Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Dannhauer, Johann Conrad: Catechismus Milch. Bd. 5. Straßburg, 1654.

Bild:
<< vorherige Seite

Predigt.
ffantes, ab huiusmodi arboribus odores ad propinqua maris loca perferunt: Non
enim remissam aromata & vetustam, veluti apud nos accidit, vim habent, sed ingen-
ten recentem que & quae ad omnes sensus perveniat. Aura quidem ex optimis mixta
odoribus ad maritima descendens multa suavitate navigantes afficit, & confert vale-
tudini, ut qui odores hos sentiunt; ambrosiam, quam narrant fabulae (tanta enim
odorum excellentia nullum sibi nomen invenit aptius) esse putent. Huius gentis me-
tropolis est, quam Saban appetant, super montem sita. Reges habet ex generis suc-
cessione, eos quibus multitudo honores distribuit, bonis malisque immixtos. Bea-
tam namque vitam habere videntur, quod reliquis imperantes rationem ab se gesto-
rum minime coguntur reddere; infelicem vero quod nunquam regiam exire que-
unt. Nam si palam prodirent, a turba hominum lapidibus, veteri quodam Deorum
responso obruerentur. Ex quo coniectura non contemnenda duci potest, quare
Hierosolymam Regina Saba, non Rex ipse venerit. Nec profecto necesse est hanc
Reginam sine marito regnasse, ut propterea ei regnum in Aethiopia quaerere opor-
teat. Quanquam & apud Sabaeos Reginas im perasse tradit Claudianus in Eutrop.

-- -- Medis, levibusque Sabaeis
Im perat hic sexus, Reginarum que sub armis
Barbariae pars magna jacet.

Sanct. ad Reg. pag. 1118. Post alia multa de Sabaeorum plaga; deque aro-
matum varietate, & copia dicit, Tanta vero aromatum copia redundat, ut pro sar-
mentis, lignisque ustilibus, cinnamomo, casia & reliquis talibus utantur. Isti (Sa-
baei) simul, & Geraei ob eximias facultates cunctorum locupletissimi sunt, vario prae-
diti apparatu, &c. Vasis aureis & argen teis &c. Nam fores, parietes, testa ebore,
argento atque auro, lapillis, distinctis visuntur ornamentis. Plin. lib. 6. cap. 28. ait,
Sabaeos (eos nimirum, qui sunt in Arabia felici) ditissimos sylvarum fertilitate odo-
rifera, auri metallis, agrorum riguis, mellis, ceraeque proventu.


Fürnemlich mag Lutherus sampt andern ein absehen gehabt haben auff die
köstliche Lands-früchte/ so diese Königin mit sich genommen/ Salomon
damit zuverehren; Sie gabe dem Könige hundert vnd zwantzig1. Reg. 10.
10.

Centner Goldes/ vnd sehr viel Specerey vnd Edelgesteine/ es
kam nicht mehr so viel Specerey/ als die Konnigin von Reich
Arabia dem Könige Salomon gab.
Nun waren diß die cantica
terrae,
der Lands preiß/ deß glückseligen Königreichs Arabiae/ wie Herodo-
tus
bezeuget. War also eine glückselige/ auß dem reichen vnd glückseligen
Arabia/ reiche vnd mächtige Königin/ die ihr magnisicentz vnd Reich-
thumb herfür leuchten lassen/ nicht nur in gemelten edlen/ herrlichen presen-
ten vnd Geschencken/ sondern auch in ihrem prächtigen Pomp vud Auff-
zug/ dann sie kam gen Jerusalem mit einem sehr grossem Zeug/1. Reg. 10,
2.

mit Kamelen/ die Specerey trugen vnd viel Goldes vnd Edel-
gesteine
! Aber diese felicitas vnd Glückseligkeit mag sie nicht sättigen/
ihr generos vnd edel Hertz vnd Gewissen stillen/ sie trachtet nach einer an-

dern
o o o iij

Predigt.
ffantes, ab huiusmodi arboribus odores ad propinqua maris loca perferunt: Non
enim remiſſam aromata & vetuſtam, veluti apud nos accidit, vim habent, ſed ingen-
tẽ recentem que & quæ ad omnes ſenſus perveniat. Aura quidem ex optimis mixta
odoribus ad maritima deſcendens multa ſuavitate navigantes afficit, & confert vale-
tudini, ut qui odores hos ſentiunt; ambroſiam, quam narrant fabulæ (tanta enim
odorum excellentia nullum ſibi nomen invenit aptius) eſſe putent. Huius gentis me-
tropolis eſt, quam Saban appetant, ſuper montem ſita. Reges habet ex generis ſuc-
ceſſione, eos quibus multitudo honores diſtribuit, bonis malisque immixtos. Bea-
tam namque vitam habere videntur, quod reliquis imperantes rationem ab ſe geſto-
rum minimè coguntur reddere; infelicem verò quod nunquam regiam exire que-
unt. Nam ſi palam prodirent, à turba hominum lapidibus, veteri quodam Deorum
reſponſo obruerentur. Ex quo coniectura non contemnenda duci poteſt, quare
Hieroſolymam Regina Saba, non Rex ipſe venerit. Nec profectò neceſſe eſt hanc
Reginam ſine marito regnaſſe, ut propterea ei regnum in Aethiopia quærere opor-
teat. Quanquam & apud Sabæos Reginas im peraſſe tradit Claudianus in Eutrop.

— — Medis, levibusque Sabæis
Im perat hic ſexus, Reginarum que ſub armis
Barbariæ pars magna jacet.

Sanct. ad Reg. pag. 1118. Poſt alia multa de Sabæorum plaga; deque aro-
matum varietate, & copiâ dicit, Tanta vero aromatum copia redundat, ut pro ſar-
mentis, lignisque uſtilibus, cinnamomo, caſia & reliquis talibus utantur. Iſti (Sa-
bæi) ſimul, & Geræi ob eximias facultates cunctorum locupletiſſimi ſunt, vario præ-
diti apparatu, &c. Vaſis aureis & argen teis &c. Nam fores, parietes, teſta ebore,
argento atque auro, lapillis, diſtinctis viſuntur ornamentis. Plin. lib. 6. cap. 28. ait,
Sabæos (eos nimirum, qui ſunt in Arabia felici) ditiſſimos ſylvarum fertilitate odo-
rifera, auri metallis, agrorum riguis, mellis, ceræque proventu.


Fuͤrnemlich mag Lutherus ſampt andern ein abſehen gehabt haben auff die
koͤſtliche Lands-fruͤchte/ ſo dieſe Koͤnigin mit ſich genommen/ Salomon
damit zuverehren; Sie gabe dem Koͤnige hundert vnd zwantzig1. Reg. 10.
10.

Centner Goldes/ vnd ſehr viel Specerey vnd Edelgeſteine/ es
kam nicht mehr ſo viel Specerey/ als die Kõnigin von Reich
Arabia dem Koͤnige Salomon gab.
Nun waren diß die cantica
terræ,
der Lands preiß/ deß gluͤckſeligen Koͤnigreichs Arabiæ/ wie Herodo-
tus
bezeuget. War alſo eine gluͤckſelige/ auß dem reichen vnd gluͤckſeligen
Arabia/ reiche vnd maͤchtige Koͤnigin/ die ihr magniſicentz vnd Reich-
thumb herfuͤr leuchten laſſen/ nicht nur in gemelten edlen/ herrlichen pręſen-
ten vnd Geſchencken/ ſondern auch in ihrem praͤchtigen Pomp vud Auff-
zug/ dann ſie kam gen Jeruſalem mit einem ſehr groſſem Zeug/1. Reg. 10,
2.

mit Kamelen/ die Specerey trugen vnd viel Goldes vnd Edel-
geſteine
! Aber dieſe felicitas vnd Gluͤckſeligkeit mag ſie nicht ſaͤttigen/
ihr generos vnd edel Hertz vnd Gewiſſen ſtillen/ ſie trachtet nach einer an-

dern
o o o iij
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <cit>
            <quote>
              <p>
                <pb facs="#f0697" n="1213"/>
                <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Predigt.</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">ffantes, ab huiusmodi arboribus odores ad propinqua maris loca perferunt: Non<lb/>
enim remi&#x017F;&#x017F;am aromata &amp; vetu&#x017F;tam, veluti apud nos accidit, vim habent, &#x017F;ed ingen-<lb/>
te&#x0303; recentem que &amp; quæ ad omnes &#x017F;en&#x017F;us perveniat. Aura quidem ex optimis mixta<lb/>
odoribus ad maritima de&#x017F;cendens multa &#x017F;uavitate navigantes afficit, &amp; confert vale-<lb/>
tudini, ut qui odores hos &#x017F;entiunt; ambro&#x017F;iam, quam narrant fabulæ (tanta enim<lb/>
odorum excellentia nullum &#x017F;ibi nomen invenit aptius) e&#x017F;&#x017F;e putent. Huius gentis me-<lb/>
tropolis e&#x017F;t, quam Saban appetant, &#x017F;uper montem &#x017F;ita. Reges habet ex generis &#x017F;uc-<lb/>
ce&#x017F;&#x017F;ione, eos quibus multitudo honores di&#x017F;tribuit, bonis malisque immixtos. Bea-<lb/>
tam namque vitam habere videntur, quod reliquis imperantes rationem ab &#x017F;e ge&#x017F;to-<lb/>
rum minimè coguntur reddere; infelicem verò quod nunquam regiam exire que-<lb/>
unt. Nam &#x017F;i palam prodirent, à turba hominum lapidibus, veteri quodam Deorum<lb/>
re&#x017F;pon&#x017F;o obruerentur. Ex quo coniectura non contemnenda duci pote&#x017F;t, quare<lb/>
Hiero&#x017F;olymam Regina Saba, non Rex ip&#x017F;e venerit. Nec profectò nece&#x017F;&#x017F;e e&#x017F;t hanc<lb/>
Reginam &#x017F;ine marito regna&#x017F;&#x017F;e, ut propterea ei regnum in Aethiopia quærere opor-<lb/>
teat. Quanquam &amp; apud Sabæos Reginas im pera&#x017F;&#x017F;e tradit Claudianus in Eutrop.</hi> </p><lb/>
              <lg type="poem">
                <l>&#x2014; &#x2014; <hi rendition="#aq">Medis, levibusque Sabæis</hi></l><lb/>
                <l> <hi rendition="#aq">Im perat hic &#x017F;exus, Reginarum que &#x017F;ub armis</hi> </l><lb/>
                <l> <hi rendition="#aq">Barbariæ pars magna jacet.</hi> </l>
              </lg><lb/>
              <p> <hi rendition="#aq">Sanct. ad Reg. pag. 1118. Po&#x017F;t alia multa de Sabæorum plaga; deque aro-<lb/>
matum varietate, &amp; copiâ dicit, Tanta vero aromatum copia redundat, ut pro &#x017F;ar-<lb/>
mentis, lignisque u&#x017F;tilibus, cinnamomo, ca&#x017F;ia &amp; reliquis talibus utantur. I&#x017F;ti (Sa-<lb/>
bæi) &#x017F;imul, &amp; Geræi ob eximias facultates cunctorum locupleti&#x017F;&#x017F;imi &#x017F;unt, vario præ-<lb/>
diti apparatu, &amp;c. Va&#x017F;is aureis &amp; argen teis &amp;c. Nam fores, parietes, te&#x017F;ta ebore,<lb/>
argento atque auro, lapillis, di&#x017F;tinctis vi&#x017F;untur ornamentis. Plin. lib. 6. cap. 28. ait,<lb/>
Sabæos (eos nimirum, qui &#x017F;unt in Arabia felici) diti&#x017F;&#x017F;imos &#x017F;ylvarum fertilitate odo-<lb/>
rifera, auri metallis, agrorum riguis, mellis, ceræque proventu.</hi> </p>
            </quote>
            <bibl/>
          </cit><lb/>
          <p>Fu&#x0364;rnemlich mag <hi rendition="#aq">Lutherus</hi> &#x017F;ampt andern ein ab&#x017F;ehen gehabt haben auff die<lb/>
ko&#x0364;&#x017F;tliche Lands-fru&#x0364;chte/ &#x017F;o die&#x017F;e Ko&#x0364;nigin mit &#x017F;ich genommen/ Salomon<lb/>
damit zuverehren; <hi rendition="#fr">Sie gabe dem Ko&#x0364;nige hundert vnd zwantzig</hi><note place="right">1. <hi rendition="#aq">Reg.</hi> 10.<lb/>
10.</note><lb/><hi rendition="#fr">Centner Goldes/ vnd &#x017F;ehr viel Specerey vnd Edelge&#x017F;teine/ es<lb/>
kam nicht mehr &#x017F;o viel Specerey/ als die Ko&#x0303;nigin von Reich<lb/>
Arabia dem Ko&#x0364;nige Salomon gab.</hi> Nun waren diß die <hi rendition="#aq">cantica<lb/>
terræ,</hi> der Lands preiß/ deß glu&#x0364;ck&#x017F;eligen Ko&#x0364;nigreichs Arabi<hi rendition="#aq">æ</hi>/ wie <hi rendition="#aq">Herodo-<lb/>
tus</hi> bezeuget. War al&#x017F;o eine glu&#x0364;ck&#x017F;elige/ auß dem reichen vnd glu&#x0364;ck&#x017F;eligen<lb/>
Arabia/ reiche vnd ma&#x0364;chtige Ko&#x0364;nigin/ die ihr <hi rendition="#aq">magni&#x017F;icen</hi>tz vnd Reich-<lb/>
thumb herfu&#x0364;r leuchten la&#x017F;&#x017F;en/ nicht nur in gemelten edlen/ herrlichen <hi rendition="#aq">pr&#x0119;&#x017F;en-</hi><lb/>
ten vnd Ge&#x017F;chencken/ &#x017F;ondern auch in ihrem pra&#x0364;chtigen Pomp vud Auff-<lb/>
zug/ <hi rendition="#fr">dann &#x017F;ie kam gen Jeru&#x017F;alem mit einem &#x017F;ehr gro&#x017F;&#x017F;em Zeug/</hi><note place="right">1. <hi rendition="#aq">Reg.</hi> 10,<lb/>
2.</note><lb/><hi rendition="#fr">mit Kamelen/ die Specerey trugen vnd viel Goldes vnd Edel-<lb/>
ge&#x017F;teine</hi>! Aber die&#x017F;e <hi rendition="#aq">felicitas</hi> vnd Glu&#x0364;ck&#x017F;eligkeit mag &#x017F;ie nicht &#x017F;a&#x0364;ttigen/<lb/>
ihr <hi rendition="#aq">generos</hi> vnd edel Hertz vnd Gewi&#x017F;&#x017F;en &#x017F;tillen/ &#x017F;ie trachtet nach einer an-<lb/>
<fw place="bottom" type="sig">o o o iij</fw><fw place="bottom" type="catch">dern</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[1213/0697] Predigt. ffantes, ab huiusmodi arboribus odores ad propinqua maris loca perferunt: Non enim remiſſam aromata & vetuſtam, veluti apud nos accidit, vim habent, ſed ingen- tẽ recentem que & quæ ad omnes ſenſus perveniat. Aura quidem ex optimis mixta odoribus ad maritima deſcendens multa ſuavitate navigantes afficit, & confert vale- tudini, ut qui odores hos ſentiunt; ambroſiam, quam narrant fabulæ (tanta enim odorum excellentia nullum ſibi nomen invenit aptius) eſſe putent. Huius gentis me- tropolis eſt, quam Saban appetant, ſuper montem ſita. Reges habet ex generis ſuc- ceſſione, eos quibus multitudo honores diſtribuit, bonis malisque immixtos. Bea- tam namque vitam habere videntur, quod reliquis imperantes rationem ab ſe geſto- rum minimè coguntur reddere; infelicem verò quod nunquam regiam exire que- unt. Nam ſi palam prodirent, à turba hominum lapidibus, veteri quodam Deorum reſponſo obruerentur. Ex quo coniectura non contemnenda duci poteſt, quare Hieroſolymam Regina Saba, non Rex ipſe venerit. Nec profectò neceſſe eſt hanc Reginam ſine marito regnaſſe, ut propterea ei regnum in Aethiopia quærere opor- teat. Quanquam & apud Sabæos Reginas im peraſſe tradit Claudianus in Eutrop. — — Medis, levibusque Sabæis Im perat hic ſexus, Reginarum que ſub armis Barbariæ pars magna jacet. Sanct. ad Reg. pag. 1118. Poſt alia multa de Sabæorum plaga; deque aro- matum varietate, & copiâ dicit, Tanta vero aromatum copia redundat, ut pro ſar- mentis, lignisque uſtilibus, cinnamomo, caſia & reliquis talibus utantur. Iſti (Sa- bæi) ſimul, & Geræi ob eximias facultates cunctorum locupletiſſimi ſunt, vario præ- diti apparatu, &c. Vaſis aureis & argen teis &c. Nam fores, parietes, teſta ebore, argento atque auro, lapillis, diſtinctis viſuntur ornamentis. Plin. lib. 6. cap. 28. ait, Sabæos (eos nimirum, qui ſunt in Arabia felici) ditiſſimos ſylvarum fertilitate odo- rifera, auri metallis, agrorum riguis, mellis, ceræque proventu. Fuͤrnemlich mag Lutherus ſampt andern ein abſehen gehabt haben auff die koͤſtliche Lands-fruͤchte/ ſo dieſe Koͤnigin mit ſich genommen/ Salomon damit zuverehren; Sie gabe dem Koͤnige hundert vnd zwantzig Centner Goldes/ vnd ſehr viel Specerey vnd Edelgeſteine/ es kam nicht mehr ſo viel Specerey/ als die Kõnigin von Reich Arabia dem Koͤnige Salomon gab. Nun waren diß die cantica terræ, der Lands preiß/ deß gluͤckſeligen Koͤnigreichs Arabiæ/ wie Herodo- tus bezeuget. War alſo eine gluͤckſelige/ auß dem reichen vnd gluͤckſeligen Arabia/ reiche vnd maͤchtige Koͤnigin/ die ihr magniſicentz vnd Reich- thumb herfuͤr leuchten laſſen/ nicht nur in gemelten edlen/ herrlichen pręſen- ten vnd Geſchencken/ ſondern auch in ihrem praͤchtigen Pomp vud Auff- zug/ dann ſie kam gen Jeruſalem mit einem ſehr groſſem Zeug/ mit Kamelen/ die Specerey trugen vnd viel Goldes vnd Edel- geſteine! Aber dieſe felicitas vnd Gluͤckſeligkeit mag ſie nicht ſaͤttigen/ ihr generos vnd edel Hertz vnd Gewiſſen ſtillen/ ſie trachtet nach einer an- dern 1. Reg. 10. 10. 1. Reg. 10, 2. o o o iij

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus05_1654
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus05_1654/697
Zitationshilfe: Dannhauer, Johann Conrad: Catechismus Milch. Bd. 5. Straßburg, 1654, S. 1213. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus05_1654/697>, abgerufen am 19.05.2024.