Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Döpler, Jacob: Theatrum poenarum, Suppliciorum Et Executionum Criminalium, Oder Schau-Platz/ Derer Leibes und Lebens-Straffen. Bd. 1. Sonderhausen, 1693.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>

tribuit Philostratus, quia illorum fulgur & amabilis intuitus sunt potentissimum amoris incitamantum, & juxta Propertium, sunt in amore Duces, Imo amorem venari oculi dicuntur, sicut Ovidius scribit: Nam formosa foemina, tanquam viscus volucres, Juvenes capit & attrahit, ut non absque ratione Juvenalis prodigii loco habeat coecum amantem:

Qui nunquam visae flagrabat amore puellae.

De oculorum porro vi ad excitandum amorem fidem facit Apulejus, lib. 10. quando inquit: Isti tui oculi per meos ad intima delapsi praecordia meis medullis acerrimum commovent incendium. Hinc oculissimum dicimus id, quod est nobis charissimum, sicut apud Plautum & alios frequenter invenimus, eo quod oculorum sensu nihil nobis esse potest charius, nihilque jucundius, quod Muretus ad Catullum notavit. Ambobus mihi quid charius oculis.

Salmuth ad Pancirolli nov. repert. tit. 15.

XXXIV. Oculos magnos pulchritudinen hominis designare volunt, unde Homerus Junonem [Greek words] appellat, i. e. bovinis oculis, & Cicero, ad Atticum Epist. 9. Clodiam illam, Clodii sororem, qua & ipsa Clodius ut uxore abutebatur, eodem epitheto ornat; quin etiam Homerus eodem elogio insignivit Euriphaesam, Solis matrem, in Hymno Solis. Hesychius autem scribit, Junonem primum ab Eupoli ita fuisse vocatam, quod pulchros & magnos haberet oculos, quod tamen verum non est in eo, quod de Eupoli dicit, cum ante eum longo tempore fuerit Homerus; at illud verum est, hujusmodi oculos pulchros & amabiles reputari.

XXXV. Oculos illos etiam, quos vocamus glaeucos, coesios, coeruleos, Germ. Graue- oder Katzen-Augen/ exinde, quoniam feles istius coloris oculos habent,

Cenf. Besold. thesaur- prast. voc. Katzen-Ritter/ ibi[unleserliches Material] Dither. in notis.

multi physiologi referunt inter pulchros, ex iisq; formositatem colligunt, splendoremque in oculis, & glaucum colorem in pupillis acumen ingenii significare scribunt, indeque Pallas ab Homero, lib. 1. Illiad. & ab Hesiodo [Greek words]: i. e oculos glaucos habens, vocatur. Attamen Terentius illos deformitati tribuit, in Heautontim. Ibi: Ruffamne illam virginem, caesiam, sparso ore, adunconaso? non possum pater. Et scribit Aristot. lib. 5. e. [unleserliches Material]. de generat. animal, Glaucis oculis sive caesiis plurimum ignem inesse; & Alb. Ma-

tribuit Philostratus, quia illorum fulgur & amabilis intuitus sunt potentissimum amoris incitamantum, & juxta Propertium, sunt in amore Duces, Imò amorem venari oculi dicuntur, sicut Ovidius scribit: Nam formosa foemina, tanquam viscus volucres, Juvenes capit & attrahit, ut non absque ratione Juvenalis prodigii loco habeat coecum amantem:

Qui nunquam visae flagrabat amore puellae.

De oculorum porrò vi ad excitandum amorem fidem facit Apulejus, lib. 10. quando inquit: Isti tui oculi per meos ad intima delapsi praecordia meis medullis acerrimum commovent incendium. Hinc oculissimum dicimus id, quod est nobis charissimum, sicut apud Plautum & alios frequenter invenimus, eò quod oculorum sensu nihil nobis esse potest charius, nihilque jucundius, quod Muretus ad Catullum notavit. Ambobus mihi quid charius oculis.

Salmuth ad Pancirolli nov. repert. tit. 15.

XXXIV. Oculos magnos pulchritudinẽ hominis designare volunt, unde Homerus Junonem [Greek words] appellat, i. e. bovinis oculis, & Cicero, ad Atticum Epist. 9. Clodiam illam, Clodii sororem, qua & ipsa Clodius ut uxore abutebatur, eodem epitheto ornat; quin etiam Homerus eodem elogio insignivit Euriphaësam, Solis matrem, in Hymno Solis. Hesychius autem scribit, Junonem primum ab Eupoli ita fuisse vocatam, quod pulchros & magnos haberet oculos, quod tamen verum non est in eo, quod de Eupoli dicit, cum ante eum longo tempore fuerit Homerus; at illud verum est, hujusmodi oculos pulchros & amabiles reputari.

XXXV. Oculos illos etiam, quos vocamus glaeucos, coesios, coeruleos, Germ. Graue- oder Katzen-Augen/ exinde, quoniam feles istius coloris oculos habent,

Cenf. Besold. thesaur- prast. voc. Katzen-Ritter/ ibi[unleserliches Material] Dither. in notis.

multi physiologi referunt inter pulchros, ex iisq; formositatem colligunt, splendoremque in oculis, & glaucum colorem in pupillis acumen ingenii significare scribunt, indeque Pallas ab Homero, lib. 1. Illiad. & ab Hesiodo [Greek words]: i. e oculos glaucos habens, vocatur. Attamen Terentius illos deformitati tribuit, in Heautontim. Ibi: Ruffamne illam virginem, caesiam, sparso ore, adunconaso? non possum pater. Et scribit Aristot. lib. 5. e. [unleserliches Material]. de generat. animal, Glaucis oculis sive caesiis plurimum ignem inesse; & Alb. Ma- 

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0932" n="926"/>
tribuit Philostratus, quia illorum fulgur &amp; amabilis intuitus                      sunt potentissimum amoris incitamantum, &amp; juxta Propertium, sunt in amore                      Duces, Imò amorem venari oculi dicuntur, sicut Ovidius scribit: Nam formosa                      foemina, tanquam viscus volucres, Juvenes capit &amp; attrahit, ut non absque                      ratione Juvenalis prodigii loco habeat coecum amantem:</p>
        <p>Qui nunquam visae flagrabat amore puellae.</p>
        <p>De oculorum porrò vi ad excitandum amorem fidem facit Apulejus, lib. 10. quando                      inquit: Isti tui oculi per meos ad intima delapsi praecordia meis medullis                      acerrimum commovent incendium. Hinc oculissimum dicimus id, quod est nobis                      charissimum, sicut apud Plautum &amp; alios frequenter invenimus, eò quod                      oculorum sensu nihil nobis esse potest charius, nihilque jucundius, quod Muretus                      ad Catullum notavit. Ambobus mihi quid charius oculis.</p>
        <p>Salmuth ad Pancirolli nov. repert. tit. 15.</p>
        <p>XXXIV. Oculos magnos pulchritudine&#x0303; hominis designare volunt, unde Homerus                      Junonem <foreign xml:lang="el">[Greek words]</foreign> appellat, i. e. bovinis                      oculis, &amp; Cicero, ad Atticum Epist. 9. Clodiam illam, Clodii sororem, qua                      &amp; ipsa Clodius ut uxore abutebatur, eodem epitheto ornat; quin etiam Homerus                      eodem elogio insignivit Euriphaësam, Solis matrem, in Hymno Solis. Hesychius                      autem scribit, Junonem primum ab Eupoli ita fuisse vocatam, quod pulchros &amp;                      magnos haberet oculos, quod tamen verum non est in eo, quod de Eupoli dicit, cum                      ante eum longo tempore fuerit Homerus; at illud verum est, hujusmodi oculos                      pulchros &amp; amabiles reputari.</p>
        <p>XXXV. Oculos illos etiam, quos vocamus glaeucos, coesios, coeruleos, Germ. Graue-                      oder Katzen-Augen/ exinde, quoniam feles istius coloris oculos habent,</p>
        <p>Cenf. Besold. thesaur- prast. voc. Katzen-Ritter/ ibi<gap reason="illegible"/> Dither. in notis.</p>
        <p>multi physiologi referunt inter pulchros, ex iisq; formositatem colligunt,                      splendoremque in oculis, &amp; glaucum colorem in pupillis acumen ingenii                      significare scribunt, indeque Pallas ab Homero, lib. 1. Illiad. &amp; ab Hesiodo                          <foreign xml:lang="el">[Greek words]</foreign>: i. e oculos glaucos habens,                      vocatur. Attamen Terentius illos deformitati tribuit, in Heautontim. Ibi:                      Ruffamne illam virginem, caesiam, sparso ore, adunconaso? non possum pater. Et                      scribit Aristot. lib. 5. e. <gap reason="illegible"/>. de generat. animal, Glaucis oculis sive caesiis                      plurimum ignem inesse; &amp; Alb. Ma-
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[926/0932] tribuit Philostratus, quia illorum fulgur & amabilis intuitus sunt potentissimum amoris incitamantum, & juxta Propertium, sunt in amore Duces, Imò amorem venari oculi dicuntur, sicut Ovidius scribit: Nam formosa foemina, tanquam viscus volucres, Juvenes capit & attrahit, ut non absque ratione Juvenalis prodigii loco habeat coecum amantem: Qui nunquam visae flagrabat amore puellae. De oculorum porrò vi ad excitandum amorem fidem facit Apulejus, lib. 10. quando inquit: Isti tui oculi per meos ad intima delapsi praecordia meis medullis acerrimum commovent incendium. Hinc oculissimum dicimus id, quod est nobis charissimum, sicut apud Plautum & alios frequenter invenimus, eò quod oculorum sensu nihil nobis esse potest charius, nihilque jucundius, quod Muretus ad Catullum notavit. Ambobus mihi quid charius oculis. Salmuth ad Pancirolli nov. repert. tit. 15. XXXIV. Oculos magnos pulchritudinẽ hominis designare volunt, unde Homerus Junonem [Greek words] appellat, i. e. bovinis oculis, & Cicero, ad Atticum Epist. 9. Clodiam illam, Clodii sororem, qua & ipsa Clodius ut uxore abutebatur, eodem epitheto ornat; quin etiam Homerus eodem elogio insignivit Euriphaësam, Solis matrem, in Hymno Solis. Hesychius autem scribit, Junonem primum ab Eupoli ita fuisse vocatam, quod pulchros & magnos haberet oculos, quod tamen verum non est in eo, quod de Eupoli dicit, cum ante eum longo tempore fuerit Homerus; at illud verum est, hujusmodi oculos pulchros & amabiles reputari. XXXV. Oculos illos etiam, quos vocamus glaeucos, coesios, coeruleos, Germ. Graue- oder Katzen-Augen/ exinde, quoniam feles istius coloris oculos habent, Cenf. Besold. thesaur- prast. voc. Katzen-Ritter/ ibi_ Dither. in notis. multi physiologi referunt inter pulchros, ex iisq; formositatem colligunt, splendoremque in oculis, & glaucum colorem in pupillis acumen ingenii significare scribunt, indeque Pallas ab Homero, lib. 1. Illiad. & ab Hesiodo [Greek words]: i. e oculos glaucos habens, vocatur. Attamen Terentius illos deformitati tribuit, in Heautontim. Ibi: Ruffamne illam virginem, caesiam, sparso ore, adunconaso? non possum pater. Et scribit Aristot. lib. 5. e. _ . de generat. animal, Glaucis oculis sive caesiis plurimum ignem inesse; & Alb. Ma-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Theatrum-Literatur der Frühen Neuzeit: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-11-26T12:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-11-26T12:54:31Z)
Arne Binder: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-11-26T12:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum01_1693
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum01_1693/932
Zitationshilfe: Döpler, Jacob: Theatrum poenarum, Suppliciorum Et Executionum Criminalium, Oder Schau-Platz/ Derer Leibes und Lebens-Straffen. Bd. 1. Sonderhausen, 1693, S. 926. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum01_1693/932>, abgerufen am 22.11.2024.