Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690.

Bild:
<< vorherige Seite

Deß Academischen
sionis, carcerem, exilium, poenam corporalem, & ratio-
ne sumptuum ac impensarum poenam quadrupli in-
dubie incursuros: utque tanto certior sit executio,
captivos ad aulam Principis deducendos, spe omni
intercessionis aut remissionis praecisa. Quo quidem
Illustriss. Principum Zelo, providaque Senatus Acade-
mici cura, & severa animadversione effectum est, ut
illa Adnovitiorum exagitandorum prurigo ex parte
exstirpata fuerit; usque dum circa A. cl l CXXX.
quidam rursum excitare eam & viis antea nec tritis
nec auditis reducere ex averno moliti sunt. Quorum
tamen molimina mox sunt prohibita publice. Inter-
venere paulo post bello in his quoque oris coorto, ea
tempora, quibus mirum nemini videri debet, discipli-
nam publicam hac quoque parte sic corruisse, ut Sena-
tus Academicus consultum existimaret, post edita ali-
quot in pennalisantes exempla, A. cl l CXXXIIX.
d. XI. Martii recensitis denuo variis effraenis petulan-
tiae Pennalisticae criminibus, fructibusque, edicere, se
ex hac Academia hanc pestem, hanc calamitatem, hoc
probrum profligatum omni conatu ituros, illosque
Pennalismi architectos & authores certo Relegatione
publica, vel etiam perpetua exclusione, abacturos, ab
ejusque decreti exsecutione nec ullam gratiam, nec ul-
lam cognationem & affinitatem, nec ullas munerum
corruptelas se avocaturas. Cujus quidem Edicti is fru-
ctus fuit, ut proximo triennio Academia nostra gratu-
lari sibi de infamium illarum actionum Pennalistica-
rum a se quasi exilio videretur. Quae tamen mox Anno
cl l CXLI. a quibusdam maleferiatis ex orco revo-
catae, ac frustra obnitentibus nobis, eo usque invalue-
runt, ut A. cl l CXLIV. ineunte, orto ob eas insigni
tumultu, de quo paulo post, Sereniss. Principibus, Aca-
demiae Nutritiis Clementissimis, justa conquerendi

causa

Deß Academiſchen
ſionis, carcerem, exilium, pœnam corporalem, & ratio-
ne ſumptuum ac impenſarum pœnam quadrupli in-
dubiè incurſuros: utque tanto certior ſit executio,
captivos ad aulam Principis deducendos, ſpe omni
interceſſionis aut remiſſionis præciſa. Quo quidem
Illuſtriſſ. Principum Zelo, providaque Senatus Acade-
mici cura, & ſevera animadverſione effectum eſt, ut
illa Adnovitiorum exagitandorum prurigo ex parte
exſtirpata fuerit; uſque dum circa A. ⅽⅼↄ ⅼ ↄ CXXX.
quidam rurſum excitare eam & viis anteà nec tritis
nec auditis reducere ex averno moliti ſunt. Quorum
tamen molimina mox ſunt prohibita publicè. Inter-
venere paulò poſt bello in his quoque oris coortô, ea
tempora, quibus mirum nemini videri debet, diſcipli-
nam publicam hac quoque parte ſic corruiſſe, ut Sena-
tus Academicus conſultum exiſtimaret, poſt edita ali-
quot in pennaliſantes exempla, A. ⅽⅼↄ ⅼ ↄ CXXXIIX.
d. XI. Martii recenſitis denuò variis effrænis petulan-
tiæ Pennaliſticæ criminibus, fructibusque, edicere, ſe
ex hac Academia hanc peſtem, hanc calamitatem, hoc
probrum profligatum omni conatu ituros, illosque
Pennaliſmi architectos & authores certò Relegatione
publica, vel etiam perpetua excluſione, abacturos, ab
ejusque decreti exſecutione nec ullam gratiam, nec ul-
lam cognationem & affinitatem, nec ullas munerum
corruptelas ſe avocaturas. Cujus quidem Edicti is fru-
ctus fuit, ut proximo triennio Academia noſtra gratu-
lari ſibi de infamium illarum actionum Pennaliſtica-
rum à ſe quaſi exilio videretur. Quæ tamen mox Anno
ⅽⅼↄ ⅼ ↄ CXLI. à quibusdam maleferiatis ex orco revo-
catæ, ac fruſtra obnitentibus nobis, eo uſque invalue-
runt, ut A. ⅽⅼↄ ⅼ ↄ CXLIV. ineunte, orto ob eas inſigni
tumultu, de quo paulò poſt, Sereniſſ. Principibus, Aca-
demiæ Nutritiis Clementiſſimis, juſta conquerendi

cauſa
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p>
            <pb facs="#f0940" n="920"/>
            <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Deß <hi rendition="#aq">Academi</hi>&#x017F;chen</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">&#x017F;ionis, carcerem, exilium, p&#x0153;nam corporalem, &amp; ratio-<lb/>
ne &#x017F;umptuum ac impen&#x017F;arum p&#x0153;nam quadrupli in-<lb/>
dubiè incur&#x017F;uros: utque tanto certior &#x017F;it executio,<lb/>
captivos ad aulam Principis deducendos, &#x017F;pe omni<lb/>
interce&#x017F;&#x017F;ionis aut remi&#x017F;&#x017F;ionis præci&#x017F;a. Quo quidem<lb/>
Illu&#x017F;tri&#x017F;&#x017F;. Principum Zelo, providaque Senatus Acade-<lb/>
mici cura, &amp; &#x017F;evera animadver&#x017F;ione effectum e&#x017F;t, ut<lb/>
illa Adnovitiorum exagitandorum prurigo ex parte<lb/>
ex&#x017F;tirpata fuerit; u&#x017F;que dum circa A. &#x217D;&#x217C;&#x2184; &#x217C; &#x2184; CXXX.<lb/>
quidam rur&#x017F;um excitare eam &amp; viis anteà nec tritis<lb/>
nec auditis reducere ex averno moliti &#x017F;unt. Quorum<lb/>
tamen molimina mox &#x017F;unt prohibita publicè. Inter-<lb/>
venere paulò po&#x017F;t bello in his quoque oris coortô, ea<lb/>
tempora, quibus mirum nemini videri debet, di&#x017F;cipli-<lb/>
nam publicam hac quoque parte &#x017F;ic corrui&#x017F;&#x017F;e, ut Sena-<lb/>
tus Academicus con&#x017F;ultum exi&#x017F;timaret, po&#x017F;t edita ali-<lb/>
quot in pennali&#x017F;antes exempla, A. &#x217D;&#x217C;&#x2184; &#x217C; &#x2184; CXXXIIX.<lb/>
d. XI. Martii recen&#x017F;itis denuò variis effrænis petulan-<lb/>
tiæ Pennali&#x017F;ticæ criminibus, fructibusque, edicere, &#x017F;e<lb/>
ex hac Academia hanc pe&#x017F;tem, hanc calamitatem, hoc<lb/>
probrum profligatum omni conatu ituros, illosque<lb/>
Pennali&#x017F;mi architectos &amp; authores certò Relegatione<lb/>
publica, vel etiam perpetua exclu&#x017F;ione, abacturos, ab<lb/>
ejusque decreti ex&#x017F;ecutione nec ullam gratiam, nec ul-<lb/>
lam cognationem &amp; affinitatem, nec ullas munerum<lb/>
corruptelas &#x017F;e avocaturas. Cujus quidem Edicti is fru-<lb/>
ctus fuit, ut proximo triennio Academia no&#x017F;tra gratu-<lb/>
lari &#x017F;ibi de infamium illarum actionum Pennali&#x017F;tica-<lb/>
rum à &#x017F;e qua&#x017F;i exilio videretur. Quæ tamen mox Anno<lb/>
&#x217D;&#x217C;&#x2184; &#x217C; &#x2184; CXLI. à quibusdam maleferiatis ex orco revo-<lb/>
catæ, ac fru&#x017F;tra obnitentibus nobis, eo u&#x017F;que invalue-<lb/>
runt, ut A. &#x217D;&#x217C;&#x2184; &#x217C; &#x2184; CXLIV. ineunte, orto ob eas in&#x017F;igni<lb/>
tumultu, de quo paulò po&#x017F;t, Sereni&#x017F;&#x017F;. Principibus, Aca-<lb/>
demiæ Nutritiis Clementi&#x017F;&#x017F;imis, ju&#x017F;ta conquerendi</hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">cau&#x017F;a</hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[920/0940] Deß Academiſchen ſionis, carcerem, exilium, pœnam corporalem, & ratio- ne ſumptuum ac impenſarum pœnam quadrupli in- dubiè incurſuros: utque tanto certior ſit executio, captivos ad aulam Principis deducendos, ſpe omni interceſſionis aut remiſſionis præciſa. Quo quidem Illuſtriſſ. Principum Zelo, providaque Senatus Acade- mici cura, & ſevera animadverſione effectum eſt, ut illa Adnovitiorum exagitandorum prurigo ex parte exſtirpata fuerit; uſque dum circa A. ⅽⅼↄ ⅼ ↄ CXXX. quidam rurſum excitare eam & viis anteà nec tritis nec auditis reducere ex averno moliti ſunt. Quorum tamen molimina mox ſunt prohibita publicè. Inter- venere paulò poſt bello in his quoque oris coortô, ea tempora, quibus mirum nemini videri debet, diſcipli- nam publicam hac quoque parte ſic corruiſſe, ut Sena- tus Academicus conſultum exiſtimaret, poſt edita ali- quot in pennaliſantes exempla, A. ⅽⅼↄ ⅼ ↄ CXXXIIX. d. XI. Martii recenſitis denuò variis effrænis petulan- tiæ Pennaliſticæ criminibus, fructibusque, edicere, ſe ex hac Academia hanc peſtem, hanc calamitatem, hoc probrum profligatum omni conatu ituros, illosque Pennaliſmi architectos & authores certò Relegatione publica, vel etiam perpetua excluſione, abacturos, ab ejusque decreti exſecutione nec ullam gratiam, nec ul- lam cognationem & affinitatem, nec ullas munerum corruptelas ſe avocaturas. Cujus quidem Edicti is fru- ctus fuit, ut proximo triennio Academia noſtra gratu- lari ſibi de infamium illarum actionum Pennaliſtica- rum à ſe quaſi exilio videretur. Quæ tamen mox Anno ⅽⅼↄ ⅼ ↄ CXLI. à quibusdam maleferiatis ex orco revo- catæ, ac fruſtra obnitentibus nobis, eo uſque invalue- runt, ut A. ⅽⅼↄ ⅼ ↄ CXLIV. ineunte, orto ob eas inſigni tumultu, de quo paulò poſt, Sereniſſ. Principibus, Aca- demiæ Nutritiis Clementiſſimis, juſta conquerendi cauſa

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/940
Zitationshilfe: Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690, S. 920. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/940>, abgerufen am 22.11.2024.