Scheurl, Lorenz: Christliche Leichpredigt Bey der Begrebnuß/ des Edlen/ Gestrengen vnd Ehrnvesten Jungkern/ Sigmund Juliussen Mynsingern von Frundeck/ [...]. Magdeburg, 1597.
Atque hac lege sibi ius vindic at omnibus vna Sorte, quod accelerat fata suprema [fremdsprachliches Material] . Lex fera sed vera est sociorum, pollice certo Quae sua pensa trahunt: mitis at illa Dei. Limitibus certis vitae qui tempora signat Terrigenis, quae non transsilijsse licet. Et ne foeda cohors reproborum in gente maligna, Virtutum decus & pectoris omne terant. Maximus ille hominum feruator & arbiter ingens Accelerat sanctis vltima fata suis. Atque ita nil prosunt reor eiulatus & angor Fratrius egeritur pene dolendo dolor. Des igitur fratrio Mecoenas inclyte amori Sin minus apta tibi nostra medela venit. Et reuocare tuum coneris pectus anhelum, Moerore a nimio qui nocuisse solet. Insita cordatis natura potentibus haec est, Sanguinis vt nequeant non meminisse sui. Accidit aduersi quicquam vel in aere vel in agro, Damna dolenda quidem damna ferenda tamen. At cui obtigerit fraterno in pectore vulnus, Ossa penetrando cordis ad ima subit. Haec tamen ingenuaum, pietas quibus inclyta cordi, Integra quosque fides mutuus ardor agit. Nemo igitur iustum queat inculpare dolorem, Quem ciet innocua cum pietate fides. Nam silice e dura nostri non viscera cordis, Finxit at e molli carnea carne Deus. Haec animo reputans, atque ima mente reuoluens, Aerumnas animi metior inde tui. Inclyte, nam tua vis generosa & feruida magni Pectoris Ascraeis non simulata latet.
Atque hac lege sibi ius vindic at omnibus vna Sorte, quod accelerat fata suprema [fremdsprachliches Material] . Lex fera sed vera est sociorum, pollice certo Quae sua pensa trahunt: mitis at illa Dei. Limitibus certis vitae qui tempora signat Terrigenis, quae non transsilijsse licet. Et ne foeda cohors reproborum in gente maligna, Virtutum decus & pectoris omne terant. Maximus ille hominum feruator & arbiter ingens Accelerat sanctis vltima fata suis. Atque ita nil prosunt reor eiulatus & angor Fratrius egeritur penè dolendo dolor. Des igitur fratrio Mecoenas inclyte amori Sin minus apta tibi nostra medela venit. Et reuocare tuum coneris pectus anhelum, Moerore à nimio qui nocuisse solet. Insita cordatis natura potentibus haec est, Sanguinis vt nequeant non meminisse sui. Accidit aduersi quicquam vel in aere vel in agro, Damna dolenda quidem damna ferenda tamen. At cui obtigerit fraterno in pectore vulnus, Ossa penetrando cordis ad ima subit. Haec tamen ingenuûm, pietas quibus inclyta cordi, Integra quosque fides mutuus ardor agit. Nemo igitur iustum queat inculpare dòlorem, Quem ciet innocua cum pietate fides. Nam silice e dura nostri non viscera cordis, Finxit at è molli carnea carne Deus. Haec animo reputans, atque ima mente reuoluens, Aerumnas animi metior inde tui. Inclyte, nam tua vis generosa & feruida magni Pectoris Ascraeis non simulata latet.
<TEI> <text> <body> <div> <l> <hi rendition="#i"><pb facs="#f0082"/> Atque hac lege sibi ius vindic at omnibus vna Sorte, quod accelerat fata suprema <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> . Lex fera sed vera est sociorum, pollice certo Quae sua pensa trahunt: mitis at illa Dei. Limitibus certis vitae qui tempora signat Terrigenis, quae non transsilijsse licet. Et ne foeda cohors reproborum in gente maligna, Virtutum decus & pectoris omne terant. Maximus ille hominum feruator & arbiter ingens Accelerat sanctis vltima fata suis. Atque ita nil prosunt reor eiulatus & angor Fratrius egeritur penè dolendo dolor. Des igitur fratrio Mecoenas inclyte amori Sin minus apta tibi nostra medela venit. Et reuocare tuum coneris pectus anhelum, Moerore à nimio qui nocuisse solet. Insita cordatis natura potentibus haec est, Sanguinis vt nequeant non meminisse sui. Accidit aduersi quicquam vel in aere vel in agro, Damna dolenda quidem damna ferenda tamen. At cui obtigerit fraterno in pectore vulnus, Ossa penetrando cordis ad ima subit. Haec tamen ingenuûm, pietas quibus inclyta cordi, Integra quosque fides mutuus ardor agit. Nemo igitur iustum queat inculpare dòlorem, Quem ciet innocua cum pietate fides. Nam silice e dura nostri non viscera cordis, Finxit at è molli carnea carne Deus. Haec animo reputans, atque ima mente reuoluens, Aerumnas animi metior inde tui. Inclyte, nam tua vis generosa & feruida magni Pectoris Ascraeis non simulata latet. </hi> </l> </div> </body> </text> </TEI> [0082]
Atque hac lege sibi ius vindic at omnibus vna Sorte, quod accelerat fata suprema _ . Lex fera sed vera est sociorum, pollice certo Quae sua pensa trahunt: mitis at illa Dei. Limitibus certis vitae qui tempora signat Terrigenis, quae non transsilijsse licet. Et ne foeda cohors reproborum in gente maligna, Virtutum decus & pectoris omne terant. Maximus ille hominum feruator & arbiter ingens Accelerat sanctis vltima fata suis. Atque ita nil prosunt reor eiulatus & angor Fratrius egeritur penè dolendo dolor. Des igitur fratrio Mecoenas inclyte amori Sin minus apta tibi nostra medela venit. Et reuocare tuum coneris pectus anhelum, Moerore à nimio qui nocuisse solet. Insita cordatis natura potentibus haec est, Sanguinis vt nequeant non meminisse sui. Accidit aduersi quicquam vel in aere vel in agro, Damna dolenda quidem damna ferenda tamen. At cui obtigerit fraterno in pectore vulnus, Ossa penetrando cordis ad ima subit. Haec tamen ingenuûm, pietas quibus inclyta cordi, Integra quosque fides mutuus ardor agit. Nemo igitur iustum queat inculpare dòlorem, Quem ciet innocua cum pietate fides. Nam silice e dura nostri non viscera cordis, Finxit at è molli carnea carne Deus. Haec animo reputans, atque ima mente reuoluens, Aerumnas animi metior inde tui. Inclyte, nam tua vis generosa & feruida magni Pectoris Ascraeis non simulata latet.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/scheurl_leichpredigt_1597 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/scheurl_leichpredigt_1597/82 |
Zitationshilfe: | Scheurl, Lorenz: Christliche Leichpredigt Bey der Begrebnuß/ des Edlen/ Gestrengen vnd Ehrnvesten Jungkern/ Sigmund Juliussen Mynsingern von Frundeck/ [...]. Magdeburg, 1597, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/scheurl_leichpredigt_1597/82>, abgerufen am 16.07.2024. |