Fritsch, Ahasver: Tractatus Nomico-Politicus [...] Von Zünft- und Jnnungs-Recht. Naumburg u. a., 1669.Additio. non esse opificii Carnariorum. Verum praeterquam quod rei negant seillos esse, qui ibidem Küter vocantur, ut nec constat eos in lite ista per decretum decisa fuisse, attendendum, quae si materia circa quam alle- gata traduntur de qua & circa quam intelligenda sunt, quae decidan- tur aut disponantur l. ex conducto 15. §. Papinianus ib. gloss. & Dd. ff. vocat Apparet vero ex praecedentibus, agi de venditione carnis recentis seu sangvinolentae in macello vendi solitae. Quae cum addicta esset Lanio- nibus, in dubium venit, annon & popinariispermittenda, additur igi- tur, quo ad popinam opus est, mactare licere, & id solum opificio conveniens. Non potest autem amplius esse in opposito, quam fuit in proposito, quae iisdem terminis continentur & regulanrur ut oppositun in opposito non plus operetur quam propositum in proposito. l. etsi contraff. de Vulg. & Pupill. l. si filium. ff. de Legat. 3. l. peculium. §. sicut ff de Pecul. Deinde si liceret extra hoc punctum, de quo actum, extendere eam dispositionem, nondum probatum est, fumo arefactas carnes a popina esse alienas. Nam cum saepedesiderentur in popinis ad victun, qui possit dici non pertinere ad popinam? Hujus enim est quidquid ad cibum usurpatur. Tum erroneum est, huc saltem pertinere carnem recentem, ac si dicere velimus, carnes arefactas non esse cibum aut es- cam. Consvetudo & observantia optima est doctrix ejus, quod po- pinae convenit. Et quando qui eam instruunt semper carnes quae jam sub lite sunt venales habuerint, sine lite & contradictione antequam post longae aetatis observantiam nuper haec processit, inde discimus ab ea id non habitum alienum. Porro si vel popina id non foret conve- niens, tamen inde non sequitur, Reos ab eo fore exclusos. Discer- nenda sunt quae certo sunt addicta opificio, & quae extra haec, jure libe- ri mercimonii, venerunt nulli collegio appropriata Quod priora atti- net, ea nemo usurpare potest, nisi qui est de collegio opificum, & qui ex hoc sunt exercent jure privilegiis singulari. Ideo si quid foret, quod lanionibus proprium ex privilegio id carnarii non liceret, & quod suo privilegio acceperunt, id virtute illius soli obtinent. Quid- quid autem eo non comprehensum, id nec illi sibi recte sub obtentu collegii arrogant, nec alius communi jure libertatis exercere prohibe- tur, est enim & mansit merae facultatis. Quare etsi decretum ita so- nat, quod collegium Carnariorum solum exercere debeat quod po- pinae
Additio. non eſſe opificii Carnariorum. Verum præterquam quod rei negant ſeillos eſſe, qui ibidem Kuͤter vocantur, ut nec conſtat eos in lite iſta per decretum deciſa fuiſſe, attendendum, quæ ſi materia circa quam alle- gata traduntur de qua & circa quam intelligenda ſunt, quæ decidan- tur aut diſponantur l. ex conducto 15. §. Papinianus ib. gloſſ. & Dd. ff. vocat Apparet verò ex præcedentibus, agi de venditione carnis recentis ſeu ſangvinolentæ in macello vendi ſolitæ. Quæ cùm addicta eſſet Lanio- nibus, in dubium venit, annon & popinariispermittenda, additur igi- tur, quo ad popinam opus eſt, mactare licere, & id ſolum opificio conveniens. Non poteſt autem amplius eſſe in oppoſito, quam fuit in propoſito, quæ iiſdem terminis continentur & regulanrur ut oppoſitũ in oppoſito non plus operetur quàm propoſitum in propoſito. l. etſi contraff. de Vulg. & Pupill. l. ſi filium. ff. de Legat. 3. l. peculium. §. ſicut ff de Pecul. Deinde ſi liceret extra hoc punctum, de quo actum, extendere eam diſpoſitionem, nondum probatum eſt, fumo arefactas carnes à popina eſſe alienas. Nam cum ſæpedeſiderentur in popinis ad victũ, qui poſſit dici non pertinere ad popinam? Hujus enim eſt quidquid ad cibum uſurpatur. Tum erroneum eſt, huc ſaltem pertinere carnem recentem, ac ſi dicere velimus, carnes arefactas non eſſe cibum aut eſ- cam. Conſvetudo & obſervantia optima eſt doctrix ejus, quod po- pinæ convenit. Et quando qui eam inſtruunt ſemper carnes quæ jam ſub lite ſunt venales habuerint, ſine lite & contradictione antequam poſt longæ ætatis obſervantiam nuper hæc proceſſit, inde diſcimus ab ea id non habitum alienum. Porro ſi vel popina id non foret conve- niens, tamen inde non ſequitur, Reos ab eo fore excluſos. Diſcer- nenda ſunt quæ certo ſunt addicta opificio, & quæ extra hæc, jure libe- ri mercimonii, venerunt nulli collegio appropriata Quod priora atti- net, ea nemo uſurpare poteſt, niſi qui eſt de collegio opificum, & qui ex hoc ſunt exercent jure privilegiis ſingulari. Ideo ſi quid foret, quod lanionibus proprium ex privilegio id carnarii non liceret, & quod ſuo privilegio acceperunt, id virtute illius ſoli obtinent. Quid- quid autem eo non comprehenſum, id nec illi ſibi recte ſub obtentu collegii arrogant, nec alius communi jure libertatis exercere prohibe- tur, eſt enim & manſit meræ facultatis. Quare etſi decretum ita ſo- nat, quod collegium Carnariorum ſolum exercere debeat quòd po- pinæ
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <div n="3"> <p><pb facs="#f0128" n="118"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">Additio.</hi></hi></fw><lb/><hi rendition="#aq">non eſſe opificii Carnariorum. Verum præterquam quod rei negant ſe<lb/> illos eſſe, qui ibidem</hi> Kuͤter <hi rendition="#aq">vocantur, ut nec conſtat eos in lite iſta per<lb/> decretum deciſa fuiſſe, attendendum, quæ ſi materia circa quam alle-<lb/> gata traduntur de qua & circa quam intelligenda ſunt, quæ decidan-<lb/> tur aut diſponantur <hi rendition="#i">l. ex conducto 15. §. Papinianus ib. gloſſ. & Dd. ff. vocat</hi><lb/> Apparet verò ex præcedentibus, agi de venditione carnis recentis ſeu<lb/> ſangvinolentæ in macello vendi ſolitæ. Quæ cùm addicta eſſet Lanio-<lb/> nibus, in dubium venit, annon & popinariispermittenda, additur igi-<lb/> tur, quo ad popinam opus eſt, mactare licere, & id ſolum opificio<lb/> conveniens. Non poteſt autem amplius eſſe in oppoſito, quam fuit in<lb/> propoſito, quæ iiſdem terminis continentur & regulanrur ut oppoſitũ<lb/> in oppoſito non plus operetur quàm propoſitum in propoſito. <hi rendition="#i">l. etſi<lb/> contraff. de Vulg. & Pupill. l. ſi filium. ff. de Legat. 3. l. peculium. §. ſicut ff de<lb/> Pecul.</hi> Deinde ſi liceret extra hoc punctum, de quo actum, extendere<lb/> eam diſpoſitionem, nondum probatum eſt, fumo arefactas carnes à<lb/> popina eſſe alienas. Nam cum ſæpedeſiderentur in popinis ad victũ,<lb/> qui poſſit dici non pertinere ad popinam? Hujus enim eſt quidquid<lb/> ad cibum uſurpatur. Tum erroneum eſt, huc ſaltem pertinere carnem<lb/> recentem, ac ſi dicere velimus, carnes arefactas non eſſe cibum aut eſ-<lb/> cam. Conſvetudo & obſervantia optima eſt doctrix ejus, quod po-<lb/> pinæ convenit. Et quando qui eam inſtruunt ſemper carnes quæ jam<lb/> ſub lite ſunt venales habuerint, ſine lite & contradictione antequam<lb/> poſt longæ ætatis obſervantiam nuper hæc proceſſit, inde diſcimus ab<lb/> ea id non habitum alienum. Porro ſi vel popina id non foret conve-<lb/> niens, tamen inde non ſequitur, Reos ab eo fore excluſos. Diſcer-<lb/> nenda ſunt quæ certo ſunt addicta opificio, & quæ extra hæc, jure libe-<lb/> ri mercimonii, venerunt nulli collegio appropriata Quod priora atti-<lb/> net, ea nemo uſurpare poteſt, niſi qui eſt de collegio opificum, & qui<lb/> ex hoc ſunt exercent jure privilegiis ſingulari. Ideo ſi quid foret,<lb/> quod lanionibus proprium ex privilegio id carnarii non liceret, &<lb/> quod ſuo privilegio acceperunt, id virtute illius ſoli obtinent. Quid-<lb/> quid autem eo non comprehenſum, id nec illi ſibi recte ſub obtentu<lb/> collegii arrogant, nec alius communi jure libertatis exercere prohibe-<lb/> tur, eſt enim & manſit meræ facultatis. Quare etſi decretum ita ſo-<lb/> nat, quod collegium Carnariorum ſolum exercere debeat quòd po-</hi><lb/> <fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">pinæ</hi></fw><lb/></p> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [118/0128]
Additio.
non eſſe opificii Carnariorum. Verum præterquam quod rei negant ſe
illos eſſe, qui ibidem Kuͤter vocantur, ut nec conſtat eos in lite iſta per
decretum deciſa fuiſſe, attendendum, quæ ſi materia circa quam alle-
gata traduntur de qua & circa quam intelligenda ſunt, quæ decidan-
tur aut diſponantur l. ex conducto 15. §. Papinianus ib. gloſſ. & Dd. ff. vocat
Apparet verò ex præcedentibus, agi de venditione carnis recentis ſeu
ſangvinolentæ in macello vendi ſolitæ. Quæ cùm addicta eſſet Lanio-
nibus, in dubium venit, annon & popinariispermittenda, additur igi-
tur, quo ad popinam opus eſt, mactare licere, & id ſolum opificio
conveniens. Non poteſt autem amplius eſſe in oppoſito, quam fuit in
propoſito, quæ iiſdem terminis continentur & regulanrur ut oppoſitũ
in oppoſito non plus operetur quàm propoſitum in propoſito. l. etſi
contraff. de Vulg. & Pupill. l. ſi filium. ff. de Legat. 3. l. peculium. §. ſicut ff de
Pecul. Deinde ſi liceret extra hoc punctum, de quo actum, extendere
eam diſpoſitionem, nondum probatum eſt, fumo arefactas carnes à
popina eſſe alienas. Nam cum ſæpedeſiderentur in popinis ad victũ,
qui poſſit dici non pertinere ad popinam? Hujus enim eſt quidquid
ad cibum uſurpatur. Tum erroneum eſt, huc ſaltem pertinere carnem
recentem, ac ſi dicere velimus, carnes arefactas non eſſe cibum aut eſ-
cam. Conſvetudo & obſervantia optima eſt doctrix ejus, quod po-
pinæ convenit. Et quando qui eam inſtruunt ſemper carnes quæ jam
ſub lite ſunt venales habuerint, ſine lite & contradictione antequam
poſt longæ ætatis obſervantiam nuper hæc proceſſit, inde diſcimus ab
ea id non habitum alienum. Porro ſi vel popina id non foret conve-
niens, tamen inde non ſequitur, Reos ab eo fore excluſos. Diſcer-
nenda ſunt quæ certo ſunt addicta opificio, & quæ extra hæc, jure libe-
ri mercimonii, venerunt nulli collegio appropriata Quod priora atti-
net, ea nemo uſurpare poteſt, niſi qui eſt de collegio opificum, & qui
ex hoc ſunt exercent jure privilegiis ſingulari. Ideo ſi quid foret,
quod lanionibus proprium ex privilegio id carnarii non liceret, &
quod ſuo privilegio acceperunt, id virtute illius ſoli obtinent. Quid-
quid autem eo non comprehenſum, id nec illi ſibi recte ſub obtentu
collegii arrogant, nec alius communi jure libertatis exercere prohibe-
tur, eſt enim & manſit meræ facultatis. Quare etſi decretum ita ſo-
nat, quod collegium Carnariorum ſolum exercere debeat quòd po-
pinæ
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools ?Language Resource Switchboard?FeedbackSie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden. Kommentar zur DTA-AusgabeDieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.
|
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden. Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des § 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
2007–2024 Deutsches Textarchiv, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften.
Kontakt: redaktion(at)deutschestextarchiv.de. |