Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

Zehndtes Buch. Geschichte der Teutschen,
sich. Videmir sällt in Jtalien ein. Sein Volck begiebt sich unter die West-Go-
then. XXXI. Theodomir fällt ins Illyricum ein. Zustand des Morgenländi-
schen Kaiserthums. Zeno giebt den Ost-Gothen ein Theil von Thracien ein. XXXII.
Orestes
wirfft seinen Sohn Romulum zum Kaiser auf. XXXIII. Odoacer, Fürst
der Rugen, bemächtiget sich Jtaliens: und entsetzet Romulum des Reichs. XXXIV.
Zeno
wird vertrieben: und kommt mit Hülffe des Ost-Gothischen Fürsten Theodorici
wieder auf den Thron. XXXV. Gensericus stirbt. Zustand des Vandalischen Reichs.
XXXVI. Hunoricus erneuert den Frieden mit dem Röm. Reich. Der Ost-Gothische Printz
Theodoricus, wird patricius. XXXVII. Zeno sucht dem Abend-Ländischen Kaiserthum
aufzuhelffen. Iulius Nepos reget sich. Odoacer erhält den Titel patricius. XXXVIII. Seine
Regierung. Ende des Kaiserlichen Titels im Occident. XXXIX. Nachhohlung der
Fränckischen Geschichte. Vom Könige Childerico. Anfang der Regierung Chlo-
dovei. XL.
Zustand der Teutschen Völcker bey Ende dieses periodi. XLI. Ge-
dancken über die Stifftung der Teutschen Reiche in den Römischen Provintzen.
XLII. Und über die Veränderungen, so daher in Europa entstanden.



I.

Die Francken,
Alemannen,

BJsher hat das Abendländische Käiserthum, ungeachtet es so ansehnliche
Stücke an die Teutschen abtreten müssen, bey demjenigen, so ihm übrig
1
2

geblieben,
1 [Beginn Spaltensatz] §. I. 1. prosper in chronico a Pithoeo edito
ad A. IV. marciani & valentiniani
Inter Valentinianum augustum & Aetium patri-
cium, post promissae inuicem fidei sacramenta, post
pactum de coniunctione filiorum, dirae inimici-
tiae conualuerunt; & unde fuit gratia charitatis
augenda, inde exarsit fomes odiorum, incentore

(ut creditum est) Heraclio spadone, qui ita sibi
imperatoris animum insincero famulatu adstrinxe-
rat, ut eum facile, in quae uellet, impelleret.
Cum ergo Aetius placita instantius repetit, &
causam filii cominus agit, imperatoris manu, &
circumstantium gladiis crudeliter confectus est,
Boetio praefecto praetorio simul peremto, qui ei
multa amicitia copulatus erat.
idativs in
chronico ad A. III. marciani. Aetius dux &
patricius fraudulenter singularis accitus intra pa-
latium, manu ipsius imperatoris Valentiniani oc-
ciditur. Et cum ipso, per Spatarium eius, ali-
qui singulariter intromissi iugulantur honorati.
His gestis, legatos Valentinianus mittit ad gentes:
ex quibus ad Suenos uenit Iustinianus.
mar-
cellinvs
in chron. aetio & stvdio
coss.
(A. 454) Aetius patricius, magna occiden-
[Spaltenumbruch] talis reipublicae salus, & regis Attilae terror, a
Valentiniano imperatore, cum Boetio amico, in
palatio trucidatur, atque cum ipso Hesperium ce-
cidit regnum, nec hactenus ualuit releuari.
2 prosper c. l. Mortem Aetii mors Va-
lentiniani non longo post tempore consecuta est.
Tam imprudenter enim declinata, ut interfecti
Aetii amicos armigerosque eius sibimet sociaret,
qui concepti facinoris opportunitatem dissimulan-
ter aucupantes, egressum extra urbem principem,
& ludo gestationis intentum, inopinatis ictibus con-
foderunt. Heracleo simul, ut erat proximus, in-
teremto, & nullo ex multitudine regia ad ultio-
nem tanti sceleris accenso. Vt autem hoc parri-
cidium perpetratum est, Maximus, uir gemini
consulatus & patriciae dignitatis, sumsit imperi-
um. Qui cum periclitanti reipublicae profuturus
per omnia crederetur, non sero documento, quid
animi haberet, probauit: sic quidem, ut interfecto-
res Valentiniani non solum non plecteret, sed
etiam in amicitiam reciperet: uxoremque eius
augusti, amissionem uiri lugere prohibitam, in-
tra paucissimos dies in coniugium suum transire

[Ende Spaltensatz]
cogeret.

Zehndtes Buch. Geſchichte der Teutſchen,
ſich. Videmir ſaͤllt in Jtalien ein. Sein Volck begiebt ſich unter die Weſt-Go-
then. XXXI. Theodomir faͤllt ins Illyricum ein. Zuſtand des Morgenlaͤndi-
ſchen Kaiſerthums. Zeno giebt den Oſt-Gothen ein Theil von Thracien ein. XXXII.
Oreſtes
wirfft ſeinen Sohn Romulum zum Kaiſer auf. XXXIII. Odoacer, Fuͤrſt
der Rugen, bemaͤchtiget ſich Jtaliens: und entſetzet Romulum des Reichs. XXXIV.
Zeno
wird vertrieben: und kommt mit Huͤlffe des Oſt-Gothiſchen Fuͤrſten Theodorici
wieder auf den Thron. XXXV. Genſericus ſtirbt. Zuſtand des Vandaliſchen Reichs.
XXXVI. Hunoricus erneuert den Frieden mit dem Roͤm. Reich. Der Oſt-Gothiſche Printz
Theodoricus, wird patricius. XXXVII. Zeno ſucht dem Abend-Laͤndiſchen Kaiſerthum
aufzuhelffen. Iulius Nepos reget ſich. Odoacer erhaͤlt den Titel patricius. XXXVIII. Seine
Regierung. Ende des Kaiſerlichen Titels im Occident. XXXIX. Nachhohlung der
Fraͤnckiſchen Geſchichte. Vom Koͤnige Childerico. Anfang der Regierung Chlo-
dovei. XL.
Zuſtand der Teutſchen Voͤlcker bey Ende dieſes periodi. XLI. Ge-
dancken uͤber die Stifftung der Teutſchen Reiche in den Roͤmiſchen Provintzen.
XLII. Und uͤber die Veraͤnderungen, ſo daher in Europa entſtanden.



I.

Die Fꝛancken,
Alemannen,

BJsher hat das Abendlaͤndiſche Kaͤiſerthum, ungeachtet es ſo anſehnliche
Stuͤcke an die Teutſchen abtreten muͤſſen, bey demjenigen, ſo ihm uͤbrig
1
2

geblieben,
1 [Beginn Spaltensatz] §. I. 1. prosper in chronico a Pithoeo edito
ad A. IV. marciani & valentiniani
Inter Valentinianum auguſtum & Aëtium patri-
cium, poſt promiſſae inuicem fidei ſacramenta, poſt
pactum de coniunctione filiorum, dirae inimici-
tiae conualuerunt; & unde fuit gratia charitatis
augenda, inde exarſit fomes odiorum, incentore

(ut creditum eſt) Heraclio ſpadone, qui ita ſibi
imperatoris animum inſincero famulatu adſtrinxe-
rat, ut eum facile, in quae uellet, impelleret.
Cum ergo Aëtius placita inſtantius repetit, &
cauſam filii cominus agit, imperatoris manu, &
circumſtantium gladiis crudeliter confectus eſt,
Boëtio praefecto praetorio ſimul peremto, qui ei
multa amicitia copulatus erat.
idativs in
chronico ad A. III. marciani. Aëtius dux &
patricius fraudulenter ſingularis accitus intra pa-
latium, manu ipſius imperatoris Valentiniani oc-
ciditur. Et cum ipſo, per Spatarium eius, ali-
qui ſingulariter intromiſſi iugulantur honorati.
His geſtis, legatos Valentinianus mittit ad gentes:
ex quibus ad Suenos uenit Iuſtinianus.
mar-
cellinvs
in chron. aetio & stvdio
coss.
(A. 454) Aëtius patricius, magna occiden-
[Spaltenumbruch] talis reipublicae ſalus, & regis Attilae terror, a
Valentiniano imperatore, cum Boëtio amico, in
palatio trucidatur, atque cum ipſo Heſperium ce-
cidit regnum, nec hactenus ualuit releuari.
2 prosper c. l. Mortem Aëtii mors Va-
lentiniani non longo poſt tempore conſecuta eſt.
Tam imprudenter enim declinata, ut interfecti
Aëtii amicos armigerosque eius ſibimet ſociaret,
qui concepti facinoris opportunitatem diſſimulan-
ter aucupantes, egreſſum extra urbem principem,
& ludo geſtationis intentum, inopinatis ictibus con-
foderunt. Heracleo ſimul, ut erat proximus, in-
teremto, & nullo ex multitudine regia ad ultio-
nem tanti ſceleris accenſo. Vt autem hoc parri-
cidium perpetratum eſt, Maximus, uir gemini
conſulatus & patriciae dignitatis, ſumſit imperi-
um. Qui cum periclitanti reipublicae profuturus
per omnia crederetur, non ſero documento, quid
animi haberet, probauit: ſic quidem, ut interfecto-
res Valentiniani non ſolum non plecteret, ſed
etiam in amicitiam reciperet: uxoremque eius
auguſti, amiſſionem uiri lugere prohibitam, in-
tra pauciſſimos dies in coniugium ſuum tranſire

[Ende Spaltensatz]
cogeret.
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <argument>
            <p><pb facs="#f0480" n="446"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Zehndtes Buch. Ge&#x017F;chichte der Teut&#x017F;chen,</hi></fw><lb/>
&#x017F;ich. Videmir &#x017F;a&#x0364;llt in Jtalien ein. Sein Volck begiebt &#x017F;ich unter die We&#x017F;t-Go-<lb/>
then. <hi rendition="#aq">XXXI.</hi> Theodomir fa&#x0364;llt ins <hi rendition="#aq">Illyricum</hi> ein. Zu&#x017F;tand des Morgenla&#x0364;ndi-<lb/>
&#x017F;chen Kai&#x017F;erthums. <hi rendition="#aq">Zeno</hi> giebt den O&#x017F;t-Gothen ein Theil von Thracien ein. <hi rendition="#aq">XXXII.<lb/>
Ore&#x017F;tes</hi> wirfft &#x017F;einen Sohn <hi rendition="#aq">Romulum</hi> zum Kai&#x017F;er auf. <hi rendition="#aq">XXXIII.</hi> Odoacer, Fu&#x0364;r&#x017F;t<lb/>
der Rugen, bema&#x0364;chtiget &#x017F;ich Jtaliens: und ent&#x017F;etzet <hi rendition="#aq">Romulum</hi> des Reichs. <hi rendition="#aq">XXXIV.<lb/>
Zeno</hi> wird vertrieben: und kommt mit Hu&#x0364;lffe des O&#x017F;t-Gothi&#x017F;chen Fu&#x0364;r&#x017F;ten <hi rendition="#aq">Theodorici</hi><lb/>
wieder auf den Thron. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">XXXV.</hi> Gen&#x017F;ericus</hi> &#x017F;tirbt. Zu&#x017F;tand des Vandali&#x017F;chen Reichs.<lb/><hi rendition="#aq">XXXVI. Hunoricus</hi> erneuert den Frieden mit dem Ro&#x0364;m. Reich. Der O&#x017F;t-Gothi&#x017F;che Printz<lb/><hi rendition="#aq">Theodoricus,</hi> wird <hi rendition="#aq">patricius. XXXVII. Zeno</hi> &#x017F;ucht dem Abend-La&#x0364;ndi&#x017F;chen Kai&#x017F;erthum<lb/>
aufzuhelffen. <hi rendition="#aq">Iulius Nepos</hi> reget &#x017F;ich. <hi rendition="#aq">Odoacer</hi> erha&#x0364;lt den Titel <hi rendition="#aq">patricius. XXXVIII.</hi> Seine<lb/>
Regierung. Ende des Kai&#x017F;erlichen Titels im Occident. <hi rendition="#aq">XXXIX.</hi> Nachhohlung der<lb/>
Fra&#x0364;ncki&#x017F;chen Ge&#x017F;chichte. Vom Ko&#x0364;nige <hi rendition="#aq">Childerico.</hi> Anfang der Regierung <hi rendition="#aq">Chlo-<lb/>
dovei. XL.</hi> Zu&#x017F;tand der Teut&#x017F;chen Vo&#x0364;lcker bey Ende die&#x017F;es <hi rendition="#aq">periodi. XLI.</hi> Ge-<lb/>
dancken u&#x0364;ber die Stifftung der Teut&#x017F;chen Reiche in den Ro&#x0364;mi&#x017F;chen Provintzen.<lb/><hi rendition="#aq">XLII.</hi> Und u&#x0364;ber die Vera&#x0364;nderungen, &#x017F;o daher in Europa ent&#x017F;tanden.</p>
          </argument><lb/>
          <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/>
          <p> <hi rendition="#c"> <hi rendition="#aq">I.</hi> </hi> </p><lb/>
          <note place="left">Die F&#xA75B;ancken,<lb/>
Alemannen,</note>
          <p><hi rendition="#in">B</hi>Jsher hat das Abendla&#x0364;ndi&#x017F;che Ka&#x0364;i&#x017F;erthum, ungeachtet es &#x017F;o an&#x017F;ehnliche<lb/>
Stu&#x0364;cke an die Teut&#x017F;chen abtreten mu&#x0364;&#x017F;&#x017F;en, bey demjenigen, &#x017F;o ihm u&#x0364;brig<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">geblieben,</fw><lb/><note xml:id="FN480_01_01" next="#FN480_01_02" place="foot" n="1"><cb type="start"/>
§. <hi rendition="#aq">I</hi>. 1. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">prosper</hi></hi> in chronico a Pithoeo edito<lb/>
ad A. IV. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">marciani &amp; valentiniani</hi></hi><lb/><hi rendition="#i">Inter Valentinianum augu&#x017F;tum &amp; Aëtium patri-<lb/>
cium, po&#x017F;t promi&#x017F;&#x017F;ae inuicem fidei &#x017F;acramenta, po&#x017F;t<lb/>
pactum de coniunctione filiorum, dirae inimici-<lb/>
tiae conualuerunt; &amp; unde fuit gratia charitatis<lb/>
augenda, inde exar&#x017F;it fomes odiorum, incentore</hi><lb/>
(<hi rendition="#i">ut creditum e&#x017F;t</hi>) <hi rendition="#i">Heraclio &#x017F;padone, qui ita &#x017F;ibi<lb/>
imperatoris animum in&#x017F;incero famulatu ad&#x017F;trinxe-<lb/>
rat, ut eum facile, in quae uellet, impelleret.<lb/>
Cum ergo Aëtius placita in&#x017F;tantius repetit, &amp;<lb/>
cau&#x017F;am filii cominus agit, imperatoris manu, &amp;<lb/>
circum&#x017F;tantium gladiis crudeliter confectus e&#x017F;t,<lb/>
Boëtio praefecto praetorio &#x017F;imul peremto, qui ei<lb/>
multa amicitia copulatus erat.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idativs</hi></hi> in<lb/>
chronico ad A. III. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">marciani.</hi></hi> <hi rendition="#i">Aëtius dux &amp;<lb/>
patricius fraudulenter &#x017F;ingularis accitus intra pa-<lb/>
latium, manu ip&#x017F;ius imperatoris Valentiniani oc-<lb/>
ciditur. Et cum ip&#x017F;o, per Spatarium eius, ali-<lb/>
qui &#x017F;ingulariter intromi&#x017F;&#x017F;i iugulantur honorati.<lb/>
His ge&#x017F;tis, legatos Valentinianus mittit ad gentes:<lb/>
ex quibus ad Suenos uenit Iu&#x017F;tinianus.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">mar-<lb/>
cellinvs</hi></hi> in chron. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">aetio &amp; stvdio<lb/>
coss.</hi></hi> (A. 454) <hi rendition="#i">Aëtius patricius, magna occiden-<lb/><cb/>
talis reipublicae &#x017F;alus, &amp; regis Attilae terror, a<lb/>
Valentiniano imperatore, cum Boëtio amico, in<lb/>
palatio trucidatur, atque cum ip&#x017F;o He&#x017F;perium ce-<lb/>
cidit regnum, nec hactenus ualuit releuari.</hi></hi><note type="editorial">Die Fußnotenreferenz befindet sich auf der nächsten Seite.</note></note><lb/><note xml:id="FN480_02_01" next="#FN480_02_02" place="foot" n="2"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">prosper</hi></hi> c. l. <hi rendition="#i">Mortem Aëtii mors Va-<lb/>
lentiniani non longo po&#x017F;t tempore con&#x017F;ecuta e&#x017F;t.<lb/>
Tam imprudenter enim declinata, ut interfecti<lb/>
Aëtii amicos armigerosque eius &#x017F;ibimet &#x017F;ociaret,<lb/>
qui concepti facinoris opportunitatem di&#x017F;&#x017F;imulan-<lb/>
ter aucupantes, egre&#x017F;&#x017F;um extra urbem principem,<lb/>
&amp; ludo ge&#x017F;tationis intentum, inopinatis ictibus con-<lb/>
foderunt. Heracleo &#x017F;imul, ut erat proximus, in-<lb/>
teremto, &amp; nullo ex multitudine regia ad ultio-<lb/>
nem tanti &#x017F;celeris accen&#x017F;o. Vt autem hoc parri-<lb/>
cidium perpetratum e&#x017F;t, Maximus, uir gemini<lb/>
con&#x017F;ulatus &amp; patriciae dignitatis, &#x017F;um&#x017F;it imperi-<lb/>
um. Qui cum periclitanti reipublicae profuturus<lb/>
per omnia crederetur, non &#x017F;ero documento, quid<lb/>
animi haberet, probauit: &#x017F;ic quidem, ut interfecto-<lb/>
res Valentiniani non &#x017F;olum non plecteret, &#x017F;ed<lb/>
etiam in amicitiam reciperet: uxoremque eius<lb/>
augu&#x017F;ti, ami&#x017F;&#x017F;ionem uiri lugere prohibitam, in-<lb/>
tra pauci&#x017F;&#x017F;imos dies in coniugium &#x017F;uum tran&#x017F;ire</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">cogeret.</hi></hi></fw><cb type="end"/><note type="editorial">Die Fußnotenreferenz befindet sich auf der nächsten Seite.</note></note><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[446/0480] Zehndtes Buch. Geſchichte der Teutſchen, ſich. Videmir ſaͤllt in Jtalien ein. Sein Volck begiebt ſich unter die Weſt-Go- then. XXXI. Theodomir faͤllt ins Illyricum ein. Zuſtand des Morgenlaͤndi- ſchen Kaiſerthums. Zeno giebt den Oſt-Gothen ein Theil von Thracien ein. XXXII. Oreſtes wirfft ſeinen Sohn Romulum zum Kaiſer auf. XXXIII. Odoacer, Fuͤrſt der Rugen, bemaͤchtiget ſich Jtaliens: und entſetzet Romulum des Reichs. XXXIV. Zeno wird vertrieben: und kommt mit Huͤlffe des Oſt-Gothiſchen Fuͤrſten Theodorici wieder auf den Thron. XXXV. Genſericus ſtirbt. Zuſtand des Vandaliſchen Reichs. XXXVI. Hunoricus erneuert den Frieden mit dem Roͤm. Reich. Der Oſt-Gothiſche Printz Theodoricus, wird patricius. XXXVII. Zeno ſucht dem Abend-Laͤndiſchen Kaiſerthum aufzuhelffen. Iulius Nepos reget ſich. Odoacer erhaͤlt den Titel patricius. XXXVIII. Seine Regierung. Ende des Kaiſerlichen Titels im Occident. XXXIX. Nachhohlung der Fraͤnckiſchen Geſchichte. Vom Koͤnige Childerico. Anfang der Regierung Chlo- dovei. XL. Zuſtand der Teutſchen Voͤlcker bey Ende dieſes periodi. XLI. Ge- dancken uͤber die Stifftung der Teutſchen Reiche in den Roͤmiſchen Provintzen. XLII. Und uͤber die Veraͤnderungen, ſo daher in Europa entſtanden. I. BJsher hat das Abendlaͤndiſche Kaͤiſerthum, ungeachtet es ſo anſehnliche Stuͤcke an die Teutſchen abtreten muͤſſen, bey demjenigen, ſo ihm uͤbrig geblieben, 1 2 1 §. I. 1. prosper in chronico a Pithoeo edito ad A. IV. marciani & valentiniani Inter Valentinianum auguſtum & Aëtium patri- cium, poſt promiſſae inuicem fidei ſacramenta, poſt pactum de coniunctione filiorum, dirae inimici- tiae conualuerunt; & unde fuit gratia charitatis augenda, inde exarſit fomes odiorum, incentore (ut creditum eſt) Heraclio ſpadone, qui ita ſibi imperatoris animum inſincero famulatu adſtrinxe- rat, ut eum facile, in quae uellet, impelleret. Cum ergo Aëtius placita inſtantius repetit, & cauſam filii cominus agit, imperatoris manu, & circumſtantium gladiis crudeliter confectus eſt, Boëtio praefecto praetorio ſimul peremto, qui ei multa amicitia copulatus erat. idativs in chronico ad A. III. marciani. Aëtius dux & patricius fraudulenter ſingularis accitus intra pa- latium, manu ipſius imperatoris Valentiniani oc- ciditur. Et cum ipſo, per Spatarium eius, ali- qui ſingulariter intromiſſi iugulantur honorati. His geſtis, legatos Valentinianus mittit ad gentes: ex quibus ad Suenos uenit Iuſtinianus. mar- cellinvs in chron. aetio & stvdio coss. (A. 454) Aëtius patricius, magna occiden- talis reipublicae ſalus, & regis Attilae terror, a Valentiniano imperatore, cum Boëtio amico, in palatio trucidatur, atque cum ipſo Heſperium ce- cidit regnum, nec hactenus ualuit releuari. 2 prosper c. l. Mortem Aëtii mors Va- lentiniani non longo poſt tempore conſecuta eſt. Tam imprudenter enim declinata, ut interfecti Aëtii amicos armigerosque eius ſibimet ſociaret, qui concepti facinoris opportunitatem diſſimulan- ter aucupantes, egreſſum extra urbem principem, & ludo geſtationis intentum, inopinatis ictibus con- foderunt. Heracleo ſimul, ut erat proximus, in- teremto, & nullo ex multitudine regia ad ultio- nem tanti ſceleris accenſo. Vt autem hoc parri- cidium perpetratum eſt, Maximus, uir gemini conſulatus & patriciae dignitatis, ſumſit imperi- um. Qui cum periclitanti reipublicae profuturus per omnia crederetur, non ſero documento, quid animi haberet, probauit: ſic quidem, ut interfecto- res Valentiniani non ſolum non plecteret, ſed etiam in amicitiam reciperet: uxoremque eius auguſti, amiſſionem uiri lugere prohibitam, in- tra pauciſſimos dies in coniugium ſuum tranſire cogeret.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/480
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 446. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/480>, abgerufen am 16.07.2024.