Richter, Gottfried: Fröliches Himmlisches Bewillkommen/ Treuer Prediger und Knechte Gottes. Liegnitz, [1678].PRoh! inconstantis fallacia lumina Sortis: Dilectum PATREM mors violenta rapit. Auxilium quando deposcit debilis aetas, Auxilium heu! rapitur falce furente Necis. Mittimus ast quare tristi de corde querelas? Et placet haud nobis, quod Domino placuit? Nam sibi Dilectos ad se trahit almus Iöva: Nec ventura sinit tela dolere Crucis. Incolit aeternum nunc pulchra habitacula Christi: Et monstrata aliis gaudia, laetus agit. Prospiciet nob is coelestis Dextra Parentis: Non solet haec prolem deseruisse Pii. His paucis Beati Dom. Parentis obitum Lachrymabundus conqueritur Filius animo moestissimus Casparus Keselerus. WEnn andre umb sein Grab/ Herr Vater/ mühsam sind/ Kan ich vor Wehmutt nichts/ als Thränen lassen fliessen/ Daß ich so zeitlich sol die Vater-Treu vermissen: Nun GOtt wird künfftig seyn mein Vater/ ich sein Kind! Gottfried Keßler. Epi-
PRoh! inconſtantis fallacia lumina Sortis: Dilectum PATREM mors violenta rapit. Auxilium quando depoſcit debilis ætas, Auxilium heu! rapitur falce furente Necis. Mittimus aſt quare triſti de corde querelas? Et placet haud nobis, quod Domino placuit? Nam ſibi Dilectos ad ſe trahit almus Iöva: Nec ventura ſinit tela dolere Crucis. Incolit æternum nunc pulchra habitacula Chriſti: Et monſtrata aliis gaudia, lætus agit. Proſpiciet nob is cœleſtis Dextra Parentis: Non ſolet hæc prolem deſeruiſſe Pii. His paucis Beati Dom. Parentis obitum Lachrymabundus conqueritur Filius animo mœſtisſimus Caſparus Keſelerus. WEnn andre umb ſein Grab/ Herꝛ Vater/ muͤhſam ſind/ Kan ich vor Wehmutt nichts/ als Thraͤnen laſſen flieſſen/ Daß ich ſo zeitlich ſol die Vater-Treu vermiſſen: Nun GOtt wird kuͤnfftig ſeyn mein Vater/ ich ſein Kind! Gottfried Keßler. Epi-
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <floatingText> <body> <div type="fsEpicedia" n="1"> <pb facs="#f0079" n="[79]"/> <div n="2"> <head/> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">P</hi>Roh<hi rendition="#i">!</hi> inconſtantis fallacia lumina Sortis:</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Dilectum PATREM mors violenta rapit.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Auxilium quando depoſcit debilis ætas,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Auxilium heu<hi rendition="#i">!</hi> rapitur falce furente Necis.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Mittimus aſt quare triſti de corde querelas?</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Et placet haud nobis, quod Domino placuit?</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Nam ſibi Dilectos ad ſe trahit almus Iöva:</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Nec ventura ſinit tela dolere Crucis.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Incolit æternum nunc pulchra habitacula Chriſti:</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Et monſtrata aliis gaudia, lætus agit.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Proſpiciet nob is cœleſtis Dextra Parentis:</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Non ſolet hæc prolem deſeruiſſe Pii.</hi> </l> </lg><lb/> <closer> <salute> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">His paucis<lb/> Beati Dom. Parentis obitum<lb/> Lachrymabundus conqueritur<lb/> Filius animo mœſtisſimus</hi><lb/> Caſparus Keſelerus.</hi> </hi> </salute> </closer> </div><lb/> <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/> <div n="2"> <head/> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#fr"><hi rendition="#in">W</hi>Enn andre umb ſein Grab/ Herꝛ Vater/ muͤhſam</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#c">ſind/</hi> </l><lb/> <l>Kan ich vor Wehmutt nichts/ als Thraͤnen laſſen</l><lb/> <l> <hi rendition="#c">flieſſen/</hi> </l><lb/> <l>Daß ich ſo zeitlich ſol die Vater-Treu vermiſſen:</l><lb/> <l>Nun GOtt wird kuͤnfftig ſeyn mein Vater/ ich ſein Kind!</l> </lg><lb/> <closer> <salute> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#fr">Gottfried Keßler.</hi> </hi> </salute> </closer> </div> </div><lb/> <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq">Epi-</hi> </fw> </body> </floatingText> </div> </body> </text> </TEI> [[79]/0079]
PRoh! inconſtantis fallacia lumina Sortis:
Dilectum PATREM mors violenta rapit.
Auxilium quando depoſcit debilis ætas,
Auxilium heu! rapitur falce furente Necis.
Mittimus aſt quare triſti de corde querelas?
Et placet haud nobis, quod Domino placuit?
Nam ſibi Dilectos ad ſe trahit almus Iöva:
Nec ventura ſinit tela dolere Crucis.
Incolit æternum nunc pulchra habitacula Chriſti:
Et monſtrata aliis gaudia, lætus agit.
Proſpiciet nob is cœleſtis Dextra Parentis:
Non ſolet hæc prolem deſeruiſſe Pii.
His paucis
Beati Dom. Parentis obitum
Lachrymabundus conqueritur
Filius animo mœſtisſimus
Caſparus Keſelerus.
WEnn andre umb ſein Grab/ Herꝛ Vater/ muͤhſam
ſind/
Kan ich vor Wehmutt nichts/ als Thraͤnen laſſen
flieſſen/
Daß ich ſo zeitlich ſol die Vater-Treu vermiſſen:
Nun GOtt wird kuͤnfftig ſeyn mein Vater/ ich ſein Kind!
Gottfried Keßler.
Epi-
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/539562 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/539562/79 |
Zitationshilfe: | Richter, Gottfried: Fröliches Himmlisches Bewillkommen/ Treuer Prediger und Knechte Gottes. Liegnitz, [1678], S. [79]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/539562/79>, abgerufen am 16.02.2025. |