Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656.

Bild:
<< vorherige Seite

hominum non sunt, & cum hominibus non
flagellabuntur. Post hunc Hieremias quoq:
justus es, inquit, Domine, veruntamen ju-
dicia loquar adte, Quid est quod via pec-
catorum prosperatur? Ambigebant isti qui-
dem atq inquirebant: sed non ita, ut fa-
ciunt impii. Neq enim accusabant Deum,
neq ex his quae fiunt, illius justitiam repre-
hendebant; sed alius quidem ajebat: Justi-
tia tua sicut montes Dei; judicia tua abyssus
multa.
De alio, cum tanta passus esset, scri-
ptum est: Non dedit insipientiam Deo. Et
in libro ipse suo, incomprehensibilem sapien-
tiam illius & dispensationem enarrans, cum
de opificio disseruisset: Ecce, inquit, istae sunt
partes viae ejus, & ad humorem verbi au-
diemus in eo! Idipsum quoq Hie
re mias pro-
videns, ne quis unquam suspicaretur, inter-
rogationi judicium suum praeposuit, dicens:
justus es Domine; hoc est, scio quidem a te
omnia fieri juste: modum autem ignoro quo
fiunt. Quid igitur amplius illi didicerunt?
Nempe de his nullum responsum retule-
runt, quod beatus David indicat, cum di-
cit: Et existimabam ut cognoscerem, quia
hoc labor est ante me: Idcirco autem re-

sponsa

hominum non ſunt, & cum hominibus non
flagellabuntur. Post hunc Hieremias quoq́:
juſtus es, inquit, Domine, veruntamen ju-
dicia loquar adte, Quid est quòd via pec-
catorum proſperatur? Ambigebant iſti qui-
dem atq́ inquirebant: ſed non ita, ut fa-
ciunt impii. Neq́ enim accuſabant Deum,
neq́ ex his quæ fiunt, illius juſtitiam repre-
hendebant; ſed alius quidem ajebat: Juſti-
tia tua ſicut montes Dei; judicia tua abyſſus
multa.
De alio, cùm tanta paſſus eſſet, ſcri-
ptum est: Non dedit inſipientiam Deo. Et
in libro ipſe ſuo, incomprehenſibilem ſapien-
tiam illius & diſpenſationem enarrans, cùm
de opificio diſſeruiſſet: Ecce, inquit, iſtæ ſunt
partes viæ ejus, & ad humorem verbi au-
diemus in eo! Idipſum quoq́ Hie
re mias pro-
videns, ne quis unquam ſuſpicaretur, inter-
rogationi judicium ſuum præpoſuit, dicens:
juſtus es Domine; hoc est, ſcio quidem à te
omnia fieri juſtè: modum autem ignoro quo
fiunt. Quid igitur ampliùs illi didicerunt?
Nempe de his nullum reſponſum retule-
runt, quod beatus David indicat, cùm di-
cit: Et exiſtimabam ut cognoſcerem, quia
hoc labor est antè me: Idcirco autem re-

ſponſa
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p>
            <pb facs="#f0603" n="523"/> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">hominum non &#x017F;unt, &amp; cum hominibus non<lb/>
flagellabuntur. Post hunc Hieremias quoq&#x0301;:<lb/>
ju&#x017F;tus es, inquit, Domine, veruntamen ju-<lb/>
dicia loquar adte, Quid est quòd via pec-<lb/>
catorum pro&#x017F;peratur? Ambigebant i&#x017F;ti qui-<lb/>
dem atq&#x0301; inquirebant: &#x017F;ed non ita, ut fa-<lb/>
ciunt impii. Neq&#x0301; enim accu&#x017F;abant Deum,<lb/>
neq&#x0301; ex his quæ fiunt, illius ju&#x017F;titiam repre-<lb/>
hendebant; &#x017F;ed alius quidem ajebat: Ju&#x017F;ti-<lb/>
tia tua &#x017F;icut montes Dei; judicia tua aby&#x017F;&#x017F;us<lb/>
multa.</hi> D<hi rendition="#i">e alio, cùm tanta pa&#x017F;&#x017F;us e&#x017F;&#x017F;et, &#x017F;cri-<lb/>
ptum est: Non dedit in&#x017F;ipientiam Deo. Et<lb/>
in libro ip&#x017F;e &#x017F;uo, incomprehen&#x017F;ibilem &#x017F;apien-<lb/>
tiam illius &amp; di&#x017F;pen&#x017F;ationem enarrans, cùm<lb/>
de opificio di&#x017F;&#x017F;erui&#x017F;&#x017F;et: Ecce, inquit, i&#x017F;&#x017F;unt<lb/>
partes viæ ejus, &amp; ad humorem verbi au-<lb/>
diemus in eo! Idip&#x017F;um quoq&#x0301; Hie</hi>r<hi rendition="#i">e mias pro-<lb/>
videns, ne quis unquam &#x017F;u&#x017F;picaretur, inter-<lb/>
rogationi judicium &#x017F;uum præpo&#x017F;uit, dicens:<lb/>
ju&#x017F;tus es Domine; hoc est, &#x017F;cio quidem à te<lb/>
omnia fieri ju&#x017F;tè: modum autem ignoro quo<lb/>
fiunt. Quid igitur ampliùs illi didicerunt?<lb/>
Nempe de his nullum re&#x017F;pon&#x017F;um retule-<lb/>
runt, quod beatus David indicat, cùm di-<lb/>
cit: Et exi&#x017F;timabam ut cogno&#x017F;cerem, quia<lb/>
hoc labor est antè me: Idcirco autem re-</hi></hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">&#x017F;pon&#x017F;a</hi> </hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[523/0603] hominum non ſunt, & cum hominibus non flagellabuntur. Post hunc Hieremias quoq́: juſtus es, inquit, Domine, veruntamen ju- dicia loquar adte, Quid est quòd via pec- catorum proſperatur? Ambigebant iſti qui- dem atq́ inquirebant: ſed non ita, ut fa- ciunt impii. Neq́ enim accuſabant Deum, neq́ ex his quæ fiunt, illius juſtitiam repre- hendebant; ſed alius quidem ajebat: Juſti- tia tua ſicut montes Dei; judicia tua abyſſus multa. De alio, cùm tanta paſſus eſſet, ſcri- ptum est: Non dedit inſipientiam Deo. Et in libro ipſe ſuo, incomprehenſibilem ſapien- tiam illius & diſpenſationem enarrans, cùm de opificio diſſeruiſſet: Ecce, inquit, iſtæ ſunt partes viæ ejus, & ad humorem verbi au- diemus in eo! Idipſum quoq́ Hiere mias pro- videns, ne quis unquam ſuſpicaretur, inter- rogationi judicium ſuum præpoſuit, dicens: juſtus es Domine; hoc est, ſcio quidem à te omnia fieri juſtè: modum autem ignoro quo fiunt. Quid igitur ampliùs illi didicerunt? Nempe de his nullum reſponſum retule- runt, quod beatus David indicat, cùm di- cit: Et exiſtimabam ut cognoſcerem, quia hoc labor est antè me: Idcirco autem re- ſponſa

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/603
Zitationshilfe: Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656, S. 523. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/603>, abgerufen am 21.11.2024.