Kirchner, Timotheus: Widerlegung aller Lästerungen und Kalumnien. Magdeburg, 1592.
Wie er aber darauff mit seiner Folgercykunst würde empfangen sein / ist aus Cyrilli Worten leicht zu vernemmen / in welchen Diese Sprüche findet der Christliche Leser droben cap. 1. in tractatu Von der lebendigmachenden Krafft des Fletsches Christi verdeutschet / vnd sonsten auch hin vnnd wider.er den Canonem Concilij Ephesini erklärt / Lib. 4. in Ioh. cap. 24. Natura carnis ipsa per se viuificare non potest. Quid enim maius natura Deitatis haberet? Nec sola esse in Christo intelligitur: sed habet Filium Dei sibi coniunctam, qui substantialiter vita est. Quando igitur Christus carnem suam viuificam appellat, non ita illi (carni) sicut proprio spiritui, vim viuificandi attribuit: Nam propter seipsum spiritus viuificat, ad cuius virtutem caro per vnionem conscendit. Item in Iohan. Lib. 4. cap. 23. Sicaro sola intelligatur, nihil prorsus viuificare potest, quippe quae vinificante indigeat. Cum vero incarnationis mysterium laudabili cura scrutati fueritis, & vitam in carne habitantem cognoueritis, quamuis nihil penitus caro per seipsam possit, viuificam tamen esse factam credetis. Nam quoniam cum viuificante Verbo coniuncta est, tota est effecta viuifica. Non enim ad corruptibilem suam naturam iunctum Dei Verbum detraxit, sed ad melioris virtutem eleuata est. Quamuis ergo natura carnis, ut caro est, viuificare nequest, facit tamen hoc, quia totam Verbi operationem suscepit. Corpus enim est non cuius uis hominis, cuius caro prodesse non potest, sed ipsius vitae corpus, in quo Deitatis plenitudo corporaliter habitat, facere hoc potest. Item, Lib. 2: in Iohan. cap. 144 Dedit vitam & potestaetem iudicium faciendi: Causam, quare haec sibi a Patre data dixerit, subiecit dicens: Quia Filius hominis est, Vt intelligamus omnia ipsi data fuisse, vt homini, qui, cum creatura sit, nihil, habeat a sei pso. Vnigenitus vero Filius non vitae particeps, sed vita naturaliter, vt Pater est. Aus welchen Worten Cyrilli klar zu vernemmen / das die 200. Väter des Concilij Ephesini die angezogene propositiones keines Weges für aequipollentes gehalten Wie er aber darauff mit seiner Folgercykunst wuͤrde empfangen sein / ist aus Cyrilli Worten leicht zu vernemmen / in welchen Diese Spruͤche findet der Christliche Leser droben cap. 1. in tractatu Von der lebendigmachendẽ Krafft des Fletsches Christi verdeutschet / vñ sonstẽ auch hin vnnd wider.er den Canonem Concilij Ephesini erklaͤrt / Lib. 4. in Ioh. cap. 24. Natura carnis ipsa per se viuificare non potest. Quid enim maius natura Deitatis haberet? Nec sola esse in Christo intelligitur: sed habet Filium Dei sibi coniunctam, qui substantialiter vita est. Quando igitur Christus carnem suam viuificam appellat, non ita illi (carni) sicut proprio spiritui, vim viuificandi attribuit: Nam propter seipsum spiritus viuificat, ad cuius virtutem caro per vnionem conscendit. Item in Iohan. Lib. 4. cap. 23. Sicaro sola intelligatur, nihil prorsus viuificare potest, quippe quae vinificante indigeat. Cúm verò incarnationis mysterium laudabili cura scrutati fueritis, & vitam in carne habitantem cognoueritis, quamuis nihil penitus caro per seipsam possit, viuificam tamen esse factam credetis. Nam quoniam cum viuificante Verbo coniuncta est, tota est effecta viuifica. Non enim ad corruptibilem suam naturam iunctum Dei Verbum detraxit, sed ad melioris virtutem eleuata est. Quamuis ergò natura carnis, ut caro est, viuificare nequest, facit tamen hoc, quia totam Verbi operationem suscepit. Corpus enim est non cuius uis hominis, cuius caro prodesse non potest, sed ipsius vitae corpus, in quo Deitatis plenitudo corporaliter habitat, facere hoc potest. Item, Lib. 2: in Iohan. cap. 144 Dedit vitam & potestaetem iudicium faciendi: Causam, quare haec sibi à Patre data dixerit, subiecit dicens: Quia Filius hominis est, Vt intelligamus omnia ipsi data fuisse, vt homini, qui, cùm creatura sit, nihil, habeat â sei pso. Vnigenitus verò Filius non vitae particeps, sed vita naturaliter, vt Pater est. Aus welchen Worten Cyrilli klar zu vernemmen / das die 200. Vaͤter des Concilij Ephesini die angezogene propositiones keines Weges fuͤr aequipollentes gehalten <TEI> <text> <body> <div> <pb facs="#f0336"/> <p>Wie er aber darauff mit seiner Folgercykunst wuͤrde empfangen sein / ist aus Cyrilli Worten leicht zu vernemmen / in welchen <note place="left">Diese Spruͤche findet der Christliche Leser droben cap. 1. in tractatu Von der lebendigmachendẽ Krafft des Fletsches Christi verdeutschet / vñ sonstẽ auch hin vnnd wider.</note>er den <hi rendition="#i">Canonem Concilij Ephesini</hi> erklaͤrt / <hi rendition="#i">Lib.</hi> 4. <hi rendition="#i">in Ioh. cap. 24. Natura carnis ipsa per se viuificare non potest. Quid enim maius natura Deitatis haberet? Nec sola esse in Christo intelligitur: sed habet Filium Dei sibi coniunctam, qui substantialiter vita est.</hi></p> <p> <hi rendition="#i">Quando igitur Christus carnem suam viuificam appellat, non ita illi (carni) sicut proprio spiritui, vim viuificandi attribuit: Nam propter seipsum spiritus viuificat, ad cuius virtutem caro per vnionem conscendit.</hi> </p> <p> <hi rendition="#i">Item in Iohan. Lib. 4. cap. 23. Sicaro sola intelligatur, nihil prorsus viuificare potest, quippe quae vinificante indigeat. Cúm verò incarnationis mysterium laudabili cura scrutati fueritis, & vitam in carne habitantem cognoueritis, quamuis nihil penitus caro per seipsam possit, viuificam tamen esse factam credetis. Nam quoniam cum viuificante Verbo coniuncta est, tota est effecta viuifica. Non enim ad corruptibilem suam naturam iunctum Dei Verbum detraxit, sed ad melioris virtutem eleuata est. Quamuis ergò natura carnis, ut caro est, viuificare nequest, facit tamen hoc, quia totam Verbi operationem suscepit. Corpus enim est non cuius uis hominis, cuius caro prodesse non potest, sed ipsius vitae corpus, in quo Deitatis plenitudo corporaliter habitat, facere hoc potest.</hi> </p> <p><hi rendition="#i">Item, Lib. 2: in Iohan. cap. 144 Dedit vitam & potestaetem iudicium faciendi: Causam, quare haec sibi à Patre data dixerit, subiecit dicens: Quia Filius hominis est, Vt intelligamus omnia ipsi data fuisse, vt homini, qui, cùm creatura sit, nihil, habeat â sei pso. Vnigenitus verò Filius non vitae particeps, sed vita naturaliter, vt Pater est.</hi> Aus welchen Worten <hi rendition="#i">Cyrilli</hi> klar zu vernemmen / das die 2<hi rendition="#i">00.</hi> Vaͤter des <hi rendition="#i">Concilij Ephesini</hi> die angezogene <hi rendition="#i">propositiones</hi> keines Weges fuͤr <hi rendition="#i">aequipollentes</hi> gehalten </p> </div> </body> </text> </TEI> [0336]
Wie er aber darauff mit seiner Folgercykunst wuͤrde empfangen sein / ist aus Cyrilli Worten leicht zu vernemmen / in welchen er den Canonem Concilij Ephesini erklaͤrt / Lib. 4. in Ioh. cap. 24. Natura carnis ipsa per se viuificare non potest. Quid enim maius natura Deitatis haberet? Nec sola esse in Christo intelligitur: sed habet Filium Dei sibi coniunctam, qui substantialiter vita est.
Diese Spruͤche findet der Christliche Leser droben cap. 1. in tractatu Von der lebendigmachendẽ Krafft des Fletsches Christi verdeutschet / vñ sonstẽ auch hin vnnd wider. Quando igitur Christus carnem suam viuificam appellat, non ita illi (carni) sicut proprio spiritui, vim viuificandi attribuit: Nam propter seipsum spiritus viuificat, ad cuius virtutem caro per vnionem conscendit.
Item in Iohan. Lib. 4. cap. 23. Sicaro sola intelligatur, nihil prorsus viuificare potest, quippe quae vinificante indigeat. Cúm verò incarnationis mysterium laudabili cura scrutati fueritis, & vitam in carne habitantem cognoueritis, quamuis nihil penitus caro per seipsam possit, viuificam tamen esse factam credetis. Nam quoniam cum viuificante Verbo coniuncta est, tota est effecta viuifica. Non enim ad corruptibilem suam naturam iunctum Dei Verbum detraxit, sed ad melioris virtutem eleuata est. Quamuis ergò natura carnis, ut caro est, viuificare nequest, facit tamen hoc, quia totam Verbi operationem suscepit. Corpus enim est non cuius uis hominis, cuius caro prodesse non potest, sed ipsius vitae corpus, in quo Deitatis plenitudo corporaliter habitat, facere hoc potest.
Item, Lib. 2: in Iohan. cap. 144 Dedit vitam & potestaetem iudicium faciendi: Causam, quare haec sibi à Patre data dixerit, subiecit dicens: Quia Filius hominis est, Vt intelligamus omnia ipsi data fuisse, vt homini, qui, cùm creatura sit, nihil, habeat â sei pso. Vnigenitus verò Filius non vitae particeps, sed vita naturaliter, vt Pater est. Aus welchen Worten Cyrilli klar zu vernemmen / das die 200. Vaͤter des Concilij Ephesini die angezogene propositiones keines Weges fuͤr aequipollentes gehalten
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
| URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_widerlegung_1592 |
| URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_widerlegung_1592/336 |
| Zitationshilfe: | Kirchner, Timotheus: Widerlegung aller Lästerungen und Kalumnien. Magdeburg, 1592, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_widerlegung_1592/336>, abgerufen am 27.11.2024. |
