Humboldt, Alexander von: Ueber Meeresströmungen im allgemeinen; und über die kalte peruanische Strömung der Südsee, im Gegensatze zu dem warmen Golf- oder Florida-Strome. [Druck vorgesehen für: Kleinere Schriften von Alexander von Humboldt. Zweiter Band (nicht erschienen).] Korrekturbogen aus dem Schiller Nationalmuseum, Deutsches Literaturarchiv in Marbach a. N.: Cotta-Archiv, s. e., [1833-ca. 1855], S. 31-145.
dem ununterbrochenen Küsten-Zusammenhange des östlichen Theils von Nordamerika: der Stücke, welche auf Diego cosmographia digrendiendum ad naturae arcanorum causas. Decurrere ad occidentem ibi maria, veluti e montibustorrentes delabuntur, omnes unc ore praedicant. Propterea trahor ego in ambiguum, quonam aquae illae tendant, quae rotante ac perpetuo tractu ab oriente fluunt, veluti fugientes, ad occidentem, inde nunquam (?) rediturae; neque occidens propterea magis repleatur, neque oriens evacuetur. - Putant plerique vastas esse fauces in angulo sinuali magnae illius telluris, quam diximus Italia octuplo majorem, ab occidente Cubae insulae, quae rabidas has aquas absorbeant, et inde ad occidentem illas emittant, quo ad orientem nostrum redeant: alii dicunt ad septentrionem. Volunt nonnulli, clausum esse sinum illum magnae telluris: tendereque ad septentrionem a tergo Cubae: ita ut septentrionales terras, quas glaciale circunsepit mare, sub arcto complectatur, sintque universa littora illa contigua: unde credunt eas aquas objectu magnae telluris circumagi: ut in fluminibus licet conspicere riparum gyris sese objectantibus. - Scrutatus est eas Sebastianus quidam Cabotus genere Venetus, sed a parentibus in Britanniam insulam tendentibus ... transportatus pene infans. Duo is sibi navigia propria pecunia in Britannia ipsa instruxit, et primo tendens ... ad septentrionem donec ... vastas repererit glaciales moles pelago natantes. ... Quare coactus fuit, uti ait, vela vertere et occidentem sequi: tetenditque tamen ad meridiem, littore sese incurvante, ut Herculei freti latitudinis fere gradus aequarit. ... Is ea littora percurrens, quae Bacallaos appellavit, cosdem se reperisse aquarum ... delapsus ad occidentem ait, quos Castellani meridionales suas regiones adnavigantes inveniunt. Ergo non modo verisimilius, sed necessario concludendum est, vastos inter utranque ignotam hactenus tellurem jacere hiatus, qui viam praebeant aquis ab oriente cadentibus in occidentem. Quas arbitror impulsu coelorum circulariter agi in gyrum circa terrae globum." Petr. Mart. ab Angleria de Rebus Oceanicis, Bas. 1533, Decas III lib. 6 p. 55 C (vergleiche auch Dec. III lib. 6 p. 53 D).
Am Ende der dritten Decade heißt es: "Pauca iterum de novis opinionibus fluentis ad occidentem pelagi Parisiensis. ... Andreas ... nauclerus et Ouiedus [et Diecus Colonus, primi repertoris dem ununterbrochenen Küsten-Zusammenhange des östlichen Theils von Nordamerika: der Stücke, welche auf Diego cosmographia digrendiendum ad naturae arcanorum causas. Decurrere ad occidentem ibi maria, veluti e montibustorrentes delabuntur, omnes unc ore praedicant. Propterea trahor ego in ambiguum, quonam aquae illae tendant, quae rotante ac perpetuo tractu ab oriente fluunt, veluti fugientes, ad occidentem, inde nunquam (?) rediturae; neque occidens propterea magis repleatur, neque oriens evacuetur. – Putant plerique vastas esse fauces in angulo sinuali magnae illius telluris, quam diximus Italia octuplo majorem, ab occidente Cubae insulae, quae rabidas has aquas absorbeant, et inde ad occidentem illas emittant, quo ad orientem nostrum redeant: alii dicunt ad septentrionem. Volunt nonnulli, clausum esse sinum illum magnae telluris: tendereque ad septentrionem a tergo Cubae: ita ut septentrionales terras, quas glaciale circunsepit mare, sub arcto complectatur, sintque universa littora illa contigua: unde credunt eas aquas objectu magnae telluris circumagi: ut in fluminibus licet conspicere riparum gyris sese objectantibus. - Scrutatus est eas Sebastianus quidam Cabotus genere Venetus, sed a parentibus in Britanniam insulam tendentibus … transportatus pene infans. Duo is sibi navigia propria pecunia in Britannia ipsa instruxit, et primo tendens … ad septentrionem donec … vastas repererit glaciales moles pelago natantes. … Quare coactus fuit, uti ait, vela vertere et occidentem sequi: tetenditque tamen ad meridiem, littore sese incurvante, ut Herculei freti latitudinis fere gradus aequarit. … Is ea littora percurrens, quae Bacallâos appellavit, cosdem se reperisse aquarum … delapsus ad occidentem ait, quos Castellani meridionales suas regiones adnavigantes inveniunt. Ergo non modo verisimilius, sed necessario concludendum est, vastos inter utranque ignotam hactenus tellurem jacere hiatus, qui viam praebeant aquis ab oriente cadentibus in occidentem. Quas arbitror impulsu coelorum circulariter agi in gyrum circa terrae globum.« Petr. Mart. ab Angleria de Rebus Oceanicis, Bas. 1533, Decas III lib. 6 p. 55 C (vergleiche auch Dec. III lib. 6 p. 53 D).
Am Ende der dritten Decade heißt es: »Pauca iterum de novis opinionibus fluentis ad occidentem pelagi Parisiensis. … Andreas … nauclerus et Ouiedus [et Diecus Colonus, primi repertoris <TEI> <text> <body> <div> <div> <div> <p><pb facs="#f0028" n="58"/> dem ununterbrochenen Küsten-Zusammenhange des östlichen Theils von <placeName>Nordamerika</placeName>: der Stücke, welche auf <persName>Diego<lb/><note n="2" xml:id="s58anm2ff" prev="#s57anm2" place="foot" next="#s59anm2ff"><hi rendition="#aq">cosmographia digrendiendum ad naturae arcanorum causas. Decurrere ad occidentem ibi maria, veluti e montibustorrentes delabuntur, omnes unc ore praedicant. Propterea trahor ego in ambiguum, quonam aquae illae tendant, quae rotante ac perpetuo tractu ab oriente fluunt, veluti fugientes, ad occidentem, inde nunquam (?) rediturae; neque occidens propterea magis repleatur, neque oriens evacuetur. – Putant plerique vastas esse fauces in angulo sinuali magnae illius telluris, quam diximus Italia octuplo majorem, ab occidente Cubae insulae, quae rabidas has aquas absorbeant, et inde ad occidentem illas emittant, quo ad orientem nostrum redeant: alii dicunt ad septentrionem. Volunt nonnulli, clausum esse sinum illum magnae telluris: tendereque ad septentrionem a tergo Cubae: ita ut septentrionales terras, quas glaciale circunsepit mare, sub arcto complectatur, sintque universa littora illa contigua: unde credunt eas aquas objectu magnae telluris circumagi: ut in fluminibus licet conspicere riparum gyris sese objectantibus. - Scrutatus est eas Sebastianus quidam Cabotus genere Venetus, sed a parentibus in Britanniam insulam tendentibus <choice><orig>. . . .</orig><reg>…</reg></choice> transportatus pene infans. Duo is sibi navigia propria pecunia in Britannia ipsa instruxit, et primo tendens <choice><orig>. . . .</orig><reg>…</reg></choice> ad septentrionem donec <choice><orig>. . .</orig><reg>…</reg></choice> vastas repererit glaciales moles pelago natantes. <choice><orig>. . .</orig><reg>…</reg></choice> Quare coactus fuit, uti ait, vela vertere et occidentem sequi: tetenditque tamen ad meridiem, littore sese incurvante, ut Herculei freti latitudinis fere gradus aequarit. <choice><orig>. . .</orig><reg>…</reg></choice> Is ea littora percurrens, quae Bacallâos appellavit, cosdem se reperisse aquarum <choice><orig>. . .</orig><reg>…</reg></choice> delapsus ad occidentem ait, quos Castellani meridionales suas regiones adnavigantes inveniunt. Ergo non modo verisimilius, sed necessario concludendum est, vastos inter utranque ignotam hactenus tellurem jacere hiatus, qui viam praebeant aquis ab oriente cadentibus in occidentem. Quas arbitror impulsu coelorum circulariter agi in gyrum circa <choice><sic>ter ae</sic><corr resp="#AvH-Fsst">terrae</corr></choice> globum.« Petr. Mart. ab <hi rendition="#g">Angleria de Rebus <choice><sic>Oceanic s</sic><corr resp="#EB">Oceanicis</corr></choice></hi>, Bas. 1533, Decas III lib. 6 p. 55 C (</hi><choice><abbr>vergl.</abbr><expan resp="#AvH-Fsst">vergleiche</expan></choice> auch <hi rendition="#aq">Dec. III lib. 6 p. 53 D).</hi><lb/> Am Ende der dritten Decade heißt es: »<hi rendition="#aq">Pauca iterum de novis opinionibus fluentis ad occidentem pelagi Parisiensis. <choice><orig>. . .</orig><reg>…</reg></choice> Andreas <choice><orig>. .</orig><reg>…</reg></choice> nauclerus et Ouiedus [et Diecus Colonus, primi repertoris</hi></note> </persName></p> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [58/0028]
dem ununterbrochenen Küsten-Zusammenhange des östlichen Theils von Nordamerika: der Stücke, welche auf Diego
2
2 cosmographia digrendiendum ad naturae arcanorum causas. Decurrere ad occidentem ibi maria, veluti e montibustorrentes delabuntur, omnes unc ore praedicant. Propterea trahor ego in ambiguum, quonam aquae illae tendant, quae rotante ac perpetuo tractu ab oriente fluunt, veluti fugientes, ad occidentem, inde nunquam (?) rediturae; neque occidens propterea magis repleatur, neque oriens evacuetur. – Putant plerique vastas esse fauces in angulo sinuali magnae illius telluris, quam diximus Italia octuplo majorem, ab occidente Cubae insulae, quae rabidas has aquas absorbeant, et inde ad occidentem illas emittant, quo ad orientem nostrum redeant: alii dicunt ad septentrionem. Volunt nonnulli, clausum esse sinum illum magnae telluris: tendereque ad septentrionem a tergo Cubae: ita ut septentrionales terras, quas glaciale circunsepit mare, sub arcto complectatur, sintque universa littora illa contigua: unde credunt eas aquas objectu magnae telluris circumagi: ut in fluminibus licet conspicere riparum gyris sese objectantibus. - Scrutatus est eas Sebastianus quidam Cabotus genere Venetus, sed a parentibus in Britanniam insulam tendentibus . . . . transportatus pene infans. Duo is sibi navigia propria pecunia in Britannia ipsa instruxit, et primo tendens . . . . ad septentrionem donec . . . vastas repererit glaciales moles pelago natantes. . . . Quare coactus fuit, uti ait, vela vertere et occidentem sequi: tetenditque tamen ad meridiem, littore sese incurvante, ut Herculei freti latitudinis fere gradus aequarit. . . . Is ea littora percurrens, quae Bacallâos appellavit, cosdem se reperisse aquarum . . . delapsus ad occidentem ait, quos Castellani meridionales suas regiones adnavigantes inveniunt. Ergo non modo verisimilius, sed necessario concludendum est, vastos inter utranque ignotam hactenus tellurem jacere hiatus, qui viam praebeant aquis ab oriente cadentibus in occidentem. Quas arbitror impulsu coelorum circulariter agi in gyrum circa terrae globum.« Petr. Mart. ab Angleria de Rebus Oceanicis, Bas. 1533, Decas III lib. 6 p. 55 C (vergl. auch Dec. III lib. 6 p. 53 D).
Am Ende der dritten Decade heißt es: »Pauca iterum de novis opinionibus fluentis ad occidentem pelagi Parisiensis. . . . Andreas . . nauclerus et Ouiedus [et Diecus Colonus, primi repertoris
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
| URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/humboldt_meer_1833 |
| URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/humboldt_meer_1833/28 |
| Zitationshilfe: | Humboldt, Alexander von: Ueber Meeresströmungen im allgemeinen; und über die kalte peruanische Strömung der Südsee, im Gegensatze zu dem warmen Golf- oder Florida-Strome. [Druck vorgesehen für: Kleinere Schriften von Alexander von Humboldt. Zweiter Band (nicht erschienen).] Korrekturbogen aus dem Schiller Nationalmuseum, Deutsches Literaturarchiv in Marbach a. N.: Cotta-Archiv, s. e., [1833-ca. 1855], S. 31-145, hier S. 58. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/humboldt_meer_1833/28>, abgerufen am 21.11.2024. |
