Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588.

Bild:
<< vorherige Seite
Hic vir hic ille viraum iuris bene doctus in arte Consuluit reliquis, Consuluitque sibi. Dum repetente suum natura, debitor aequus Reddere cuique suum iure paratus erat. Vitae quae vitae, morti mortalia tradit, Debet vtrique suum, reddit vtrique suum. Haec laus illa viri, qui iura repellere iure Scit, mortemque suo temperat arbitrio. O non mortali mortalia lumina vultu, Quem quod obest magna dexteritate iuvat, Cui minus eripiendo venit praestantius, & cui O sortem exortens, plus adimendo datur. Qui quo scit quod vult, quod uon est cogitur esse, O factum infectum, plus tamen est & erit. Quem nec naturae nec mortis spicula laedunt, Qui ius amittit ius ut habere queat. Ergo quae sua sunt habeant, modo caetera linquant, Scilicet ingenij stet sine morte decus. Sic vivens moritur, moriens in secula vivit, Vivit & hic obieit, hic manet atque abieit, Victus adest victor, sequitur non vana peremptum Gloria, cui fato fata fuere suae. Quis neget e superis homines descendere, qui quod Nec sunt nec fuerant, sic tamen esse queunt? Mortales nunquam mortales, debita morti Corpora, quum vitam sint habitura suam. Instabilis constantia quae demum sub fine videtur, Quando cuique suum lex sine lege dedit. Vita quid ah miseri, misero quae vivitur orbe? Se morti natum quilibet esse videt, Quamprimum partugeniti rellinquimus alvi Maternae Cotylas, mortua turba sumus
Hic vir hic ille virûm iuris bené doctus in arte Consuluit reliquis, Consuluitque sibi. Dum repetente suum natura, debitor aequus Reddere cuique suum iure paratus erat. Vitae quae vitae, morti mortalia tradit, Debet vtrique suum, reddit vtrique suum. Haec laus illa viri, qui iura repellere iure Scit, mortemque suo temperat arbitrio. O non mortali mortalia lumina vultu, Quem quod obest magna dexteritate iuvat, Cui minus eripiendo venit praestantius, & cui O sortem exortens, plus adimendo datur. Qui quò scit quod vult, quod uon est cogitur esse, O factum infectum, plus tamen est & erit. Quem nec naturae nec mortis spicula laedunt, Qui ius amittit ius ut habere queat. Ergo quae sua sunt habeant, modo caetera linquant, Scilicet ingenij stet sine morte decus. Sic vivens moritur, moriens in secula vivit, Vivit & hic obiît, hic manet atque abiît, Victus adest victor, sequitur non vana peremptum Gloria, cui fato fata fuêre suae. Quis neget é superis homines descendere, qui quod Nec sunt nec fuerant, sic tamen esse queunt? Mortales nunquam mortales, debita morti Corpora, quum vitam sint habitura suam. Instabilis constantia quae demum sub fine videtur, Quando cuique suum lex sine lege dedit. Vita quid ah miseri, misero quae vivitur orbe? Se morti natum quilibet esse videt, Quamprimum partugeniti rellinquimus alvi Maternae Cotylas, mortua turba sumus
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <l> <hi rendition="#i"><pb facs="#f0109"/>
Hic vir hic ille virûm iuris bené doctus in arte Consuluit reliquis, Consuluitque sibi. Dum repetente suum natura, debitor aequus Reddere cuique suum iure paratus erat. Vitae quae vitae, morti mortalia tradit, Debet vtrique suum, reddit vtrique suum. Haec laus illa viri, qui iura repellere iure Scit, mortemque suo temperat arbitrio. O non mortali mortalia lumina vultu, Quem quod obest magna dexteritate iuvat, Cui minus eripiendo venit praestantius, &amp; cui O sortem exortens, plus adimendo datur. Qui quò scit quod vult, quod uon est cogitur esse, O factum infectum, plus tamen est &amp; erit. Quem nec naturae nec mortis spicula laedunt, Qui ius amittit ius ut habere queat. Ergo quae sua sunt habeant, modo caetera linquant, Scilicet ingenij stet sine morte decus. Sic vivens moritur, moriens in secula vivit, Vivit &amp; hic obiît, hic manet atque abiît, Victus adest victor, sequitur non vana peremptum Gloria, cui fato fata fuêre suae. Quis neget é superis homines descendere, qui quod Nec sunt nec fuerant, sic tamen esse queunt? Mortales nunquam mortales, debita morti Corpora, quum vitam sint habitura suam. Instabilis constantia quae demum sub fine videtur, Quando cuique suum lex sine lege dedit. Vita quid ah miseri, misero quae vivitur orbe? Se morti natum quilibet esse videt, Quamprimum partugeniti rellinquimus alvi Maternae Cotylas, mortua turba sumus
</hi> </l>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0109] Hic vir hic ille virûm iuris bené doctus in arte Consuluit reliquis, Consuluitque sibi. Dum repetente suum natura, debitor aequus Reddere cuique suum iure paratus erat. Vitae quae vitae, morti mortalia tradit, Debet vtrique suum, reddit vtrique suum. Haec laus illa viri, qui iura repellere iure Scit, mortemque suo temperat arbitrio. O non mortali mortalia lumina vultu, Quem quod obest magna dexteritate iuvat, Cui minus eripiendo venit praestantius, & cui O sortem exortens, plus adimendo datur. Qui quò scit quod vult, quod uon est cogitur esse, O factum infectum, plus tamen est & erit. Quem nec naturae nec mortis spicula laedunt, Qui ius amittit ius ut habere queat. Ergo quae sua sunt habeant, modo caetera linquant, Scilicet ingenij stet sine morte decus. Sic vivens moritur, moriens in secula vivit, Vivit & hic obiît, hic manet atque abiît, Victus adest victor, sequitur non vana peremptum Gloria, cui fato fata fuêre suae. Quis neget é superis homines descendere, qui quod Nec sunt nec fuerant, sic tamen esse queunt? Mortales nunquam mortales, debita morti Corpora, quum vitam sint habitura suam. Instabilis constantia quae demum sub fine videtur, Quando cuique suum lex sine lege dedit. Vita quid ah miseri, misero quae vivitur orbe? Se morti natum quilibet esse videt, Quamprimum partugeniti rellinquimus alvi Maternae Cotylas, mortua turba sumus

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/109
Zitationshilfe: Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/109>, abgerufen am 17.05.2024.