Lange, Samuel: Die nach den Rettungs-Bergen erhabenen Augen. Görlitz, [1696].
Beydes hat hier stat: inmassen David so nach den hin
Beydes hat hier ſtat: inmaſſen David ſo nach den hin
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <div n="3"> <cit> <quote> <pb facs="#f0028" n="28"/> <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Die nach den Rettungs-Bergen</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">habent in manus Dominorum ſuorum. Et qvales an-<lb/> cillas? Qvæ oculos habent in manus Dominæ ſuæ:<lb/> qvoadusq; miſereatur Domina earum. Qvi ſunt iſti ſer-<lb/> vi & ancillæ, qvæ ſic habent oculos in manus Domino-<lb/> rum ſuorum: niſi, qvi jubentur cædi<hi rendition="#i">?</hi> Oculi noſtri ad<lb/> DOMINUM DEUM noſtrum, qvoadusq; miſereatur<lb/> noſtri. Qvomodo? Sicut oculi ſervorum in manus Domi-<lb/> norum ſuorum, & ſicut oculi ancillæ in manus Domi-<lb/> næ ſuæ. Ergò & illi & illæ, qvoadusq; miſereatur vel<lb/> Dominus, vel Domina. Fac ergò, aliqvem Dominum<lb/> juſſiſſe ſervum ſuum cædi. Vapulat ſervus, ſentit pla-<lb/> garum dolores: attendit ad manus Domini ſui, qvoad-<lb/> usq; dicat: parce. Manum enim ipſam poteſtatem dicit.<lb/> Ergò qvid dicimus, fratres? Juſſit nos cædi Dominus<lb/> noſter & Domina noſtra. Sapientia DEI juſſit nos cædi:<lb/> & in hac vita vapulamus: & tota iſta vita mortalis pla-<lb/> ga noſtra eſt.</hi> </quote> <bibl/> </cit><lb/> <p>Beydes hat hier ſtat: inmaſſen David ſo nach den<lb/> Bergen ſiehet: daß er ſich von dannen auch der Huͤlffe<lb/> verſiehet/ und darumb Anſuchung thut. <hi rendition="#fr">Jch/</hi> ſagt er/<lb/><hi rendition="#fr">hebe meine Augen auf/ zu den Bergen/ von<lb/> welchen mir Huͤlffe koͤmmet.</hi> Was ſind aber<lb/> das vor Berge? Die/ ſo er ſelbſt bemercket/ wenn er<lb/> ſpricht: <hi rendition="#fr">Meine Huͤlffe kommet von dem<lb/> HERRN ꝛc.</hi> Die Worte brauchen keinen weitlaͤuff-<lb/> tigen <hi rendition="#aq">Commentarium:</hi> weil ſie klar gnug ſind. Denn<lb/> woher Davids Huͤlffe koͤmmt/ das ſind die Berge/ da-<lb/> <fw place="bottom" type="catch">hin</fw><lb/></p> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [28/0028]
Die nach den Rettungs-Bergen
habent in manus Dominorum ſuorum. Et qvales an-
cillas? Qvæ oculos habent in manus Dominæ ſuæ:
qvoadusq; miſereatur Domina earum. Qvi ſunt iſti ſer-
vi & ancillæ, qvæ ſic habent oculos in manus Domino-
rum ſuorum: niſi, qvi jubentur cædi? Oculi noſtri ad
DOMINUM DEUM noſtrum, qvoadusq; miſereatur
noſtri. Qvomodo? Sicut oculi ſervorum in manus Domi-
norum ſuorum, & ſicut oculi ancillæ in manus Domi-
næ ſuæ. Ergò & illi & illæ, qvoadusq; miſereatur vel
Dominus, vel Domina. Fac ergò, aliqvem Dominum
juſſiſſe ſervum ſuum cædi. Vapulat ſervus, ſentit pla-
garum dolores: attendit ad manus Domini ſui, qvoad-
usq; dicat: parce. Manum enim ipſam poteſtatem dicit.
Ergò qvid dicimus, fratres? Juſſit nos cædi Dominus
noſter & Domina noſtra. Sapientia DEI juſſit nos cædi:
& in hac vita vapulamus: & tota iſta vita mortalis pla-
ga noſtra eſt.
Beydes hat hier ſtat: inmaſſen David ſo nach den
Bergen ſiehet: daß er ſich von dannen auch der Huͤlffe
verſiehet/ und darumb Anſuchung thut. Jch/ ſagt er/
hebe meine Augen auf/ zu den Bergen/ von
welchen mir Huͤlffe koͤmmet. Was ſind aber
das vor Berge? Die/ ſo er ſelbſt bemercket/ wenn er
ſpricht: Meine Huͤlffe kommet von dem
HERRN ꝛc. Die Worte brauchen keinen weitlaͤuff-
tigen Commentarium: weil ſie klar gnug ſind. Denn
woher Davids Huͤlffe koͤmmt/ das ſind die Berge/ da-
hin
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/509978 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/509978/28 |
Zitationshilfe: | Lange, Samuel: Die nach den Rettungs-Bergen erhabenen Augen. Görlitz, [1696], S. 28. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/509978/28>, abgerufen am 16.07.2024. |