Wolff, Christian von: Der Anfangs-Gründe Aller Mathematischen Wiessenschaften. Bd. 4. Halle (Saale), 1710.Anfangs-Gründe R = PM:PT/ (§ 182 Geom.). Setzet nunPM = y/ PA = x/ so ist MR = dx/ mR = dy (§. 39.)/ folgends dy:dx = y : pT/ u demnach PT = ydx : dy. Wenn ihr nun den Werth von dx aus der AEquation substituiret/ wel- che die Natur einer krummen Linie insbeson- dere erklähret; so verschwindet dx und dy/ und kommet die Subtangens TP in lauter endlichen Grössen heraus. W. Z. F. und Z. E. Der 1. Zusatz. 414. Es sey ax = y2/ so ist adx = 2ydy/ Der 2. Zusatz. 415. Es sey für unendliche Parabeln am-1 Der 3. Zusatz. 416. Es sey an xr = ym/ so ist ran
Anfangs-Gruͤnde R = PM:PT/ (§ 182 Geom.). Setzet nunPM = y/ PA = x/ ſo iſt MR = dx/ mR = dy (§. 39.)/ folgends dy:dx = y : pT/ u demnach PT = ydx : dy. Wenn ihr nun den Werth von dx aus der Æquation ſubſtituiret/ wel- che die Natur einer krummen Linie insbeſon- dere erklaͤhret; ſo verſchwindet dx und dy/ und kommet die Subtangens TP in lauter endlichen Groͤſſen heraus. W. Z. F. und Z. E. Der 1. Zuſatz. 414. Es ſey ax = y2/ ſo iſt adx = 2ydy/ Der 2. Zuſatz. 415. Es ſey fuͤr unendliche Parabeln am-1 Der 3. Zuſatz. 416. Es ſey an xr = ym/ ſo iſt ran
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <div n="3"> <div n="4"> <div n="5"> <p><pb facs="#f0254" n="252"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Anfangs-Gruͤnde</hi></fw><lb/><hi rendition="#aq">R = PM:PT/ (§ 182 Geom.).</hi> Setzet nun<lb/><hi rendition="#aq">PM = <hi rendition="#i">y/</hi> PA = <hi rendition="#i">x/</hi></hi> ſo iſt <hi rendition="#aq">MR = <hi rendition="#i">dx/</hi> mR = <hi rendition="#i">dy</hi></hi><lb/> (§. 39.)/ folgends <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">dy:d</hi>x = <hi rendition="#i">y</hi> : <hi rendition="#k">pT/</hi></hi> u demnach<lb/><hi rendition="#aq">PT = <hi rendition="#i">ydx : dy.</hi></hi> Wenn ihr nun den Werth<lb/> von <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">dx</hi></hi> aus der <hi rendition="#aq">Æquation</hi> ſubſtituiret/ wel-<lb/> che die Natur einer krummen Linie insbeſon-<lb/> dere erklaͤhret; ſo verſchwindet <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">dx</hi></hi> und <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">dy/</hi></hi><lb/> und kommet die <hi rendition="#aq">Subtangens TP</hi> in lauter<lb/> endlichen Groͤſſen heraus. W. Z. F. und<lb/> Z. E.</p> </div><lb/> <div n="5"> <head> <hi rendition="#b">Der 1. Zuſatz.</hi> </head><lb/> <p>414. Es ſey <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">ax</hi> = y<hi rendition="#sup">2</hi>/</hi> ſo iſt <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">adx</hi> = 2<hi rendition="#i">ydy/<lb/> dx</hi> = 2<hi rendition="#i">ydy : a/</hi></hi> folgends <hi rendition="#aq">PT = <hi rendition="#i">ydx : dy</hi> =<lb/> 2<hi rendition="#i">y</hi><hi rendition="#sup">2</hi><hi rendition="#i">dy : ady</hi> = 2<hi rendition="#i">y</hi><hi rendition="#sup">2</hi> : <hi rendition="#i">a</hi> = 2<hi rendition="#i">ax : a</hi> = 2<hi rendition="#i">x.</hi></hi> Dero-<lb/> wegen iſt in der Parabel die <hi rendition="#aq">Subtangens TP</hi><lb/> zu der Abſciſſe <hi rendition="#aq">AP</hi> wie 2 zu 1.</p> </div><lb/> <div n="5"> <head> <hi rendition="#b">Der 2. Zuſatz.</hi> </head><lb/> <p>415. Es ſey fuͤr unendliche Parabeln <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">a</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#i">m</hi>-1</hi><lb/><hi rendition="#i">x = y</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#i">m</hi></hi>/</hi> ſo iſt<lb/><hi rendition="#et"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#u"><hi rendition="#i">a</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#i">m</hi>-1</hi><hi rendition="#i">dx = my</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#i">m</hi>-1</hi><hi rendition="#i">dy</hi></hi> (§. 398.)<lb/><hi rendition="#u"><hi rendition="#i">dx = my</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#i">m</hi>-1</hi><hi rendition="#i">dy : a</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#i">m</hi>-1</hi></hi></hi></hi><lb/><hi rendition="#aq">PT = <hi rendition="#i">ydx : dy = my</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#i">m</hi></hi> <hi rendition="#i">dy : a</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#i">m</hi>-1</hi> <hi rendition="#i">dy = my</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#i">m</hi></hi>:</hi><lb/><hi rendition="#et"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">a</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#i">m</hi>-1</hi> = <hi rendition="#i">ma</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#i">m</hi>-1</hi> <hi rendition="#i">x : a</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#i">m</hi>-1</hi> = <hi rendition="#i">mx.</hi></hi></hi><lb/> Wenn alſo <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">m</hi> = 3/</hi> ſo iſt <hi rendition="#aq">PT = 3<hi rendition="#i">x/</hi></hi> das iſt/ in<lb/> der Parabel von dem andern Geſchlechte iſt<lb/><hi rendition="#aq">PT : AP = 3 : 1 &c.</hi></p> </div><lb/> <div n="5"> <head> <hi rendition="#b">Der 3. Zuſatz.</hi> </head><lb/> <p>416. Es ſey <hi rendition="#aq"><hi rendition="#u"><hi rendition="#i">a</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#i">n</hi></hi><hi rendition="#i">x</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#i">r</hi></hi> = <hi rendition="#i">y</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#i">m</hi></hi>/</hi></hi> ſo iſt<lb/> <fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">ra</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#i">n</hi></hi></hi></fw><lb/></p> </div> </div> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [252/0254]
Anfangs-Gruͤnde
R = PM:PT/ (§ 182 Geom.). Setzet nun
PM = y/ PA = x/ ſo iſt MR = dx/ mR = dy
(§. 39.)/ folgends dy:dx = y : pT/ u demnach
PT = ydx : dy. Wenn ihr nun den Werth
von dx aus der Æquation ſubſtituiret/ wel-
che die Natur einer krummen Linie insbeſon-
dere erklaͤhret; ſo verſchwindet dx und dy/
und kommet die Subtangens TP in lauter
endlichen Groͤſſen heraus. W. Z. F. und
Z. E.
Der 1. Zuſatz.
414. Es ſey ax = y2/ ſo iſt adx = 2ydy/
dx = 2ydy : a/ folgends PT = ydx : dy =
2y2dy : ady = 2y2 : a = 2ax : a = 2x. Dero-
wegen iſt in der Parabel die Subtangens TP
zu der Abſciſſe AP wie 2 zu 1.
Der 2. Zuſatz.
415. Es ſey fuͤr unendliche Parabeln am-1
x = ym/ ſo iſt
am-1 dx = mym-1 dy (§. 398.)
dx = mym-1 dy : am-1
PT = ydx : dy = mym dy : am-1 dy = mym:
am-1 = mam-1 x : am-1 = mx.
Wenn alſo m = 3/ ſo iſt PT = 3x/ das iſt/ in
der Parabel von dem andern Geſchlechte iſt
PT : AP = 3 : 1 &c.
Der 3. Zuſatz.
416. Es ſey an xr = ym/ ſo iſt
ran
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/wolff_anfangsgruende04_1710 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/wolff_anfangsgruende04_1710/254 |
Zitationshilfe: | Wolff, Christian von: Der Anfangs-Gründe Aller Mathematischen Wiessenschaften. Bd. 4. Halle (Saale), 1710. , S. 252. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/wolff_anfangsgruende04_1710/254>, abgerufen am 18.02.2025. |