Kirchner, Timotheus: Dass die zwey vnd vierzig anhaltische Argument/ wider der Vbiquisten Trewme noch fest stehen. Heidelberg, 1584.
summam Diuinitatis gloriam euecta est, cur B. Ioann es ausus est absolute dicere? Nondum enim erat Spiritus datus, quia Iesus nondum erat glorificatus; cur Christus ipsa passione iam imminente petijt clarificari a Patre? cur Lucas scripsit? Oportuit Christum pati, & sic intrare in gloriam suam. Item: Si reipsa etiam in vita mortali humanitas Christi fuit omnipotens, omnium rerum conscia, gloriosa, immortalis, vbique; quomodo intelligi potest, eandem reipsa sine manifesta fictione, & simulatione, fuisse subiectam miserijs, & doloribus, ignorantiae, impotentiae, conclusam fuisse angustijs vteri, praesepis, sepulcri? nisi velint cum Manichaeis phantasticam aliquam carnem inuehere. Si enim caro Christi vere fuit gloriosa, & impassibilis, licet eam gloriam non declararit; quomodo potuit esse simul obnoxia passioni? Et si in ipsa adeo morte maiestatem suam maxime ostendit obscuratione Solis, scissione saxorum, excitatione mortuorum, ruptione veli, quomodo omnium terribilium terribilissimae mortis capax esse potuit? Von dem Spruch aber Phil. 2. erkleren sie sich also: cap. eodem, thesi 68. Apostoli verba non illam habent sententiam, quam Vbiquitarij fingunt; Christum hominem, cum esset in forma Dei, se exinaniuisse, hoc est, Maiestatem beneficio vnionis hypostaticae acceptam occultasse, & cohibuisse, vilique, & seruili forma apparere voluisse; sed hanc, Christum cum esset in forma Dei, hoc est, secundum substantiam suam DEVS, formam serui, hoc est, naturam humanam assumsisse, quam nunquam, ne quidem in resurrectione, aut ascensione deposuerit. Sic enim veteres omnes locum hunc intellexerunt, conuenienter sane summam Diuinitatis gloriam euecta est, cur B. Ioann es ausus est absolutè dicere? Nondum enim erat Spiritus datus, quia Iesus nondum erat glorificatus; cur Christus ipsa passione iam imminente petijt clarificari à Patre? cur Lucas scripsit? Oportuit Christum pati, & sic intrare in gloriam suam. Item: Si reipsa etiam in vita mortali humanitas Christi fuit omnipotens, omnium rerum conscia, gloriosa, immortalis, vbique; quomodo intelligi potest, eandem reipsa sine manifesta fictione, & simulatione, fuisse subiectam miserijs, & doloribus, ignorantiae, impotentiae, conclusam fuisse angustijs vteri, praesepis, sepulcri? nisi velint cum Manichaeis phantasticam aliquam carnem inuehere. Si enim caro Christi verè fuit gloriosa, & impassibilis, licet eam gloriam non declarârit; quomodo potuit esse simul obnoxia passioni? Et si in ipsa adeò morte maiestatem suam maximè ostendit obscuratione Solis, scissione saxorum, excitatione mortuorum, ruptione veli, quomodo omnium terribilium terribilissimae mortis capax esse potuit? Von dem Spruch aber Phil. 2. erkleren sie sich also: cap. eodem, thesi 68. Apostoli verba non illam habent sententiam, quam Vbiquitarij fingunt; Christum hominem, cum esset in forma Dei, se exinaniuisse, hoc est, Maiestatem beneficio vnionis hypostaticae acceptam occultasse, & cohibuisse, vilique, & seruili forma apparere voluisse; sed hanc, Christum cum esset in forma Dei, hoc est, secundum substantiam suam DEVS, formam serui, hoc est, naturam humanam assumsisse, quam nunquam, ne quidem in resurrectione, aut ascensione deposuerit. Sic enim veteres omnes locum hunc intellexerunt, conuenienter sanè <TEI> <text> <body> <div> <p><pb facs="#f0371" n="367"/> summam Diuinitatis gloriam euecta est, cur B. Ioann es ausus est absolutè dicere? Nondum enim erat Spiritus datus, quia Iesus nondum erat glorificatus; cur Christus ipsa passione iam imminente petijt clarificari à Patre? cur Lucas scripsit? Oportuit Christum pati, & sic intrare in gloriam suam.</p> <p>Item: Si reipsa etiam in vita mortali humanitas Christi fuit omnipotens, omnium rerum conscia, gloriosa, immortalis, vbique; quomodo intelligi potest, eandem reipsa sine manifesta fictione, & simulatione, fuisse subiectam miserijs, & doloribus, ignorantiae, impotentiae, conclusam fuisse angustijs vteri, praesepis, sepulcri? nisi velint cum Manichaeis phantasticam aliquam carnem inuehere. Si enim caro Christi verè fuit gloriosa, & impassibilis, licet eam gloriam non declarârit; quomodo potuit esse simul obnoxia passioni? Et si in ipsa adeò morte maiestatem suam maximè ostendit obscuratione Solis, scissione saxorum, excitatione mortuorum, ruptione veli, quomodo omnium terribilium terribilissimae mortis capax esse potuit?</p> <p>Von dem Spruch aber Phil. 2. erkleren sie sich also: cap. eodem, thesi <hi rendition="#i">68.</hi> Apostoli verba non illam habent sententiam, quam Vbiquitarij fingunt; Christum hominem, cum esset in forma Dei, se exinaniuisse, hoc est, Maiestatem beneficio vnionis hypostaticae acceptam occultasse, & cohibuisse, vilique, & seruili forma apparere voluisse; sed hanc, Christum cum esset in forma Dei, hoc est, secundum substantiam suam DEVS, formam serui, hoc est, naturam humanam assumsisse, quam nunquam, ne quidem in resurrectione, aut ascensione deposuerit. Sic enim veteres omnes locum hunc intellexerunt, conuenienter sanè </p> </div> </body> </text> </TEI> [367/0371]
summam Diuinitatis gloriam euecta est, cur B. Ioann es ausus est absolutè dicere? Nondum enim erat Spiritus datus, quia Iesus nondum erat glorificatus; cur Christus ipsa passione iam imminente petijt clarificari à Patre? cur Lucas scripsit? Oportuit Christum pati, & sic intrare in gloriam suam.
Item: Si reipsa etiam in vita mortali humanitas Christi fuit omnipotens, omnium rerum conscia, gloriosa, immortalis, vbique; quomodo intelligi potest, eandem reipsa sine manifesta fictione, & simulatione, fuisse subiectam miserijs, & doloribus, ignorantiae, impotentiae, conclusam fuisse angustijs vteri, praesepis, sepulcri? nisi velint cum Manichaeis phantasticam aliquam carnem inuehere. Si enim caro Christi verè fuit gloriosa, & impassibilis, licet eam gloriam non declarârit; quomodo potuit esse simul obnoxia passioni? Et si in ipsa adeò morte maiestatem suam maximè ostendit obscuratione Solis, scissione saxorum, excitatione mortuorum, ruptione veli, quomodo omnium terribilium terribilissimae mortis capax esse potuit?
Von dem Spruch aber Phil. 2. erkleren sie sich also: cap. eodem, thesi 68. Apostoli verba non illam habent sententiam, quam Vbiquitarij fingunt; Christum hominem, cum esset in forma Dei, se exinaniuisse, hoc est, Maiestatem beneficio vnionis hypostaticae acceptam occultasse, & cohibuisse, vilique, & seruili forma apparere voluisse; sed hanc, Christum cum esset in forma Dei, hoc est, secundum substantiam suam DEVS, formam serui, hoc est, naturam humanam assumsisse, quam nunquam, ne quidem in resurrectione, aut ascensione deposuerit. Sic enim veteres omnes locum hunc intellexerunt, conuenienter sanè
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
| URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_argument_1584 |
| URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_argument_1584/371 |
| Zitationshilfe: | Kirchner, Timotheus: Dass die zwey vnd vierzig anhaltische Argument/ wider der Vbiquisten Trewme noch fest stehen. Heidelberg, 1584, S. 367. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_argument_1584/371>, abgerufen am 22.11.2024. |
