Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Lohenstein, Daniel Casper von: Agrippina. Breslau, 1665.

Bild:
<< vorherige Seite
Vestalische Jungfrau das ewige Feuer unvorsichtig
außläschen ließ/ ward sie mit Rutten gestrichen. Valer.
Maxim. lib. 1. cap. 1. tit. 7. Licinio Pontifici Max. Virgo
Vestalis, quia quada nocte parum diligens aeterni ignis
custos fuisset, digna visa est, quae flagro admoveretur.
Obsequens de Prodig. c. 26. Vestae penetralis ignis ex-
tinctus, virgo jussu AEmilii Pontificis Max. flagro caesa.
v. 504. Die Drommel klinget hohl.) Simulacrum Vestae
pingebatur forma Mulieris sedentis & gestantis Tym-
panum quod terra ventos in se contineat. Rosin. de an-
tiqu. Rom. lib. 2. c. 12. p. m.
331.
v. 512. 516. 638.) Die Römer hielten darfür: Es habe
Dardanus aus Samo-Thracien/ als er Troja gebauet/
das Bildnüs der Göttin Minerva oder das so genennte
Palladium als ein Zeichen: Daß/ so lange es daselbst
wäre/ die Stadt ewig bleiben solle/ dahin gebracht. Di-
ses habe AEneas bey Einäscherung der Stadt Troja (in
dem die Grichen nur ein falsch-nachgemachtes bekom-
men hetten) nebst dem ewigen Feuer weggenommen
und mit sich in Jtalien bracht/ welches von Alba her-
nach nach Rom kommen. Besiehe Rosin. dict. loc. Dis
war nun das Fürnehmste des Vestalischen Heylig-
thums. Darvon redet Silius Italic. lib. 1. Punic.
Et vos virginea lucentes semper in ara
Laomedonteae Trojana altaria flammae.

M. Lucan. lib. 9.

Dei Cinerum, Phrygias colitis quicunque ruinas.
AEneaeque mei, quos nunc Lavinia sedes
Servat, & alba Lares, & quorum lucet in aris
Ignis adhuc Phrygius, nullique aspecta Virorum
Pallas, in abstruso pignus memorabile Templo.

Virg. 2. AEneid. von AEnea. -- --

Vestamque potentem
aeternumq; adytis effert penetralibus Ignem.

Derogleichen Fatum Regni war bey den Argivern der
güldene Wider/ welchen Thyestes dem atreus entfüh-
ret. Besiehe Senec. in Thyest. act. 2. vers. 222. seqq.

v. 516. 517.) Das Geschlechte der Julier führte seinen
Uhrsprung vom AEneas und der Venus, mit welcher er
den
Veſtaliſche Jungfrau das ewige Feuer unvorſichtig
außlaͤſchen ließ/ ward ſie mit Rutten geſtrichen. Valer.
Maxim. lib. 1. cap. 1. tit. 7. Licinio Pontifici Max. Virgo
Veſtalis, quia quadã nocte parum diligens æterni ignis
cuſtos fuiſſet, digna viſa eſt, quæ flagro admoveretur.
Obſequens de Prodig. c. 26. Veſtæ penetralis ignis ex-
tinctus, virgo juſſu Æmilii Pontificis Max. flagro cæſa.
v. 504. Die Drommel klinget hohl.) Simulacrum Veſtæ
pingebatur formâ Mulieris ſedentis & geſtantis Tym-
panum quod terra ventos in ſe contineat. Roſin. de an-
tiqu. Rom. lib. 2. c. 12. p. m.
331.
v. 512. 516. 638.) Die Roͤmer hielten darfuͤr: Es habe
Dardanus aus Samo-Thracien/ als er Troja gebauet/
das Bildnuͤs der Goͤttin Minerva oder das ſo genennte
Palladium als ein Zeichen: Daß/ ſo lange es daſelbſt
waͤre/ die Stadt ewig bleiben ſolle/ dahin gebracht. Di-
ſes habe Æneas bey Einaͤſcherung der Stadt Troja (in
dem die Grichen nur ein falſch-nachgemachtes bekom-
men hetten) nebſt dem ewigen Feuer weggenommen
und mit ſich in Jtalien bracht/ welches von Alba her-
nach nach Rom kommen. Beſiehe Roſin. dict. loc. Dis
war nun das Fuͤrnehmſte des Veſtaliſchen Heylig-
thums. Darvon redet Silius Italic. lib. 1. Punic.
Et vos virgineâ lucentes ſemper in arâ
Laomedontéæ Trojana altaria flammæ.

M. Lucan. lib. 9.

Dî Cinerum, Phrygias colitis quicuńque ruinas.
Æneǽque mei, quos nunc Lavinia ſedes
Servat, & alba Lares, & quorum lucet in aris
Ignis adhuc Phrygius, nullíque aſpecta Virorum
Pallas, in abſtruſo pignus memorabile Templo.

Virg. 2. Æneid. von Æneâ. — —

Veſtaḿque potentem
æternuḿq; adytis effert penetralibus Ignem.

Derogleichen Fatum Regni war bey den Argivern der
guͤldene Wider/ welchen Thyeſtes dem atreus entfuͤh-
ret. Beſiehe Senec. in Thyeſt. act. 2. verſ. 222. ſeqq.

v. 516. 517.) Das Geſchlechte der Julier fuͤhrte ſeinen
Uhrſprung vom Æneas und der Venus, mit welcher er
den
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <list>
            <item><pb facs="#f0146" n="128."/>
Ve&#x017F;tali&#x017F;che Jungfrau das ewige Feuer unvor&#x017F;ichtig<lb/>
außla&#x0364;&#x017F;chen ließ/ ward &#x017F;ie mit Rutten ge&#x017F;trichen. <hi rendition="#aq">Valer.<lb/>
Maxim. lib. 1. cap. 1. tit. 7. Licinio Pontifici Max. Virgo<lb/>
Ve&#x017F;talis, quia quadã nocte parum diligens æterni ignis<lb/>
cu&#x017F;tos fui&#x017F;&#x017F;et, digna vi&#x017F;a e&#x017F;t, quæ flagro admoveretur.<lb/>
Ob&#x017F;equens de Prodig. c. 26. Ve&#x017F;tæ penetralis ignis ex-<lb/>
tinctus, virgo ju&#x017F;&#x017F;u Æmilii Pontificis Max. flagro cæ&#x017F;a.</hi></item><lb/>
            <item><hi rendition="#aq">v.</hi> 504. Die Drommel klinget hohl.) <hi rendition="#aq">Simulacrum Ve&#x017F;<lb/>
pingebatur formâ Mulieris &#x017F;edentis &amp; ge&#x017F;tantis Tym-<lb/>
panum quod terra ventos in &#x017F;e contineat. Ro&#x017F;in. de <hi rendition="#k">a</hi>n-<lb/>
tiqu. Rom. lib. 2. c. 12. p. m.</hi> 331.</item><lb/>
            <item><hi rendition="#aq">v.</hi> 512. 516. 638.) Die Ro&#x0364;mer hielten darfu&#x0364;r: Es habe<lb/><hi rendition="#aq">Dardanus</hi> aus <hi rendition="#aq">Samo-</hi>Thracien/ als er <hi rendition="#aq">Troja</hi> gebauet/<lb/>
das Bildnu&#x0364;s der Go&#x0364;ttin <hi rendition="#aq">Minerva</hi> oder das &#x017F;o genennte<lb/><hi rendition="#aq">Palladium</hi> als ein Zeichen: Daß/ &#x017F;o lange es da&#x017F;elb&#x017F;t<lb/>
wa&#x0364;re/ die Stadt ewig bleiben &#x017F;olle/ dahin gebracht. Di-<lb/>
&#x017F;es habe <hi rendition="#aq">Æneas</hi> bey Eina&#x0364;&#x017F;cherung der Stadt <hi rendition="#aq">Troja</hi> (in<lb/>
dem die Grichen nur ein fal&#x017F;ch-nachgemachtes bekom-<lb/>
men hetten) neb&#x017F;t dem ewigen Feuer weggenommen<lb/>
und mit &#x017F;ich in Jtalien bracht/ welches von <hi rendition="#aq">Alba</hi> her-<lb/>
nach nach Rom kommen. Be&#x017F;iehe <hi rendition="#aq">Ro&#x017F;in. dict. loc.</hi> Dis<lb/>
war nun das Fu&#x0364;rnehm&#x017F;te des <hi rendition="#aq">Ve&#x017F;ta</hi>li&#x017F;chen Heylig-<lb/>
thums. Darvon redet <hi rendition="#aq">Silius Italic. lib. 1. Punic.</hi></item>
          </list><lb/>
          <cit>
            <quote> <hi rendition="#aq">Et vos virgineâ lucentes &#x017F;emper in arâ<lb/>
Laomedontéæ Trojana <hi rendition="#k">a</hi>ltaria flammæ.</hi> </quote>
          </cit><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">M. Lucan. lib.</hi> 9.</p><lb/>
          <cit>
            <quote> <hi rendition="#aq">Dî Cinerum, Phrygias colitis quicun&#x0301;que ruinas.<lb/>
Æneæ&#x0301;que mei, quos nunc Lavinia &#x017F;edes<lb/>
Servat, &amp; <hi rendition="#k">a</hi>lba Lares, &amp; quorum lucet in <hi rendition="#k">a</hi>ris<lb/>
Ignis adhuc Phrygius, nulli&#x0301;que a&#x017F;pecta Virorum<lb/>
Pallas, in ab&#x017F;tru&#x017F;o pignus memorabile Templo.</hi> </quote>
          </cit><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">Virg. 2. Æneid.</hi> von <hi rendition="#aq">Æneâ. &#x2014; &#x2014;</hi></p>
          <cit>
            <quote> <hi rendition="#aq">Ve&#x017F;tam&#x0301;que potentem<lb/>
æternum&#x0301;q; adytis effert penetralibus Ignem.</hi> </quote>
          </cit><lb/>
          <p>Derogleichen <hi rendition="#aq">Fatum Regni</hi> war bey den Argivern der<lb/>
gu&#x0364;ldene Wider/ welchen <hi rendition="#aq">Thye&#x017F;tes</hi> dem <hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">a</hi>treus</hi> entfu&#x0364;h-<lb/>
ret. Be&#x017F;iehe <hi rendition="#aq">Senec. in Thye&#x017F;t. act. 2. ver&#x017F;. 222. &#x017F;eqq.</hi></p><lb/>
          <list>
            <item><hi rendition="#aq">v.</hi> 516. 517.) Das Ge&#x017F;chlechte der Julier fu&#x0364;hrte &#x017F;einen<lb/>
Uhr&#x017F;prung vom <hi rendition="#aq">Æneas</hi> und der <hi rendition="#aq">Venus,</hi> mit welcher er<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">den</fw><lb/></item>
          </list>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[128./0146] Veſtaliſche Jungfrau das ewige Feuer unvorſichtig außlaͤſchen ließ/ ward ſie mit Rutten geſtrichen. Valer. Maxim. lib. 1. cap. 1. tit. 7. Licinio Pontifici Max. Virgo Veſtalis, quia quadã nocte parum diligens æterni ignis cuſtos fuiſſet, digna viſa eſt, quæ flagro admoveretur. Obſequens de Prodig. c. 26. Veſtæ penetralis ignis ex- tinctus, virgo juſſu Æmilii Pontificis Max. flagro cæſa. v. 504. Die Drommel klinget hohl.) Simulacrum Veſtæ pingebatur formâ Mulieris ſedentis & geſtantis Tym- panum quod terra ventos in ſe contineat. Roſin. de an- tiqu. Rom. lib. 2. c. 12. p. m. 331. v. 512. 516. 638.) Die Roͤmer hielten darfuͤr: Es habe Dardanus aus Samo-Thracien/ als er Troja gebauet/ das Bildnuͤs der Goͤttin Minerva oder das ſo genennte Palladium als ein Zeichen: Daß/ ſo lange es daſelbſt waͤre/ die Stadt ewig bleiben ſolle/ dahin gebracht. Di- ſes habe Æneas bey Einaͤſcherung der Stadt Troja (in dem die Grichen nur ein falſch-nachgemachtes bekom- men hetten) nebſt dem ewigen Feuer weggenommen und mit ſich in Jtalien bracht/ welches von Alba her- nach nach Rom kommen. Beſiehe Roſin. dict. loc. Dis war nun das Fuͤrnehmſte des Veſtaliſchen Heylig- thums. Darvon redet Silius Italic. lib. 1. Punic. Et vos virgineâ lucentes ſemper in arâ Laomedontéæ Trojana altaria flammæ. M. Lucan. lib. 9. Dî Cinerum, Phrygias colitis quicuńque ruinas. Æneǽque mei, quos nunc Lavinia ſedes Servat, & alba Lares, & quorum lucet in aris Ignis adhuc Phrygius, nullíque aſpecta Virorum Pallas, in abſtruſo pignus memorabile Templo. Virg. 2. Æneid. von Æneâ. — — Veſtaḿque potentem æternuḿq; adytis effert penetralibus Ignem. Derogleichen Fatum Regni war bey den Argivern der guͤldene Wider/ welchen Thyeſtes dem atreus entfuͤh- ret. Beſiehe Senec. in Thyeſt. act. 2. verſ. 222. ſeqq. v. 516. 517.) Das Geſchlechte der Julier fuͤhrte ſeinen Uhrſprung vom Æneas und der Venus, mit welcher er den

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_agrippina_1665
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_agrippina_1665/146
Zitationshilfe: Lohenstein, Daniel Casper von: Agrippina. Breslau, 1665, S. 128.. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_agrippina_1665/146>, abgerufen am 20.05.2024.