Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

Neundtes Buch. Geschichte der Teutschen,
sie sich zur Catholischen Kirche bey der Heyrath bekennen müssen, dennoch die
Tochter, so sie von ihm erzeuget, von den Arianern getauffet worden 2.

V. Gundaricus starb A. 428. ehe die Sache zu Stande kam 1. Sein
Gensericus
gehet nach A-
frica.
Bruder Gensericus, der zwar aus keiner ordentlichen Ehe gebohren war,
aber dennoch ietzo die Herrschafft über die gantze Nation erhielt, nahm den
Zug alleine für 2. Dieses ist einer der berühmtesten Fürsten 3, die den Unter-
gang des Römischen Reichs im Occident befördert, und so grosse Eigenschaff-
ten bey dem Verderb desselben, als die alten Helden bey dessen Stifftung ge-
wiesen. Seine gantze Regierung bekräfftiget den Caracter, so procopivs
und iornandes von ihm machen. Denn nach ihrer Beschreibung,
ist er mittelmäßiger Statur gewesen, und hat auf dem einen Fuß ge-
hincket; tiefsinnig und wenig von Reden; mäßig, ohne Pracht, tapffer
und geschickt in allen Krieges-Ubungen. Kein Unternehmen ist ihm zu groß ge-

wesen,
2 [Beginn Spaltensatz] avgvstinvs epist. 220. c. 4. p. 618.
Cum te esse in hoc proposito sciremus, nauigasti, uxo-
remque duxisti. Sed nauigasse obedientiae fuit,
quam, secundum apostolum, debebas sublimioribus
potestatibus: uxorem autem non duxisses, nisi sus-
ceptam deserens continentiam, concupiscentia ui-
ctus esses. Quod ego cum comperissem fateor mi-
ratus obstupui: dolorem autem meum ex aliqua
parte consolabatur, quod audiui, te illam ducere
noluisse, nisi prius catholica fuisset facta: & ta-
men haeresis eorum, qui uerum filium dei negant,
tantum praeualuit in domo tua, ut ab ipsis filia
tua baptizaretur.
Man findet auch sonst in die-
sem Briefe Spuren, daß Bonifacius damals mit
dem Hofe schon gespannet gewesen.
1 §. V. 1. Diese Zeitrechnung hat pagivs ad
A. 428. n.
2. bestätiget. Die eigentlichen Umstän-
de aber von Gundarici, oder Gontharis, wie ihn
procopivs immer nennet, Tode, hat dieser
historicus selbst nicht recht ausforschen können. Er
schreibet Lib. I. c. 3. p. 184. D. Iam enim Gon-
tharis diem obierat, fratre autore mortis, ut fa-
ma est: cui refragantes Vandali, in Hispania a
Germanis captum in praelio, crucique affixum
Gontharin, & Vandalos a Gizericho, cum solus
regnaret, ductos in Africam fuisse, ferunt: sic a
Vandalis ipsis accepi.
idativs in chronico
ad A. valentiniani IV. Gundericus, rex
Vandalorum, capta Hispali, cum impie elatus, ma-
nus in ecclesiam ciuitatis ipsius extendisset, mox
dei iudicio, daemone correptus, interiit. Cui Gai-
sericus frater succedit in regno. Qui, ut aliquo-
rum relatio hahet, effectus apostata de fide catho-
lica, in Arianam dictus est transisse perfidiam.
2 [Spaltenumbruch] procopivs L. I. c. 3. p. 184. A. Mor-
tuo Godigisclo, dominatum susceperunt eius filii,
Gontharis, ex iusta uxore natus, & Gizerichus
nothus: uerum ille adhuc puer, & natura parum
industrius, hic in armis optime exercitatus, ac
mortalium omnium solertissimus.
sidonivs
apollinaris
in panegyr. Maioriani (carm.
V.)
führet Africam dergestalt redend ein: u. 56.
- - Venio pars tertia mundi
Infelix felice uno. FAMVLA SATVS
olim
Hic PRAEDO, & dominis extinctis, bar-
bara dudum
Sceptra tenet, tellure mea, penitusque fu-
gata
Nobilitate furens, quod non est, non amat
bospes.
3 mareschalci thvrii Erzehlung von
Genferico, in annalibus Herulorum Lib. II. c.
18. ist gar mangelhafft, wenn man sie gegen die
Alten hält. Gensericus, homo magnanimus & inter
haec saeuus, successit. Eudoxiam cum filiabus binis
Roma abduxit, quarum alteram Trasimundo filio
suo coniugem dedit. Treuiros quoque eum coepis-
se quidam scribunt, martyrio ibi multos conse-
crasse, ac dein in Aphricam reuersum uita ibi
functum, anno ut putant regni septimo ac trigesi-
mo, relicto domi Visilao inter caeteros silios.
Lib.
HI. cap.
20. hat er es etwas verbessert: Genseri-
cus illi successit, homo longe prudentissimus, qui
cum Vandalorum millibus octo Hispanias intrauit,
Carthaginem urbem, olim potentissimam iterum
caepit, anno quingentesimo trigesimo quinto po-

[Ende Spaltensatz]
steaquam

Neundtes Buch. Geſchichte der Teutſchen,
ſie ſich zur Catholiſchen Kirche bey der Heyrath bekennen muͤſſen, dennoch die
Tochter, ſo ſie von ihm erzeuget, von den Arianern getauffet worden 2.

V. Gundaricus ſtarb A. 428. ehe die Sache zu Stande kam 1. Sein
Genſericus
gehet nach A-
frica.
Bruder Genſericus, der zwar aus keiner ordentlichen Ehe gebohren war,
aber dennoch ietzo die Herrſchafft uͤber die gantze Nation erhielt, nahm den
Zug alleine fuͤr 2. Dieſes iſt einer der beruͤhmteſten Fuͤrſten 3, die den Unter-
gang des Roͤmiſchen Reichs im Occident befoͤrdert, und ſo groſſe Eigenſchaff-
ten bey dem Verderb deſſelben, als die alten Helden bey deſſen Stifftung ge-
wieſen. Seine gantze Regierung bekraͤfftiget den Caracter, ſo procopivs
und iornandes von ihm machen. Denn nach ihrer Beſchreibung,
iſt er mittelmaͤßiger Statur geweſen, und hat auf dem einen Fuß ge-
hincket; tiefſinnig und wenig von Reden; maͤßig, ohne Pracht, tapffer
und geſchickt in allen Krieges-Ubungen. Kein Unternehmen iſt ihm zu groß ge-

weſen,
2 [Beginn Spaltensatz] avgvstinvs epiſt. 220. c. 4. p. 618.
Cum te eſſe in hoc propoſito ſciremus, nauigaſti, uxo-
remque duxiſti. Sed nauigaſſe obedientiae fuit,
quam, ſecundum apoſtolum, debebas ſublimioribus
poteſtatibus: uxorem autem non duxiſſes, niſi ſuſ-
ceptam deſerens continentiam, concupiſcentia ui-
ctus eſſes. Quod ego cum comperiſſem fateor mi-
ratus obſtupui: dolorem autem meum ex aliqua
parte conſolabatur, quod audiui, te illam ducere
noluiſſe, niſi prius catholica fuiſſet facta: & ta-
men haereſis eorum, qui uerum filium dei negant,
tantum praeualuit in domo tua, ut ab ipſis filia
tua baptizaretur.
Man findet auch ſonſt in die-
ſem Briefe Spuren, daß Bonifacius damals mit
dem Hofe ſchon geſpannet geweſen.
1 §. V. 1. Dieſe Zeitrechnung hat pagivs ad
A. 428. n.
2. beſtaͤtiget. Die eigentlichen Umſtaͤn-
de aber von Gundarici, oder Gontharis, wie ihn
procopivs immer nennet, Tode, hat dieſer
hiſtoricus ſelbſt nicht recht ausforſchen koͤnnen. Er
ſchreibet Lib. I. c. 3. p. 184. D. Iam enim Gon-
tharis diem obierat, fratre autore mortis, ut fa-
ma eſt: cui refragantes Vandali, in Hiſpania a
Germanis captum in praelio, crucique affixum
Gontharin, & Vandalos a Gizericho, cum ſolus
regnaret, ductos in Africam fuiſſe, ferunt: ſic a
Vandalis ipſis accepi.
idativs in chronico
ad A. valentiniani IV. Gundericus, rex
Vandalorum, capta Hiſpali, cum impie elatus, ma-
nus in eccleſiam ciuitatis ipſius extendiſſet, mox
dei iudicio, daemone correptus, interiit. Cui Gai-
ſericus frater ſuccedit in regno. Qui, ut aliquo-
rum relatio hahet, effectus apoſtata de fide catho-
lica, in Arianam dictus eſt tranſiſſe perfidiam.
2 [Spaltenumbruch] procopivs L. I. c. 3. p. 184. A. Mor-
tuo Godigiſclo, dominatum ſuſceperunt eius filii,
Gontharis, ex iuſta uxore natus, & Gizerichus
nothus: uerum ille adhuc puer, & natura parum
induſtrius, hic in armis optime exercitatus, ac
mortalium omnium ſolertiſſimus.
sidonivs
apollinaris
in panegyr. Maioriani (carm.
V.)
fuͤhret Africam dergeſtalt redend ein: u. 56.
‒ ‒ Venio pars tertia mundi
Infelix felice uno. FAMVLA SATVS
olim
Hic PRAEDO, & dominis extinctis, bar-
bara dudum
Sceptra tenet, tellure mea, penitusque fu-
gata
Nobilitate furens, quod non eſt, non amat
boſpes.
3 mareschalci thvrii Erzehlung von
Genferico, in annalibus Herulorum Lib. II. c.
18. iſt gar mangelhafft, wenn man ſie gegen die
Alten haͤlt. Genſericus, homo magnanimus & inter
haec ſaeuus, ſucceſſit. Eudoxiam cum filiabus binis
Roma abduxit, quarum alteram Traſimundo filio
ſuo coniugem dedit. Treuiros quoque eum coepiſ-
ſe quidam ſcribunt, martyrio ibi multos conſe-
craſſe, ac dein in Aphricam reuerſum uita ibi
functum, anno ut putant regni ſeptimo ac trigeſi-
mo, relicto domi Viſilao inter caeteros ſilios.
Lib.
HI. cap.
20. hat er es etwas verbeſſert: Genſeri-
cus illi ſucceſſit, homo longe prudentiſſimus, qui
cum Vandalorum millibus octo Hiſpanias intrauit,
Carthaginem urbem, olim potentiſſimam iterum
caepit, anno quingenteſimo trigeſimo quinto po-

[Ende Spaltensatz]
ſteaquam
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0436" n="402"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Neundtes Buch. Ge&#x017F;chichte der Teut&#x017F;chen,</hi></fw><lb/>
&#x017F;ie &#x017F;ich zur Catholi&#x017F;chen Kirche bey der Heyrath bekennen mu&#x0364;&#x017F;&#x017F;en, dennoch die<lb/>
Tochter, &#x017F;o &#x017F;ie von ihm erzeuget, von den Arianern getauffet worden <note place="foot" n="2"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">avgvstinvs</hi></hi> epi&#x017F;t. 220. c. 4. p. 618.<lb/><hi rendition="#i">Cum te e&#x017F;&#x017F;e in hoc propo&#x017F;ito &#x017F;ciremus, nauiga&#x017F;ti, uxo-<lb/>
remque duxi&#x017F;ti. Sed nauiga&#x017F;&#x017F;e obedientiae fuit,<lb/>
quam, &#x017F;ecundum apo&#x017F;tolum, debebas &#x017F;ublimioribus<lb/>
pote&#x017F;tatibus: uxorem autem non duxi&#x017F;&#x017F;es, ni&#x017F;i &#x017F;u&#x017F;-<lb/>
ceptam de&#x017F;erens continentiam, concupi&#x017F;centia ui-<lb/>
ctus e&#x017F;&#x017F;es. Quod ego cum comperi&#x017F;&#x017F;em fateor mi-<lb/>
ratus ob&#x017F;tupui: dolorem autem meum ex aliqua<lb/>
parte con&#x017F;olabatur, quod audiui, te illam ducere<lb/>
nolui&#x017F;&#x017F;e, ni&#x017F;i prius catholica fui&#x017F;&#x017F;et facta: &amp; ta-<lb/>
men haere&#x017F;is eorum, qui uerum filium dei negant,<lb/>
tantum praeualuit in domo tua, ut ab ip&#x017F;is filia<lb/>
tua baptizaretur.</hi></hi> Man findet auch &#x017F;on&#x017F;t in die-<lb/>
&#x017F;em Briefe Spuren, daß <hi rendition="#aq">Bonifacius</hi> damals mit<lb/>
dem Hofe &#x017F;chon ge&#x017F;pannet gewe&#x017F;en.</note>.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">V. Gundaricus</hi> &#x017F;tarb <hi rendition="#aq">A.</hi> 428. ehe die Sache zu Stande kam <note place="foot" n="1">§. <hi rendition="#aq">V</hi>. 1. Die&#x017F;e Zeitrechnung hat <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">pagivs</hi></hi> ad<lb/>
A. 428. n.</hi> 2. be&#x017F;ta&#x0364;tiget. Die eigentlichen Um&#x017F;ta&#x0364;n-<lb/>
de aber von <hi rendition="#aq">Gundarici,</hi> oder <hi rendition="#aq">Gontharis,</hi> wie ihn<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">procopivs</hi></hi></hi> immer nennet, Tode, hat die&#x017F;er<lb/><hi rendition="#aq">hi&#x017F;toricus</hi> &#x017F;elb&#x017F;t nicht recht ausfor&#x017F;chen ko&#x0364;nnen. Er<lb/>
&#x017F;chreibet <hi rendition="#aq">Lib. I. c. 3. p. 184. D. <hi rendition="#i">Iam enim Gon-<lb/>
tharis diem obierat, fratre autore mortis, ut fa-<lb/>
ma e&#x017F;t: cui refragantes Vandali, in Hi&#x017F;pania a<lb/>
Germanis captum in praelio, crucique affixum<lb/>
Gontharin, &amp; Vandalos a Gizericho, cum &#x017F;olus<lb/>
regnaret, ductos in Africam fui&#x017F;&#x017F;e, ferunt: &#x017F;ic a<lb/>
Vandalis ip&#x017F;is accepi.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idativs</hi></hi> in chronico<lb/>
ad A. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">valentiniani</hi></hi> IV. <hi rendition="#i">Gundericus, rex<lb/>
Vandalorum, capta Hi&#x017F;pali, cum impie elatus, ma-<lb/>
nus in eccle&#x017F;iam ciuitatis ip&#x017F;ius extendi&#x017F;&#x017F;et, mox<lb/>
dei iudicio, daemone correptus, interiit. Cui Gai-<lb/>
&#x017F;ericus frater &#x017F;uccedit in regno. Qui, ut aliquo-<lb/>
rum relatio hahet, effectus apo&#x017F;tata de fide catho-<lb/>
lica, in Arianam dictus e&#x017F;t tran&#x017F;i&#x017F;&#x017F;e perfidiam.</hi></hi></note>. Sein<lb/><note place="left"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">Gen&#x017F;e</hi>ricus</hi><lb/>
gehet nach A-<lb/>
frica.</note>Bruder <hi rendition="#aq">Gen&#x017F;ericus,</hi> der zwar aus keiner ordentlichen Ehe gebohren war,<lb/>
aber dennoch ietzo die Herr&#x017F;chafft u&#x0364;ber die gantze Nation erhielt, nahm den<lb/>
Zug alleine fu&#x0364;r <note place="foot" n="2"><cb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">procopivs</hi></hi> L. I. c. 3. p. 184. A. <hi rendition="#i">Mor-<lb/>
tuo Godigi&#x017F;clo, dominatum &#x017F;u&#x017F;ceperunt eius filii,<lb/>
Gontharis, ex iu&#x017F;ta uxore natus, &amp; Gizerichus<lb/>
nothus: uerum ille adhuc puer, &amp; natura parum<lb/>
indu&#x017F;trius, hic in armis optime exercitatus, ac<lb/>
mortalium omnium &#x017F;olerti&#x017F;&#x017F;imus.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">sidonivs<lb/>
apollinaris</hi></hi> in panegyr. Maioriani (carm.<lb/>
V.)</hi> fu&#x0364;hret <hi rendition="#aq">Africam</hi> derge&#x017F;talt redend ein: <hi rendition="#aq">u. 56.<lb/>
&#x2012; &#x2012; <hi rendition="#i">Venio pars tertia mundi<lb/>
Infelix felice uno. <hi rendition="#g">FAMVLA SATVS</hi><lb/><hi rendition="#et">olim</hi><lb/>
Hic <hi rendition="#g">PRAEDO,</hi> &amp; dominis extinctis, bar-<lb/><hi rendition="#et">bara dudum</hi><lb/>
Sceptra tenet, tellure mea, penitusque fu-<lb/><hi rendition="#et">gata</hi><lb/>
Nobilitate furens, quod non e&#x017F;t, non amat<lb/><hi rendition="#et">bo&#x017F;pes.</hi></hi></hi></note>. Die&#x017F;es i&#x017F;t einer der beru&#x0364;hmte&#x017F;ten Fu&#x0364;r&#x017F;ten <note xml:id="FN436_03_01" next="#FN436_03_02" place="foot" n="3"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">mareschalci thvrii</hi></hi></hi> Erzehlung von<lb/><hi rendition="#aq">Genferico, in annalibus Herulorum Lib. II. c.</hi><lb/>
18. i&#x017F;t gar mangelhafft, wenn man &#x017F;ie gegen die<lb/>
Alten ha&#x0364;lt. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Gen&#x017F;ericus, homo magnanimus &amp; inter<lb/>
haec &#x017F;aeuus, &#x017F;ucce&#x017F;&#x017F;it. Eudoxiam cum filiabus binis<lb/>
Roma abduxit, quarum alteram Tra&#x017F;imundo filio<lb/>
&#x017F;uo coniugem dedit. Treuiros quoque eum coepi&#x017F;-<lb/>
&#x017F;e quidam &#x017F;cribunt, martyrio ibi multos con&#x017F;e-<lb/>
cra&#x017F;&#x017F;e, ac dein in Aphricam reuer&#x017F;um uita ibi<lb/>
functum, anno ut putant regni &#x017F;eptimo ac trige&#x017F;i-<lb/>
mo, relicto domi Vi&#x017F;ilao inter caeteros &#x017F;ilios.</hi> Lib.<lb/>
HI. cap.</hi> 20. hat er es etwas verbe&#x017F;&#x017F;ert: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Gen&#x017F;eri-<lb/>
cus illi &#x017F;ucce&#x017F;&#x017F;it, homo longe prudenti&#x017F;&#x017F;imus, qui<lb/>
cum Vandalorum millibus octo Hi&#x017F;panias intrauit,<lb/>
Carthaginem urbem, olim potenti&#x017F;&#x017F;imam iterum<lb/>
caepit, anno quingente&#x017F;imo trige&#x017F;imo quinto po-</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">&#x017F;teaquam</hi></hi></fw><cb type="end"/>
</note>, die den Unter-<lb/>
gang des Ro&#x0364;mi&#x017F;chen Reichs im Occident befo&#x0364;rdert, und &#x017F;o gro&#x017F;&#x017F;e Eigen&#x017F;chaff-<lb/>
ten bey dem Verderb de&#x017F;&#x017F;elben, als die alten Helden bey de&#x017F;&#x017F;en Stifftung ge-<lb/>
wie&#x017F;en. Seine gantze Regierung bekra&#x0364;fftiget den Caracter, &#x017F;o <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">procopivs</hi></hi></hi><lb/>
und <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">iornandes</hi></hi></hi> von ihm machen. Denn nach ihrer Be&#x017F;chreibung,<lb/>
i&#x017F;t er mittelma&#x0364;ßiger Statur gewe&#x017F;en, und hat auf dem einen Fuß ge-<lb/>
hincket; tief&#x017F;innig und wenig von Reden; ma&#x0364;ßig, ohne Pracht, tapffer<lb/>
und ge&#x017F;chickt in allen Krieges-Ubungen. Kein Unternehmen i&#x017F;t ihm zu groß ge-<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">we&#x017F;en,</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[402/0436] Neundtes Buch. Geſchichte der Teutſchen, ſie ſich zur Catholiſchen Kirche bey der Heyrath bekennen muͤſſen, dennoch die Tochter, ſo ſie von ihm erzeuget, von den Arianern getauffet worden 2. V. Gundaricus ſtarb A. 428. ehe die Sache zu Stande kam 1. Sein Bruder Genſericus, der zwar aus keiner ordentlichen Ehe gebohren war, aber dennoch ietzo die Herrſchafft uͤber die gantze Nation erhielt, nahm den Zug alleine fuͤr 2. Dieſes iſt einer der beruͤhmteſten Fuͤrſten 3, die den Unter- gang des Roͤmiſchen Reichs im Occident befoͤrdert, und ſo groſſe Eigenſchaff- ten bey dem Verderb deſſelben, als die alten Helden bey deſſen Stifftung ge- wieſen. Seine gantze Regierung bekraͤfftiget den Caracter, ſo procopivs und iornandes von ihm machen. Denn nach ihrer Beſchreibung, iſt er mittelmaͤßiger Statur geweſen, und hat auf dem einen Fuß ge- hincket; tiefſinnig und wenig von Reden; maͤßig, ohne Pracht, tapffer und geſchickt in allen Krieges-Ubungen. Kein Unternehmen iſt ihm zu groß ge- weſen, Genſericus gehet nach A- frica. 2 avgvstinvs epiſt. 220. c. 4. p. 618. Cum te eſſe in hoc propoſito ſciremus, nauigaſti, uxo- remque duxiſti. Sed nauigaſſe obedientiae fuit, quam, ſecundum apoſtolum, debebas ſublimioribus poteſtatibus: uxorem autem non duxiſſes, niſi ſuſ- ceptam deſerens continentiam, concupiſcentia ui- ctus eſſes. Quod ego cum comperiſſem fateor mi- ratus obſtupui: dolorem autem meum ex aliqua parte conſolabatur, quod audiui, te illam ducere noluiſſe, niſi prius catholica fuiſſet facta: & ta- men haereſis eorum, qui uerum filium dei negant, tantum praeualuit in domo tua, ut ab ipſis filia tua baptizaretur. Man findet auch ſonſt in die- ſem Briefe Spuren, daß Bonifacius damals mit dem Hofe ſchon geſpannet geweſen. 1 §. V. 1. Dieſe Zeitrechnung hat pagivs ad A. 428. n. 2. beſtaͤtiget. Die eigentlichen Umſtaͤn- de aber von Gundarici, oder Gontharis, wie ihn procopivs immer nennet, Tode, hat dieſer hiſtoricus ſelbſt nicht recht ausforſchen koͤnnen. Er ſchreibet Lib. I. c. 3. p. 184. D. Iam enim Gon- tharis diem obierat, fratre autore mortis, ut fa- ma eſt: cui refragantes Vandali, in Hiſpania a Germanis captum in praelio, crucique affixum Gontharin, & Vandalos a Gizericho, cum ſolus regnaret, ductos in Africam fuiſſe, ferunt: ſic a Vandalis ipſis accepi. idativs in chronico ad A. valentiniani IV. Gundericus, rex Vandalorum, capta Hiſpali, cum impie elatus, ma- nus in eccleſiam ciuitatis ipſius extendiſſet, mox dei iudicio, daemone correptus, interiit. Cui Gai- ſericus frater ſuccedit in regno. Qui, ut aliquo- rum relatio hahet, effectus apoſtata de fide catho- lica, in Arianam dictus eſt tranſiſſe perfidiam. 2 procopivs L. I. c. 3. p. 184. A. Mor- tuo Godigiſclo, dominatum ſuſceperunt eius filii, Gontharis, ex iuſta uxore natus, & Gizerichus nothus: uerum ille adhuc puer, & natura parum induſtrius, hic in armis optime exercitatus, ac mortalium omnium ſolertiſſimus. sidonivs apollinaris in panegyr. Maioriani (carm. V.) fuͤhret Africam dergeſtalt redend ein: u. 56. ‒ ‒ Venio pars tertia mundi Infelix felice uno. FAMVLA SATVS olim Hic PRAEDO, & dominis extinctis, bar- bara dudum Sceptra tenet, tellure mea, penitusque fu- gata Nobilitate furens, quod non eſt, non amat boſpes. 3 mareschalci thvrii Erzehlung von Genferico, in annalibus Herulorum Lib. II. c. 18. iſt gar mangelhafft, wenn man ſie gegen die Alten haͤlt. Genſericus, homo magnanimus & inter haec ſaeuus, ſucceſſit. Eudoxiam cum filiabus binis Roma abduxit, quarum alteram Traſimundo filio ſuo coniugem dedit. Treuiros quoque eum coepiſ- ſe quidam ſcribunt, martyrio ibi multos conſe- craſſe, ac dein in Aphricam reuerſum uita ibi functum, anno ut putant regni ſeptimo ac trigeſi- mo, relicto domi Viſilao inter caeteros ſilios. Lib. HI. cap. 20. hat er es etwas verbeſſert: Genſeri- cus illi ſucceſſit, homo longe prudentiſſimus, qui cum Vandalorum millibus octo Hiſpanias intrauit, Carthaginem urbem, olim potentiſſimam iterum caepit, anno quingenteſimo trigeſimo quinto po- ſteaquam

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/436
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 402. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/436>, abgerufen am 17.06.2024.