Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522.Euangelion. steygen zu euch/ kunden nit/ vnd auch nit von dannen zu vns her vberfaren.
Das Siebentzehend Capitel.
Gottis?
Euangelion. ſteygẽ zu euch/ kunden nit/ vñ auch nit võ dannen zu vns her vberfarẽ.
Das Siebentzehend Capitel.
Gottis?
<TEI> <text> <body> <div xml:id="Lk" n="1"> <div xml:id="Lk.16" n="2"> <p><pb facs="#f0128" n="[122]"/><fw place="top" type="header">Euangelion.</fw><lb/> ſteygẽ zu euch/ kunden nit/ vñ auch nit võ dannen zu vns her vberfarẽ.</p><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas16,27">Lukas 16,27</ref></note>Da ſpꝛach er/ ſo bitt ich dich/ vater/ das du yhn ſendeſt yñ meynes<lb/> vaters hauſze/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas16,28">Lukas 16,28</ref></note>deñ ich habe noch funff bꝛuder/ das er yhn betzeuge/<lb/> auff das ſie nicht auch komen an diſen oꝛt der qual. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas16,29">Lukas 16,29</ref></note>Abꝛaham ſpꝛach<lb/> zu yhm/ Sie haben Moſen vnd die pꝛophetẽ/ las ſie die ſelbẽ hoꝛen/<lb/><note resp="#Luther" place="left">(Sie haben)<lb/> Hie iſt verpotten<lb/> den pollter geyſten<lb/> vñ erſcheynenden<lb/> todten zu glewbẽ.</note><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas16,30">Lukas 16,30</ref></note>Er aber ſpꝛach/ Neyn/ vater Abraham/ ſondern/ wenn eyner võ den<lb/> todten zu yhn gienge/ ſo wurdẽ ſie buſſe thun. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas16,31">Lukas 16,31</ref></note>Er aber ſpꝛach zu yhm/<lb/> Horen ſie Moſen vnnd die pꝛopheten nicht/ ſo werden ſie auch nicht<lb/> glewben/ ob yemand von den todten auff ſtunde.</p><lb/> </div> <div xml:id="Lk.17" n="2"> <head>Das Siebentzehend Capitel.</head><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,1">Lukas 17,1</ref></note><hi rendition="#in">E</hi>R ſpꝛach zu ſeynen iungern/ Es iſt vnmuglich/ das nicht <choice><orig>er</orig><reg>er-</reg></choice><note place="right">Matth. 18.<lb/><lb/> Mar. 9.</note><lb/> gerniſſe komen/ Weh aber dem/ durch wilchen ſie komen/<lb/><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,2">Lukas 17,2</ref></note>es were yhm nutzer/ das man eyn molſteyn an ſeynen hals<lb/> henget/ vnd wurffe yhn yns meer/ deñ das er diſzer kleynen<lb/> eynen ergert/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,3">Lukas 17,3</ref></note>Huttet euch. So deyn bꝛuder an dyr ſundiget/ ſo ſtraff<lb/> yhn/ vñ ſo er ſich beſſert/ veꝛgib yhm/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,4">Lukas 17,4</ref></note>vnd weñ er ſieben mal des tags<lb/> an dyr ſundigen wurde/ vnd ſiebẽ mal des tages widder keme zu dyr/<lb/> vnnd ſpꝛech/ Es rewet mich/ ſo ſolltu yhm vergeben.</p><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,5">Lukas 17,5</ref></note>Vnd die Apoſtel ſpꝛachen zu dem herrn/ ſterck vns den glawben/ <note place="right">Matth. 17.<lb/><hi rendition="#g">M</hi>atth. 21.</note><lb/><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,6">Lukas 17,6</ref></note>der herre aber ſpꝛach/ wenn yhꝛ glawbẽ habt/ als eyn ſenff koꝛn/ vnd<lb/> ſaget zu diſem maulberbaum/ reyſſz dich aus/ vnd verſetze dich yns<lb/> meer/ ſo wirt er euch gehoꝛſam ſeyn.</p><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,7">Lukas 17,7</ref></note>Wilcher iſt vnter euch der eynen knecht hatt/ der yhm pfluget oder<lb/> das fihe weydet/ weñ er heym kompt vom felde das er zu yhm ſage/<lb/> gehe bald hyn vnd ſetze dich zu tiſſch? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,8">Lukas 17,8</ref></note>iſts nicht alſo? das er zu yhm<lb/> ſagt/ richt zu/ das ich zu abent eſſe/ ſchurtze dich vñ diene myr bis ich<lb/> eſſe vñ trincke/ darnach/ ſolltu auch eſſen vñ trincken/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,9">Lukas 17,9</ref></note>danckt er auch<lb/><note resp="#Luther" place="left">(than)<lb/> Hie redet Chriſtus<lb/> auff das aller eyn-<lb/> felltigſt von euſer-<lb/> lichen wercken na-<lb/> ch menſchẽ weyſe/<lb/> denn ſonſt kan fur<lb/> Gott niemant thun<lb/> ſo viel er ſchuldig<lb/> iſt/ der yhm an <choice><orig>wer</orig><reg>wer-</reg></choice><lb/> cken nicht benugen<lb/> leſſet.</note>dem ſelbigen knecht/ das er than hatt/ was yhm befolhen war? Jch<lb/> meynes nicht/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,10">Lukas 17,10</ref></note>Alſo auch yhr/ weñ yhr alles than habt/ was euch <choice><orig>be</orig><reg>be-</reg></choice><lb/> folhen iſt/ ſo ſpꝛecht/ wyr ſind vnnutze knechte/ wyr haben than/ das<lb/> wyr zu thun ſchuldig waren.</p><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,11">Lukas 17,11</ref></note>Vnd es begab ſich/ da er reyſet gen Jeruſalem/ zoch er miten <choice><orig>dur</orig><reg>dur-</reg></choice><lb/> ch Samarien vnd Gallilean/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,12">Lukas 17,12</ref></note>vnnd als er ynn eyn marckt kam/ <choice><orig>bege</orig><reg>bege-</reg></choice><lb/> genten yhm zehen auſz ſetzige menner/ die ſtunden von fernen/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,13">Lukas 17,13</ref></note>vnd<lb/> erhuben yhꝛe ſt dich vnſer. ꝛachen/ Jheſu lieber meyſter/ erbarm<lb/> dich vnſer. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,14">Lukas 17,14</ref></note>Vñ da er ſie ſahe/ ſpꝛach er zu yhn/ gehet hyn vnd zeyget <choice><orig>eu</orig><reg>eu-</reg></choice><lb/> ch den pꝛieſtern/ Vñ es geſchach/ da ſie hyn giengẽ/ wurden ſie reyn/<lb/><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,15">Lukas 17,15</ref></note>Eyner aber vnter yhnen/ da er ſahe/ das er geſund woꝛden war/<lb/> keret er vmb/ vnd pꝛeyſſet Gott mit lauter ſtym/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,16">Lukas 17,16</ref></note>vñ fiel auff ſeyn <choice><orig>ange</orig><reg>ange-</reg></choice><lb/> ſicht/ zu ſeynen fuſſen/ vnd dancket yhm/ vnd das war eyn Samari-<lb/> ter/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,17">Lukas 17,17</ref></note>Jheſus aber antwoꝛt vnnd ſpꝛach/ ſind yhr nicht zehen reyn woꝛ-<lb/> den? wo ſind aber die neune? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,18">Lukas 17,18</ref></note>hatt ſich ſonſt keyner funden/ der wid-<lb/> derũb keret/ vñ gebe Got den pꝛeyſz/ deñ nur diſer frembdlinger? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,19">Lukas 17,19</ref></note>vñ<lb/> er ſpꝛach zu ym/ ſtand auff/ gehe hyn/ deyn glawbe hat dyr geholffen.</p><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Lukas17,20">Lukas 17,20</ref></note>Da er aber gefragt wart von den phariſeer/ weñ kompt das reych <fw type="catch" place="bottom">Gottis?</fw> </p> </div> </div> </body> </text> </TEI> [[122]/0128]
Euangelion.
ſteygẽ zu euch/ kunden nit/ vñ auch nit võ dannen zu vns her vberfarẽ.
Da ſpꝛach er/ ſo bitt ich dich/ vater/ das du yhn ſendeſt yñ meynes
vaters hauſze/ deñ ich habe noch funff bꝛuder/ das er yhn betzeuge/
auff das ſie nicht auch komen an diſen oꝛt der qual. Abꝛaham ſpꝛach
zu yhm/ Sie haben Moſen vnd die pꝛophetẽ/ las ſie die ſelbẽ hoꝛen/
Er aber ſpꝛach/ Neyn/ vater Abraham/ ſondern/ wenn eyner võ den
todten zu yhn gienge/ ſo wurdẽ ſie buſſe thun. Er aber ſpꝛach zu yhm/
Horen ſie Moſen vnnd die pꝛopheten nicht/ ſo werden ſie auch nicht
glewben/ ob yemand von den todten auff ſtunde.
(Sie haben)
Hie iſt verpotten
den pollter geyſten
vñ erſcheynenden
todten zu glewbẽ.
Das Siebentzehend Capitel.
ER ſpꝛach zu ſeynen iungern/ Es iſt vnmuglich/ das nicht er
gerniſſe komen/ Weh aber dem/ durch wilchen ſie komen/
es were yhm nutzer/ das man eyn molſteyn an ſeynen hals
henget/ vnd wurffe yhn yns meer/ deñ das er diſzer kleynen
eynen ergert/ Huttet euch. So deyn bꝛuder an dyr ſundiget/ ſo ſtraff
yhn/ vñ ſo er ſich beſſert/ veꝛgib yhm/ vnd weñ er ſieben mal des tags
an dyr ſundigen wurde/ vnd ſiebẽ mal des tages widder keme zu dyr/
vnnd ſpꝛech/ Es rewet mich/ ſo ſolltu yhm vergeben.
Matth. 18.
Mar. 9.
Vnd die Apoſtel ſpꝛachen zu dem herrn/ ſterck vns den glawben/
der herre aber ſpꝛach/ wenn yhꝛ glawbẽ habt/ als eyn ſenff koꝛn/ vnd
ſaget zu diſem maulberbaum/ reyſſz dich aus/ vnd verſetze dich yns
meer/ ſo wirt er euch gehoꝛſam ſeyn.
Matth. 17.
Matth. 21.
Wilcher iſt vnter euch der eynen knecht hatt/ der yhm pfluget oder
das fihe weydet/ weñ er heym kompt vom felde das er zu yhm ſage/
gehe bald hyn vnd ſetze dich zu tiſſch? iſts nicht alſo? das er zu yhm
ſagt/ richt zu/ das ich zu abent eſſe/ ſchurtze dich vñ diene myr bis ich
eſſe vñ trincke/ darnach/ ſolltu auch eſſen vñ trincken/ danckt er auch
dem ſelbigen knecht/ das er than hatt/ was yhm befolhen war? Jch
meynes nicht/ Alſo auch yhr/ weñ yhr alles than habt/ was euch be
folhen iſt/ ſo ſpꝛecht/ wyr ſind vnnutze knechte/ wyr haben than/ das
wyr zu thun ſchuldig waren.
(than)
Hie redet Chriſtus
auff das aller eyn-
felltigſt von euſer-
lichen wercken na-
ch menſchẽ weyſe/
denn ſonſt kan fur
Gott niemant thun
ſo viel er ſchuldig
iſt/ der yhm an wer
cken nicht benugen
leſſet.
Vnd es begab ſich/ da er reyſet gen Jeruſalem/ zoch er miten dur
ch Samarien vnd Gallilean/ vnnd als er ynn eyn marckt kam/ bege
genten yhm zehen auſz ſetzige menner/ die ſtunden von fernen/ vnd
erhuben yhꝛe ſt dich vnſer. ꝛachen/ Jheſu lieber meyſter/ erbarm
dich vnſer. Vñ da er ſie ſahe/ ſpꝛach er zu yhn/ gehet hyn vnd zeyget eu
ch den pꝛieſtern/ Vñ es geſchach/ da ſie hyn giengẽ/ wurden ſie reyn/
Eyner aber vnter yhnen/ da er ſahe/ das er geſund woꝛden war/
keret er vmb/ vnd pꝛeyſſet Gott mit lauter ſtym/ vñ fiel auff ſeyn ange
ſicht/ zu ſeynen fuſſen/ vnd dancket yhm/ vnd das war eyn Samari-
ter/ Jheſus aber antwoꝛt vnnd ſpꝛach/ ſind yhr nicht zehen reyn woꝛ-
den? wo ſind aber die neune? hatt ſich ſonſt keyner funden/ der wid-
derũb keret/ vñ gebe Got den pꝛeyſz/ deñ nur diſer frembdlinger? vñ
er ſpꝛach zu ym/ ſtand auff/ gehe hyn/ deyn glawbe hat dyr geholffen.
Da er aber gefragt wart von den phariſeer/ weñ kompt das reych
Gottis?
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/128 |
Zitationshilfe: | Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522, S. [122]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/128>, abgerufen am 17.02.2025. |