Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Münch, Johann: Christliche Leichpredigt. Straßburg, 1619.

Bild:
<< vorherige Seite

Oratio
aequaliter omnibus implorantibus, auxilia se sua porrecturam: nulli
unquam nocituram.
Et hac quidem ratione dum Senis nostri
charissimi scientia, labore, fide, cura, experientia, omnibus
pene vitae in ordinibus utimur: carpimus ab hac junipero fer-
tiliac viridante, baccas alius, ad sanitatem: folia & ligna alius,
ad odorem: precibus interim Deum lacessimus: ut vitae ejus
metas extendere: deque nostris annis, ipsius adaugere annos
dignetur: ecce inter hos votorum nostrorum scopulos elidi-
mur, jactamur, frangimur. Sic namq; summo illi rerum huma-
narum arbitro visum: ut nobile hoc pignus ac depositum:
quod terris aliquandiu commodarat, patrio denuo caelo re-
donaret: ut mercenarium hunc, qui & pondus diei, & solis ae-
stum obsequioso tulisset animo, laborum tandem fasce leva-
tum, quieti sempiternae manciparet. Id factum: morbus, qui
levius valetudinem ejus initio tentasse, & jam movisse castra
videbatur, paucos intra dies, furibundiac saevientis hostis ad
modum, revertitur: plures secum satellites adducit, plures
expedit arietes atque catapultas: quibus, in hoc nostro quic-
quid terrenum esset, fragile, casui obnoxium, iret expugna-
tum. Ivit, expugnavit: idque tanto minore negotio: quod &
corpusculum ejus, senio jam ante, laboribusque fractum,
vim facile quam vis exciperet: & vero insignis ille Medicus:
qui tot salubria alijs pharmaca praescripsisset. qui de aegris, me-
dicinam respuentibus, tam anxie fuisset conquestus, hoc ipso
in luctamine, ab omni prorsus medicamentorum usu abhor-
resceret. Quo magis vero ad ea, quae corporis valetudini in-
servirent, nauseabat aeger, & nonnunquan subringebatur: hoc
magis ad caelestia animus adspirabat: hoc studiosius ea & age-
bar, & ordinabat: quae ad felicem beatumq; hac e vita exitum
spectare videbantur. Recte, me Christe, & laudabiliter. Quod

sienim

Oratio
æqualiter omnibus implorantibus, auxilia ſe ſua porrecturam: nulli
unquam nocituram.
Et hâc quidem ratione dum Senis noſtri
chariſſimi ſcientiâ, labore, fide, curâ, experientiâ, omnibus
penè vitæ in ordinibus utimur: carpimus ab hac junipero fer-
tiliac viridante, baccas alius, ad ſanitatem: folia & ligna alius,
ad odorem: precibus interim Deum laceſſimus: ut vitæ ejus
metas extendere: deque noſtris annis, ipſius adaugere annos
dignetur: ecce inter hos votorum noſtrorum ſcopulos elidi-
mur, jactamur, frangimur. Sic namq; ſummo illi rerum huma-
narum arbitro viſum: ut nobile hoc pignus ac depoſitum:
quod terris aliquandiu commodârat, patrio denuò cælo re-
donaret: ut mercenarium hunc, qui & pondus diei, & ſolis æ-
ſtum obſequioſo tuliſſet animo, laborum tandem faſce leva-
tum, quieti ſempiternæ manciparet. Id factum: morbus, qui
leviùs valetudinem ejus initio tentâſſe, & jam moviſſe caſtra
videbatur, paucos intra dies, furibundiac ſævientis hoſtis ad
modum, revertitur: plures ſecum ſatellites adducit, plures
expedit arietes atque catapultas: quibus, in hoc noſtro quic-
quid terrenum eſſet, fragile, caſui obnoxium, iret expugna-
tum. Ivit, expugnavit: idque tanto minore negotio: quod &
corpuſculum ejus, ſenio jam antè, laboribusque fractum,
vim facilè quam vis exciperet: & verò inſignis ille Medicus:
qui tot ſalubria alijs pharmaca præſcripſiſſet. qui de ægris, me-
dicinam reſpuentibus, tàm anxiè fuiſſet conqueſtus, hoc ipſo
in luctamine, ab omni prorſus medicamentorum uſu abhor-
reſceret. Quò magis verò ad ea, quæ corporis valetudini in-
ſervirent, nauſeabat æger, & nonnunquã ſubringebatur: hòc
magis ad cæleſtia animus adſpirabat: hòc ſtudioſiùs ea & age-
bar, & ordinabat: quæ ad felicem beatumq; hac è vitâ exitum
ſpectare videbantur. Rectè, me Chriſte, & laudabiliter. Quod

ſienim
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <floatingText>
          <body>
            <div type="fsProgrammaAcademicum" n="1">
              <p>
                <pb facs="#f0052" n="50"/>
                <fw type="header" place="top"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g"> <hi rendition="#k">Oratio</hi> </hi> </hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">æqualiter omnibus implorantibus, auxilia &#x017F;e &#x017F;ua porrecturam: nulli<lb/>
unquam nocituram.</hi> Et hâc quidem ratione dum Senis no&#x017F;tri<lb/>
chari&#x017F;&#x017F;imi &#x017F;cientiâ, labore, fide, curâ, experientiâ, omnibus<lb/>
penè vitæ in ordinibus utimur: carpimus ab hac junipero fer-<lb/>
tiliac viridante, baccas alius, ad &#x017F;anitatem: folia &amp; ligna alius,<lb/>
ad odorem<hi rendition="#i">:</hi> precibus interim <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Deum</hi></hi> lace&#x017F;&#x017F;imus<hi rendition="#i">:</hi> ut vitæ ejus<lb/>
metas extendere<hi rendition="#i">:</hi> deque no&#x017F;tris annis, ip&#x017F;ius adaugere annos<lb/>
dignetur: ecce inter hos votorum no&#x017F;trorum &#x017F;copulos elidi-<lb/>
mur, jactamur, frangimur. Sic namq; &#x017F;ummo illi rerum huma-<lb/>
narum arbitro vi&#x017F;um<hi rendition="#i">:</hi> ut nobile hoc pignus ac depo&#x017F;itum:<lb/>
quod terris aliquandiu commodârat, patrio denuò cælo re-<lb/>
donaret: ut mercenarium hunc, qui &amp; pondus diei, &amp; &#x017F;olis æ-<lb/>
&#x017F;tum ob&#x017F;equio&#x017F;o tuli&#x017F;&#x017F;et animo, laborum tandem fa&#x017F;ce leva-<lb/>
tum, quieti &#x017F;empiternæ manciparet. Id factum: morbus, qui<lb/>
leviùs valetudinem ejus initio tentâ&#x017F;&#x017F;e, &amp; jam movi&#x017F;&#x017F;e ca&#x017F;tra<lb/>
videbatur, paucos intra dies, furibundiac &#x017F;ævientis ho&#x017F;tis ad<lb/>
modum, revertitur: plures &#x017F;ecum &#x017F;atellites adducit, plures<lb/>
expedit arietes atque catapultas<hi rendition="#i">:</hi> quibus, in hoc no&#x017F;tro quic-<lb/>
quid terrenum e&#x017F;&#x017F;et, fragile, ca&#x017F;ui obnoxium, iret expugna-<lb/>
tum. Ivit, expugnavit: idque tanto minore negotio: quod &amp;<lb/>
corpu&#x017F;culum ejus, &#x017F;enio jam antè, laboribusque fractum,<lb/>
vim facilè quam vis exciperet: &amp; verò in&#x017F;ignis ille Medicus:<lb/>
qui tot &#x017F;alubria alijs pharmaca præ&#x017F;crip&#x017F;i&#x017F;&#x017F;et. qui de ægris, me-<lb/>
dicinam re&#x017F;puentibus, tàm anxiè fui&#x017F;&#x017F;et conque&#x017F;tus, hoc ip&#x017F;o<lb/>
in luctamine, ab omni pror&#x017F;us medicamentorum u&#x017F;u abhor-<lb/>
re&#x017F;ceret. Quò magis verò ad ea, quæ corporis valetudini in-<lb/>
&#x017F;ervirent, nau&#x017F;eabat æger, &amp; nonnunqua&#x0303; &#x017F;ubringebatur: hòc<lb/>
magis ad cæle&#x017F;tia animus ad&#x017F;pirabat: hòc &#x017F;tudio&#x017F;iùs ea &amp; age-<lb/>
bar, &amp; ordinabat<hi rendition="#i">:</hi> quæ ad felicem beatumq; hac è vitâ exitum<lb/>
&#x017F;pectare videbantur. Rectè, <hi rendition="#i">me Chri&#x017F;te,</hi> &amp; laudabiliter. Quod</hi><lb/>
                <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq">&#x017F;ienim</hi> </fw><lb/>
              </p>
            </div>
          </body>
        </floatingText>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[50/0052] Oratio æqualiter omnibus implorantibus, auxilia ſe ſua porrecturam: nulli unquam nocituram. Et hâc quidem ratione dum Senis noſtri chariſſimi ſcientiâ, labore, fide, curâ, experientiâ, omnibus penè vitæ in ordinibus utimur: carpimus ab hac junipero fer- tiliac viridante, baccas alius, ad ſanitatem: folia & ligna alius, ad odorem: precibus interim Deum laceſſimus: ut vitæ ejus metas extendere: deque noſtris annis, ipſius adaugere annos dignetur: ecce inter hos votorum noſtrorum ſcopulos elidi- mur, jactamur, frangimur. Sic namq; ſummo illi rerum huma- narum arbitro viſum: ut nobile hoc pignus ac depoſitum: quod terris aliquandiu commodârat, patrio denuò cælo re- donaret: ut mercenarium hunc, qui & pondus diei, & ſolis æ- ſtum obſequioſo tuliſſet animo, laborum tandem faſce leva- tum, quieti ſempiternæ manciparet. Id factum: morbus, qui leviùs valetudinem ejus initio tentâſſe, & jam moviſſe caſtra videbatur, paucos intra dies, furibundiac ſævientis hoſtis ad modum, revertitur: plures ſecum ſatellites adducit, plures expedit arietes atque catapultas: quibus, in hoc noſtro quic- quid terrenum eſſet, fragile, caſui obnoxium, iret expugna- tum. Ivit, expugnavit: idque tanto minore negotio: quod & corpuſculum ejus, ſenio jam antè, laboribusque fractum, vim facilè quam vis exciperet: & verò inſignis ille Medicus: qui tot ſalubria alijs pharmaca præſcripſiſſet. qui de ægris, me- dicinam reſpuentibus, tàm anxiè fuiſſet conqueſtus, hoc ipſo in luctamine, ab omni prorſus medicamentorum uſu abhor- reſceret. Quò magis verò ad ea, quæ corporis valetudini in- ſervirent, nauſeabat æger, & nonnunquã ſubringebatur: hòc magis ad cæleſtia animus adſpirabat: hòc ſtudioſiùs ea & age- bar, & ordinabat: quæ ad felicem beatumq; hac è vitâ exitum ſpectare videbantur. Rectè, me Chriſte, & laudabiliter. Quod ſienim

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/523602
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/523602/52
Zitationshilfe: Münch, Johann: Christliche Leichpredigt. Straßburg, 1619, S. 50. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/523602/52>, abgerufen am 04.12.2024.