudeſcente morbo, revocâſti, pari eum benignitate
complexura: niſi mors tua multum lachrymabilis atque acer-
ba, adventum ejus antevertiſſet. Ut verò magni Philoſophi
nomen, ut Medici periti ſibi comparavit toties à nobis lauda-
tus Senex: ita prudentiæ civilis ei laudem qui derogarit, is ve-
ritati ſe hoſtem infenſum que profiteatur, neceſſe eſt. Malè,
non diffiteor, hoc olim nomine Philoſophi audiverunt: audi-
unt etiamnum à paucis, quaſi bubonum atque veſpertilio-
num inſtar, cætui conſortioque hominum ſeſe eximant: ſpe-
culationibus intenti ſuis nullius præterea rei curâ tangantur:
circumferant inutilem in animis ſuis theſaurum: ſint ſtatuis
Mercurialibus ſimiles, quæ motus expertes, alijs viam mon-
ſtrant: decidant, ut eſt in proverbio, de aſino, quàm primùm
extra muſæa & pulpita ſua pedem extulerint. Et hoc eſt, quod
Lucilium Seneca monet: procul à ſe ableget quorundam mores
& ingenia: qui non proficere in melius, ſed conſpici velint: fugiat
aſperum cultum: intonſum caput: barbam negligentiorem: indictum
argento odium: cubile humi poſitum, & quicquid aliud Philoſophiæ no-
men in vidiæ ſubijcit, jam ante, etiamſi modeſtè tractetur, invidio-
ſum.
Certè non Scholæ magis, quam vitæ diſcebat is, quo de
verba fiunt: putabat eam ſibi excolendam Philoſophiæ par-
tem, quæ in cognitione veri occupatur: non negligendam,
quæ boni actionẽ propoſitam habet: dubitabat cum Cicerone,

utrum
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <floatingText>
          <body>
            <div type="fsProgrammaAcademicum" n="1">
              <p>
                <pb facs="#f0047" n="45"/>
                <fw type="header" place="top"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g"> <hi rendition="#k">Parentalis.</hi> </hi> </hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">geres: attamen cum famâ tibi celebris ac pervagata Germa-<lb/>
num huncce commendâ&#x017F;&#x017F;et, <hi rendition="#i">Argentinâ</hi> evocandum eum cu-<lb/>&#x017F;ti<hi rendition="#i">:</hi> excepi&#x017F;ti ad venientem, quâ fieri potuit clementiâ atque<lb/>
humanitate<hi rendition="#i">:</hi> projectæ valetudinis tuæ incommoda eiaperui-<lb/>
&#x017F;ti<hi rendition="#i">:</hi> u&#x017F;a es medicamentis, quæ tibi præ&#x017F;crip&#x017F;erat, &#x017F;ucce&#x017F;&#x017F;u feli-<lb/>
ci: redire ad &#x017F;uos cupientem, cùm priùs munificenti&#x017F;&#x017F;imis<lb/>
donis ornâ&#x017F;&#x017F;es, clementer à te benevolèque dimi&#x017F;i&#x017F;ti: quin<lb/>
&amp;, recrude&#x017F;cente morbo, revocâ&#x017F;ti, pari eum benignitate<lb/>
complexura<hi rendition="#i">:</hi> ni&#x017F;i mors tua multum lachrymabilis atque acer-<lb/>
ba, adventum ejus anteverti&#x017F;&#x017F;et. Ut verò magni Philo&#x017F;ophi<lb/>
nomen, ut Medici periti &#x017F;ibi comparavit toties à nobis lauda-<lb/>
tus Senex<hi rendition="#i">:</hi> ita prudentiæ civilis ei laudem qui derogarit, is ve-<lb/>
ritati &#x017F;e ho&#x017F;tem infen&#x017F;um que profiteatur, nece&#x017F;&#x017F;e e&#x017F;t. Malè,<lb/>
non diffiteor, hoc olim nomine Philo&#x017F;ophi audiverunt: audi-<lb/>
unt etiamnum à paucis, qua&#x017F;i bubonum atque ve&#x017F;pertilio-<lb/>
num in&#x017F;tar, cætui con&#x017F;ortioque hominum &#x017F;e&#x017F;e eximant<hi rendition="#i">:</hi> &#x017F;pe-<lb/>
culationibus intenti &#x017F;uis nullius præterea rei curâ tangantur<hi rendition="#i">:</hi><lb/>
circumferant inutilem in animis &#x017F;uis the&#x017F;aurum<hi rendition="#i">:</hi> &#x017F;int &#x017F;tatuis<lb/>
Mercurialibus &#x017F;imiles, quæ motus expertes, alijs viam mon-<lb/>
&#x017F;trant: decidant, ut e&#x017F;t in proverbio, de a&#x017F;ino, quàm primùm<lb/>
extra mu&#x017F;æa &amp; pulpita &#x017F;ua pedem extulerint. Et hoc e&#x017F;t, quod<lb/><hi rendition="#i">Lucilium Seneca</hi> monet: procul à &#x017F;e ableget quorundam mores<lb/>
&amp; ingenia<hi rendition="#i">: qui non proficere in melius, &#x017F;ed con&#x017F;pici velint: fugiat<lb/>
a&#x017F;perum cultum: inton&#x017F;um caput: barbam negligentiorem: indictum<lb/>
argento odium: cubile humi po&#x017F;itum, &amp; quicquid aliud Philo&#x017F;ophiæ no-<lb/>
men in vidiæ &#x017F;ubijcit, jam ante, etiam&#x017F;i mode&#x017F;tè tractetur, invidio-<lb/>
&#x017F;um.</hi> Certè non Scholæ magis, quam vitæ di&#x017F;cebat is, quo de<lb/>
verba fiunt: putabat eam &#x017F;ibi excolendam Philo&#x017F;ophiæ par-<lb/>
tem, quæ in cognitione veri occupatur<hi rendition="#i">:</hi> non negligendam,<lb/>
quæ boni actione&#x0303; propo&#x017F;itam habet: dubitabat cum <hi rendition="#i">Cicerone,</hi></hi><lb/>
                <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq">utrum</hi> </fw><lb/>
              </p>
            </div>
          </body>
        </floatingText>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[45/0047] Parentalis. geres: attamen cum famâ tibi celebris ac pervagata Germa- num huncce commendâſſet, Argentinâ evocandum eum cu- râſti: excepiſti ad venientem, quâ fieri potuit clementiâ atque humanitate: projectæ valetudinis tuæ incommoda eiaperui- ſti: uſa es medicamentis, quæ tibi præſcripſerat, ſucceſſu feli- ci: redire ad ſuos cupientem, cùm priùs munificentiſſimis donis ornâſſes, clementer à te benevolèque dimiſiſti: quin &, recrudeſcente morbo, revocâſti, pari eum benignitate complexura: niſi mors tua multum lachrymabilis atque acer- ba, adventum ejus antevertiſſet. Ut verò magni Philoſophi nomen, ut Medici periti ſibi comparavit toties à nobis lauda- tus Senex: ita prudentiæ civilis ei laudem qui derogarit, is ve- ritati ſe hoſtem infenſum que profiteatur, neceſſe eſt. Malè, non diffiteor, hoc olim nomine Philoſophi audiverunt: audi- unt etiamnum à paucis, quaſi bubonum atque veſpertilio- num inſtar, cætui conſortioque hominum ſeſe eximant: ſpe- culationibus intenti ſuis nullius præterea rei curâ tangantur: circumferant inutilem in animis ſuis theſaurum: ſint ſtatuis Mercurialibus ſimiles, quæ motus expertes, alijs viam mon- ſtrant: decidant, ut eſt in proverbio, de aſino, quàm primùm extra muſæa & pulpita ſua pedem extulerint. Et hoc eſt, quod Lucilium Seneca monet: procul à ſe ableget quorundam mores & ingenia: qui non proficere in melius, ſed conſpici velint: fugiat aſperum cultum: intonſum caput: barbam negligentiorem: indictum argento odium: cubile humi poſitum, & quicquid aliud Philoſophiæ no- men in vidiæ ſubijcit, jam ante, etiamſi modeſtè tractetur, invidio- ſum. Certè non Scholæ magis, quam vitæ diſcebat is, quo de verba fiunt: putabat eam ſibi excolendam Philoſophiæ par- tem, quæ in cognitione veri occupatur: non negligendam, quæ boni actionẽ propoſitam habet: dubitabat cum Cicerone, utrum

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/523602
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/523602/47
Zitationshilfe: Münch, Johann: Christliche Leichpredigt. Straßburg, 1619, S. 45. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/523602/47>, abgerufen am 04.12.2024.