Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588.

Bild:
<< vorherige Seite
Quid nos venturi poßimus nosse, quid vsquam: Mortali quotquot conditione sumus? Certius hic nihilest, quam mors: incertius hora Mortis, in hoc toto labitur orbe nihil. Et quis erit Salomo: cui sese in pectore totum, Insinuet magni prouida cura Dei? Scilicet vt poßit casus praenosse futuros: Et queeis momentis iste, vel iste, cadat? Mynsingerus erat, nostrilaus maxima secli, Viuus heri hoc ater puluis & vmbra die. Ille fori columen, legum peramabile lumen: Ille comes studij, Masce diserte, tui: Quem mertto luges humanis rebus ademtum: Vtilior poterat viuus hic esse suis. Hei mihi quam fallax mortalis terminus aeui: Vt subito casu, quae modo firma, ruunt? Iste malum si quod nobis denunciat annus, Crediderim magnos fata manere viros: Regibus vt raptis, & consultoribus aequi, Subdita praesidio destituatur humus. Inde ruina subit: sacri seu pagina verbi, Est mihi diuino vaticinata sono. Et quotus est quisque haec animis qui ponderet aequis? Aut quueulo tantis ingemat ore malis? Maxima pars hominum, iactis non obuia telis, Ridet, & heu sannis despicit ista suis. Nec putat aetherijs irasci numen ab astris Ante, vagus pessum quam simul orbis eat. Nos tamen, & quorum melior sententia menti, Prosequimur gemitu funera moesta pio: Et pro thure preces animi libamus acerra: Vt velum offensi contrahat ira Dei.
Quid nos venturi poßimus nosse, quid vsquam: Mortali quotquot conditione sumus? Certius hic nihilest, quám mors: incertius hora Mortis, in hoc toto labitur orbe nihil. Et quis erit Salomo: cui sese in pectore totum, Insinuet magni prouida cura Dei? Scilicet vt poßit casus praenosse futuros: Et queîs momentis iste, vel iste, cadat? Mynsingerus erat, nostrilaus maxima secli, Viuus heri hoc ater puluis & vmbra die. Ille fori columen, legum peramabile lumen: Ille comes studij, Masce diserte, tui: Quem merttò luges humanis rebus ademtum: Vtilior poterat viuus hic esse suis. Hei mihi quàm fallax mortalis terminus aeui: Vt subito casu, quae modò firma, ruunt? Iste malum si quod nobis denunciat annus, Crediderim magnos fata manere viros: Regibus vt raptis, & consultoribus aequi, Subdita praesidio destituatur humus. Inde ruina subit: sacri seu pagina verbi, Est mihi diuino vaticinata sono. Et quotus est quisque haec animis qui ponderet aequis? Aut quueulo tantis ingemat ore malis? Maxima pars hominum, iactis non obuia telis, Ridet, & heu sannis despicit ista suis. Nec putat aetherijs irasci numen ab astris Anté, vagus pessum quam simul orbis eat. Nos tamen, & quorum melior sententia menti, Prosequimur gemitu funera moesta pio: Et pro thure preces animi libamus acerra: Vt velum offensi contrahat ira Dei.
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <l> <hi rendition="#i"><pb facs="#f0114"/>
Quid nos venturi poßimus nosse, quid vsquam: Mortali quotquot conditione sumus? Certius hic nihilest, quám mors: incertius hora Mortis, in hoc toto labitur orbe nihil. Et quis erit Salomo: cui sese in pectore totum, Insinuet magni prouida cura Dei? Scilicet vt poßit casus praenosse futuros: Et queîs momentis iste, vel iste, cadat? Mynsingerus erat, nostrilaus maxima secli, Viuus heri hoc ater puluis &amp; vmbra die. Ille fori columen, legum peramabile lumen: Ille comes studij, Masce diserte, tui: Quem merttò luges humanis rebus ademtum: Vtilior poterat viuus hic esse suis. Hei mihi quàm fallax mortalis terminus aeui: Vt subito casu, quae modò firma, ruunt? Iste malum si quod nobis denunciat annus, Crediderim magnos fata manere viros: Regibus vt raptis, &amp; consultoribus aequi, Subdita praesidio destituatur humus. Inde ruina subit: sacri seu pagina verbi, Est mihi diuino vaticinata sono. Et quotus est quisque haec animis qui ponderet aequis? Aut quueulo tantis ingemat ore malis? Maxima pars hominum, iactis non obuia telis, Ridet, &amp; heu sannis despicit ista suis. Nec putat aetherijs irasci numen ab astris Anté, vagus pessum quam simul orbis eat. Nos tamen, &amp; quorum melior sententia menti, Prosequimur gemitu funera moesta pio: Et pro thure preces animi libamus acerra: Vt velum offensi contrahat ira Dei.
</hi> </l>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0114] Quid nos venturi poßimus nosse, quid vsquam: Mortali quotquot conditione sumus? Certius hic nihilest, quám mors: incertius hora Mortis, in hoc toto labitur orbe nihil. Et quis erit Salomo: cui sese in pectore totum, Insinuet magni prouida cura Dei? Scilicet vt poßit casus praenosse futuros: Et queîs momentis iste, vel iste, cadat? Mynsingerus erat, nostrilaus maxima secli, Viuus heri hoc ater puluis & vmbra die. Ille fori columen, legum peramabile lumen: Ille comes studij, Masce diserte, tui: Quem merttò luges humanis rebus ademtum: Vtilior poterat viuus hic esse suis. Hei mihi quàm fallax mortalis terminus aeui: Vt subito casu, quae modò firma, ruunt? Iste malum si quod nobis denunciat annus, Crediderim magnos fata manere viros: Regibus vt raptis, & consultoribus aequi, Subdita praesidio destituatur humus. Inde ruina subit: sacri seu pagina verbi, Est mihi diuino vaticinata sono. Et quotus est quisque haec animis qui ponderet aequis? Aut quueulo tantis ingemat ore malis? Maxima pars hominum, iactis non obuia telis, Ridet, & heu sannis despicit ista suis. Nec putat aetherijs irasci numen ab astris Anté, vagus pessum quam simul orbis eat. Nos tamen, & quorum melior sententia menti, Prosequimur gemitu funera moesta pio: Et pro thure preces animi libamus acerra: Vt velum offensi contrahat ira Dei.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/114
Zitationshilfe: Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/114>, abgerufen am 17.05.2024.