Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690.

Bild:
<< vorherige Seite

Deß Academischen
lisandi genus exedam, qua prius illud, officina prodiit.
Ipsi enim Juniores, & qui nondum annum in Acade-
mia exegerant, praesertim qui se Absolutos vocabant,
Veteranorum exemplo excitati, jam & ipsi alios, recens
Academiam, & post unum alterumque mensem, quam
illi in eandem venerant, ingressos, inque certos vul-
pium, asinorum, similesque gradus alios, pro diverso
septimanarum, quibus in Academia vixerant, numero
distributos, non solum privatim, & extra oppidum,
sed in plateis publicis, in foro, immo, (quod plane
abominandum,) in templo, interque sacra ipsa & di-
vini Numinis cultum, exagitare, cachinnis excipere,
contumeliis afficere, interdum & talitros colaphosque
illis impingere coeperunt: Ac ne quis Novitiorum
injuriis eorum se posset subtrahere, peculiaris iIlis in
aede sacra locus assignatus est; in quo, tam praeclaris
scil. ritibus initiandi, comparere coacti, quicunque re-
cens in Academiam venerant. Heic tempus omne sa-
cro cultui destinatum, discursationibus, confabulatio-
nibus, susurris, cachinnis, verbis scurrilibus, omnique
petulantiae genere, saepe & clamoribus ac rixis, con-
sumptum. Quod si in propinquo adstantes adsiden-
tesve cives honestiores, tam effraenem petulantiam
detestati, Exagitatores dehortarentur, utque ad sacra
& conciones adverterent animum, rogarent: eadem
in illos probra, eademque convitia jaciebantur. Paria,
immo atrociora, in foro & in ipsa hominum e rure &
vicinis oppidis adventantium celebritate perpetrata:
ne tam pulchrae comoediae etiam peregrini spectatores
deessent. Post hasce tam egregias initiationes in sub-
urbia & pagos itum: Ubi eorundem misellorum sum-
ptu strenue potatum, ipsi vero omne genus contume-
liis probrisque vexati, saepe & talitris colaphisque ex-
cepti, & ne quid ipsorum injuriarum expers esset, scissi

per-

Deß Academiſchen
liſandi genus exedam, qua prius illud, officina prodiit.
Ipſi enim Juniores, & qui nondum annum in Acade-
mia exegerant, præſertim qui ſe Abſolutos vocabant,
Veteranorum exemplo excitati, jam & ipſi alios, recens
Academiam, & poſt unum alterumque menſem, quam
illi in eandem venerant, ingreſſos, inque certos vul-
pium, aſinorum, ſimilesque gradus alios, pro diverſo
ſeptimanarum, quibus in Academia vixerant, numero
diſtributos, non ſolùm privatim, & extra oppidum,
ſed in plateis publicis, in foro, immò, (quod planè
abominandum,) in templo, interque ſacra ipſa & di-
vini Numinis cultum, exagitare, cachinnis excipere,
contumeliis afficere, interdum & talitros colaphosque
illis impingere cœperunt: Ac ne quis Novitiorum
injuriis eorum ſe poſſet ſubtrahere, peculiaris iIlis in
æde ſacra locus aſſignatus eſt; in quo, tàm præclaris
ſcil. ritibus initiandi, comparere coacti, quicunque re-
cens in Academiam venerant. Heic tempus omne ſa-
cro cultui deſtinatum, diſcurſationibus, confabulatio-
nibus, ſuſurris, cachinnis, verbis ſcurrilibus, omnique
petulantiæ genere, ſæpè & clamoribus ac rixis, con-
ſumptum. Quod ſi in propinquo adſtantes adſiden-
tesve cives honeſtiores, tàm effrænem petulantiam
deteſtati, Exagitatores dehortarentur, utque ad ſacra
& conciones adverterent animum, rogarent: eadem
in illos probra, eademque convitia jaciebantur. Paria,
immò atrociora, in foro & in ipſa hominum è rure &
vicinis oppidis adventantium celebritate perpetrata:
ne tàm pulchræ comœdiæ etiam peregrini ſpectatores
deeſſent. Poſt haſce tàm egregias initiationes in ſub-
urbia & pagos itum: Ubi eorundem miſellorum ſum-
ptu ſtrenuè potatum, ipſi verò omne genus contume-
liis probrisque vexati, ſæpè & talitris colaphisque ex-
cepti, & ne quid ipſorum injuriarum expers eſſet, ſciſſi

per-
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p>
            <pb facs="#f0942" n="922"/>
            <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Deß <hi rendition="#aq">Academi</hi>&#x017F;chen</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">li&#x017F;andi genus exedam, qua prius illud, officina prodiit.<lb/>
Ip&#x017F;i enim Juniores, &amp; qui nondum annum in Acade-<lb/>
mia exegerant, præ&#x017F;ertim qui &#x017F;e Ab&#x017F;olutos vocabant,<lb/>
Veteranorum exemplo excitati, jam &amp; ip&#x017F;i alios, recens<lb/>
Academiam, &amp; po&#x017F;t unum alterumque men&#x017F;em, quam<lb/>
illi in eandem venerant, ingre&#x017F;&#x017F;os, inque certos vul-<lb/>
pium, a&#x017F;inorum, &#x017F;imilesque gradus alios, pro diver&#x017F;o<lb/>
&#x017F;eptimanarum, quibus in Academia vixerant, numero<lb/>
di&#x017F;tributos, non &#x017F;olùm privatim, &amp; extra oppidum,<lb/>
&#x017F;ed in plateis publicis, in foro, immò, (quod planè<lb/>
abominandum,) in templo, interque &#x017F;acra ip&#x017F;a &amp; di-<lb/>
vini Numinis cultum, exagitare, cachinnis excipere,<lb/>
contumeliis afficere, interdum &amp; talitros colaphosque<lb/>
illis impingere c&#x0153;perunt: Ac ne quis Novitiorum<lb/>
injuriis eorum &#x017F;e po&#x017F;&#x017F;et &#x017F;ubtrahere, peculiaris iIlis in<lb/>
æde &#x017F;acra locus a&#x017F;&#x017F;ignatus e&#x017F;t; in quo, tàm præclaris<lb/>
&#x017F;cil. ritibus initiandi, comparere coacti, quicunque re-<lb/>
cens in Academiam venerant. Heic tempus omne &#x017F;a-<lb/>
cro cultui de&#x017F;tinatum, di&#x017F;cur&#x017F;ationibus, confabulatio-<lb/>
nibus, &#x017F;u&#x017F;urris, cachinnis, verbis &#x017F;currilibus, omnique<lb/>
petulantiæ genere, &#x017F;æpè &amp; clamoribus ac rixis, con-<lb/>
&#x017F;umptum. Quod &#x017F;i in propinquo ad&#x017F;tantes ad&#x017F;iden-<lb/>
tesve cives hone&#x017F;tiores, tàm effrænem petulantiam<lb/>
dete&#x017F;tati, Exagitatores dehortarentur, utque ad &#x017F;acra<lb/>
&amp; conciones adverterent animum, rogarent: eadem<lb/>
in illos probra, eademque convitia jaciebantur. Paria,<lb/>
immò atrociora, in foro &amp; in ip&#x017F;a hominum è rure &amp;<lb/>
vicinis oppidis adventantium celebritate perpetrata:<lb/>
ne tàm pulchræ com&#x0153;diæ etiam peregrini &#x017F;pectatores<lb/>
dee&#x017F;&#x017F;ent. Po&#x017F;t ha&#x017F;ce tàm egregias initiationes in &#x017F;ub-<lb/>
urbia &amp; pagos itum: Ubi eorundem mi&#x017F;ellorum &#x017F;um-<lb/>
ptu &#x017F;trenuè potatum, ip&#x017F;i verò omne genus contume-<lb/>
liis probrisque vexati, &#x017F;æpè &amp; talitris colaphisque ex-<lb/>
cepti, &amp; ne quid ip&#x017F;orum injuriarum expers e&#x017F;&#x017F;et, &#x017F;ci&#x017F;&#x017F;i</hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">per-</hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[922/0942] Deß Academiſchen liſandi genus exedam, qua prius illud, officina prodiit. Ipſi enim Juniores, & qui nondum annum in Acade- mia exegerant, præſertim qui ſe Abſolutos vocabant, Veteranorum exemplo excitati, jam & ipſi alios, recens Academiam, & poſt unum alterumque menſem, quam illi in eandem venerant, ingreſſos, inque certos vul- pium, aſinorum, ſimilesque gradus alios, pro diverſo ſeptimanarum, quibus in Academia vixerant, numero diſtributos, non ſolùm privatim, & extra oppidum, ſed in plateis publicis, in foro, immò, (quod planè abominandum,) in templo, interque ſacra ipſa & di- vini Numinis cultum, exagitare, cachinnis excipere, contumeliis afficere, interdum & talitros colaphosque illis impingere cœperunt: Ac ne quis Novitiorum injuriis eorum ſe poſſet ſubtrahere, peculiaris iIlis in æde ſacra locus aſſignatus eſt; in quo, tàm præclaris ſcil. ritibus initiandi, comparere coacti, quicunque re- cens in Academiam venerant. Heic tempus omne ſa- cro cultui deſtinatum, diſcurſationibus, confabulatio- nibus, ſuſurris, cachinnis, verbis ſcurrilibus, omnique petulantiæ genere, ſæpè & clamoribus ac rixis, con- ſumptum. Quod ſi in propinquo adſtantes adſiden- tesve cives honeſtiores, tàm effrænem petulantiam deteſtati, Exagitatores dehortarentur, utque ad ſacra & conciones adverterent animum, rogarent: eadem in illos probra, eademque convitia jaciebantur. Paria, immò atrociora, in foro & in ipſa hominum è rure & vicinis oppidis adventantium celebritate perpetrata: ne tàm pulchræ comœdiæ etiam peregrini ſpectatores deeſſent. Poſt haſce tàm egregias initiationes in ſub- urbia & pagos itum: Ubi eorundem miſellorum ſum- ptu ſtrenuè potatum, ipſi verò omne genus contume- liis probrisque vexati, ſæpè & talitris colaphisque ex- cepti, & ne quid ipſorum injuriarum expers eſſet, ſciſſi per-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/942
Zitationshilfe: Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690, S. 922. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/942>, abgerufen am 22.11.2024.