Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Fritsch, Ahasver: Tractatus Nomico-Politicus [...] Von Zünft- und Jnnungs-Recht. Naumburg u. a., 1669.

Bild:
<< vorherige Seite

Additio.
tandi ratione adducta sunt, minime efficere possunt, ut aliter quis
sentiat, non enim obstant Actorum intentioni & juri. Quod in
primo continetur, id ipsum est, quo nititur & confirmatur ipso-
rum intentio. Qui ut ex superioribus constat, & in Actis de-
monstratur, artem non in una illa specie seu domestica mactatio-
ne; sed in aliis pluribus exercent, ideoq; docere & doctrinae docu-
monta praebere haut prohibendi sunt. Secundum ex diversis no-
minibus nihil aliud concludit, quam diversa esse opificia Actorum
& Reorum, quod in controversia non est. At ut de sistant ab iis,
quae hactenus exercuerunt & docuerunt, inde non sequitur, nisi
simul probetur, id quod Rei inter dictum volunt, illorum propri-
um jus redditum fuisse, ex quo prohibitio siat. Quod cum non ap-
pareat nulla lege prohibitum, licitum & permissum est, l. nulla. 4
C. de jur. dot: Ex tertio, nihil aliud potest colligi ac inferri.
quan quod proprium est & opificii lanionum
der Knochenhauer/
non posse usurpari ab Actoribus, quorum separatum & diversum
est opificium. Sed nihil his ex jure separati opificii proprium est,
quod ut in foro frustratim cedant & vendant mactatas carnes.
Cetera quae ad mactationem vel mactandi artem spectant, com-
munia ipsis sunt cum Actoribus, quorum operis saepe utuntur,
quos etiam velut suae artis ignaros in collegium assumunt, quo-
rum jura petere opus habent, qui ipsis ministeria praebent, ut in
superioribus allegatum fuit. Et circa mactandi opificium ea inter
utrosq; differentia est, quod laniones saltem ea, quae in macello
vendunt, ipsimet sua manu mactare queunt, Actores vero non mo-
do istis operam suam praestant, sed etiam quicquid ad eam spectat,
in aliis pluribus soli exercent, saltem avenditione carnis in macel-
lo, quatenus speciatim in privilegio non permirtitur, abstinere
eoguntur. Jdcirco quae istius artis sunt, etsi lege aut privilegio non
specialiter data, dummodo non denegata, moribus competunt,
l. magistratus. 25. ff. ad L. Municip. Quartum nihil ultra habet,
quam ut quilibet intra limites opificii permeat. Jlli vero constituti

sunt

Additio.
tandi ratione adducta ſunt, minimè efficere poſſunt, ut aliter quis
ſentiat, non enim obſtant Actorum intentioni & juri. Quod in
primo continetur, id ipſum eſt, quo nititur & confirmatur ipſo-
rum intentio. Qui ut ex ſuperioribus conſtat, & in Actis de-
monſtratur, artem non in una illa ſpecie ſeu domeſtica mactatio-
ne; ſed in aliis pluribus exercent, ideoq; docere & doctrinæ docu-
monta præbere haut prohibendi ſunt. Secundum ex diverſis no-
minibus nihil aliud concludit, quam diverſa eſſe opificia Actorum
& Reorum, quod in controverſia non eſt. At ut de ſiſtant ab iis,
quæ hactenus exercuerunt & docuerunt, inde non ſequitur, niſi
ſimul probetur, id quod Rei inter dictum volunt, illorum propri-
um jus redditum fuiſſe, ex quo prohibitio ſiat. Quod cum non ap-
pareat nulla lege prohibitum, licitum & permiſſum eſt, l. nulla. 4
C. de jur. dot: Ex tertiô, nihil aliud poteſt colligi ac inferri.
quã quod proprium eſt & opificii lanionum
der Knochenhauer/
non poſſe uſurpari ab Actoribus, quorum ſeparatum & diverſum
eſt opificium. Sed nihil his ex jure ſeparati opificii proprium eſt,
quod ut in foro fruſtratim cedant & vendant mactatas carnes.
Cetera quæ ad mactationem vel mactandi artem ſpectant, com-
munia ipſis ſunt cum Actoribus, quorum operis ſæpe utuntur,
quos etiam velut ſuæ artis ignaros in collegium aſſumunt, quo-
rum jura petere opus habent, qui ipſis miniſteria præbent, ut in
ſuperioribus allegatum fuit. Et circa mactandi opificium ea inter
utrosq; differentia eſt, quod laniones ſaltem ea, quæ in macello
vendunt, ipſimet ſua manu mactare queunt, Actores vero non mo-
do iſtis operam ſuam præſtant, ſed etiam quicquid ad eam ſpectat,
in aliis pluribus ſoli exercent, ſaltem àvenditione carnis in macel-
lo, quatenus ſpeciatim in privilegio non permirtitur, abſtinere
eoguntur. Jdcircò quæ iſtius artis ſunt, etſi lege aut privilegio non
ſpecialiter data, dummodo non denegata, moribus competunt,
l. magiſtratus. 25. ff. ad L. Municip. Quartum nihil ultra habet,
quam ut quilibet intra limites opificii permeat. Jlli verò conſtituti

ſunt
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p><pb facs="#f0082" n="72"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Additio.</hi></hi></hi></fw><lb/><hi rendition="#aq">tandi ratione adducta &#x017F;unt, minimè efficere po&#x017F;&#x017F;unt, ut aliter quis<lb/>
&#x017F;entiat, non enim ob&#x017F;tant Actorum intentioni &amp; juri. Quod in<lb/>
primo continetur, id ip&#x017F;um e&#x017F;t, quo nititur &amp; confirmatur ip&#x017F;o-<lb/>
rum intentio. Qui ut ex &#x017F;uperioribus con&#x017F;tat, &amp; in Actis de-<lb/>
mon&#x017F;tratur, artem non in una illa &#x017F;pecie &#x017F;eu dome&#x017F;tica mactatio-<lb/>
ne; &#x017F;ed in aliis pluribus exercent, ideoq; docere &amp; doctrinæ docu-<lb/>
monta præbere haut prohibendi &#x017F;unt. Secundum ex diver&#x017F;is no-<lb/>
minibus nihil aliud concludit, quam diver&#x017F;a e&#x017F;&#x017F;e opificia Actorum<lb/>
&amp; Reorum, quod in controver&#x017F;ia non e&#x017F;t. At ut de &#x017F;i&#x017F;tant ab iis,<lb/>
quæ hactenus exercuerunt &amp; docuerunt, inde non &#x017F;equitur, ni&#x017F;i<lb/>
&#x017F;imul probetur, id quod Rei inter dictum volunt, illorum propri-<lb/>
um jus redditum fui&#x017F;&#x017F;e, ex quo prohibitio &#x017F;iat. Quod cum non ap-<lb/>
pareat nulla lege prohibitum, licitum &amp; permi&#x017F;&#x017F;um e&#x017F;t, <hi rendition="#i">l. nulla. 4</hi><lb/>
C. <hi rendition="#i">de jur. dot</hi>: Ex tertiô, nihil aliud pote&#x017F;t colligi ac inferri.<lb/>
qua&#x0303; quod proprium e&#x017F;t &amp; opificii lanionum</hi> der Knochenhauer/<lb/><hi rendition="#aq">non po&#x017F;&#x017F;e u&#x017F;urpari ab Actoribus, quorum &#x017F;eparatum &amp; diver&#x017F;um<lb/>
e&#x017F;t opificium. Sed nihil his ex jure &#x017F;eparati opificii proprium e&#x017F;t,<lb/>
quod ut in foro fru&#x017F;tratim cedant &amp; vendant mactatas carnes.<lb/>
Cetera quæ ad mactationem vel mactandi artem &#x017F;pectant, com-<lb/>
munia ip&#x017F;is &#x017F;unt cum Actoribus, quorum operis &#x017F;æpe utuntur,<lb/>
quos etiam velut &#x017F;uæ artis ignaros in collegium a&#x017F;&#x017F;umunt, quo-<lb/>
rum jura petere opus habent, qui ip&#x017F;is mini&#x017F;teria præbent, ut in<lb/>
&#x017F;uperioribus allegatum fuit. Et circa mactandi opificium ea inter<lb/>
utrosq; differentia e&#x017F;t, quod laniones &#x017F;altem ea, quæ in macello<lb/>
vendunt, ip&#x017F;imet &#x017F;ua manu mactare queunt, Actores vero non mo-<lb/>
do i&#x017F;tis operam &#x017F;uam præ&#x017F;tant, &#x017F;ed etiam quicquid ad eam &#x017F;pectat,<lb/>
in aliis pluribus &#x017F;oli exercent, &#x017F;altem àvenditione carnis in macel-<lb/>
lo, quatenus &#x017F;peciatim in privilegio non permirtitur, ab&#x017F;tinere<lb/>
eoguntur. Jdcircò quæ i&#x017F;tius artis &#x017F;unt, et&#x017F;i lege aut privilegio non<lb/>
&#x017F;pecialiter data, dummodo non denegata, moribus competunt,<lb/><hi rendition="#i">l. magi&#x017F;tratus. 25. ff. ad L. Municip.</hi> Quartum nihil ultra habet,<lb/>
quam ut quilibet intra limites opificii permeat. Jlli verò con&#x017F;tituti</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">&#x017F;unt</hi></fw><lb/></p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[72/0082] Additio. tandi ratione adducta ſunt, minimè efficere poſſunt, ut aliter quis ſentiat, non enim obſtant Actorum intentioni & juri. Quod in primo continetur, id ipſum eſt, quo nititur & confirmatur ipſo- rum intentio. Qui ut ex ſuperioribus conſtat, & in Actis de- monſtratur, artem non in una illa ſpecie ſeu domeſtica mactatio- ne; ſed in aliis pluribus exercent, ideoq; docere & doctrinæ docu- monta præbere haut prohibendi ſunt. Secundum ex diverſis no- minibus nihil aliud concludit, quam diverſa eſſe opificia Actorum & Reorum, quod in controverſia non eſt. At ut de ſiſtant ab iis, quæ hactenus exercuerunt & docuerunt, inde non ſequitur, niſi ſimul probetur, id quod Rei inter dictum volunt, illorum propri- um jus redditum fuiſſe, ex quo prohibitio ſiat. Quod cum non ap- pareat nulla lege prohibitum, licitum & permiſſum eſt, l. nulla. 4 C. de jur. dot: Ex tertiô, nihil aliud poteſt colligi ac inferri. quã quod proprium eſt & opificii lanionum der Knochenhauer/ non poſſe uſurpari ab Actoribus, quorum ſeparatum & diverſum eſt opificium. Sed nihil his ex jure ſeparati opificii proprium eſt, quod ut in foro fruſtratim cedant & vendant mactatas carnes. Cetera quæ ad mactationem vel mactandi artem ſpectant, com- munia ipſis ſunt cum Actoribus, quorum operis ſæpe utuntur, quos etiam velut ſuæ artis ignaros in collegium aſſumunt, quo- rum jura petere opus habent, qui ipſis miniſteria præbent, ut in ſuperioribus allegatum fuit. Et circa mactandi opificium ea inter utrosq; differentia eſt, quod laniones ſaltem ea, quæ in macello vendunt, ipſimet ſua manu mactare queunt, Actores vero non mo- do iſtis operam ſuam præſtant, ſed etiam quicquid ad eam ſpectat, in aliis pluribus ſoli exercent, ſaltem àvenditione carnis in macel- lo, quatenus ſpeciatim in privilegio non permirtitur, abſtinere eoguntur. Jdcircò quæ iſtius artis ſunt, etſi lege aut privilegio non ſpecialiter data, dummodo non denegata, moribus competunt, l. magiſtratus. 25. ff. ad L. Municip. Quartum nihil ultra habet, quam ut quilibet intra limites opificii permeat. Jlli verò conſtituti ſunt

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669/82
Zitationshilfe: Fritsch, Ahasver: Tractatus Nomico-Politicus [...] Von Zünft- und Jnnungs-Recht. Naumburg u. a., 1669, S. 72. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669/82>, abgerufen am 18.12.2024.