Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Dannhauer, Johann Conrad: Catechismus-Milch. Bd. 9. Straßburg, 1672.

Bild:
<< vorherige Seite

Predigt.
rinnen man die kreitona und bessere Güter von ferne gesehen; also hat
auch dieses Brod ein Absehen gehabt auff das rechte Himmel-Brod
JEsum Christum/ Joh. 6. denselben geistlicher weiß zu essen/ zu schme-
cken/ zu käuen/ hinab zu schlucken/ und zu vereinbaren/ so dargelegt und
vorgetragen wird auff dem Gnaden-Tisch des heiligen Evangelij. Da-
von Psalm 23. der liebe David singt: Du bereitest für mir einen
Tisch/
als den rechten Sonnen-Tisch/ der mit den köstlichen Gaben an-
gefüllet und überstellet ist.

Apud Veteres (ita Corn. a Lap. ad Apoc. p. 32.) celebris fuit Solis mensa: Erat
is locus in AEthiopia, apparatis epulis semper refertus: & quia, ut libet, in-
quit Pomponius, vesci volentibus licet, solis mensam appellant: & quae pas-
sim apposita sunt, affirmant nasci subinde divinitus. Ad quem locum Se-
verus Imperator, cum venisset Alexandriam, rei fama permotus, profectus
est. Verum haec mensa vel fabulosa est, vel symbolica. Quocirca Rho-
diginus lib. 29. cap. 4. ait, Solis mensam adagio dici divitum hominum do-
mos, omni rerum copia affluentes, quae inopum necessitatibus & alimentis
patent & exponuntur. Talem mensam vere proponit nobis Christus in Eu-
charistia, ac Deus in tot beneficiis, quibus singulis momentis nos afficit,
pascit, vegetat, tutatur, omniaque sua dona elargitur. Quocirca S. Dio-
nysius Areopagita libr. de divin. nom. c. 2. solem facit evidentem & expres-
sam divinae bonitatis imaginem, tum quia Sol non cogitatione aut electio-
ne, sed eo ipso, quod est, illuminat omnia, quae pro modo suo participatio-
nem hujus admittunt: ita divinum bonum, ipsa sua substantia, omnibus
quae sunt, pro captu cujusque suae bonitatis injicit radios. Et cap. 5 tradit
causam: Quia sicut Sol unus cum sit, sensibilium tamen rerum substantias
& qualitates, uniformem infundendo lucem, renovat, nutrit, servat, perficit,
discriminat, conjungit, refovet, foecundat, cum aliis pluribus admirabilibus
operationibus, quas ibi commemorat: Sic DEUS operatur omnia in omni-
bus.

Es hat dieser Tisch sein Absehen gehabt auff den ewigen himmlischen Tisch/
da die Trachten werden seyn Freude die Fülle/ und liebliches Wesen zur
Rechten GOttes immer und ewiglich. Kan aber auch wol füglich ge-
zogen werden/ und ist keines Wegs außzuschliessen Panis Eucharisticus,
das gesegnete Brod im H. Abendmahl. Das ist ja das rechte Schau-
Brod des Neuen Testaments/ nicht in Päbstischem Verstand/ da man
ein Gauckelspiel darauß gemacht/ und die Hostien/ als ein Brod-Gott in
der Monstrantz mit grossem Pracht herum trägt.

v. D. Gerh.
de Coena
pag. 427.
Morn. de
Eucharist.
p.
763.

Honorius lib. III. Decretalium tit. 41. cap. 10. Sacerdos frequenter doceat ple-
bem suam, ut se reverenter inclinet, cum hostiam salutarem Presbyter defert ad
infirmum. Quam in de enti habitu supposito mundo velamine ferat & refe-
rat, manifeste ac honorifice ante pectus cum omni reverentia & timore, semper

lum ne
E e iij

Predigt.
rinnen man die κρείτονα und beſſere Guͤter von ferne geſehen; alſo hat
auch dieſes Brod ein Abſehen gehabt auff das rechte Himmel-Brod
JEſum Chriſtum/ Joh. 6. denſelben geiſtlicher weiß zu eſſen/ zu ſchme-
cken/ zu kaͤuen/ hinab zu ſchlucken/ und zu vereinbaren/ ſo dargelegt und
vorgetragen wird auff dem Gnaden-Tiſch des heiligen Evangelij. Da-
von Pſalm 23. der liebe David ſingt: Du bereiteſt fuͤr mir einen
Tiſch/
als den rechten Sonnen-Tiſch/ der mit den koͤſtlichen Gaben an-
gefuͤllet und uͤberſtellet iſt.

Apud Veteres (ita Corn. à Lap. ad Apoc. p. 32.) celebris fuit Solis menſa: Erat
is locus in Æthiopia, apparatis epulis ſemper refertus: & quia, ut libet, in-
quit Pomponius, veſci volentibus licet, ſolis menſam appellant: & quæ paſ-
ſim appoſita ſunt, affirmant naſci ſubinde divinitus. Ad quem locum Se-
verus Imperator, cum veniſſet Alexandriam, rei fama permotus, profectus
eſt. Verùm hæc menſa vel fabuloſa eſt, vel ſymbolica. Quocirca Rho-
diginus lib. 29. cap. 4. ait, Solis menſam adagio dici divitum hominum do-
mos, omni rerum copiâ affluentes, quæ inopum neceſſitatibus & alimentis
patent & exponuntur. Talem menſam verè proponit nobis Chriſtus in Eu-
chariſtia, ac Deus in tot beneficiis, quibus ſingulis momentis nos afficit,
paſcit, vegetat, tutatur, omniaque ſua dona elargitur. Quocirca S. Dio-
nyſius Areopagita libr. de divin. nom. c. 2. ſolem facit evidentem & expreſ-
ſam divinæ bonitatis imaginem, tum quia Sol non cogitatione aut electio-
ne, ſed eo ipſo, quod eſt, illuminat omnia, quæ pro modo ſuo participatio-
nem hujus admittunt: ita divinum bonum, ipſa ſua ſubſtantia, omnibus
quæ ſunt, pro captu cujuſque ſuæ bonitatis injicit radios. Et cap. 5 tradit
cauſam: Quia ſicut Sol unus cum ſit, ſenſibilium tamen rerum ſubſtantias
& qualitates, uniformem infundendo lucem, renovat, nutrit, ſervat, perficit,
diſcriminat, conjungit, refovet, fœcundat, cum aliis pluribus admirabilibus
operationibus, quas ibi commemorat: Sic DEUS operatur omnia in omni-
bus.

Es hat dieſer Tiſch ſein Abſehen gehabt auff den ewigen him̃liſchen Tiſch/
da die Trachten werden ſeyn Freude die Fuͤlle/ und liebliches Weſen zur
Rechten GOttes immer und ewiglich. Kan aber auch wol fuͤglich ge-
zogen werden/ und iſt keines Wegs außzuſchlieſſen Panis Euchariſticus,
das geſegnete Brod im H. Abendmahl. Das iſt ja das rechte Schau-
Brod des Neuen Teſtaments/ nicht in Paͤbſtiſchem Verſtand/ da man
ein Gauckelſpiel darauß gemacht/ und die Hoſtien/ als ein Brod-Gott in
der Monſtrantz mit groſſem Pracht herum traͤgt.

v. D. Gerh.
de Cœna
pag. 427.
Morn. de
Euchariſt.
p.
763.

Honorius lib. III. Decretalium tit. 41. cap. 10. Sacerdos frequenter doceat ple-
bem ſuam, ut ſe reverenter inclinet, cum hoſtiam ſalutarem Presbyter defert ad
infirmum. Quam in de enti habitu ſuppoſito mundo velamine ferat & refe-
rat, manifeſtè ac honorificè ante pectus cum omni reverentia & timore, ſemper

lum ne
E e iij
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <p><pb facs="#f0241" n="221"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Predigt.</hi></fw><lb/>
rinnen man die &#x03BA;&#x03C1;&#x03B5;&#x03AF;&#x03C4;&#x03BF;&#x03BD;&#x03B1; und be&#x017F;&#x017F;ere Gu&#x0364;ter von ferne ge&#x017F;ehen; al&#x017F;o hat<lb/>
auch die&#x017F;es Brod ein Ab&#x017F;ehen gehabt auff das rechte Himmel-Brod<lb/>
JE&#x017F;um Chri&#x017F;tum/ <hi rendition="#aq">Joh.</hi> 6. den&#x017F;elben gei&#x017F;tlicher weiß zu e&#x017F;&#x017F;en/ zu &#x017F;chme-<lb/>
cken/ zu ka&#x0364;uen/ hinab zu &#x017F;chlucken/ und zu vereinbaren/ &#x017F;o dargelegt und<lb/>
vorgetragen wird auff dem Gnaden-Ti&#x017F;ch des heiligen Evangelij. Da-<lb/>
von P&#x017F;alm 23. der liebe David &#x017F;ingt: <hi rendition="#fr">Du bereite&#x017F;t fu&#x0364;r mir einen<lb/>
Ti&#x017F;ch/</hi> als den rechten Sonnen-Ti&#x017F;ch/ der mit den ko&#x0364;&#x017F;tlichen Gaben an-<lb/>
gefu&#x0364;llet und u&#x0364;ber&#x017F;tellet i&#x017F;t.</p><lb/>
        <cit>
          <quote> <hi rendition="#aq">Apud Veteres (ita Corn. à Lap. ad Apoc. p. 32.) celebris fuit Solis men&#x017F;a: Erat<lb/>
is locus in Æthiopia, apparatis epulis &#x017F;emper refertus: &amp; quia, ut libet, in-<lb/>
quit Pomponius, ve&#x017F;ci volentibus licet, &#x017F;olis men&#x017F;am appellant: &amp; quæ pa&#x017F;-<lb/>
&#x017F;im appo&#x017F;ita &#x017F;unt, affirmant na&#x017F;ci &#x017F;ubinde divinitus. Ad quem locum Se-<lb/>
verus Imperator, cum veni&#x017F;&#x017F;et Alexandriam, rei fama permotus, profectus<lb/>
e&#x017F;t. Verùm hæc men&#x017F;a vel fabulo&#x017F;a e&#x017F;t, vel &#x017F;ymbolica. Quocirca Rho-<lb/>
diginus lib. 29. cap. 4. ait, Solis men&#x017F;am adagio dici divitum hominum do-<lb/>
mos, omni rerum copiâ affluentes, quæ inopum nece&#x017F;&#x017F;itatibus &amp; alimentis<lb/>
patent &amp; exponuntur. Talem men&#x017F;am verè proponit nobis Chri&#x017F;tus in Eu-<lb/>
chari&#x017F;tia, ac Deus in tot beneficiis, quibus &#x017F;ingulis momentis nos afficit,<lb/>
pa&#x017F;cit, vegetat, tutatur, omniaque &#x017F;ua dona elargitur. Quocirca S. Dio-<lb/>
ny&#x017F;ius Areopagita libr. de divin. nom. c. 2. &#x017F;olem facit evidentem &amp; expre&#x017F;-<lb/>
&#x017F;am divinæ bonitatis imaginem, tum quia Sol non cogitatione aut electio-<lb/>
ne, &#x017F;ed eo ip&#x017F;o, quod e&#x017F;t, illuminat omnia, quæ pro modo &#x017F;uo participatio-<lb/>
nem hujus admittunt: ita divinum bonum, ip&#x017F;a &#x017F;ua &#x017F;ub&#x017F;tantia, omnibus<lb/>
quæ &#x017F;unt, pro captu cuju&#x017F;que &#x017F;uæ bonitatis injicit radios. Et cap. 5 tradit<lb/>
cau&#x017F;am: Quia &#x017F;icut Sol unus cum &#x017F;it, &#x017F;en&#x017F;ibilium tamen rerum &#x017F;ub&#x017F;tantias<lb/>
&amp; qualitates, uniformem infundendo lucem, renovat, nutrit, &#x017F;ervat, perficit,<lb/>
di&#x017F;criminat, conjungit, refovet, f&#x0153;cundat, cum aliis pluribus admirabilibus<lb/>
operationibus, quas ibi commemorat: Sic DEUS operatur omnia in omni-<lb/>
bus.</hi> </quote>
          <bibl/>
        </cit><lb/>
        <p>Es hat die&#x017F;er Ti&#x017F;ch &#x017F;ein Ab&#x017F;ehen gehabt auff den ewigen him&#x0303;li&#x017F;chen Ti&#x017F;ch/<lb/>
da die Trachten werden &#x017F;eyn Freude die Fu&#x0364;lle/ und liebliches We&#x017F;en zur<lb/>
Rechten GOttes immer und ewiglich. Kan aber auch wol fu&#x0364;glich ge-<lb/>
zogen werden/ und i&#x017F;t keines Wegs außzu&#x017F;chlie&#x017F;&#x017F;en <hi rendition="#aq">Panis Euchari&#x017F;ticus,</hi><lb/>
das ge&#x017F;egnete Brod im H. Abendmahl. Das i&#x017F;t ja das rechte Schau-<lb/>
Brod des Neuen Te&#x017F;taments/ nicht in Pa&#x0364;b&#x017F;ti&#x017F;chem Ver&#x017F;tand/ da man<lb/>
ein Gauckel&#x017F;piel darauß gemacht/ und die Ho&#x017F;tien/ als ein Brod-Gott in<lb/>
der Mon&#x017F;trantz mit gro&#x017F;&#x017F;em Pracht herum tra&#x0364;gt.</p>
        <note place="right"><hi rendition="#aq">v. D. Gerh.<lb/>
de C&#x0153;na<lb/>
pag. 427.<lb/>
Morn. de<lb/>
Euchari&#x017F;t.<lb/>
p.</hi> 763.</note><lb/>
        <cit>
          <quote> <hi rendition="#aq">Honorius lib. III. Decretalium tit. 41. cap. 10. <hi rendition="#i">Sacerdos frequenter doceat ple-<lb/>
bem &#x017F;uam, ut &#x017F;e reverenter inclinet, cum ho&#x017F;tiam &#x017F;alutarem Presbyter defert ad<lb/>
infirmum. Quam in de enti habitu &#x017F;uppo&#x017F;ito mundo velamine ferat &amp; refe-<lb/>
rat, manife&#x017F;tè ac honorificè ante pectus cum omni reverentia &amp; timore, &#x017F;emper</hi></hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="sig">E e iij</fw>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">lum ne</hi> </hi> </fw><lb/>
          </quote>
        </cit>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[221/0241] Predigt. rinnen man die κρείτονα und beſſere Guͤter von ferne geſehen; alſo hat auch dieſes Brod ein Abſehen gehabt auff das rechte Himmel-Brod JEſum Chriſtum/ Joh. 6. denſelben geiſtlicher weiß zu eſſen/ zu ſchme- cken/ zu kaͤuen/ hinab zu ſchlucken/ und zu vereinbaren/ ſo dargelegt und vorgetragen wird auff dem Gnaden-Tiſch des heiligen Evangelij. Da- von Pſalm 23. der liebe David ſingt: Du bereiteſt fuͤr mir einen Tiſch/ als den rechten Sonnen-Tiſch/ der mit den koͤſtlichen Gaben an- gefuͤllet und uͤberſtellet iſt. Apud Veteres (ita Corn. à Lap. ad Apoc. p. 32.) celebris fuit Solis menſa: Erat is locus in Æthiopia, apparatis epulis ſemper refertus: & quia, ut libet, in- quit Pomponius, veſci volentibus licet, ſolis menſam appellant: & quæ paſ- ſim appoſita ſunt, affirmant naſci ſubinde divinitus. Ad quem locum Se- verus Imperator, cum veniſſet Alexandriam, rei fama permotus, profectus eſt. Verùm hæc menſa vel fabuloſa eſt, vel ſymbolica. Quocirca Rho- diginus lib. 29. cap. 4. ait, Solis menſam adagio dici divitum hominum do- mos, omni rerum copiâ affluentes, quæ inopum neceſſitatibus & alimentis patent & exponuntur. Talem menſam verè proponit nobis Chriſtus in Eu- chariſtia, ac Deus in tot beneficiis, quibus ſingulis momentis nos afficit, paſcit, vegetat, tutatur, omniaque ſua dona elargitur. Quocirca S. Dio- nyſius Areopagita libr. de divin. nom. c. 2. ſolem facit evidentem & expreſ- ſam divinæ bonitatis imaginem, tum quia Sol non cogitatione aut electio- ne, ſed eo ipſo, quod eſt, illuminat omnia, quæ pro modo ſuo participatio- nem hujus admittunt: ita divinum bonum, ipſa ſua ſubſtantia, omnibus quæ ſunt, pro captu cujuſque ſuæ bonitatis injicit radios. Et cap. 5 tradit cauſam: Quia ſicut Sol unus cum ſit, ſenſibilium tamen rerum ſubſtantias & qualitates, uniformem infundendo lucem, renovat, nutrit, ſervat, perficit, diſcriminat, conjungit, refovet, fœcundat, cum aliis pluribus admirabilibus operationibus, quas ibi commemorat: Sic DEUS operatur omnia in omni- bus. Es hat dieſer Tiſch ſein Abſehen gehabt auff den ewigen him̃liſchen Tiſch/ da die Trachten werden ſeyn Freude die Fuͤlle/ und liebliches Weſen zur Rechten GOttes immer und ewiglich. Kan aber auch wol fuͤglich ge- zogen werden/ und iſt keines Wegs außzuſchlieſſen Panis Euchariſticus, das geſegnete Brod im H. Abendmahl. Das iſt ja das rechte Schau- Brod des Neuen Teſtaments/ nicht in Paͤbſtiſchem Verſtand/ da man ein Gauckelſpiel darauß gemacht/ und die Hoſtien/ als ein Brod-Gott in der Monſtrantz mit groſſem Pracht herum traͤgt. Honorius lib. III. Decretalium tit. 41. cap. 10. Sacerdos frequenter doceat ple- bem ſuam, ut ſe reverenter inclinet, cum hoſtiam ſalutarem Presbyter defert ad infirmum. Quam in de enti habitu ſuppoſito mundo velamine ferat & refe- rat, manifeſtè ac honorificè ante pectus cum omni reverentia & timore, ſemper lum ne E e iij

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus09_1672
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus09_1672/241
Zitationshilfe: Dannhauer, Johann Conrad: Catechismus-Milch. Bd. 9. Straßburg, 1672, S. 221. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus09_1672/241>, abgerufen am 21.05.2024.