Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Birken, Sigmund von: Die Fried-erfreuete Teutonje. Nürnberg, 1652.

Bild:
<< vorherige Seite

etiam insania, odisse illos, qui - loquendopossunt Vitam reddere
mortuis?
(Beza in luvenil.) Vereor autem, ut, dum laudari ineptum
putamus, desinamus laudanda facere
(Plin. Ep. 3, 21)

+ Asinus lyram, Sus tubam audivit. Prov.
+ Isid Ep. 2 227, e poietike ulen ekhei to pseudos.

XXXIIX. Mihi sane misomousoi imo amousoi videntur, qui-
bus humaniora hec sordent. Acutissime quoddam nostro se-
culo literarium jubar scribit, unam particulam Sine haut pau-
cos maculare. Ita Imperator sine justitia, est fluvius sine aqua;
doctus sine opere, est nubes sine imbribus; dives sine liberali
manu, est arbor sine fructu: & qui reliqui in Ceritum tabula
veniunt. Unum adhuc videtur mihi deesse ibi, quod supplebo:
Literae sine Poesi sunt Musaesine plectris, & Apollo sine Cythara. Sed
& hoc moneo: ad Musarum harum castra excursorem agas, non
transfugam. Degustandum hisce, non ingurgitandum. Cetera
negotium fac tuum; in his otiare. Sic actionum quoque ratio
tibi constabit, cum nihil egeris, & vitam tuam immortalitati
emancipabis, dum nullum ejus momentum mors habebit.
adeoque cum nec otio tempus tibi perierit, omne illud post te
vivet, quod te vivente non est mortuum - multaq pars tui Vita-
bit Libitinam
(Horat. Od. 3. 30.) Ita quod temporis alit ambulatio-
nibus, comessationib. & id genus jacturis perdunt, Poeta quasi
aliud agendo ad usum acommodat, & Musarum ferias agit.

* D Joh. Val. Andr. Mythol, Christ. manip. 4. n. 42.

XXXIX. Inter haecad urbem pertendi, & in Museum meum
me recepi, dum caelum condidit umbra luppiter, & rebus nox abs-
tulit atra colorem.
(Virg. AEn. 6, 271.) Ibi jam dicta omnia in me-
moriam revocabundus, non poteram mihi temperare, quin au-
gustissimae
spei Principi Ferdinando Alberto, cultus mei mo-
numentum aliquod erigerem. Has igitur strophas in ceram di-
ctitabam:

Matris delicium, spes bona Seculi,
Heroum nitido flos sate semine,
maturans senium in vere juventulae,
Stirpis dulce decus Tuae!
Proles magna Ducum! quo Tibi nablio,
quae Te digna canam? quos mea barbitos
tentabit numeros? queis animem, fides
foetas laude Tua, modis?
Non

etiam inſania, odiſſe illos, qui ‒ loquendopoſſunt Vitam reddere
mortuis?
(Beza in luvenil.) Vereor autem, ut, dum laudari ineptum
putamus, deſinamus laudanda facere
(Plin. Ep. 3, 21)

Aſinus lyram, Sus tubam audivit. Prov.
Iſid Ep. 2 227, ἡ ποιητικὴ ὗλην ἐχει τὸ ψέυδος.

XXXIIX. Mihi ſanè μισόμȣσοι imo ἄμȣσοι videntur, qui-
bus humaniora hęc ſordent. Acutiſſimè quoddam noſtro ſe-
culo literarium jubar ſcribit, unam particulam Sine haut pau-
cos maculare. Ita Imperator ſine juſtitia, eſt fluvius ſine aqua;
doctus ſine opere, eſt nubes ſine imbribus; dives ſine liberali
manu, eſt arbor ſine fructu: & qui reliqui in Ceritum tabulâ
veniunt. Unum adhuc videtur mihi deeſſe ibi, quod ſupplebo:
Literæ ſine Poeſi ſunt Muſæſine plectris, & Apollo ſine Cythara. Sed
& hoc moneo: ad Muſarum harum caſtra excurſorem agas, nõ
transfugam. Deguſtandum hiſce, non ingurgitandum. Cetera
negotium fac tuum; in his otiare. Sic actionum quoque ratio
tibi conſtabit, cum nihil egeris, & vitam tuam immortalitati
emancipabis, dum nullum ejus momentum mors habebit.
adeoque cum nec otio tempus tibi perierit, omne illud poſt te
vivet, quod te vivente non eſt mortuum ‒ multaq́ pars tui Vita-
bit Libitinam
(Horat. Od. 3. 30.) Ita quod temporis alit ambulatio-
nibus, comeſſationib. & id genus jacturis perdunt, Poeta quaſi
aliud agendo ad uſum acommodat, & Muſarum ferias agit.

* D Joh. Val. Andr. Mythol, Chriſt. manip. 4. n. 42.

XXXIX. Inter hæcad urbem pertendi, & in Muſeum meum
me recepi, dum cælum condidit umbra luppiter, & rebus nox abs-
tulit atra colorem.
(Virg. Æn. 6, 271.) Ibi jam dicta omnia in me-
moriam revocabundus, non poteram mihi temperare, quin au-
guſtiſſimæ
ſpei Principi Ferdinando Alberto, cultùs mei mo-
numentum aliquod erigerem. Has igitur ſtrophas in ceram di-
ctitabam:

Matris delicium, ſpes bona Seculi,
Heroum nitido flos ſate ſemine,
maturans ſenium in vere juventulæ,
Stirpis dulce decus Tuæ!
Proles magna Ducum! quo Tibi nablio,
quæ Te digna canam? quos mea barbitos
tentabit numeros? quîs animem, fides
fœtas laude Tuâ, modis?
Non
<TEI>
  <text>
    <front>
      <div>
        <p>
          <pb facs="#f0043"/> <hi rendition="#aq">etiam in&#x017F;ania, odi&#x017F;&#x017F;e illos, qui &#x2012; <hi rendition="#i">loquendopo&#x017F;&#x017F;unt Vitam reddere<lb/>
mortuis?</hi> (<hi rendition="#i">Beza in luvenil.</hi>) Vereor autem, ut, <hi rendition="#i">dum laudari ineptum<lb/>
putamus, de&#x017F;inamus laudanda facere</hi> (<hi rendition="#i">Plin. Ep. 3, 21</hi>)</hi> </p><lb/>
        <note place="end" n="&#x2020;"> <hi rendition="#aq">A&#x017F;inus lyram, Sus tubam audivit. Prov.</hi> </note><lb/>
        <note place="end" n="&#x2020;"><hi rendition="#aq">I&#x017F;id Ep. 2 227,</hi> &#x1F21; &#x03C0;&#x03BF;&#x03B9;&#x03B7;&#x03C4;&#x03B9;&#x03BA;&#x1F74; &#x1F57;&#x03BB;&#x03B7;&#x03BD; &#x1F10;&#x03C7;&#x03B5;&#x03B9; &#x03C4;&#x1F78; &#x03C8;&#x03AD;&#x03C5;&#x03B4;&#x03BF;&#x03C2;.</note><lb/>
        <p><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">XXXIIX.</hi> Mihi &#x017F;anè</hi> &#x03BC;&#x03B9;&#x03C3;&#x03CC;&#x03BC;&#x0223;&#x03C3;&#x03BF;&#x03B9; <hi rendition="#aq">imo</hi> &#x1F04;&#x03BC;&#x0223;&#x03C3;&#x03BF;&#x03B9; <hi rendition="#aq">videntur, qui-<lb/>
bus humaniora h&#x0119;c &#x017F;ordent. Acuti&#x017F;&#x017F;imè quoddam no&#x017F;tro &#x017F;e-<lb/>
culo literarium jubar <ref target="#*"/> &#x017F;cribit, unam particulam <hi rendition="#i">Sine</hi> haut pau-<lb/>
cos maculare. Ita Imperator &#x017F;ine <hi rendition="#i">j</hi>u&#x017F;titia, e&#x017F;t fluvius &#x017F;ine aqua;<lb/>
doctus &#x017F;ine opere, e&#x017F;t nubes &#x017F;ine imbribus; dives &#x017F;ine liberali<lb/>
manu, e&#x017F;t arbor &#x017F;ine fructu: &amp; qui reliqui in Ceritum tabulâ<lb/>
veniunt. Unum adhuc videtur mihi dee&#x017F;&#x017F;e ibi, quod &#x017F;upplebo:<lb/><hi rendition="#i">Literæ &#x017F;ine Poe&#x017F;i &#x017F;unt Mu&#x017F;æ&#x017F;ine plectris, &amp; Apollo &#x017F;ine Cythara</hi>. Sed<lb/>
&amp; hoc moneo: ad Mu&#x017F;arum harum ca&#x017F;tra excur&#x017F;orem agas, no&#x0303;<lb/>
transfugam. Degu&#x017F;tandum hi&#x017F;ce, non ingurgitandum. Cetera<lb/>
negotium fac tuum; in his otiare. Sic actionum quoque ratio<lb/>
tibi con&#x017F;tabit, cum nihil egeris, &amp; vitam tuam immortalitati<lb/>
emancipabis, dum nullum ejus momentum mors habebit.<lb/>
adeoque cum nec otio tempus tibi perierit, omne illud po&#x017F;t te<lb/>
vivet, quod te vivente non e&#x017F;t mortuum &#x2012; <hi rendition="#i">multaq&#x0301; pars tui Vita-<lb/>
bit Libitinam</hi> (<hi rendition="#i">Horat. Od. 3. 30.</hi>) Ita quod temporis alit ambulatio-<lb/>
nibus, come&#x017F;&#x017F;ationib. &amp; id genus jacturis perdunt, Poeta qua&#x017F;i<lb/>
aliud agendo ad u&#x017F;um acommodat, &amp; Mu&#x017F;arum ferias agit.</hi></p><lb/>
        <note place="end" n="*"> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">D</hi> Joh. Val. Andr. Mythol, Chri&#x017F;t. manip. 4. n. 42.</hi> </note><lb/>
        <p> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">XXXIX.</hi> Inter hæcad urbem pertendi, &amp; in Mu&#x017F;eum meum<lb/>
me recepi, dum <hi rendition="#i">cælum condidit umbra luppiter, &amp; rebus nox abs-<lb/>
tulit atra colorem.</hi> (<hi rendition="#i">Virg. Æn. 6, 271.</hi>) Ibi jam dicta omnia in me-<lb/>
moriam revocabundus, non poteram mihi temperare, quin <hi rendition="#i">au-<lb/>
gu&#x017F;ti&#x017F;&#x017F;imæ</hi> &#x017F;pei <hi rendition="#i">Principi</hi> <hi rendition="#k">Ferdinando Alberto</hi>, cultùs mei mo-<lb/>
numentum <hi rendition="#i">a</hi>liquod erigerem. Has igitur &#x017F;trophas in ceram di-<lb/>
ctitabam:</hi> </p><lb/>
        <lg type="poem">
          <l> <hi rendition="#aq">Matris <hi rendition="#i">delicium, &#x017F;pes bona Seculi,</hi></hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Heroum nitido flos &#x017F;ate &#x017F;emine,</hi> </hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">maturans &#x017F;enium in vere juventulæ,</hi> </hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Stirpis dulce decus Tuæ!</hi> </hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Proles magna Ducum! quo Tibi nablio,</hi> </hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">quæ Te digna canam? quos mea barbitos</hi> </hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">tentabit numeros? quîs animem, fides</hi> </hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">f&#x0153;tas laude Tuâ, modis?</hi> </hi> </l><lb/>
          <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Non</hi> </hi> </fw><lb/>
        </lg>
      </div>
    </front>
  </text>
</TEI>
[0043] etiam inſania, odiſſe illos, qui ‒ loquendopoſſunt Vitam reddere mortuis? (Beza in luvenil.) Vereor autem, ut, dum laudari ineptum putamus, deſinamus laudanda facere (Plin. Ep. 3, 21) † Aſinus lyram, Sus tubam audivit. Prov. † Iſid Ep. 2 227, ἡ ποιητικὴ ὗλην ἐχει τὸ ψέυδος. XXXIIX. Mihi ſanè μισόμȣσοι imo ἄμȣσοι videntur, qui- bus humaniora hęc ſordent. Acutiſſimè quoddam noſtro ſe- culo literarium jubar ſcribit, unam particulam Sine haut pau- cos maculare. Ita Imperator ſine juſtitia, eſt fluvius ſine aqua; doctus ſine opere, eſt nubes ſine imbribus; dives ſine liberali manu, eſt arbor ſine fructu: & qui reliqui in Ceritum tabulâ veniunt. Unum adhuc videtur mihi deeſſe ibi, quod ſupplebo: Literæ ſine Poeſi ſunt Muſæſine plectris, & Apollo ſine Cythara. Sed & hoc moneo: ad Muſarum harum caſtra excurſorem agas, nõ transfugam. Deguſtandum hiſce, non ingurgitandum. Cetera negotium fac tuum; in his otiare. Sic actionum quoque ratio tibi conſtabit, cum nihil egeris, & vitam tuam immortalitati emancipabis, dum nullum ejus momentum mors habebit. adeoque cum nec otio tempus tibi perierit, omne illud poſt te vivet, quod te vivente non eſt mortuum ‒ multaq́ pars tui Vita- bit Libitinam (Horat. Od. 3. 30.) Ita quod temporis alit ambulatio- nibus, comeſſationib. & id genus jacturis perdunt, Poeta quaſi aliud agendo ad uſum acommodat, & Muſarum ferias agit. * D Joh. Val. Andr. Mythol, Chriſt. manip. 4. n. 42. XXXIX. Inter hæcad urbem pertendi, & in Muſeum meum me recepi, dum cælum condidit umbra luppiter, & rebus nox abs- tulit atra colorem. (Virg. Æn. 6, 271.) Ibi jam dicta omnia in me- moriam revocabundus, non poteram mihi temperare, quin au- guſtiſſimæ ſpei Principi Ferdinando Alberto, cultùs mei mo- numentum aliquod erigerem. Has igitur ſtrophas in ceram di- ctitabam: Matris delicium, ſpes bona Seculi, Heroum nitido flos ſate ſemine, maturans ſenium in vere juventulæ, Stirpis dulce decus Tuæ! Proles magna Ducum! quo Tibi nablio, quæ Te digna canam? quos mea barbitos tentabit numeros? quîs animem, fides fœtas laude Tuâ, modis? Non

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652/43
Zitationshilfe: Birken, Sigmund von: Die Fried-erfreuete Teutonje. Nürnberg, 1652, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652/43>, abgerufen am 23.11.2024.