Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Scheurl, Lorenz: Christliche Leichpredigt Bey der Begrebnuß/ des Edlen/ Gestrengen vnd Ehrnvesten Jungkern/ Sigmund Juliussen Mynsingern von Frundeck/ [...]. Magdeburg, 1597.

Bild:
<< vorherige Seite
Atque hac lege sibi ius vindic at omnibus vna Sorte, quod accelerat fata suprema [fremdsprachliches Material] . Lex fera sed vera est sociorum, pollice certo Quae sua pensa trahunt: mitis at illa Dei. Limitibus certis vitae qui tempora signat Terrigenis, quae non transsilijsse licet. Et ne foeda cohors reproborum in gente maligna, Virtutum decus & pectoris omne terant. Maximus ille hominum feruator & arbiter ingens Accelerat sanctis vltima fata suis. Atque ita nil prosunt reor eiulatus & angor Fratrius egeritur pene dolendo dolor. Des igitur fratrio Mecoenas inclyte amori Sin minus apta tibi nostra medela venit. Et reuocare tuum coneris pectus anhelum, Moerore a nimio qui nocuisse solet. Insita cordatis natura potentibus haec est, Sanguinis vt nequeant non meminisse sui. Accidit aduersi quicquam vel in aere vel in agro, Damna dolenda quidem damna ferenda tamen. At cui obtigerit fraterno in pectore vulnus, Ossa penetrando cordis ad ima subit. Haec tamen ingenuaum, pietas quibus inclyta cordi, Integra quosque fides mutuus ardor agit. Nemo igitur iustum queat inculpare dolorem, Quem ciet innocua cum pietate fides. Nam silice e dura nostri non viscera cordis, Finxit at e molli carnea carne Deus. Haec animo reputans, atque ima mente reuoluens, Aerumnas animi metior inde tui. Inclyte, nam tua vis generosa & feruida magni Pectoris Ascraeis non simulata latet.
Atque hac lege sibi ius vindic at omnibus vna Sorte, quod accelerat fata suprema [fremdsprachliches Material] . Lex fera sed vera est sociorum, pollice certo Quae sua pensa trahunt: mitis at illa Dei. Limitibus certis vitae qui tempora signat Terrigenis, quae non transsilijsse licet. Et ne foeda cohors reproborum in gente maligna, Virtutum decus & pectoris omne terant. Maximus ille hominum feruator & arbiter ingens Accelerat sanctis vltima fata suis. Atque ita nil prosunt reor eiulatus & angor Fratrius egeritur penè dolendo dolor. Des igitur fratrio Mecoenas inclyte amori Sin minus apta tibi nostra medela venit. Et reuocare tuum coneris pectus anhelum, Moerore à nimio qui nocuisse solet. Insita cordatis natura potentibus haec est, Sanguinis vt nequeant non meminisse sui. Accidit aduersi quicquam vel in aere vel in agro, Damna dolenda quidem damna ferenda tamen. At cui obtigerit fraterno in pectore vulnus, Ossa penetrando cordis ad ima subit. Haec tamen ingenuûm, pietas quibus inclyta cordi, Integra quosque fides mutuus ardor agit. Nemo igitur iustum queat inculpare dòlorem, Quem ciet innocua cum pietate fides. Nam silice e dura nostri non viscera cordis, Finxit at è molli carnea carne Deus. Haec animo reputans, atque ima mente reuoluens, Aerumnas animi metior inde tui. Inclyte, nam tua vis generosa & feruida magni Pectoris Ascraeis non simulata latet.
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <l> <hi rendition="#i"><pb facs="#f0082"/>
Atque hac lege sibi ius vindic at omnibus vna Sorte, quod accelerat fata suprema <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> . Lex fera sed vera est sociorum, pollice certo Quae sua pensa trahunt: mitis at illa Dei. Limitibus certis vitae qui tempora signat Terrigenis, quae non transsilijsse licet. Et ne foeda cohors reproborum in gente maligna, Virtutum decus &amp; pectoris omne terant. Maximus ille hominum feruator &amp; arbiter ingens Accelerat sanctis vltima fata suis. Atque ita nil prosunt reor eiulatus &amp; angor Fratrius egeritur penè dolendo dolor. Des igitur fratrio Mecoenas inclyte amori Sin minus apta tibi nostra medela venit. Et reuocare tuum coneris pectus anhelum, Moerore à nimio qui nocuisse solet. Insita cordatis natura potentibus haec est, Sanguinis vt nequeant non meminisse sui. Accidit aduersi quicquam vel in aere vel in agro, Damna dolenda quidem damna ferenda tamen. At cui obtigerit fraterno in pectore vulnus, Ossa penetrando cordis ad ima subit. Haec tamen ingenuûm, pietas quibus inclyta cordi, Integra quosque fides mutuus ardor agit. Nemo igitur iustum queat inculpare dòlorem, Quem ciet innocua cum pietate fides. Nam silice e dura nostri non viscera cordis, Finxit at è molli carnea carne Deus. Haec animo reputans, atque ima mente reuoluens, Aerumnas animi metior inde tui. Inclyte, nam tua vis generosa &amp; feruida magni Pectoris Ascraeis non simulata latet.
</hi> </l>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0082] Atque hac lege sibi ius vindic at omnibus vna Sorte, quod accelerat fata suprema _ . Lex fera sed vera est sociorum, pollice certo Quae sua pensa trahunt: mitis at illa Dei. Limitibus certis vitae qui tempora signat Terrigenis, quae non transsilijsse licet. Et ne foeda cohors reproborum in gente maligna, Virtutum decus & pectoris omne terant. Maximus ille hominum feruator & arbiter ingens Accelerat sanctis vltima fata suis. Atque ita nil prosunt reor eiulatus & angor Fratrius egeritur penè dolendo dolor. Des igitur fratrio Mecoenas inclyte amori Sin minus apta tibi nostra medela venit. Et reuocare tuum coneris pectus anhelum, Moerore à nimio qui nocuisse solet. Insita cordatis natura potentibus haec est, Sanguinis vt nequeant non meminisse sui. Accidit aduersi quicquam vel in aere vel in agro, Damna dolenda quidem damna ferenda tamen. At cui obtigerit fraterno in pectore vulnus, Ossa penetrando cordis ad ima subit. Haec tamen ingenuûm, pietas quibus inclyta cordi, Integra quosque fides mutuus ardor agit. Nemo igitur iustum queat inculpare dòlorem, Quem ciet innocua cum pietate fides. Nam silice e dura nostri non viscera cordis, Finxit at è molli carnea carne Deus. Haec animo reputans, atque ima mente reuoluens, Aerumnas animi metior inde tui. Inclyte, nam tua vis generosa & feruida magni Pectoris Ascraeis non simulata latet.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/scheurl_leichpredigt_1597
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/scheurl_leichpredigt_1597/82
Zitationshilfe: Scheurl, Lorenz: Christliche Leichpredigt Bey der Begrebnuß/ des Edlen/ Gestrengen vnd Ehrnvesten Jungkern/ Sigmund Juliussen Mynsingern von Frundeck/ [...]. Magdeburg, 1597, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/scheurl_leichpredigt_1597/82>, abgerufen am 13.05.2024.