Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690.

Bild:
<< vorherige Seite

Deß Academischen
Juda progressum, in siliis Belial akmin habet, ad infernales de-
ductura paludes suos cultores Indignitas rei ulterius nos pro-
gredi jubet. Quid animi vobis est, quod congestis velut mon-
tibus, instar Gigantum impugnare coelum contenditis? Cur
ipsimet vos, dum libertatis nomen quaeritis, aeterno vos man-
cipatis peccatorum servitio? Cur, dum rationis compotes esse
mavultis, & rationes cum ratione quaeritis, brutalitas vobis ante
rationem est? Cur in vitae, fortunarumque vestrarum,| imo &
animarum necem conspiratis? Hoccine iter ad sapientiam, ad
famam, ad gloriam? Praevidemus ruinas vestras, & actionum
vestrarum documenta in senio vestro velut oculis coram intue-
mur, per experientiam edocti, nullum unquam ejusmodi tran-
quillitatis Academicae turbonem, nisi evidenti Numinis ira, ad
senectutem annorum suorum computum deduxisse, qui non
seu ignominia notatus, seu paupertate pressus, seu morbis in-
cluctabilibus obrutus, imo DEO, hominibusque exosus fuerit,
aut ad functionem aliquam publicam admotus, sequiorem ta-
men in ea successum, & conjunctam quandam maledictionem
Divinam non sustinuerit. Et, quo pacto, quaesumus, illi sartam
rectamque habebunt seu familiam, seu functionem, seu senectu-
tem suam, qui in juventute DEUM irritant, & Spiritum San-
ctum, Spiritum illum pacis & tranquillitatis, Spiritum sapien-
tiae & veritatis, data velut opeia, contra DEI & Magistratuum
severas inhibitiones ad iram commovent? Loquuntur variarum
Rerumpublicarum & Academiarum busta, quid nequitia Aca-
demicorum potuerit, ex quibus velut ex equo Trajano prodiere
tot calamitates, in poenam peccatorum coelitus demissae, ut non
semel Musis emigrandum fuerit, concessa Palladis area trucu-
lentissimi Martis saevitiae, quandoquidem & ipsi Musarum
alumni

Sceleratis montibus ultro
Tentarunt patriam dilacerare suam.

Dum itaque alieno facinore & flagitio in discrimine sunt urbes,
vix meliore statione gaudebunt, qui propriis polluti sunt vitiis,
& tantorum malorum parastatae fuerunt. Forre, Cives Acade-
mici cum indignatione haec legetis! forte injuriam vobis inten-
tari nova conspiratione conquerimini! At, expectate, quaesu-
mus, & audite, quo in articulo rerum vestrarum constituti sitis,
dum Pennalisationi, (ut appellatis) interestis! Honeltis con-
ventibus sanctus semper praeest Angelus: inhonestis Daemones
a latere utrinque adstant & inserviunt. Hi consilia prava, tetra,

funesta

Deß Academiſchen
Juda progreſſum, in ſiliis Belial ἄκμἰν habet, ad infernales de-
ductura paludes ſuos cultores Indignitas rei ulterius nos pro-
gredi jubet. Quid animi vobis eſt, quod congeſtis velut mon-
tibus, inſtar Gigantum impugnare cœlum contenditis? Cur
ipſimet vos, dum libertatis nomen quæritis, æterno vos man-
cipatis peccatorum ſervitio? Cur, dum rationis compotes eſſe
mavultis, & rationes cum ratione quæritis, brutalitas vobis ante
rationem eſt? Cur in vitæ, fortunarumque veſtrarum,| imò &
animarum necem conſpiratis? Hoccine iter ad ſapientiam, ad
famam, ad gloriam? Prævidemus ruinas veſtras, & actionum
veſtrarum documenta in ſenio veſtro velut oculis coram intue-
mur, per experientiam edocti, nullum unquam ejusmodi tran-
quillitatis Academicæ turbonem, niſi evidenti Numinis irâ, ad
ſenectutem annorum ſuorum computum deduxiſſe, qui non
ſeu ignominiâ notatus, ſeu paupertate preſſus, ſeu morbis in-
cluctabilibus obrutus, imò DEO, hominibusque exoſus fuerit,
aut ad functionem aliquam publicam admotus, ſequiorem ta-
men in ea ſucceſſum, & conjunctam quandam maledictionem
Divinam non ſuſtinuerit. Et, quo pacto, quæſumus, illi ſartam
rectamque habebunt ſeu familiam, ſeu functionem, ſeu ſenectu-
tem ſuam, qui in juventute DEUM irritant, & Spiritum San-
ctum, Spiritum illum pacis & tranquillitatis, Spiritum ſapien-
tiæ & veritatis, datâ velut opeiâ, contra DEI & Magiſtratuum
ſeveras inhibitiones ad iram commovent? Loquuntur variarum
Rerumpublicarum & Academiarum buſta, quid nequitia Aca-
demicorum potuerit, ex quibus velut ex equo Trajano prodiêre
tot calamitates, in pœnam peccatorum cœlitus demiſſæ, ut non
ſemel Muſis emigrandum fuerit, conceſsâ Palladis areâ trucu-
lentiſſimi Martis ſævitiæ, quandoquidem & ipſi Muſarum
alumni

Sceleratis montibus ultrò
Tentárunt patriam dilacerare ſuam.

Dum itaque alieno facinore & flagitio in diſcrimine ſunt urbes,
vix meliore ſtatione gaudebunt, qui propriis polluti ſunt vitiis,
& tantorum malorum paraſtatæ fuerunt. Forrè, Cives Acade-
mici cum indignatione hæc legetis! forte injuriam vobis inten-
tari novâ conſpiratione conquerimini! At, expectate, quæſu-
mus, & audite, quo in articulo rerum veſtrarum conſtituti ſitis,
dum Pennaliſationi, (ut appellatis) intereſtis! Honeltis con-
ventibus ſanctus ſemper præeſt Angelus: inhoneſtis Dæmones
à latere utrinque adſtant & inſerviunt. Hi conſilia prava, tetra,

funeſta
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <floatingText>
            <body>
              <p>
                <pb facs="#f0954" n="934"/>
                <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Deß <hi rendition="#aq">Academi</hi>&#x017F;chen</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">Juda progre&#x017F;&#x017F;um, in &#x017F;iliis Belial &#x1F04;&#x03BA;&#x03BC;&#x1F30;&#x03BD; habet, ad infernales de-<lb/>
ductura paludes &#x017F;uos cultores Indignitas rei ulterius nos pro-<lb/>
gredi jubet. Quid animi vobis e&#x017F;t, quod conge&#x017F;tis velut mon-<lb/>
tibus, in&#x017F;tar Gigantum impugnare c&#x0153;lum contenditis? Cur<lb/>
ip&#x017F;imet vos, dum libertatis nomen quæritis, æterno vos man-<lb/>
cipatis peccatorum &#x017F;ervitio? Cur, dum rationis compotes e&#x017F;&#x017F;e<lb/>
mavultis, &amp; rationes cum ratione quæritis, brutalitas vobis ante<lb/>
rationem e&#x017F;t? Cur in vitæ, fortunarumque ve&#x017F;trarum,| imò &amp;<lb/>
animarum necem con&#x017F;piratis? Hoccine iter ad &#x017F;apientiam, ad<lb/>
famam, ad gloriam? Prævidemus ruinas ve&#x017F;tras, &amp; actionum<lb/>
ve&#x017F;trarum documenta in &#x017F;enio ve&#x017F;tro velut oculis coram intue-<lb/>
mur, per experientiam edocti, nullum unquam ejusmodi tran-<lb/>
quillitatis Academicæ turbonem, ni&#x017F;i evidenti Numinis irâ, ad<lb/>
&#x017F;enectutem annorum &#x017F;uorum computum deduxi&#x017F;&#x017F;e, qui non<lb/>
&#x017F;eu ignominiâ notatus, &#x017F;eu paupertate pre&#x017F;&#x017F;us, &#x017F;eu morbis in-<lb/>
cluctabilibus obrutus, imò <hi rendition="#g">DEO</hi>, hominibusque exo&#x017F;us fuerit,<lb/>
aut ad functionem aliquam publicam admotus, &#x017F;equiorem ta-<lb/>
men in ea &#x017F;ucce&#x017F;&#x017F;um, &amp; conjunctam quandam maledictionem<lb/>
Divinam non &#x017F;u&#x017F;tinuerit. Et, quo pacto, quæ&#x017F;umus, illi &#x017F;artam<lb/>
rectamque habebunt &#x017F;eu familiam, &#x017F;eu functionem, &#x017F;eu &#x017F;enectu-<lb/>
tem &#x017F;uam, qui in juventute <hi rendition="#g">DEUM</hi> irritant, &amp; Spiritum San-<lb/>
ctum, Spiritum illum pacis &amp; tranquillitatis, Spiritum &#x017F;apien-<lb/>
tiæ &amp; veritatis, datâ velut opeiâ, contra <hi rendition="#g">DEI</hi> &amp; Magi&#x017F;tratuum<lb/>
&#x017F;everas inhibitiones ad iram commovent? Loquuntur variarum<lb/>
Rerumpublicarum &amp; Academiarum bu&#x017F;ta, quid nequitia Aca-<lb/>
demicorum potuerit, ex quibus velut ex equo Trajano prodiêre<lb/>
tot calamitates, in p&#x0153;nam peccatorum c&#x0153;litus demi&#x017F;&#x017F;æ, ut non<lb/>
&#x017F;emel Mu&#x017F;is emigrandum fuerit, conce&#x017F;sâ Palladis areâ trucu-<lb/>
lenti&#x017F;&#x017F;imi Martis &#x017F;ævitiæ, quandoquidem &amp; ip&#x017F;i Mu&#x017F;arum<lb/>
alumni</hi> </p><lb/>
              <p> <hi rendition="#c"> <hi rendition="#aq">Sceleratis montibus ultrò<lb/>
Tentárunt patriam dilacerare &#x017F;uam.</hi> </hi> </p><lb/>
              <p> <hi rendition="#aq">Dum itaque alieno facinore &amp; flagitio in di&#x017F;crimine &#x017F;unt urbes,<lb/>
vix meliore &#x017F;tatione gaudebunt, qui propriis polluti &#x017F;unt vitiis,<lb/>
&amp; tantorum malorum para&#x017F;tatæ fuerunt. Forrè, Cives Acade-<lb/>
mici cum indignatione hæc legetis! forte injuriam vobis inten-<lb/>
tari novâ con&#x017F;piratione conquerimini! At, expectate, quæ&#x017F;u-<lb/>
mus, &amp; audite, quo in articulo rerum ve&#x017F;trarum con&#x017F;tituti &#x017F;itis,<lb/>
dum Pennali&#x017F;ationi, (ut appellatis) intere&#x017F;tis! Honeltis con-<lb/>
ventibus &#x017F;anctus &#x017F;emper præe&#x017F;t Angelus: inhone&#x017F;tis Dæmones<lb/>
à latere utrinque ad&#x017F;tant &amp; in&#x017F;erviunt. Hi con&#x017F;ilia prava, tetra,</hi><lb/>
                <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">fune&#x017F;ta</hi> </fw><lb/>
              </p>
            </body>
          </floatingText>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[934/0954] Deß Academiſchen Juda progreſſum, in ſiliis Belial ἄκμἰν habet, ad infernales de- ductura paludes ſuos cultores Indignitas rei ulterius nos pro- gredi jubet. Quid animi vobis eſt, quod congeſtis velut mon- tibus, inſtar Gigantum impugnare cœlum contenditis? Cur ipſimet vos, dum libertatis nomen quæritis, æterno vos man- cipatis peccatorum ſervitio? Cur, dum rationis compotes eſſe mavultis, & rationes cum ratione quæritis, brutalitas vobis ante rationem eſt? Cur in vitæ, fortunarumque veſtrarum,| imò & animarum necem conſpiratis? Hoccine iter ad ſapientiam, ad famam, ad gloriam? Prævidemus ruinas veſtras, & actionum veſtrarum documenta in ſenio veſtro velut oculis coram intue- mur, per experientiam edocti, nullum unquam ejusmodi tran- quillitatis Academicæ turbonem, niſi evidenti Numinis irâ, ad ſenectutem annorum ſuorum computum deduxiſſe, qui non ſeu ignominiâ notatus, ſeu paupertate preſſus, ſeu morbis in- cluctabilibus obrutus, imò DEO, hominibusque exoſus fuerit, aut ad functionem aliquam publicam admotus, ſequiorem ta- men in ea ſucceſſum, & conjunctam quandam maledictionem Divinam non ſuſtinuerit. Et, quo pacto, quæſumus, illi ſartam rectamque habebunt ſeu familiam, ſeu functionem, ſeu ſenectu- tem ſuam, qui in juventute DEUM irritant, & Spiritum San- ctum, Spiritum illum pacis & tranquillitatis, Spiritum ſapien- tiæ & veritatis, datâ velut opeiâ, contra DEI & Magiſtratuum ſeveras inhibitiones ad iram commovent? Loquuntur variarum Rerumpublicarum & Academiarum buſta, quid nequitia Aca- demicorum potuerit, ex quibus velut ex equo Trajano prodiêre tot calamitates, in pœnam peccatorum cœlitus demiſſæ, ut non ſemel Muſis emigrandum fuerit, conceſsâ Palladis areâ trucu- lentiſſimi Martis ſævitiæ, quandoquidem & ipſi Muſarum alumni Sceleratis montibus ultrò Tentárunt patriam dilacerare ſuam. Dum itaque alieno facinore & flagitio in diſcrimine ſunt urbes, vix meliore ſtatione gaudebunt, qui propriis polluti ſunt vitiis, & tantorum malorum paraſtatæ fuerunt. Forrè, Cives Acade- mici cum indignatione hæc legetis! forte injuriam vobis inten- tari novâ conſpiratione conquerimini! At, expectate, quæſu- mus, & audite, quo in articulo rerum veſtrarum conſtituti ſitis, dum Pennaliſationi, (ut appellatis) intereſtis! Honeltis con- ventibus ſanctus ſemper præeſt Angelus: inhoneſtis Dæmones à latere utrinque adſtant & inſerviunt. Hi conſilia prava, tetra, funeſta

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/954
Zitationshilfe: Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690, S. 934. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/954>, abgerufen am 15.06.2024.