Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588.
Perniciem haud videant futuram. Salve pater, coeli novus incola, Laudes manebunt Sydera dum polum Pingent, & auratum per ortum Sol rutilus remeabit orbem. Virtus, repulsis, inclyta, Zoilis, Intaminatis semper honoribus Fulgebit, aeternumque dicent Te cytharae fidibus Poetae. Tu CHRISTE vero conditor omnium, Aurem admove, & pro tristitia mihi Da gaudium, ut me nulla clades Amplius afficiat procellis, Tunc tunc lyris te dulcisonantibus Cantaba tunc te carmine blandulo Laudabo, praebebuntque nostris Materiem tua facta plectris. OCtavus nimium miser octogesimus annus, Iniecit patri quo fera Parcae manus. Occidit hoc anno pater, & sua fata subivit, Heu nihil egregium mors sinit esse diu, Occidit: ipsius probitas nihil almaque virtus Promeruit: nostrae nil valuere preces. Occidit: haud artes potuere iuvare, vel herbae, Doctorum artifices nil potuere manus. Non illum belli rabies, non abstulit ingens Tempestas, rapidi neve procella maris: Sed placide post tot curas vitaeque labores Aeternae est factus grata columna domus. Scilicet ut Phrygia quondam regione Phylemon, Cum vidit vitae tempora longa soae.
Perniciem haud videant futuram. Salve pater, coeli novus incola, Laudes manebunt Sydera dum polum Pingent, & auratum per ortum Sol rutilus remeabit orbem. Virtus, repulsis, inclyta, Zoilis, Intaminatis semper honoribus Fulgebit, aeternumque dicent Te cytharae fidibus Poetae. Tu CHRISTE vero conditor omnium, Aurem admove, & pro tristitia mihi Da gaudium, ut me nulla clades Amplius afficiat procellis, Tunc tunc lyris te dulcisonantibus Cantaba tunc te carmine blandulo Laudabo, praebebuntque nostris Materiem tua facta plectris. OCtavus nimium miser octogesimus annus, Iniecit patri quo fera Parcae manus. Occidit hoc anno pater, & sua fata subivit, Heu nihil egregium mors sinit esse diu, Occidit: ipsius probitas nihil almaque virtus Promeruit: nostrae nil valuere preces. Occidit: haud artes potuère iuvare, vel herbae, Doctorum artifices nil potuêre manus. Non illum belli rabies, non abstulit ingens Tempestas, rapidi nevé procella maris: Sed placide post tot curas vitaeque labores Aeternae est factus grata columna domus. Scilicet ut Phrygia quondam regione Phylemon, Cum vidit vitae tempora longa soae.
<TEI> <text> <body> <div> <l> <hi rendition="#i"><pb facs="#f0068"/> Perniciem haud videant futuram. Salve pater, coeli novus incola, Laudes manebunt Sydera dum polum Pingent, & auratum per ortum Sol rutilus remeabit orbem. Virtus, repulsis, inclyta, Zoilis, Intaminatis semper honoribus Fulgebit, aeternumque dicent Te cytharae fidibus Poetae. Tu CHRISTE vero conditor omnium, Aurem admove, & pro tristitia mihi Da gaudium, ut me nulla clades Amplius afficiat procellis, Tunc tunc lyris te dulcisonantibus Cantaba tunc te carmine blandulo Laudabo, praebebuntque nostris Materiem tua facta plectris.</hi> </l> <l>O<hi rendition="#i">Ctavus nimium miser octogesimus annus, Iniecit patri quo fera Parcae manus. Occidit hoc anno pater, & sua fata subivit, Heu nihil egregium mors sinit esse diu, Occidit: ipsius probitas nihil almaque virtus Promeruit: nostrae nil valuere preces. Occidit: haud artes potuère iuvare, vel herbae, Doctorum artifices nil potuêre manus. Non illum belli rabies, non abstulit ingens Tempestas, rapidi nevé procella maris: Sed placide post tot curas vitaeque labores Aeternae est factus grata columna domus. Scilicet ut Phrygia quondam regione Phylemon, Cum vidit vitae tempora longa soae. </hi></l> </div> </body> </text> </TEI> [0068]
Perniciem haud videant futuram. Salve pater, coeli novus incola, Laudes manebunt Sydera dum polum Pingent, & auratum per ortum Sol rutilus remeabit orbem. Virtus, repulsis, inclyta, Zoilis, Intaminatis semper honoribus Fulgebit, aeternumque dicent Te cytharae fidibus Poetae. Tu CHRISTE vero conditor omnium, Aurem admove, & pro tristitia mihi Da gaudium, ut me nulla clades Amplius afficiat procellis, Tunc tunc lyris te dulcisonantibus Cantaba tunc te carmine blandulo Laudabo, praebebuntque nostris Materiem tua facta plectris. OCtavus nimium miser octogesimus annus, Iniecit patri quo fera Parcae manus. Occidit hoc anno pater, & sua fata subivit, Heu nihil egregium mors sinit esse diu, Occidit: ipsius probitas nihil almaque virtus Promeruit: nostrae nil valuere preces. Occidit: haud artes potuère iuvare, vel herbae, Doctorum artifices nil potuêre manus. Non illum belli rabies, non abstulit ingens Tempestas, rapidi nevé procella maris: Sed placide post tot curas vitaeque labores Aeternae est factus grata columna domus. Scilicet ut Phrygia quondam regione Phylemon, Cum vidit vitae tempora longa soae.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/68 |
Zitationshilfe: | Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/68>, abgerufen am 10.02.2025. |