Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Kirchner, Timotheus: Gründliche warhafftige Historia: von der Augspurgischen Confession wie die Anno 1530 geschrieben. Leipzig, 1584.

Bild:
<< vorherige Seite
Anno 1534.

Ita de patribus, quibus apparuerunt angeli, memorat scriptura, quod viderint angelos, cum flammam modo conspexerunt, in qua illi se Angelici spiritus humano obtutui ingerebant. Ita cum Dominus dixit (Hoc est corpus meum) particula (hoc) duo demonstrat, sensibus quidem panem, fidei autem, & hoc praecipue, ipsum corpus Domini, &c.

Item putabatur multis Lutherus, quia contendebat nullum inesse verbis coenae tropum, sentire, panem in substantia sua idipsum esse, quod Domini corpus, vel illud localiter in pane includi, aut certe alia quapiam physica ratione cum pane vniri. In qua de Luthero opinione fateor ipse quoque fui: sed euulgauit postea Lutherus magnam, id est, pleniorem sententiae suae confessionem, in qua diserte scripsit, se nullam aliam, quam Sacramentalem inter panem & corpus Domini vnionem statuere. Et non quemlibet heic se tropum reijcere, sed eum modo, qui veritatem praesentiae Christi in coena excludat, qualem reputat esse, metaphoram. Synecdochen autem esse heic agnoscit, qua aliud ex alio intelligere oportet, vt cum Spiritus S. scribitur, cum signo ignis vel columbae aduenisse. Hinc patere coepit, eum velle simul cum pane ipsum verum corpus Christi in sua substantia & essentia exhiberi, non tamen ratione corporali vel naturali, hoc est, non quantitatiue, non qualitatiue, nec localiter. Arcana certe & non huius saeculi ratio est, qua in coena Dominus nobis & adest & manducatur: Ita Lutherus etiam existimauit, quod a quibusdam dicebatur corpus Domini adesse contemplatione fidei, vel adesse & edi ore fidei, non satis exprimi veram Domini in coena praesentiam & manducationem, sensum enim horum verborum posse esse, ferri fidem seu contemplationen in Christum absenten. Vnde patres, vt Hilarius, Chrysostomus, Cyrillus, & caeteri affirmarunt, Dominum IEsum in nobis habitare & viuere, non iam per fidem solum & dilectionem ceu absenten, sed etiam naturaliter, carnaliter, & corporaliter, quia suam naturam & carnen nobis communicat, suaque membra esse efficit, idque omne nobis in Eucharistia exhibet. Haec Bucerus.

Quod vero ibi disputat, Cinglium & Oecolampadium idem etiam cum Luthero sensisse, & quod de manducatione indignorum suo more quaedam etiam ibi disputat, illa postea Anno 1536. in actione & Formula Concordiae correcta aliter. & rectius explicata sunt.

DIe summa dieser wort ist: Bucerus schreibt vnd bekennet / das Lutherus gleube vnd bekenne / das im Abendmal Christi wort sollen allzeit für augen gehabt werden / nemlich / das der leib Christi gegenwertig Bucerus verteidiget D. Luth.sey / ausgetheilet vnd empfangen werde / vnd das doch keine verwandlung deß brods in den leib Christi geschehe. Aber diese meinung Lutheri verfelschet der Frantzösische Bischoff (spricht Bucerus) vnd legt sie also aus / vnd folgert / gleich als lehrete Lutherus / daß das brod werde zum leib Christi / vnnd das ein gebackener Gott / mit dem munde zerkewet / vnd in Bauch gelassen / getichtet werde. Item / als sey das brod / Gott / vnsterblich / Allmechtig / etc. Aber solche lesterung ist niemals in sinn kommen einem rechtgleubigen / Vnd Lutherus hat im Abendmal zwey ding / Brod vnd leib / Wein vnd blut / vermög der wort Christi / Gleich als wenn man ein fewrig eisen nimpt / vnd spricht / Das ist Fewer / Vnnd das ist eisen. Also auch hie: Das

Anno 1534.

Ita de patribus, quibus apparuerunt angeli, memorat scriptura, quòd viderint angelos, cùm flammam modò conspexerunt, in qua illi se Angelici spiritus humano obtutui ingerebant. Ita cùm Dominus dixit (Hoc est corpus meum) particula (hoc) duo demonstrat, sensibus quidem panem, fidei autem, & hoc praecipuè, ipsum corpus Domini, &c.

Item putabatur multis Lutherus, quia contendebat nullum inesse verbis coenae tropum, sentire, panem in substantia sua idipsum esse, quod Domini corpus, vel illud localiter in pane includi, aut certè alia quapiam physica ratione cum pane vniri. In qua de Luthero opinione fateor ipse quoque fui: sed euulgauit postea Lutherus magnam, id est, pleniorem sententiae suae confessionem, in qua disertè scripsit, se nullam aliam, quàm Sacramentalem inter panem & corpus Domini vnionem statuere. Et non quemlibet hîc se tropum reijcere, sed eum modò, qui veritatem praesentiae Christi in coena excludat, qualem reputat esse, metaphoram. Synecdochen autem esse hîc agnoscit, qua aliud ex alio intelligere oportet, vt cùm Spiritus S. scribitur, cum signo ignis vel columbae aduenisse. Hinc patere coepit, eum velle simul cum pane ipsum verum corpus Christi in sua substantia & essentia exhiberi, non tamen ratione corporali vel naturali, hoc est, non quantitatiuè, non qualitatiuè, nec localiter. Arcana certè & non huius saeculi ratio est, qua in coena Dominus nobis & adest & manducatur: Ita Lutherus etiam existimauit, quòd â quibusdam dicebatur corpus Domini adesse contemplatione fidei, vel adesse & edi ore fidei, non satis exprimi veram Domini in coena praesentiam & manducationem, sensum enim horum verborum posse esse, ferri fidem seu contemplationẽ in Christum absentẽ. Vnde patres, vt Hilarius, Chrysostomus, Cyrillus, & caeteri affirmârunt, Dominum IEsum in nobis habitare & viuere, non iam per fidem solùm & dilectionem ceu absentẽ, sed etiam naturaliter, carnaliter, & corporaliter, quia suam naturam & carnẽ nobis communicat, suaque membra esse efficit, idque omne nobis in Eucharistia exhibet. Haec Bucerus.

Quòd verò ibi disputat, Cinglium & Oecolampadium idem etiam cum Luthero sensisse, & quòd de manducatione indignorum suo more quaedam etiam ibi disputat, illa postea Anno 1536. in actione & Formula Concordiae correcta aliter. & rectius explicata sunt.

DIe summa dieser wort ist: Bucerus schreibt vnd bekennet / das Lutherus gleube vnd bekenne / das im Abendmal Christi wort sollen allzeit für augen gehabt werden / nemlich / das der leib Christi gegenwertig Bucerus verteidiget D. Luth.sey / ausgetheilet vnd empfangen werde / vnd das doch keine verwandlung deß brods in den leib Christi geschehe. Aber diese meinung Lutheri verfelschet der Frantzösische Bischoff (spricht Bucerus) vnd legt sie also aus / vnd folgert / gleich als lehrete Lutherus / daß das brod werde zum leib Christi / vnnd das ein gebackener Gott / mit dem munde zerkewet / vnd in Bauch gelassen / getichtet werde. Item / als sey das brod / Gott / vnsterblich / Allmechtig / etc. Aber solche lesterung ist niemals in sinn kommen einem rechtgleubigen / Vnd Lutherus hat im Abendmal zwey ding / Brod vnd leib / Wein vnd blut / vermög der wort Christi / Gleich als wenn man ein fewrig eisen nimpt / vnd spricht / Das ist Fewer / Vnnd das ist eisen. Also auch hie: Das

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <pb facs="#f0220" n="204"/>
        <note place="left">Anno 1534.</note>
        <p>Ita de patribus, quibus apparuerunt angeli, memorat scriptura, quòd viderint                      angelos, cùm flammam modò conspexerunt, in qua illi se Angelici spiritus humano                      obtutui ingerebant. Ita cùm Dominus dixit (Hoc est corpus meum) particula (hoc)                      duo demonstrat, sensibus quidem panem, fidei autem, &amp; hoc praecipuè, ipsum                      corpus Domini, &amp;c.</p>
        <p>Item putabatur multis Lutherus, quia contendebat nullum inesse verbis coenae                      tropum, sentire, panem in substantia sua idipsum esse, quod Domini corpus, vel                      illud localiter in pane includi, aut certè alia quapiam physica ratione cum pane                      vniri. In qua de Luthero opinione fateor ipse quoque fui: sed euulgauit postea                      Lutherus magnam, id est, pleniorem sententiae suae confessionem, in qua disertè                      scripsit, se nullam aliam, quàm Sacramentalem inter panem &amp; corpus Domini                      vnionem statuere. Et non quemlibet hîc se tropum reijcere, sed eum modò, qui                      veritatem praesentiae Christi in coena excludat, qualem reputat esse,                      metaphoram. Synecdochen autem esse hîc agnoscit, qua aliud ex alio intelligere                      oportet, vt cùm Spiritus S. scribitur, cum signo ignis vel columbae aduenisse.                      Hinc patere coepit, eum velle simul cum pane ipsum verum corpus Christi in sua                      substantia &amp; essentia exhiberi, non tamen ratione corporali vel naturali,                      hoc est, non quantitatiuè, non qualitatiuè, nec localiter. Arcana certè &amp;                      non huius saeculi ratio est, qua in coena Dominus nobis &amp; adest &amp;                      manducatur: Ita Lutherus etiam existimauit, quòd â quibusdam dicebatur corpus                      Domini adesse contemplatione fidei, vel adesse &amp; edi ore fidei, non satis                      exprimi veram Domini in coena praesentiam &amp; manducationem, sensum enim horum                      verborum posse esse, ferri fidem seu contemplatione&#x0303; in Christum                          absente&#x0303;. Vnde patres, vt Hilarius, Chrysostomus, Cyrillus,                      &amp; caeteri affirmârunt, Dominum IEsum in nobis habitare &amp; viuere, non iam                      per fidem solùm &amp; dilectionem ceu absente&#x0303;, sed etiam                      naturaliter, carnaliter, &amp; corporaliter, quia suam naturam &amp; carne&#x0303; nobis communicat, suaque membra esse efficit, idque omne nobis                      in Eucharistia exhibet. Haec Bucerus.</p>
        <p>Quòd verò ibi disputat, Cinglium &amp; Oecolampadium idem etiam cum Luthero                      sensisse, &amp; quòd de manducatione indignorum suo more quaedam etiam ibi                      disputat, illa postea Anno 1536. in actione &amp; Formula Concordiae correcta                      aliter. &amp; rectius explicata sunt.</p>
        <p>DIe summa dieser wort ist: Bucerus schreibt vnd bekennet / das Lutherus gleube                      vnd bekenne / das im Abendmal Christi wort sollen allzeit für augen gehabt                      werden / nemlich / das der leib Christi gegenwertig <note place="left">Bucerus verteidiget D. Luth.</note>sey / ausgetheilet vnd empfangen werde /                      vnd das doch keine verwandlung deß brods in den leib Christi geschehe. Aber                      diese meinung Lutheri verfelschet der Frantzösische Bischoff (spricht Bucerus)                      vnd legt sie also aus / vnd folgert / gleich als lehrete Lutherus / daß das brod                      werde zum leib Christi / vnnd das ein gebackener Gott / mit dem munde zerkewet /                      vnd in Bauch gelassen / getichtet werde. Item / als sey das brod / Gott /                      vnsterblich / Allmechtig / etc. Aber solche lesterung ist niemals in sinn kommen                      einem rechtgleubigen / Vnd Lutherus hat im Abendmal zwey ding / Brod vnd leib /                      Wein vnd blut / vermög der wort Christi / Gleich als wenn man ein fewrig eisen                      nimpt / vnd spricht / Das ist Fewer / Vnnd das ist eisen. Also auch hie: Das
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[204/0220] Ita de patribus, quibus apparuerunt angeli, memorat scriptura, quòd viderint angelos, cùm flammam modò conspexerunt, in qua illi se Angelici spiritus humano obtutui ingerebant. Ita cùm Dominus dixit (Hoc est corpus meum) particula (hoc) duo demonstrat, sensibus quidem panem, fidei autem, & hoc praecipuè, ipsum corpus Domini, &c. Item putabatur multis Lutherus, quia contendebat nullum inesse verbis coenae tropum, sentire, panem in substantia sua idipsum esse, quod Domini corpus, vel illud localiter in pane includi, aut certè alia quapiam physica ratione cum pane vniri. In qua de Luthero opinione fateor ipse quoque fui: sed euulgauit postea Lutherus magnam, id est, pleniorem sententiae suae confessionem, in qua disertè scripsit, se nullam aliam, quàm Sacramentalem inter panem & corpus Domini vnionem statuere. Et non quemlibet hîc se tropum reijcere, sed eum modò, qui veritatem praesentiae Christi in coena excludat, qualem reputat esse, metaphoram. Synecdochen autem esse hîc agnoscit, qua aliud ex alio intelligere oportet, vt cùm Spiritus S. scribitur, cum signo ignis vel columbae aduenisse. Hinc patere coepit, eum velle simul cum pane ipsum verum corpus Christi in sua substantia & essentia exhiberi, non tamen ratione corporali vel naturali, hoc est, non quantitatiuè, non qualitatiuè, nec localiter. Arcana certè & non huius saeculi ratio est, qua in coena Dominus nobis & adest & manducatur: Ita Lutherus etiam existimauit, quòd â quibusdam dicebatur corpus Domini adesse contemplatione fidei, vel adesse & edi ore fidei, non satis exprimi veram Domini in coena praesentiam & manducationem, sensum enim horum verborum posse esse, ferri fidem seu contemplationẽ in Christum absentẽ. Vnde patres, vt Hilarius, Chrysostomus, Cyrillus, & caeteri affirmârunt, Dominum IEsum in nobis habitare & viuere, non iam per fidem solùm & dilectionem ceu absentẽ, sed etiam naturaliter, carnaliter, & corporaliter, quia suam naturam & carnẽ nobis communicat, suaque membra esse efficit, idque omne nobis in Eucharistia exhibet. Haec Bucerus. Quòd verò ibi disputat, Cinglium & Oecolampadium idem etiam cum Luthero sensisse, & quòd de manducatione indignorum suo more quaedam etiam ibi disputat, illa postea Anno 1536. in actione & Formula Concordiae correcta aliter. & rectius explicata sunt. DIe summa dieser wort ist: Bucerus schreibt vnd bekennet / das Lutherus gleube vnd bekenne / das im Abendmal Christi wort sollen allzeit für augen gehabt werden / nemlich / das der leib Christi gegenwertig sey / ausgetheilet vnd empfangen werde / vnd das doch keine verwandlung deß brods in den leib Christi geschehe. Aber diese meinung Lutheri verfelschet der Frantzösische Bischoff (spricht Bucerus) vnd legt sie also aus / vnd folgert / gleich als lehrete Lutherus / daß das brod werde zum leib Christi / vnnd das ein gebackener Gott / mit dem munde zerkewet / vnd in Bauch gelassen / getichtet werde. Item / als sey das brod / Gott / vnsterblich / Allmechtig / etc. Aber solche lesterung ist niemals in sinn kommen einem rechtgleubigen / Vnd Lutherus hat im Abendmal zwey ding / Brod vnd leib / Wein vnd blut / vermög der wort Christi / Gleich als wenn man ein fewrig eisen nimpt / vnd spricht / Das ist Fewer / Vnnd das ist eisen. Also auch hie: Das Bucerus verteidiget D. Luth.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_historia_1584
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_historia_1584/220
Zitationshilfe: Kirchner, Timotheus: Gründliche warhafftige Historia: von der Augspurgischen Confession wie die Anno 1530 geschrieben. Leipzig, 1584, S. 204. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_historia_1584/220>, abgerufen am 01.06.2024.