Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder- und Haus-Märchen. Bd. 1. Berlin, 1812.

Bild:
<< vorherige Seite

De Goldfmitt satt in sine Warkstede un maakt
eene goldne Kede, daar hörd he den Vagel, de
up sin Dack satt un sung, un dat dünkt em
so schön; daar stund he up, un as he äver den
Süll ging, so vörloor he eenen Tüffel; he ging
aver so recht midden up de Strate, eenen Tüf-
fel un een Sock an, sin Schortfell had he vör,
un in de een Hand had he de golden Kede, un
in de anner de Tang, un de Sünn schiint so
hell up de Strate, daar ging he recht so staan
un sach den Vagel an: "Vagel, segd he do,
wo schön kanst du singen, sing my dat Stük
nochmal." -- Nee, segd de Vagel, tweemal
sing ick nich umsünst, giv mi de golden Kede,
so wil ick di et nochmal singen. "Da, segd de
Goldsmitt, hest du de golden Kede, nu sing mi
dat nochmal." Daar kam de Vagel un nam de
golden Ked so in de rechte Krall, un ging vör
den Goldsmitt sitten un sung:

Min Moder de mi slacht't,
min Vader de mi att,
min Swester de Marleeniken
söcht alle mine Beeniken
un bindt se in een siden Dook
legts unner den Machandelboom,
kywitt, kywitt! ach watt een schön Vagel
bin ick.

Daar flog de Vagel weg na eenen Schooster un
sett sick up den siin Dack un sung:

De Goldfmitt ſatt in ſine Warkſtede un maakt
eene goldne Kede, daar hoͤrd he den Vagel, de
up ſin Dack ſatt un ſung, un dat duͤnkt em
ſo ſchoͤn; daar ſtund he up, un as he aͤver den
Suͤll ging, ſo voͤrloor he eenen Tuͤffel; he ging
aver ſo recht midden up de Strate, eenen Tuͤf-
fel un een Sock an, ſin Schortfell had he voͤr,
un in de een Hand had he de golden Kede, un
in de anner de Tang, un de Suͤnn ſchiint ſo
hell up de Strate, daar ging he recht ſo ſtaan
un ſach den Vagel an: „Vagel, ſegd he do,
wo ſchoͤn kanſt du ſingen, ſing my dat Stuͤk
nochmal.“ — Nee, ſegd de Vagel, tweemal
ſing ick nich umſuͤnſt, giv mi de golden Kede,
ſo wil ick di et nochmal ſingen. „Da, ſegd de
Goldſmitt, heſt du de golden Kede, nu ſing mi
dat nochmal.“ Daar kam de Vagel un nam de
golden Ked ſo in de rechte Krall, un ging voͤr
den Goldſmitt ſitten un ſung:

Min Moder de mi ſlacht't,
min Vader de mi att,
min Sweſter de Marleeniken
ſoͤcht alle mine Beeniken
un bindt ſe in een ſiden Dook
legts unner den Machandelboom,
kywitt, kywitt! ach watt een ſchoͤn Vagel
bin ick.

Daar flog de Vagel weg na eenen Schooſter un
ſett ſick up den ſiin Dack un ſung:

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <p><pb facs="#f0244" n="210"/>
De Goldfmitt &#x017F;att in &#x017F;ine Wark&#x017F;tede un maakt<lb/>
eene goldne Kede, daar ho&#x0364;rd he den Vagel, de<lb/>
up &#x017F;in Dack &#x017F;att un &#x017F;ung, un dat du&#x0364;nkt em<lb/>
&#x017F;o &#x017F;cho&#x0364;n; daar &#x017F;tund he up, un as he a&#x0364;ver den<lb/>
Su&#x0364;ll ging, &#x017F;o vo&#x0364;rloor he eenen Tu&#x0364;ffel; he ging<lb/>
aver &#x017F;o recht midden up de Strate, eenen Tu&#x0364;f-<lb/>
fel un een Sock an, &#x017F;in Schortfell had he vo&#x0364;r,<lb/>
un in de een Hand had he de golden Kede, un<lb/>
in de anner de Tang, un de Su&#x0364;nn &#x017F;chiint &#x017F;o<lb/>
hell up de Strate, daar ging he recht &#x017F;o &#x017F;taan<lb/>
un &#x017F;ach den Vagel an: &#x201E;Vagel, &#x017F;egd he do,<lb/>
wo &#x017F;cho&#x0364;n kan&#x017F;t du &#x017F;ingen, &#x017F;ing my dat Stu&#x0364;k<lb/>
nochmal.&#x201C; &#x2014; Nee, &#x017F;egd de Vagel, tweemal<lb/>
&#x017F;ing ick nich um&#x017F;u&#x0364;n&#x017F;t, giv mi de golden Kede,<lb/>
&#x017F;o wil ick di et nochmal &#x017F;ingen. &#x201E;Da, &#x017F;egd de<lb/>
Gold&#x017F;mitt, he&#x017F;t du de golden Kede, nu &#x017F;ing mi<lb/>
dat nochmal.&#x201C; Daar kam de Vagel un nam de<lb/>
golden Ked &#x017F;o in de rechte Krall, un ging vo&#x0364;r<lb/>
den Gold&#x017F;mitt &#x017F;itten un &#x017F;ung:<lb/><lg type="poem"><l>Min Moder de mi &#x017F;lacht't,</l><lb/><l>min Vader de mi att,</l><lb/><l>min Swe&#x017F;ter de Marleeniken</l><lb/><l>&#x017F;o&#x0364;cht alle mine Beeniken</l><lb/><l>un bindt &#x017F;e in een &#x017F;iden Dook</l><lb/><l>legts unner den Machandelboom,</l><lb/><l>kywitt, kywitt! ach watt een &#x017F;cho&#x0364;n Vagel</l><lb/><l>bin ick.</l></lg><lb/>
Daar flog de Vagel weg na eenen Schoo&#x017F;ter un<lb/>
&#x017F;ett &#x017F;ick up den &#x017F;iin Dack un &#x017F;ung:<lb/></p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[210/0244] De Goldfmitt ſatt in ſine Warkſtede un maakt eene goldne Kede, daar hoͤrd he den Vagel, de up ſin Dack ſatt un ſung, un dat duͤnkt em ſo ſchoͤn; daar ſtund he up, un as he aͤver den Suͤll ging, ſo voͤrloor he eenen Tuͤffel; he ging aver ſo recht midden up de Strate, eenen Tuͤf- fel un een Sock an, ſin Schortfell had he voͤr, un in de een Hand had he de golden Kede, un in de anner de Tang, un de Suͤnn ſchiint ſo hell up de Strate, daar ging he recht ſo ſtaan un ſach den Vagel an: „Vagel, ſegd he do, wo ſchoͤn kanſt du ſingen, ſing my dat Stuͤk nochmal.“ — Nee, ſegd de Vagel, tweemal ſing ick nich umſuͤnſt, giv mi de golden Kede, ſo wil ick di et nochmal ſingen. „Da, ſegd de Goldſmitt, heſt du de golden Kede, nu ſing mi dat nochmal.“ Daar kam de Vagel un nam de golden Ked ſo in de rechte Krall, un ging voͤr den Goldſmitt ſitten un ſung: Min Moder de mi ſlacht't, min Vader de mi att, min Sweſter de Marleeniken ſoͤcht alle mine Beeniken un bindt ſe in een ſiden Dook legts unner den Machandelboom, kywitt, kywitt! ach watt een ſchoͤn Vagel bin ick. Daar flog de Vagel weg na eenen Schooſter un ſett ſick up den ſiin Dack un ſung:

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1812
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1812/244
Zitationshilfe: Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder- und Haus-Märchen. Bd. 1. Berlin, 1812, S. 210. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1812/244>, abgerufen am 17.05.2024.