Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690.

Bild:
<< vorherige Seite

Deß Academischen
cum Accessus, ut vocantur, tum Absolutionum, sed
alio plerumque praetextu quaesito: immo (quo tanto
promptiores ad ea instruenda Juniores nunc erant,
quanto paucioribus injuriis obnoxii sunt,) sumptuo-
sius multo, quam antea, facta, ac eo interdum cum
ferculorum, taum praesertim bellariorum scitamento-
rumque apparatu instructa sunt, cujus nec personas
illustres, ipsosque adeo Principes pudere posset. De-
nique & jurisdictio mansit, pridem in Juniores usur-
pata; eo jam retentu facilior, quod hi beneficii,
quod modo diximus, memores, sponte illorum
jugo se subderent, dominos agnoscerent, privi-
legia ab illis supplices peterent, illorum, quam Ma-
gistratus Academici, jussa (cui tamen sacramento se
obstrinxerant,) potiora ducerent, denique penitus ab
eorum nutu penderent. Tantumigitur potentia aucti
Veterani palam in caetus & conventicula coire, comitia
habere, leges sancire, Decreta condere, scriptoque con-
signata promulgare; de causis & controversiis inter
se suosque natis, quandoque & jurisjurandi necessitate
testibus, imposita, cognoscere; Jus dicere; poenas
ipsamque adeo infamiam, irrogare ac remittere; prae-
mia largiri; concionem cogere, militem educere;
ad summam, ferme nihil earum non audere atque per-
agere, quae a summis potestatibus soli sunt Magistra-
tui concessa: Juniores autem, tam clementi sub impe-
rio, versi, ut solet, in majorem licentiam, quae sibi a
veteranis indulta fuerat, in omnem petulantiam so-
luti non satis habere, si sui ordinis adolescentes mo-
dis, quos supra recensuimus, infectarentur: sed ulte-
rius progressi, nunc sexum muliebrem non in foro
tantum, & in plateis, sed in aede sacra, praesertim in so-
lennitatibus nuptialibus, probris & convitiis incesse-
re, verbis obscaenis & scurrilibus ab auditu verbi di-

vini

Deß Academiſchen
cum Acceſſus, ut vocantur, tùm Abſolutionum, ſed
alio plerumque prætextu quæſito: immò (quô tantò
promptiores ad ea inſtruenda Juniores nunc erant,
quanto paucioribus injuriis obnoxii ſunt,) ſumptuo-
ſius multo, quam antea, facta, ac eo interdum cum
ferculorum, tûm præſertim bellariorum ſcitamento-
rumque apparatu inſtructa ſunt, cujus nec perſonas
illuſtres, ipſosque adeò Principes pudere poſſet. De-
nique & jurisdictio manſit, pridem in Juniores uſur-
pata; eò jam retentu facilior, quod hi beneficii,
quod modo diximus, memores, ſponte illorum
jugo ſe ſubderent, dominos agnoſcerent, privi-
legia ab illis ſupplices peterent, illorum, quàm Ma-
giſtratus Academici, juſſa (cui tamen ſacramento ſe
obſtrinxerant,) potiora ducerent, denique penitus ab
eorum nutu penderent. Tantumigitur potentia aucti
Veterani palam in cætus & conventicula coire, comitia
habere, leges ſancire, Decreta condere, ſcriptoque con-
ſignata promulgare; de cauſis & controverſiis inter
ſe ſuosque natis, quandoque & jurisjurandi neceſſitate
teſtibus, impoſita, cognoſcere; Jus dicere; pœnas
ipſamque adeò infamiam, irrogare ac remittere; præ-
mia largiri; concionem cogere, militem educere;
ad ſummam, fermè nihil earum non audere atque per-
agere, quæ à ſummis poteſtatibus ſoli ſunt Magiſtra-
tui conceſſa: Juniores autem, tam clementi ſub impe-
rio, verſi, ut ſolet, in majorem licentiam, quæ ſibi à
veteranis indulta fuerat, in omnem petulantiam ſo-
luti non ſatis habere, ſi ſui ordinis adoleſcentes mo-
dis, quos ſupra recenſuimus, infectarentur: ſed ulte-
rius progreſſi, nunc ſexum muliebrem non in foro
tantum, & in plateis, ſed in æde ſacra, præſertim in ſo-
lennitatibus nuptialibus, probris & convitiis inceſſe-
re, verbis obſcænis & ſcurrilibus ab auditu verbi di-

vini
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p>
            <pb facs="#f0946" n="926"/>
            <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Deß <hi rendition="#aq">Academi</hi>&#x017F;chen</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">cum Acce&#x017F;&#x017F;us, ut vocantur, tùm Ab&#x017F;olutionum, &#x017F;ed<lb/>
alio plerumque prætextu quæ&#x017F;ito: immò (quô tantò<lb/>
promptiores ad ea in&#x017F;truenda Juniores nunc erant,<lb/>
quanto paucioribus injuriis obnoxii &#x017F;unt,) &#x017F;umptuo-<lb/>
&#x017F;ius multo, quam antea, facta, ac eo interdum cum<lb/>
ferculorum, tûm præ&#x017F;ertim bellariorum &#x017F;citamento-<lb/>
rumque apparatu in&#x017F;tructa &#x017F;unt, cujus nec per&#x017F;onas<lb/>
illu&#x017F;tres, ip&#x017F;osque adeò Principes pudere po&#x017F;&#x017F;et. De-<lb/>
nique &amp; jurisdictio man&#x017F;it, pridem in Juniores u&#x017F;ur-<lb/>
pata; eò jam retentu facilior, quod hi beneficii,<lb/>
quod modo diximus, memores, &#x017F;ponte illorum<lb/>
jugo &#x017F;e &#x017F;ubderent, dominos agno&#x017F;cerent, privi-<lb/>
legia ab illis &#x017F;upplices peterent, illorum, quàm Ma-<lb/>
gi&#x017F;tratus Academici, ju&#x017F;&#x017F;a (cui tamen &#x017F;acramento &#x017F;e<lb/>
ob&#x017F;trinxerant,) potiora ducerent, denique penitus ab<lb/>
eorum nutu penderent. Tantumigitur potentia aucti<lb/>
Veterani palam in cætus &amp; conventicula coire, comitia<lb/>
habere, leges &#x017F;ancire, Decreta condere, &#x017F;criptoque con-<lb/>
&#x017F;ignata promulgare; de cau&#x017F;is &amp; controver&#x017F;iis inter<lb/>
&#x017F;e &#x017F;uosque natis, quandoque &amp; jurisjurandi nece&#x017F;&#x017F;itate<lb/>
te&#x017F;tibus, impo&#x017F;ita, cogno&#x017F;cere; Jus dicere; p&#x0153;nas<lb/>
ip&#x017F;amque adeò infamiam, irrogare ac remittere; præ-<lb/>
mia largiri; concionem cogere, militem educere;<lb/>
ad &#x017F;ummam, fermè nihil earum non audere atque per-<lb/>
agere, quæ à &#x017F;ummis pote&#x017F;tatibus &#x017F;oli &#x017F;unt Magi&#x017F;tra-<lb/>
tui conce&#x017F;&#x017F;a: Juniores autem, tam clementi &#x017F;ub impe-<lb/>
rio, ver&#x017F;i, ut &#x017F;olet, in majorem licentiam, quæ &#x017F;ibi à<lb/>
veteranis indulta fuerat, in omnem petulantiam &#x017F;o-<lb/>
luti non &#x017F;atis habere, &#x017F;i &#x017F;ui ordinis adole&#x017F;centes mo-<lb/>
dis, quos &#x017F;upra recen&#x017F;uimus, infectarentur: &#x017F;ed ulte-<lb/>
rius progre&#x017F;&#x017F;i, nunc &#x017F;exum muliebrem non in foro<lb/>
tantum, &amp; in plateis, &#x017F;ed in æde &#x017F;acra, præ&#x017F;ertim in &#x017F;o-<lb/>
lennitatibus nuptialibus, probris &amp; convitiis ince&#x017F;&#x017F;e-<lb/>
re, verbis ob&#x017F;cænis &amp; &#x017F;currilibus ab auditu verbi di-</hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">vini</hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[926/0946] Deß Academiſchen cum Acceſſus, ut vocantur, tùm Abſolutionum, ſed alio plerumque prætextu quæſito: immò (quô tantò promptiores ad ea inſtruenda Juniores nunc erant, quanto paucioribus injuriis obnoxii ſunt,) ſumptuo- ſius multo, quam antea, facta, ac eo interdum cum ferculorum, tûm præſertim bellariorum ſcitamento- rumque apparatu inſtructa ſunt, cujus nec perſonas illuſtres, ipſosque adeò Principes pudere poſſet. De- nique & jurisdictio manſit, pridem in Juniores uſur- pata; eò jam retentu facilior, quod hi beneficii, quod modo diximus, memores, ſponte illorum jugo ſe ſubderent, dominos agnoſcerent, privi- legia ab illis ſupplices peterent, illorum, quàm Ma- giſtratus Academici, juſſa (cui tamen ſacramento ſe obſtrinxerant,) potiora ducerent, denique penitus ab eorum nutu penderent. Tantumigitur potentia aucti Veterani palam in cætus & conventicula coire, comitia habere, leges ſancire, Decreta condere, ſcriptoque con- ſignata promulgare; de cauſis & controverſiis inter ſe ſuosque natis, quandoque & jurisjurandi neceſſitate teſtibus, impoſita, cognoſcere; Jus dicere; pœnas ipſamque adeò infamiam, irrogare ac remittere; præ- mia largiri; concionem cogere, militem educere; ad ſummam, fermè nihil earum non audere atque per- agere, quæ à ſummis poteſtatibus ſoli ſunt Magiſtra- tui conceſſa: Juniores autem, tam clementi ſub impe- rio, verſi, ut ſolet, in majorem licentiam, quæ ſibi à veteranis indulta fuerat, in omnem petulantiam ſo- luti non ſatis habere, ſi ſui ordinis adoleſcentes mo- dis, quos ſupra recenſuimus, infectarentur: ſed ulte- rius progreſſi, nunc ſexum muliebrem non in foro tantum, & in plateis, ſed in æde ſacra, præſertim in ſo- lennitatibus nuptialibus, probris & convitiis inceſſe- re, verbis obſcænis & ſcurrilibus ab auditu verbi di- vini

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/946
Zitationshilfe: Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690, S. 926. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/946>, abgerufen am 22.11.2024.