Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.Vandalischen, Svevischen etc. Reichs. BELLIPOTENS VALIDA NATVS DE GENTE GO- Es hat aber schon mariana an der Aufrichtigkeit solcher Grabschrifft ge- lehrten [Beginn Spaltensatz]
uis ambulare cöegit, idque toto illo spatio, quod est ab urbe, ad duodecimum usque lapidem. Se- ptem ille dies cum imperasset, interemptus est, & Gothorum dux Valias constituitur. ![]() prosper nennet Sigericum nicht, wenn er schreibet: honorio X. & theodosio VI. coss. Ataulphus a quodam suorum uulneratus interiit: regnum eius Vallia, peremtis, qui idem cupere intelligebantur, inuasit. ![]() franciscvs tarapha, canonicus zu Barcelona, de regibus Hispaniae p. 538. Sepulcri eius, (autore Hieronymo Paulo Barcinonensi,) in uico Paradisi, sublimiore eiusdem urbis parte, uestigia quaedam extant, nempe columnarum par- tes, & non Herculis, ut fama habetnr. ioan- nes vasevs in chronico Hispaniae p. 660. und viele Neuere schreiben eben dergleichen. Aber hieronymvs pavlvs, auf welchen sich ta- rapha beziehet, giebt hierinnen einen schlechten Wehrmann ab. Seine Worte stehen in descripti- one urbis Barcinonensis p. 842. Creditur a non nullis, uestigia quaedam columnarum & antiquo- rum ruderum, quae in Paradiso, sublimiore urbis parte uidentur, sepulerum olim Ataulphi sustinu- isse: pars reliquias arcis, alii porticus arbitran- [Spaltenumbruch] tur. Fama uulgi habet, Herculem ibi monumente conditum. Quae opinio seriptis Salustii iuuatur: nam hic in Hispania Herculem sepultum fuisse A- fris & Iberis persuasum testatur. Also dörffte es wohl eben so wenig mit dem Grabmahl, als mit der Grabschrifft, richtig seyn. ![]() lvdovicvs nonivs in Hispania c. 88. Sublatus est hic per insidias Gothorum rex, Ataulphus, una cum sex filiis, teste Paulo Oro- sio, cuius adhuc aliqua sepulcri uestigia exstant, una cum hoc epitaphio: licet imperitae plebi, uel Herculis, uel regis Hispani esse persuasum sit. bellipotens &c. ![]() 8 mariana de rebus Hisp. Lib. V. c. 2. Sex Ataulphi filios, una cum patre periisse sepul- cri inscriptio, carmine concepta declarat, cuius hodie sepulcri pars Barcinone exstat. Ei inscri- ptioni quanta fides sit arroganda, aliorum esto iudicium: nobis recentior uisa est, quam pro ho- rum temporum antiquitate. 9 lvcivs flavivs dexter in chron.
ad fin. Qui Barcinone, patria nostra, occisus est, XXI. Augusti, anni CCCCXVI, in cuius me- moriam hoc ego carmen lusi: bellipotens &c. [Ende Spaltensatz] 10. u. an- Vandaliſchen, Sveviſchen ꝛc. Reichs. BELLIPOTENS VALIDA NATVS DE GENTE GO- Es hat aber ſchon mariana an der Aufrichtigkeit ſolcher Grabſchrifft ge- lehrten [Beginn Spaltensatz]
uis ambulare cöegit, idque toto illo ſpatio, quod eſt ab urbe, ad duodecimum usque lapidem. Se- ptem ille dies cum imperaſſet, interemptus eſt, & Gothorum dux Valias conſtituitur. ![]() prosper nennet Sigericum nicht, wenn er ſchreibet: honorio X. & theodosio VI. coss. Ataulphus a quodam ſuorum uulneratus interiit: regnum eius Vallia, peremtis, qui idem cupere intelligebantur, inuaſit. ![]() franciscvs tarapha, canonicus zu Barcelona, de regibus Hiſpaniae p. 538. Sepulcri eius, (autore Hieronymo Paulo Barcinonenſi,) in uico Paradiſi, ſublimiore eiusdem urbis parte, ueſtigia quaedam extant, nempe columnarum par- tes, & non Herculis, ut fama habetnr. ioan- nes vasevs in chronico Hiſpaniae p. 660. und viele Neuere ſchreiben eben dergleichen. Aber hieronymvs pavlvs, auf welchen ſich ta- rapha beziehet, giebt hierinnen einen ſchlechten Wehrmann ab. Seine Worte ſtehen in deſcripti- one urbis Barcinonenſis p. 842. Creditur a non nullis, ueſtigia quaedam columnarum & antiquo- rum ruderum, quae in Paradiſo, ſublimiore urbis parte uidentur, ſepulerum olim Ataulphi ſuſtinu- iſſe: pars reliquias arcis, alii porticus arbitran- [Spaltenumbruch] tur. Fama uulgi habet, Herculem ibi monumente conditum. Quae opinio ſeriptis Saluſtii iuuatur: nam hic in Hiſpania Herculem ſepultum fuiſſe A- fris & Iberis perſuaſum teſtatur. Alſo doͤrffte es wohl eben ſo wenig mit dem Grabmahl, als mit der Grabſchrifft, richtig ſeyn. ![]() lvdovicvs nonivs in Hiſpania c. 88. Sublatus eſt hic per inſidias Gothorum rex, Ataulphus, una cum ſex filiis, teſte Paulo Oro- ſio, cuius adhuc aliqua ſepulcri ueſtigia exſtant, una cum hoc epitaphio: licet imperitae plebi, uel Herculis, uel regis Hiſpani eſſe perſuaſum ſit. bellipotens &c. ![]() 8 mariana de rebus Hiſp. Lib. V. c. 2. Sex Ataulphi filios, una cum patre periiſſe ſepul- cri inſcriptio, carmine concepta declarat, cuius hodie ſepulcri pars Barcinone exſtat. Ei inſcri- ptioni quanta fides ſit arroganda, aliorum eſto iudicium: nobis recentior uiſa eſt, quam pro ho- rum temporum antiquitate. 9 lvcivs flavivs dexter in chron.
ad fin. Qui Barcinone, patria noſtra, occiſus eſt, XXI. Auguſti, anni CCCCXVI, in cuius me- moriam hoc ego carmen luſi: bellipotens &c. [Ende Spaltensatz] 10. u. an- <TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <pb facs="#f0417" n="383"/> <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Vandaliſchen, Sveviſchen ꝛc. Reichs.</hi> </fw><lb/> <p> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g">BELLIPOTENS VALIDA NATVS DE GENTE GO-<lb/><hi rendition="#et">THORVM</hi><lb/> HIC, CVM SEX NATIS, REX ATAVLPHE, IA-<lb/><hi rendition="#et">CES.</hi><lb/> AVSVS ES HISPANAS PRIMVS DESCENDERE IN<lb/><hi rendition="#et">ORAS:</hi><lb/> QVEM COMITABANTVR MILLIA MVLTA VI-<lb/><hi rendition="#et">RVM.</hi><lb/> GENS TVA TVNC NATOS, ET TE, INVIDIOSA<lb/><hi rendition="#et">PEREMIT:</hi><lb/> QVEM POST AMPLEXA EST BARCINO MAGNA<lb/><hi rendition="#et">GEMENS.</hi></hi> </hi> </p><lb/> <p>Es hat aber ſchon <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">mariana</hi></hi></hi> an der Aufrichtigkeit ſolcher Grabſchrifft ge-<lb/> zweiffelt <note place="foot" n="8"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">mariana</hi></hi> de rebus Hiſp. Lib. V. c. 2.<lb/><hi rendition="#i">Sex Ataulphi filios, una cum patre periiſſe ſepul-<lb/> cri inſcriptio, carmine concepta declarat, cuius<lb/> hodie ſepulcri pars Barcinone exſtat. Ei inſcri-<lb/> ptioni quanta fides ſit arroganda, aliorum eſto<lb/> iudicium: nobis recentior uiſa eſt, quam pro ho-<lb/> rum temporum antiquitate.</hi></hi></note>. Sie wird in dem beruͤchtigten <hi rendition="#aq">chronico <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">lvcii dextri</hi></hi></hi> an-<lb/> gefuͤhret, mit dem Beyfuͤgen, daß ſie <hi rendition="#aq">Dexter</hi> ſelbſt verfertiget <note place="foot" n="9"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">lvcivs flavivs dexter</hi></hi> in chron.<lb/> ad fin. <hi rendition="#i">Qui Barcinone, patria noſtra, occiſus<lb/> eſt, XXI. Auguſti, anni CCCCXVI, in cuius me-<lb/> moriam hoc ego carmen luſi:</hi> <hi rendition="#k">bellipotens</hi> &c.</hi><lb/> <fw place="bottom" type="catch">10. <hi rendition="#aq">u. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">an-</hi></hi></hi></fw><cb type="end"/></note>. Aber eben<lb/> dieſer Umſtand iſt faͤhig, ſie vollend verdaͤchtig zu machen, da unter den Ge-<lb/> <fw place="bottom" type="catch">lehrten</fw><lb/><note xml:id="FN416_04_02" prev="#FN416_04_01" place="foot" n="4"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">uis ambulare cöegit, idque toto illo ſpatio, quod<lb/> eſt ab urbe, ad duodecimum usque lapidem. Se-<lb/> ptem ille dies cum imperaſſet, interemptus eſt, &<lb/> Gothorum dux Valias conſtituitur.</hi></hi><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt. Im Druck ist die Fußnotenfortsetzung an erster Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/><note xml:id="FN416_05_02" prev="#FN416_05_01" place="foot" n="5"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">prosper</hi></hi></hi> nennet <hi rendition="#aq">Sigericum</hi> nicht, wenn er<lb/> ſchreibet: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">honorio</hi></hi> X. & <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">theodosio</hi></hi> VI.<lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">coss.</hi></hi> <hi rendition="#i">Ataulphus a quodam ſuorum uulneratus<lb/> interiit: regnum eius Vallia, peremtis, qui idem<lb/> cupere intelligebantur, inuaſit.</hi></hi><note type="editorial">Die Fußnotenreferenz befindet sich auf der vorherigen Seite. Im Druck ist die Fußnote an zweiter Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/><note xml:id="FN416_06_02" prev="#FN416_06_01" place="foot" n="6"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">franciscvs tarapha,</hi></hi> canonicus</hi> zu<lb/> Barcelona, <hi rendition="#aq">de regibus Hiſpaniae p. 538. <hi rendition="#i">Sepulcri<lb/> eius,</hi> (<hi rendition="#i">autore Hieronymo Paulo Barcinonenſi,</hi>) <hi rendition="#i">in<lb/> uico Paradiſi, ſublimiore eiusdem urbis parte,<lb/> ueſtigia quaedam extant, nempe columnarum par-<lb/> tes, & non Herculis, ut fama habetnr.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">ioan-<lb/> nes vasevs</hi></hi> in chronico Hiſpaniae p.</hi> 660.<lb/> und viele Neuere ſchreiben eben dergleichen. Aber<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">hieronymvs pavlvs,</hi></hi></hi> auf welchen ſich <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">ta-<lb/> rapha</hi></hi></hi> beziehet, giebt hierinnen einen ſchlechten<lb/> Wehrmann ab. Seine Worte ſtehen <hi rendition="#aq">in deſcripti-<lb/> one urbis Barcinonenſis p. 842. <hi rendition="#i">Creditur a non<lb/> nullis, ueſtigia quaedam columnarum & antiquo-<lb/> rum ruderum, quae in Paradiſo, ſublimiore urbis<lb/> parte uidentur, ſepulerum olim Ataulphi ſuſtinu-<lb/> iſſe: pars reliquias arcis, alii porticus arbitran-<lb/><cb/> tur. Fama uulgi habet, Herculem ibi monumente<lb/> conditum. Quae opinio ſeriptis Saluſtii iuuatur:<lb/> nam hic in Hiſpania Herculem ſepultum fuiſſe A-<lb/> fris & Iberis perſuaſum teſtatur.</hi></hi> Alſo doͤrffte es<lb/> wohl eben ſo wenig mit dem Grabmahl, als mit der<lb/> Grabſchrifft, richtig ſeyn.<note type="editorial">Die Fußnotenreferenz befindet sich auf der vorherigen Seite. Im Druck ist diese Fußnote an dritter Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/><note xml:id="FN416_07_02" prev="#FN416_07_01" place="foot" n="7"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">lvdovicvs nonivs</hi></hi> in Hiſpania c.<lb/> 88. <hi rendition="#i">Sublatus eſt hic per inſidias Gothorum rex,<lb/> Ataulphus, una cum ſex filiis, teſte Paulo Oro-<lb/> ſio, cuius adhuc aliqua ſepulcri ueſtigia exſtant,<lb/> una cum hoc epitaphio: licet imperitae plebi, uel<lb/> Herculis, uel regis Hiſpani eſſe perſuaſum ſit.</hi><lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">bellipotens</hi></hi> &c.</hi><note type="editorial">Die Fußnotenreferenz befindet sich auf der vorherigen Seite. Im Druck ist diese Fußnote an vierter Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/></p> </div> </div> </body> </text> </TEI> [383/0417]
Vandaliſchen, Sveviſchen ꝛc. Reichs.
BELLIPOTENS VALIDA NATVS DE GENTE GO-
THORVM
HIC, CVM SEX NATIS, REX ATAVLPHE, IA-
CES.
AVSVS ES HISPANAS PRIMVS DESCENDERE IN
ORAS:
QVEM COMITABANTVR MILLIA MVLTA VI-
RVM.
GENS TVA TVNC NATOS, ET TE, INVIDIOSA
PEREMIT:
QVEM POST AMPLEXA EST BARCINO MAGNA
GEMENS.
Es hat aber ſchon mariana an der Aufrichtigkeit ſolcher Grabſchrifft ge-
zweiffelt 8. Sie wird in dem beruͤchtigten chronico lvcii dextri an-
gefuͤhret, mit dem Beyfuͤgen, daß ſie Dexter ſelbſt verfertiget 9. Aber eben
dieſer Umſtand iſt faͤhig, ſie vollend verdaͤchtig zu machen, da unter den Ge-
lehrten
4
5
6
7
8 mariana de rebus Hiſp. Lib. V. c. 2.
Sex Ataulphi filios, una cum patre periiſſe ſepul-
cri inſcriptio, carmine concepta declarat, cuius
hodie ſepulcri pars Barcinone exſtat. Ei inſcri-
ptioni quanta fides ſit arroganda, aliorum eſto
iudicium: nobis recentior uiſa eſt, quam pro ho-
rum temporum antiquitate.
9 lvcivs flavivs dexter in chron.
ad fin. Qui Barcinone, patria noſtra, occiſus
eſt, XXI. Auguſti, anni CCCCXVI, in cuius me-
moriam hoc ego carmen luſi: bellipotens &c.
10. u. an-
4
uis ambulare cöegit, idque toto illo ſpatio, quod
eſt ab urbe, ad duodecimum usque lapidem. Se-
ptem ille dies cum imperaſſet, interemptus eſt, &
Gothorum dux Valias conſtituitur.
5 prosper nennet Sigericum nicht, wenn er
ſchreibet: honorio X. & theodosio VI.
coss. Ataulphus a quodam ſuorum uulneratus
interiit: regnum eius Vallia, peremtis, qui idem
cupere intelligebantur, inuaſit.
6 franciscvs tarapha, canonicus zu
Barcelona, de regibus Hiſpaniae p. 538. Sepulcri
eius, (autore Hieronymo Paulo Barcinonenſi,) in
uico Paradiſi, ſublimiore eiusdem urbis parte,
ueſtigia quaedam extant, nempe columnarum par-
tes, & non Herculis, ut fama habetnr. ioan-
nes vasevs in chronico Hiſpaniae p. 660.
und viele Neuere ſchreiben eben dergleichen. Aber
hieronymvs pavlvs, auf welchen ſich ta-
rapha beziehet, giebt hierinnen einen ſchlechten
Wehrmann ab. Seine Worte ſtehen in deſcripti-
one urbis Barcinonenſis p. 842. Creditur a non
nullis, ueſtigia quaedam columnarum & antiquo-
rum ruderum, quae in Paradiſo, ſublimiore urbis
parte uidentur, ſepulerum olim Ataulphi ſuſtinu-
iſſe: pars reliquias arcis, alii porticus arbitran-
tur. Fama uulgi habet, Herculem ibi monumente
conditum. Quae opinio ſeriptis Saluſtii iuuatur:
nam hic in Hiſpania Herculem ſepultum fuiſſe A-
fris & Iberis perſuaſum teſtatur. Alſo doͤrffte es
wohl eben ſo wenig mit dem Grabmahl, als mit der
Grabſchrifft, richtig ſeyn.
7 lvdovicvs nonivs in Hiſpania c.
88. Sublatus eſt hic per inſidias Gothorum rex,
Ataulphus, una cum ſex filiis, teſte Paulo Oro-
ſio, cuius adhuc aliqua ſepulcri ueſtigia exſtant,
una cum hoc epitaphio: licet imperitae plebi, uel
Herculis, uel regis Hiſpani eſſe perſuaſum ſit.
bellipotens &c.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/417 |
Zitationshilfe: | Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 383. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/417>, abgerufen am 17.06.2024. |