Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Günther, Karl Gottlob: Europäisches Völkerrecht in Friedenszeiten nach Vernunft, Verträgen und Herkommen, mit Anwendung auf die teutschen Reichsstände. Bd. 1. Altenburg, 1787.

Bild:
<< vorherige Seite
der Nazionen.
constituti a Deo super gentes ac regna, ut destruamus
et vellamus et aedificemus et plantemus. Aventin.
Annal. l. 6. c. 5. p. 607. Novum est autem,
wendet
sogar ein Bischof von Verdun dem Papst Gregor VII. in
einem Schreiben ein, et omnibus retro saeculis inaudi-
tum pontifices regna gentium tam facile velle dividere.
Nomen regum inter ipsa mundi initia repertum, a Deo
postea stabilitum repentina factione elidere, Christos
domini, quoties libuerit, plebeia sorte sicut villicos
mutare, regno patrum suorum decedere jußos, nisi
confestim adquieverint anathemate damnare. Epistola
Theodorici Virdun Episc. ad Gregor. VII. apud Mar-
tone T. I. p.
224. Bellarmin endlich Lib. V. de Roma-
no pontif. C. I.
verdamt dieienige Meinung als eine Ketze-
rey, quae negat, Pontificem, ut pontificem et ex jure
divino habere potestatem temporalem et principibus
secularibus imperare poße eosque regnis et principatu
privare, etiamsi
illo privari alioquin mereantur.
f] Man findet sie beim Roußet Suplement au Corps di-
plom. de Dumont T. 2. p.
30. und anderen Orten. Ist
es gleich noch nicht ganz ausgemacht, daß die sogenauten
Hildebrandischen Dictata auf der geistlichen Versamlung zu
Rom 1076 würklich festgesetzt worden, so hat doch der
päpstliche Hof solche in seinem Benehmen sattsam für gül-
tig erkant.
g] Auf dem lateranischen Concilio 1515, ging man so weit in
einer Rede an den Papst Leo X. die Worte Psalm 72, 11.
auf ihn also anzuwenden: Alle Könige auf Erden werden
ihn anbeten und alle Völker ihm dienen, mit dem Zusatz:
non ignari sunt homines, omnem tibi uni in coelo et
in terra traditam a Domino potestatem, ut non spiri-
tualibus tantum viris, sed terrenis quoque huius secu-
li potestatibus, in causa communis boni, jus dicere
non pertimescas.
h]
L 4
der Nazionen.
conſtituti a Deo ſuper gentes ac regna, ut deſtruamus
et vellamus et aedificemus et plantemus. Aventin.
Annal. l. 6. c. 5. p. 607. Novum eſt autem,
wendet
ſogar ein Biſchof von Verdun dem Papſt Gregor VII. in
einem Schreiben ein, et omnibus retro ſaeculis inaudi-
tum pontifices regna gentium tam facile velle dividere.
Nomen regum inter ipſa mundi initia repertum, a Deo
poſtea ſtabilitum repentina factione elidere, Chriſtos
domini, quoties libuerit, plebeia ſorte ſicut villicos
mutare, regno patrum ſuorum decedere jußos, niſi
confeſtim adquieverint anathemate damnare. Epiſtola
Theodorici Virdun Epiſc. ad Gregor. VII. apud Mar-
tone T. I. p.
224. Bellarmin endlich Lib. V. de Roma-
no pontif. C. I.
verdamt dieienige Meinung als eine Ketze-
rey, quae negat, Pontificem, ut pontificem et ex jure
divino habere poteſtatem temporalem et principibus
ſecularibus imperare poße eosque regnis et principatu
privare, etiamſi
illo privari alioquin mereantur.
f] Man findet ſie beim Roußet Suplément au Corps di-
plom. de Dumont T. 2. p.
30. und anderen Orten. Iſt
es gleich noch nicht ganz ausgemacht, daß die ſogenauten
Hildebrandiſchen Dictata auf der geiſtlichen Verſamlung zu
Rom 1076 wuͤrklich feſtgeſetzt worden, ſo hat doch der
paͤpſtliche Hof ſolche in ſeinem Benehmen ſattſam fuͤr guͤl-
tig erkant.
g] Auf dem lateraniſchen Concilio 1515, ging man ſo weit in
einer Rede an den Papſt Leo X. die Worte Pſalm 72, 11.
auf ihn alſo anzuwenden: Alle Koͤnige auf Erden werden
ihn anbeten und alle Voͤlker ihm dienen, mit dem Zuſatz:
non ignari ſunt homines, omnem tibi uni in coelo et
in terra traditam a Domino poteſtatem, ut non ſpiri-
tualibus tantum viris, ſed terrenis quoque huius ſecu-
li poteſtatibus, in cauſa communis boni, jus dicere
non pertimeſcas.
h]
L 4
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <note place="end" n="e]"><pb facs="#f0193" n="167"/><fw place="top" type="header">der Nazionen.</fw><lb/><hi rendition="#aq">con&#x017F;tituti a Deo &#x017F;uper gentes ac regna, ut de&#x017F;truamus<lb/>
et vellamus et aedificemus et plantemus. Aventin.<lb/>
Annal. l. 6. c. 5. p. 607. Novum e&#x017F;t autem,</hi> wendet<lb/>
&#x017F;ogar ein Bi&#x017F;chof von Verdun dem Pap&#x017F;t Gregor <hi rendition="#aq">VII.</hi> in<lb/>
einem Schreiben ein, <hi rendition="#aq">et omnibus retro &#x017F;aeculis inaudi-<lb/>
tum pontifices regna gentium tam facile velle dividere.<lb/>
Nomen regum inter ip&#x017F;a mundi initia repertum, a Deo<lb/>
po&#x017F;tea &#x017F;tabilitum repentina factione elidere, Chri&#x017F;tos<lb/>
domini, quoties libuerit, plebeia &#x017F;orte &#x017F;icut villicos<lb/>
mutare, regno patrum &#x017F;uorum decedere jußos, ni&#x017F;i<lb/>
confe&#x017F;tim adquieverint anathemate damnare. Epi&#x017F;tola<lb/>
Theodorici Virdun Epi&#x017F;c. ad Gregor. VII. apud Mar-<lb/>
tone T. I. p.</hi> 224. <hi rendition="#fr">Bellarmin</hi> endlich <hi rendition="#aq">Lib. V. de Roma-<lb/>
no pontif. C. I.</hi> verdamt dieienige Meinung als eine Ketze-<lb/>
rey, <hi rendition="#aq">quae negat, <hi rendition="#i">Pontificem</hi>, ut pontificem et ex jure<lb/>
divino habere pote&#x017F;tatem temporalem et <hi rendition="#i">principibus<lb/>
&#x017F;ecularibus imperare poße eosque regnis et principatu<lb/>
privare, etiam&#x017F;i</hi> illo privari alioquin mereantur.</hi></note><lb/>
            <note place="end" n="f]">Man findet &#x017F;ie beim <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Roußet</hi> Suplément au Corps di-<lb/>
plom. de Dumont T. 2. p.</hi> 30. und anderen Orten. I&#x017F;t<lb/>
es gleich noch nicht ganz ausgemacht, daß die &#x017F;ogenauten<lb/>
Hildebrandi&#x017F;chen <hi rendition="#aq">Dictata</hi> auf der gei&#x017F;tlichen Ver&#x017F;amlung zu<lb/>
Rom 1076 wu&#x0364;rklich fe&#x017F;tge&#x017F;etzt worden, &#x017F;o hat doch der<lb/>
pa&#x0364;p&#x017F;tliche Hof &#x017F;olche in &#x017F;einem Benehmen &#x017F;att&#x017F;am fu&#x0364;r gu&#x0364;l-<lb/>
tig erkant.</note><lb/>
            <note place="end" n="g]">Auf dem laterani&#x017F;chen Concilio 1515, ging man &#x017F;o weit in<lb/>
einer Rede an den Pap&#x017F;t Leo <hi rendition="#aq">X.</hi> die Worte P&#x017F;alm 72, 11.<lb/>
auf ihn al&#x017F;o anzuwenden: Alle Ko&#x0364;nige auf Erden werden<lb/>
ihn anbeten und alle Vo&#x0364;lker ihm dienen, mit dem Zu&#x017F;atz:<lb/><hi rendition="#aq">non ignari &#x017F;unt homines, omnem tibi uni in coelo et<lb/>
in terra traditam a Domino pote&#x017F;tatem, ut non &#x017F;piri-<lb/>
tualibus tantum viris, &#x017F;ed terrenis quoque huius &#x017F;ecu-<lb/>
li pote&#x017F;tatibus, in cau&#x017F;a communis boni, jus dicere<lb/>
non pertime&#x017F;cas.</hi></note><lb/>
            <fw place="bottom" type="sig">L 4</fw>
            <fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#sup">h</hi></hi>]</fw><lb/>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[167/0193] der Nazionen. e] conſtituti a Deo ſuper gentes ac regna, ut deſtruamus et vellamus et aedificemus et plantemus. Aventin. Annal. l. 6. c. 5. p. 607. Novum eſt autem, wendet ſogar ein Biſchof von Verdun dem Papſt Gregor VII. in einem Schreiben ein, et omnibus retro ſaeculis inaudi- tum pontifices regna gentium tam facile velle dividere. Nomen regum inter ipſa mundi initia repertum, a Deo poſtea ſtabilitum repentina factione elidere, Chriſtos domini, quoties libuerit, plebeia ſorte ſicut villicos mutare, regno patrum ſuorum decedere jußos, niſi confeſtim adquieverint anathemate damnare. Epiſtola Theodorici Virdun Epiſc. ad Gregor. VII. apud Mar- tone T. I. p. 224. Bellarmin endlich Lib. V. de Roma- no pontif. C. I. verdamt dieienige Meinung als eine Ketze- rey, quae negat, Pontificem, ut pontificem et ex jure divino habere poteſtatem temporalem et principibus ſecularibus imperare poße eosque regnis et principatu privare, etiamſi illo privari alioquin mereantur. f] Man findet ſie beim Roußet Suplément au Corps di- plom. de Dumont T. 2. p. 30. und anderen Orten. Iſt es gleich noch nicht ganz ausgemacht, daß die ſogenauten Hildebrandiſchen Dictata auf der geiſtlichen Verſamlung zu Rom 1076 wuͤrklich feſtgeſetzt worden, ſo hat doch der paͤpſtliche Hof ſolche in ſeinem Benehmen ſattſam fuͤr guͤl- tig erkant. g] Auf dem lateraniſchen Concilio 1515, ging man ſo weit in einer Rede an den Papſt Leo X. die Worte Pſalm 72, 11. auf ihn alſo anzuwenden: Alle Koͤnige auf Erden werden ihn anbeten und alle Voͤlker ihm dienen, mit dem Zuſatz: non ignari ſunt homines, omnem tibi uni in coelo et in terra traditam a Domino poteſtatem, ut non ſpiri- tualibus tantum viris, ſed terrenis quoque huius ſecu- li poteſtatibus, in cauſa communis boni, jus dicere non pertimeſcas. h] L 4

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/guenther_voelkerrecht01_1787
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/guenther_voelkerrecht01_1787/193
Zitationshilfe: Günther, Karl Gottlob: Europäisches Völkerrecht in Friedenszeiten nach Vernunft, Verträgen und Herkommen, mit Anwendung auf die teutschen Reichsstände. Bd. 1. Altenburg, 1787, S. 167. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/guenther_voelkerrecht01_1787/193>, abgerufen am 18.05.2024.