Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588.
VI. Cur Musae Themis & Phoebus doluere? VR. sacerdos Hic fuit & Themidos Pierijque chori. VI. Ergo fuere ausae dirumpere staemina Parcae Vati quem flerunt Pallas, Apollo, Themis. Proh facinus: superis nonne est modo numen? an audet Parca quoque invitis rumpere fila deis? VR. Invitis equidem dijs stamina rupta videntur: Numina sed summi sie statuere IOVIS. Scilicet hunc rapiens ad sydera sustulit, vna Ne caperet mundi damna futura mali: Aulicus est coeli factus: nunc consilium dat (Consilium ducibus qui dedit ante) IOVI. VI. Illius haud pigeat nomen mihi ferre, tonantis Consilium cuius in IOVIS aure valet. VR. Mynsiger est nomen: VI. tegiturne heic Mynsiger ille, Lucida qui scriptis notus ad astra fuit? VR. Heic iacet: illum invita tego. VI. cur? VR. vivere sanus Debuerat Pylios scilicet ille dies. VI. Debuerat: fata ast aliter voluere: sed omnes Virtutes pariter num, brevis urna, tegis? VR. Ossa tego tantum, cineresque: sed inclyta fama. Virtutesque eius summa per aethra volant. Nam simul haud poterunt virtutes esse sepultae, Tot vacuos liceat mille habeant tumulos. VI. Foelix Vrna Deaum fletu lachrymuque rigata, O foelix tanti quae tegis ossa viri. Foelix Vrna vale: cinis o praeclare valeto, Auratis Loculis digne habitare cinis. Ver tibi perpetuum spiret, violisque rosisque, Corytium fundas Vrna perenne crocum. Aeternum valeatis & Vrna cinisque beati Vatis: nunc abeo. VR. tuque abiture vale.
VI. Cur Musae Themis & Phoebus doluêre? VR. sacerdos Hic fuit & Themidos Pierijque chori. VI. Ergo fuere ausae dirumpere staemina Parcae Vati quem flerunt Pallas, Apollo, Themis. Proh facinus: superis nonne est modo numen? an audet Parca quoque invitis rumpere fila deis? VR. Invitis equidem dijs stamina rupta videntur: Numina sed summi sie statuêre IOVIS. Scilicet hunc rapiens ad sydera sustulit, vná Ne caperet mundi damna futura mali: Aulicus est coeli factus: nunc consilium dat (Consilium ducibus qui dedit ante) IOVI. VI. Illius haud pigeat nomen mihi ferre, tonantis Consilium cuius in IOVIS aure valet. VR. Mynsiger est nomen: VI. tegiturnè hîc Mynsiger ille, Lucida qui scriptis notus ad astra fuit? VR. Hîc iacet: illum invita tego. VI. cur? VR. vivere sanus Debuerat Pylios scilicet ille diés. VI. Debuerat: fata ast aliter voluêre: sed omnes Virtutes pariter num, brevis urna, tegis? VR. Ossa tego tantum, cineresque: sed inclyta fama. Virtutesque eius summa per aethra volant. Nam simul haud poterunt virtutes esse sepultae, Tot vacuos liceat mille habeant tumulos. VI. Foelix Vrna Deûm fletu lachrymuque rigata, O foelix tanti quae tegis ossa viri. Foelix Vrna vale: cinis ô praeclare valeto, Auratis Loculis digne habitare cinis. Ver tibi perpetuum spiret, violisque rosisque, Corytium fundas Vrna perenne crocum. Aeternum valeatis & Vrna cinisque beati Vatis: nunc abeo. VR. tuque abiture vale.
<TEI> <text> <body> <div> <l> <hi rendition="#i"><pb facs="#f0084"/> VI. Cur Musae Themis & Phoebus doluêre? VR. sacerdos Hic fuit & Themidos Pierijque chori. VI. Ergo fuere ausae dirumpere staemina Parcae Vati quem flerunt Pallas, Apollo, Themis. Proh facinus: superis nonne est modo numen? an audet Parca quoque invitis rumpere fila deis? VR. Invitis equidem dijs stamina rupta videntur: Numina sed summi sie statuêre IOVIS. Scilicet hunc rapiens ad sydera sustulit, vná Ne caperet mundi damna futura mali: Aulicus est coeli factus: nunc consilium dat (Consilium ducibus qui dedit ante) IOVI. VI. Illius haud pigeat nomen mihi ferre, tonantis Consilium cuius in IOVIS aure valet. VR. Mynsiger est nomen: VI. tegiturnè hîc Mynsiger ille, Lucida qui scriptis notus ad astra fuit? VR. Hîc iacet: illum invita tego. VI. cur? VR. vivere sanus Debuerat Pylios scilicet ille diés. VI. Debuerat: fata ast aliter voluêre: sed omnes Virtutes pariter num, brevis urna, tegis? VR. Ossa tego tantum, cineresque: sed inclyta fama. Virtutesque eius summa per aethra volant. Nam simul haud poterunt virtutes esse sepultae, Tot vacuos liceat mille habeant tumulos. VI. Foelix Vrna Deûm fletu lachrymuque rigata, O foelix tanti quae tegis ossa viri. Foelix Vrna vale: cinis ô praeclare valeto, Auratis Loculis digne habitare cinis. Ver tibi perpetuum spiret, violisque rosisque, Corytium fundas Vrna perenne crocum. Aeternum valeatis & Vrna cinisque beati Vatis: nunc abeo. VR. tuque abiture vale.</hi> </l> </div> </body> </text> </TEI> [0084]
VI. Cur Musae Themis & Phoebus doluêre? VR. sacerdos Hic fuit & Themidos Pierijque chori. VI. Ergo fuere ausae dirumpere staemina Parcae Vati quem flerunt Pallas, Apollo, Themis. Proh facinus: superis nonne est modo numen? an audet Parca quoque invitis rumpere fila deis? VR. Invitis equidem dijs stamina rupta videntur: Numina sed summi sie statuêre IOVIS. Scilicet hunc rapiens ad sydera sustulit, vná Ne caperet mundi damna futura mali: Aulicus est coeli factus: nunc consilium dat (Consilium ducibus qui dedit ante) IOVI. VI. Illius haud pigeat nomen mihi ferre, tonantis Consilium cuius in IOVIS aure valet. VR. Mynsiger est nomen: VI. tegiturnè hîc Mynsiger ille, Lucida qui scriptis notus ad astra fuit? VR. Hîc iacet: illum invita tego. VI. cur? VR. vivere sanus Debuerat Pylios scilicet ille diés. VI. Debuerat: fata ast aliter voluêre: sed omnes Virtutes pariter num, brevis urna, tegis? VR. Ossa tego tantum, cineresque: sed inclyta fama. Virtutesque eius summa per aethra volant. Nam simul haud poterunt virtutes esse sepultae, Tot vacuos liceat mille habeant tumulos. VI. Foelix Vrna Deûm fletu lachrymuque rigata, O foelix tanti quae tegis ossa viri. Foelix Vrna vale: cinis ô praeclare valeto, Auratis Loculis digne habitare cinis. Ver tibi perpetuum spiret, violisque rosisque, Corytium fundas Vrna perenne crocum. Aeternum valeatis & Vrna cinisque beati Vatis: nunc abeo. VR. tuque abiture vale.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/84 |
Zitationshilfe: | Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/84>, abgerufen am 10.02.2025. |