Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite
Vandalischen, Svevischen etc. Reichs.

BELLIPOTENS VALIDA NATVS DE GENTE GO-
THORVM
HIC, CVM SEX NATIS, REX ATAVLPHE, IA-
CES.
AVSVS ES HISPANAS PRIMVS DESCENDERE IN
ORAS:
QVEM COMITABANTVR MILLIA MVLTA VI-
RVM.
GENS TVA TVNC NATOS, ET TE, INVIDIOSA
PEREMIT:
QVEM POST AMPLEXA EST BARCINO MAGNA
GEMENS.

Es hat aber schon mariana an der Aufrichtigkeit solcher Grabschrifft ge-
zweiffelt 8. Sie wird in dem berüchtigten chronico lvcii dextri an-
geführet, mit dem Beyfügen, daß sie Dexter selbst verfertiget 9. Aber eben
dieser Umstand ist fähig, sie vollend verdächtig zu machen, da unter den Ge-

lehrten
[Beginn Spaltensatz] uis ambulare cöegit, idque toto illo spatio, quod
est ab urbe, ad duodecimum usque lapidem. Se-
ptem ille dies cum imperasset, interemptus est, &
Gothorum dux Valias constituitur.
prosper nennet Sigericum nicht, wenn er
schreibet: honorio X. & theodosio VI.
coss. Ataulphus a quodam suorum uulneratus
interiit: regnum eius Vallia, peremtis, qui idem
cupere intelligebantur, inuasit.
franciscvs tarapha, canonicus zu
Barcelona, de regibus Hispaniae p. 538. Sepulcri
eius,
(autore Hieronymo Paulo Barcinonensi,) in
uico Paradisi, sublimiore eiusdem urbis parte,
uestigia quaedam extant, nempe columnarum par-
tes, & non Herculis, ut fama habetnr.
ioan-
nes vasevs
in chronico Hispaniae p.
660.
und viele Neuere schreiben eben dergleichen. Aber
hieronymvs pavlvs, auf welchen sich ta-
rapha
beziehet, giebt hierinnen einen schlechten
Wehrmann ab. Seine Worte stehen in descripti-
one urbis Barcinonensis p. 842. Creditur a non
nullis, uestigia quaedam columnarum & antiquo-
rum ruderum, quae in Paradiso, sublimiore urbis
parte uidentur, sepulerum olim Ataulphi sustinu-
isse: pars reliquias arcis, alii porticus arbitran-
[Spaltenumbruch] tur. Fama uulgi habet, Herculem ibi monumente
conditum. Quae opinio seriptis Salustii iuuatur:
nam hic in Hispania Herculem sepultum fuisse A-
fris & Iberis persuasum testatur.
Also dörffte es
wohl eben so wenig mit dem Grabmahl, als mit der
Grabschrifft, richtig seyn.
lvdovicvs nonivs in Hispania c.
88. Sublatus est hic per insidias Gothorum rex,
Ataulphus, una cum sex filiis, teste Paulo Oro-
sio, cuius adhuc aliqua sepulcri uestigia exstant,
una cum hoc epitaphio: licet imperitae plebi, uel
Herculis, uel regis Hispani esse persuasum sit.

bellipotens &c.
8 mariana de rebus Hisp. Lib. V. c. 2.
Sex Ataulphi filios, una cum patre periisse sepul-
cri inscriptio, carmine concepta declarat, cuius
hodie sepulcri pars Barcinone exstat. Ei inscri-
ptioni quanta fides sit arroganda, aliorum esto
iudicium: nobis recentior uisa est, quam pro ho-
rum temporum antiquitate.
9 lvcivs flavivs dexter in chron.
ad fin. Qui Barcinone, patria nostra, occisus
est, XXI. Augusti, anni CCCCXVI, in cuius me-
moriam hoc ego carmen lusi:
bellipotens &c.

[Ende Spaltensatz]
10. u. an-
Vandaliſchen, Sveviſchen ꝛc. Reichs.

BELLIPOTENS VALIDA NATVS DE GENTE GO-
THORVM
HIC, CVM SEX NATIS, REX ATAVLPHE, IA-
CES.
AVSVS ES HISPANAS PRIMVS DESCENDERE IN
ORAS:
QVEM COMITABANTVR MILLIA MVLTA VI-
RVM.
GENS TVA TVNC NATOS, ET TE, INVIDIOSA
PEREMIT:
QVEM POST AMPLEXA EST BARCINO MAGNA
GEMENS.

Es hat aber ſchon mariana an der Aufrichtigkeit ſolcher Grabſchrifft ge-
zweiffelt 8. Sie wird in dem beruͤchtigten chronico lvcii dextri an-
gefuͤhret, mit dem Beyfuͤgen, daß ſie Dexter ſelbſt verfertiget 9. Aber eben
dieſer Umſtand iſt faͤhig, ſie vollend verdaͤchtig zu machen, da unter den Ge-

lehrten
[Beginn Spaltensatz] uis ambulare cöegit, idque toto illo ſpatio, quod
eſt ab urbe, ad duodecimum usque lapidem. Se-
ptem ille dies cum imperaſſet, interemptus eſt, &
Gothorum dux Valias conſtituitur.
prosper nennet Sigericum nicht, wenn er
ſchreibet: honorio X. & theodosio VI.
coss. Ataulphus a quodam ſuorum uulneratus
interiit: regnum eius Vallia, peremtis, qui idem
cupere intelligebantur, inuaſit.
franciscvs tarapha, canonicus zu
Barcelona, de regibus Hiſpaniae p. 538. Sepulcri
eius,
(autore Hieronymo Paulo Barcinonenſi,) in
uico Paradiſi, ſublimiore eiusdem urbis parte,
ueſtigia quaedam extant, nempe columnarum par-
tes, & non Herculis, ut fama habetnr.
ioan-
nes vasevs
in chronico Hiſpaniae p.
660.
und viele Neuere ſchreiben eben dergleichen. Aber
hieronymvs pavlvs, auf welchen ſich ta-
rapha
beziehet, giebt hierinnen einen ſchlechten
Wehrmann ab. Seine Worte ſtehen in deſcripti-
one urbis Barcinonenſis p. 842. Creditur a non
nullis, ueſtigia quaedam columnarum & antiquo-
rum ruderum, quae in Paradiſo, ſublimiore urbis
parte uidentur, ſepulerum olim Ataulphi ſuſtinu-
iſſe: pars reliquias arcis, alii porticus arbitran-
[Spaltenumbruch] tur. Fama uulgi habet, Herculem ibi monumente
conditum. Quae opinio ſeriptis Saluſtii iuuatur:
nam hic in Hiſpania Herculem ſepultum fuiſſe A-
fris & Iberis perſuaſum teſtatur.
Alſo doͤrffte es
wohl eben ſo wenig mit dem Grabmahl, als mit der
Grabſchrifft, richtig ſeyn.
lvdovicvs nonivs in Hiſpania c.
88. Sublatus eſt hic per inſidias Gothorum rex,
Ataulphus, una cum ſex filiis, teſte Paulo Oro-
ſio, cuius adhuc aliqua ſepulcri ueſtigia exſtant,
una cum hoc epitaphio: licet imperitae plebi, uel
Herculis, uel regis Hiſpani eſſe perſuaſum ſit.

bellipotens &c.
8 mariana de rebus Hiſp. Lib. V. c. 2.
Sex Ataulphi filios, una cum patre periiſſe ſepul-
cri inſcriptio, carmine concepta declarat, cuius
hodie ſepulcri pars Barcinone exſtat. Ei inſcri-
ptioni quanta fides ſit arroganda, aliorum eſto
iudicium: nobis recentior uiſa eſt, quam pro ho-
rum temporum antiquitate.
9 lvcivs flavivs dexter in chron.
ad fin. Qui Barcinone, patria noſtra, occiſus
eſt, XXI. Auguſti, anni CCCCXVI, in cuius me-
moriam hoc ego carmen luſi:
bellipotens &c.

[Ende Spaltensatz]
10. u. an-
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <pb facs="#f0417" n="383"/>
          <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Vandali&#x017F;chen, Svevi&#x017F;chen &#xA75B;c. Reichs.</hi> </fw><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g">BELLIPOTENS VALIDA NATVS DE GENTE GO-<lb/><hi rendition="#et">THORVM</hi><lb/>
HIC, CVM SEX NATIS, REX ATAVLPHE, IA-<lb/><hi rendition="#et">CES.</hi><lb/>
AVSVS ES HISPANAS PRIMVS DESCENDERE IN<lb/><hi rendition="#et">ORAS:</hi><lb/>
QVEM COMITABANTVR MILLIA MVLTA VI-<lb/><hi rendition="#et">RVM.</hi><lb/>
GENS TVA TVNC NATOS, ET TE, INVIDIOSA<lb/><hi rendition="#et">PEREMIT:</hi><lb/>
QVEM POST AMPLEXA EST BARCINO MAGNA<lb/><hi rendition="#et">GEMENS.</hi></hi> </hi> </p><lb/>
          <p>Es hat aber &#x017F;chon <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">mariana</hi></hi></hi> an der Aufrichtigkeit &#x017F;olcher Grab&#x017F;chrifft ge-<lb/>
zweiffelt <note place="foot" n="8"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">mariana</hi></hi> de rebus Hi&#x017F;p. Lib. V. c. 2.<lb/><hi rendition="#i">Sex Ataulphi filios, una cum patre perii&#x017F;&#x017F;e &#x017F;epul-<lb/>
cri in&#x017F;criptio, carmine concepta declarat, cuius<lb/>
hodie &#x017F;epulcri pars Barcinone ex&#x017F;tat. Ei in&#x017F;cri-<lb/>
ptioni quanta fides &#x017F;it arroganda, aliorum e&#x017F;to<lb/>
iudicium: nobis recentior ui&#x017F;a e&#x017F;t, quam pro ho-<lb/>
rum temporum antiquitate.</hi></hi></note>. Sie wird in dem beru&#x0364;chtigten <hi rendition="#aq">chronico <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">lvcii dextri</hi></hi></hi> an-<lb/>
gefu&#x0364;hret, mit dem Beyfu&#x0364;gen, daß &#x017F;ie <hi rendition="#aq">Dexter</hi> &#x017F;elb&#x017F;t verfertiget <note place="foot" n="9"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">lvcivs flavivs dexter</hi></hi> in chron.<lb/>
ad fin. <hi rendition="#i">Qui Barcinone, patria no&#x017F;tra, occi&#x017F;us<lb/>
e&#x017F;t, XXI. Augu&#x017F;ti, anni CCCCXVI, in cuius me-<lb/>
moriam hoc ego carmen lu&#x017F;i:</hi> <hi rendition="#k">bellipotens</hi> &amp;c.</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch">10. <hi rendition="#aq">u. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">an-</hi></hi></hi></fw><cb type="end"/></note>. Aber eben<lb/>
die&#x017F;er Um&#x017F;tand i&#x017F;t fa&#x0364;hig, &#x017F;ie vollend verda&#x0364;chtig zu machen, da unter den Ge-<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">lehrten</fw><lb/><note xml:id="FN416_04_02" prev="#FN416_04_01" place="foot" n="4"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">uis ambulare cöegit, idque toto illo &#x017F;patio, quod<lb/>
e&#x017F;t ab urbe, ad duodecimum usque lapidem. Se-<lb/>
ptem ille dies cum impera&#x017F;&#x017F;et, interemptus e&#x017F;t, &amp;<lb/>
Gothorum dux Valias con&#x017F;tituitur.</hi></hi><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt. Im Druck ist die Fußnotenfortsetzung an erster Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/><note xml:id="FN416_05_02" prev="#FN416_05_01" place="foot" n="5"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">prosper</hi></hi></hi> nennet <hi rendition="#aq">Sigericum</hi> nicht, wenn er<lb/>
&#x017F;chreibet: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">honorio</hi></hi> X. &amp; <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">theodosio</hi></hi> VI.<lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">coss.</hi></hi> <hi rendition="#i">Ataulphus a quodam &#x017F;uorum uulneratus<lb/>
interiit: regnum eius Vallia, peremtis, qui idem<lb/>
cupere intelligebantur, inua&#x017F;it.</hi></hi><note type="editorial">Die Fußnotenreferenz befindet sich auf der vorherigen Seite. Im Druck ist die Fußnote an zweiter Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/><note xml:id="FN416_06_02" prev="#FN416_06_01" place="foot" n="6"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">franciscvs tarapha,</hi></hi> canonicus</hi> zu<lb/>
Barcelona, <hi rendition="#aq">de regibus Hi&#x017F;paniae p. 538. <hi rendition="#i">Sepulcri<lb/>
eius,</hi> (<hi rendition="#i">autore Hieronymo Paulo Barcinonen&#x017F;i,</hi>) <hi rendition="#i">in<lb/>
uico Paradi&#x017F;i, &#x017F;ublimiore eiusdem urbis parte,<lb/>
ue&#x017F;tigia quaedam extant, nempe columnarum par-<lb/>
tes, &amp; non Herculis, ut fama habetnr.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">ioan-<lb/>
nes vasevs</hi></hi> in chronico Hi&#x017F;paniae p.</hi> 660.<lb/>
und viele Neuere &#x017F;chreiben eben dergleichen. Aber<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">hieronymvs pavlvs,</hi></hi></hi> auf welchen &#x017F;ich <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">ta-<lb/>
rapha</hi></hi></hi> beziehet, giebt hierinnen einen &#x017F;chlechten<lb/>
Wehrmann ab. Seine Worte &#x017F;tehen <hi rendition="#aq">in de&#x017F;cripti-<lb/>
one urbis Barcinonen&#x017F;is p. 842. <hi rendition="#i">Creditur a non<lb/>
nullis, ue&#x017F;tigia quaedam columnarum &amp; antiquo-<lb/>
rum ruderum, quae in Paradi&#x017F;o, &#x017F;ublimiore urbis<lb/>
parte uidentur, &#x017F;epulerum olim Ataulphi &#x017F;u&#x017F;tinu-<lb/>
i&#x017F;&#x017F;e: pars reliquias arcis, alii porticus arbitran-<lb/><cb/>
tur. Fama uulgi habet, Herculem ibi monumente<lb/>
conditum. Quae opinio &#x017F;eriptis Salu&#x017F;tii iuuatur:<lb/>
nam hic in Hi&#x017F;pania Herculem &#x017F;epultum fui&#x017F;&#x017F;e A-<lb/>
fris &amp; Iberis per&#x017F;ua&#x017F;um te&#x017F;tatur.</hi></hi> Al&#x017F;o do&#x0364;rffte es<lb/>
wohl eben &#x017F;o wenig mit dem Grabmahl, als mit der<lb/>
Grab&#x017F;chrifft, richtig &#x017F;eyn.<note type="editorial">Die Fußnotenreferenz befindet sich auf der vorherigen Seite. Im Druck ist diese Fußnote an dritter Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/><note xml:id="FN416_07_02" prev="#FN416_07_01" place="foot" n="7"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">lvdovicvs nonivs</hi></hi> in Hi&#x017F;pania c.<lb/>
88. <hi rendition="#i">Sublatus e&#x017F;t hic per in&#x017F;idias Gothorum rex,<lb/>
Ataulphus, una cum &#x017F;ex filiis, te&#x017F;te Paulo Oro-<lb/>
&#x017F;io, cuius adhuc aliqua &#x017F;epulcri ue&#x017F;tigia ex&#x017F;tant,<lb/>
una cum hoc epitaphio: licet imperitae plebi, uel<lb/>
Herculis, uel regis Hi&#x017F;pani e&#x017F;&#x017F;e per&#x017F;ua&#x017F;um &#x017F;it.</hi><lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">bellipotens</hi></hi> &amp;c.</hi><note type="editorial">Die Fußnotenreferenz befindet sich auf der vorherigen Seite. Im Druck ist diese Fußnote an vierter Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[383/0417] Vandaliſchen, Sveviſchen ꝛc. Reichs. BELLIPOTENS VALIDA NATVS DE GENTE GO- THORVM HIC, CVM SEX NATIS, REX ATAVLPHE, IA- CES. AVSVS ES HISPANAS PRIMVS DESCENDERE IN ORAS: QVEM COMITABANTVR MILLIA MVLTA VI- RVM. GENS TVA TVNC NATOS, ET TE, INVIDIOSA PEREMIT: QVEM POST AMPLEXA EST BARCINO MAGNA GEMENS. Es hat aber ſchon mariana an der Aufrichtigkeit ſolcher Grabſchrifft ge- zweiffelt 8. Sie wird in dem beruͤchtigten chronico lvcii dextri an- gefuͤhret, mit dem Beyfuͤgen, daß ſie Dexter ſelbſt verfertiget 9. Aber eben dieſer Umſtand iſt faͤhig, ſie vollend verdaͤchtig zu machen, da unter den Ge- lehrten 4 5 6 7 8 mariana de rebus Hiſp. Lib. V. c. 2. Sex Ataulphi filios, una cum patre periiſſe ſepul- cri inſcriptio, carmine concepta declarat, cuius hodie ſepulcri pars Barcinone exſtat. Ei inſcri- ptioni quanta fides ſit arroganda, aliorum eſto iudicium: nobis recentior uiſa eſt, quam pro ho- rum temporum antiquitate. 9 lvcivs flavivs dexter in chron. ad fin. Qui Barcinone, patria noſtra, occiſus eſt, XXI. Auguſti, anni CCCCXVI, in cuius me- moriam hoc ego carmen luſi: bellipotens &c. 10. u. an- 4 uis ambulare cöegit, idque toto illo ſpatio, quod eſt ab urbe, ad duodecimum usque lapidem. Se- ptem ille dies cum imperaſſet, interemptus eſt, & Gothorum dux Valias conſtituitur. 5 prosper nennet Sigericum nicht, wenn er ſchreibet: honorio X. & theodosio VI. coss. Ataulphus a quodam ſuorum uulneratus interiit: regnum eius Vallia, peremtis, qui idem cupere intelligebantur, inuaſit. 6 franciscvs tarapha, canonicus zu Barcelona, de regibus Hiſpaniae p. 538. Sepulcri eius, (autore Hieronymo Paulo Barcinonenſi,) in uico Paradiſi, ſublimiore eiusdem urbis parte, ueſtigia quaedam extant, nempe columnarum par- tes, & non Herculis, ut fama habetnr. ioan- nes vasevs in chronico Hiſpaniae p. 660. und viele Neuere ſchreiben eben dergleichen. Aber hieronymvs pavlvs, auf welchen ſich ta- rapha beziehet, giebt hierinnen einen ſchlechten Wehrmann ab. Seine Worte ſtehen in deſcripti- one urbis Barcinonenſis p. 842. Creditur a non nullis, ueſtigia quaedam columnarum & antiquo- rum ruderum, quae in Paradiſo, ſublimiore urbis parte uidentur, ſepulerum olim Ataulphi ſuſtinu- iſſe: pars reliquias arcis, alii porticus arbitran- tur. Fama uulgi habet, Herculem ibi monumente conditum. Quae opinio ſeriptis Saluſtii iuuatur: nam hic in Hiſpania Herculem ſepultum fuiſſe A- fris & Iberis perſuaſum teſtatur. Alſo doͤrffte es wohl eben ſo wenig mit dem Grabmahl, als mit der Grabſchrifft, richtig ſeyn. 7 lvdovicvs nonivs in Hiſpania c. 88. Sublatus eſt hic per inſidias Gothorum rex, Ataulphus, una cum ſex filiis, teſte Paulo Oro- ſio, cuius adhuc aliqua ſepulcri ueſtigia exſtant, una cum hoc epitaphio: licet imperitae plebi, uel Herculis, uel regis Hiſpani eſſe perſuaſum ſit. bellipotens &c.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/417
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 383. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/417>, abgerufen am 17.06.2024.