Finen, Eberhard: Kläglicher Sterbe-Wunsch Pauli als Ein Wunsch eines Hohen in der Welt. Braunschweig, 1706.est, uti recte eo, qvod concessum erat, cetera mittere: qvo nihil prudentius, laudabilius, felicius poterat fieri. Multi multa praeter ingenium conati, turpiter se dederunt, & pro laude re tulerunt infamiam atqve dedecus. Qvanto rectius Noster. qvi in proprio maluit habitare solo, qvam colere alienum. Neqve etiam necesse est, ut, qvi vel surgit in spem patriae, vel ejusdem rebus cum imperio gerendis jam est admotus, tempestate belli ipse accingatur gladio, ipse arma ferat ac vibret, nisi aut graviore qvadam mentis vi, qvasi divino instinctu, rapiatur istuc, aut necessitatis ratio ita efflagitet. Alius enim auspiciis & consiliis, alius demum ductu suo rem agit felicius: alius utrinqve dum licet, abstinet, sibi vivens interea, & ingenio suo salutariter & cum respectu verae tum privatae tum publicae salutis obsecundans. Non sine causa humanae vitae aestimatores, simulacrum ejus aliqvod satis aptum reperire sibi vifi sunt in fabulis & scenicorum ludis. Etenim in hujus theatro vitae suam qvisque agit personam per varia aetatum, negotiorum, casuum intervalla; nec actuum suorum ante, qvam vivendi finem facit. Et procul dubio ille creditur qvam scitissime rem suam gerere, qvi toto vitae curriculo personam sibi imponit accommodatam indoli & facultatibus, qvas a natura & institutione habet. Ridentur, qvi secus faciunt in fabulis; par ratio in vita est. Beatissimus Princeps FERDINANDUS CHRISTIANUS eas profecto elegit partes, qvae ipsum maxime decebant. Ita & consilio conditoris summi, & suo officio satisfecit rectissime, & in suo genere laudem praeclarissimam reportavit. Nec dubito ego hanc solidam & perfectam perhibere gloriam, tametsi forte sint, qvi aliqvid desiderent, ii nempe, qvi veterum qvorundam more ideam ac formam aliqvam perfectionis, omnibus numeris, partibus rerumque generibus absolutissimae, animo secum praefigunt. At vero de singulis aliter omnino judicandum est. Satis consummatus, satis integer est, qvi suis bonis insistit atque inhaeret, in iisq, ad eum gradum conscendit, qvem omni studio potest contingere. Qvid qvaeso defuit Nostro? Natus factusque ad tranqvillitatem erat: hanc coluit, hanc sectatus est Principe Patriaque dignam. Cedo ullum studium eo spectans, cui se non addixerit: cedo virtutem, qvam non exercuerit, possederit: cedo artem, qvam neglexerit insuperqve habuerit. Vo- est, uti recte eo, qvod concessum erat, cetera mittere: qvo nihil prudentius, laudabilius, felicius poterat fieri. Multi multa praeter ingenium conati, turpiter se dederunt, & pro laude re tulerunt infamiam atqve dedecus. Qvanto rectius Noster. qvi in proprio maluit habitare solo, qvam colere alienum. Neqve etiam necesse est, ut, qvi vel surgit in spem patriae, vel ejusdem rebus cum imperio gerendis jam est admotus, tempestate belli ipse accingatur gladio, ipse arma ferat ac vibret, nisi aut graviore qvadam mentis vi, qvasi divino instinctu, rapiatur istuc, aut necessitatis ratio ita efflagitet. Alius enim auspiciis & consiliis, alius demum ductu suo rem agit felicius: alius utrinqve dum licet, abstinet, sibi vivens interea, & ingenio suo salutariter & cum respectu verae tum privatae tum publicae salutis obsecundans. Non sine causa humanae vitae aestimatores, simulacrum ejus aliqvod satis aptum reperire sibi vifi sunt in fabulis & scenicorum ludis. Etenim in hujus theatro vitae suam qvisque agit personam per varia aetatum, negotiorum, casuum intervalla; nec actuum suorum ante, qvam vivendi finem facit. Et procul dubio ille creditur qvam scitissime rem suam gerere, qvi toto vitae curriculo personam sibi imponit accommodatam indoli & facultatibus, qvas à natura & institutione habet. Ridentur, qvi secus faciunt in fabulis; par ratio in vita est. Beatissimus Princeps FERDINANDUS CHRISTIANUS eas profecto elegit partes, qvae ipsum maxime decebant. Ita & consilio conditoris summi, & suo officio satisfecit rectissime, & in suo genere laudem praeclarissimam reportavit. Nec dubito ego hanc solidam & perfectam perhibere gloriam, tametsi forte sint, qvi aliqvid desiderent, ii nempe, qvi veterum qvorundam more ideam ac formam aliqvam perfectionis, omnibus numeris, partibus rerumque generibus absolutissimae, animo secum praefigunt. At verò de singulis aliter omnino judicandum est. Satis consummatus, satis integer est, qvi suis bonis insistit atque inhaeret, in iisq, ad eum gradum conscendit, qvem omni studio potest contingere. Qvid qvaeso defuit Nostro? Natus factusque ad tranqvillitatem erat: hanc coluit, hanc sectatus est Principe Patriaque dignam. Cedo ullum studium eò spectans, cui se non addixerit: cedo virtutem, qvam non exercuerit, possederit: cedo artem, qvam neglexerit insuperqve habuerit. Vo- <TEI> <text> <body> <div> <p><pb facs="#f0072"/> est, uti recte eo, qvod concessum erat, cetera mittere: qvo nihil prudentius, laudabilius, felicius poterat fieri. Multi multa praeter ingenium conati, turpiter se dederunt, & pro laude re tulerunt infamiam atqve dedecus. Qvanto rectius Noster. qvi in proprio maluit habitare solo, qvam colere alienum. Neqve etiam necesse est, ut, qvi vel surgit in spem patriae, vel ejusdem rebus cum imperio gerendis jam est admotus, tempestate belli ipse accingatur gladio, ipse arma ferat ac vibret, nisi aut graviore qvadam mentis vi, qvasi divino instinctu, rapiatur istuc, aut necessitatis ratio ita efflagitet. Alius enim auspiciis & consiliis, alius demum ductu suo rem agit felicius: alius utrinqve dum licet, abstinet, sibi vivens interea, & ingenio suo salutariter & cum respectu verae tum privatae tum publicae salutis obsecundans. Non sine causa humanae vitae aestimatores, simulacrum ejus aliqvod satis aptum reperire sibi vifi sunt in fabulis & scenicorum ludis. Etenim in hujus theatro vitae suam qvisque agit personam per varia aetatum, negotiorum, casuum intervalla; nec actuum suorum ante, qvam vivendi finem facit. Et procul dubio ille creditur qvam scitissime rem suam gerere, qvi toto vitae curriculo personam sibi imponit accommodatam indoli & facultatibus, qvas à natura & institutione habet. Ridentur, qvi secus faciunt in fabulis; par ratio in vita est. Beatissimus Princeps FERDINANDUS CHRISTIANUS eas profecto elegit partes, qvae ipsum maxime decebant. Ita & consilio conditoris summi, & suo officio satisfecit rectissime, & in suo genere laudem praeclarissimam reportavit. Nec dubito ego hanc solidam & perfectam perhibere gloriam, tametsi forte sint, qvi aliqvid desiderent, ii nempe, qvi veterum qvorundam more ideam ac formam aliqvam perfectionis, omnibus numeris, partibus rerumque generibus absolutissimae, animo secum praefigunt. At verò de singulis aliter omnino judicandum est. Satis consummatus, satis integer est, qvi suis bonis insistit atque inhaeret, in iisq, ad eum gradum conscendit, qvem omni studio potest contingere. Qvid qvaeso defuit Nostro? Natus factusque ad tranqvillitatem erat: hanc coluit, hanc sectatus est Principe Patriaque dignam. Cedo ullum studium eò spectans, cui se non addixerit: cedo virtutem, qvam non exercuerit, possederit: cedo artem, qvam neglexerit insuperqve habuerit. Vo- </p> </div> </body> </text> </TEI> [0072]
est, uti recte eo, qvod concessum erat, cetera mittere: qvo nihil prudentius, laudabilius, felicius poterat fieri. Multi multa praeter ingenium conati, turpiter se dederunt, & pro laude re tulerunt infamiam atqve dedecus. Qvanto rectius Noster. qvi in proprio maluit habitare solo, qvam colere alienum. Neqve etiam necesse est, ut, qvi vel surgit in spem patriae, vel ejusdem rebus cum imperio gerendis jam est admotus, tempestate belli ipse accingatur gladio, ipse arma ferat ac vibret, nisi aut graviore qvadam mentis vi, qvasi divino instinctu, rapiatur istuc, aut necessitatis ratio ita efflagitet. Alius enim auspiciis & consiliis, alius demum ductu suo rem agit felicius: alius utrinqve dum licet, abstinet, sibi vivens interea, & ingenio suo salutariter & cum respectu verae tum privatae tum publicae salutis obsecundans. Non sine causa humanae vitae aestimatores, simulacrum ejus aliqvod satis aptum reperire sibi vifi sunt in fabulis & scenicorum ludis. Etenim in hujus theatro vitae suam qvisque agit personam per varia aetatum, negotiorum, casuum intervalla; nec actuum suorum ante, qvam vivendi finem facit. Et procul dubio ille creditur qvam scitissime rem suam gerere, qvi toto vitae curriculo personam sibi imponit accommodatam indoli & facultatibus, qvas à natura & institutione habet. Ridentur, qvi secus faciunt in fabulis; par ratio in vita est. Beatissimus Princeps FERDINANDUS CHRISTIANUS eas profecto elegit partes, qvae ipsum maxime decebant. Ita & consilio conditoris summi, & suo officio satisfecit rectissime, & in suo genere laudem praeclarissimam reportavit. Nec dubito ego hanc solidam & perfectam perhibere gloriam, tametsi forte sint, qvi aliqvid desiderent, ii nempe, qvi veterum qvorundam more ideam ac formam aliqvam perfectionis, omnibus numeris, partibus rerumque generibus absolutissimae, animo secum praefigunt. At verò de singulis aliter omnino judicandum est. Satis consummatus, satis integer est, qvi suis bonis insistit atque inhaeret, in iisq, ad eum gradum conscendit, qvem omni studio potest contingere. Qvid qvaeso defuit Nostro? Natus factusque ad tranqvillitatem erat: hanc coluit, hanc sectatus est Principe Patriaque dignam. Cedo ullum studium eò spectans, cui se non addixerit: cedo virtutem, qvam non exercuerit, possederit: cedo artem, qvam neglexerit insuperqve habuerit. Vo-
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools ?Language Resource Switchboard?FeedbackSie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden. Kommentar zur DTA-AusgabeDieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen … Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI.
(2013-02-15T13:54:31Z)
Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss. Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate
(2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription.
(2013-02-15T13:54:31Z)
Weitere Informationen:Anmerkungen zur Transkription:
|
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden. Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des § 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
2007–2024 Deutsches Textarchiv, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften.
Kontakt: redaktion(at)deutschestextarchiv.de. |