Birken, Sigmund von: Die Fried-erfreuete Teutonje. Nürnberg, 1652.Anagramma Symbolicum. Invia nulla via est Virtuti. congena mentis vis adblanditur; quo, sequere ergo vocat. Quod si usu frenes spineta, facillima tritu fient. Virtuti pervia cuncta via est. * Symb. Principis. + Ferdinandus Albertus. per Anagr. Nominis omen. Qui preciosus Avaum, de gente Parentis utraq, & generis charus nobilitate cluis; Nobilitasgenerosa Tuaequondam quoque mentis Te panget preciosum axem ad utramq poli. * Albertus quasi Adelwehrt Nominis Anagrammatismus- Marte Tuam poterit Virtus accendere mentem, ingenio flagrans ardet ut Artis amor. Si lubet, ut Mars, Ars, laudes frenandus adibis: calcaribus nam non indiget iste calor. * Fernandus Albertus, per Anagr. Alius. Macte bonis ausis! magnam Tibi gloria mentem acuat, hoc & honorum ingrediaris iter. Quaedoctitibident, a quis ludare, Poetae, fert fandis rebus praemia tempus anus. + Ferdinandus Adelbertus, per Anagr. XXXII. Post pedum aliquot progressum, ad antri illud amae- ++ ++ +
Anagramma Symbolicum. Invia nulla via est Virtuti. congena mentis vis adblanditur; quò, ſequere ergo vocat. Quod ſi uſu frenes ſpineta, facillima tritu fient. Virtuti pervia cuncta via eſt. * Symb. Principis. † Ferdinandus Albertus. per Anagr. Nominis omen. Qui precioſus Avûm, de gente Parentis utraq́, & generis charus nobilitate cluis; Nobilitasgeneroſa Tuæquondam quoque mentis Te panget precioſum axem ad utramq́ poli. * Albertus quaſi Adelwehrt Nominis Anagrammatiſmus- Marte Tuam poterit Virtus accendere mentem, ingenio flagrans ardet ut Artis amor. Si lubet, ut Mars, Ars, laudes frenandus adibis: calcaribus nam non indiget iſte calor. * Fernandus Albertus, per Anagr. Alius. Macte bonis auſis! magnam Tibi gloria mentem acuat, hoc & honorum ingrediaris iter. Quædoctitibident, à quis ludare, Poetæ, fert fandis rebus præmia tempus anus. † Ferdinandus Adelbertus, per Anagr. XXXII. Poſt pedum aliquot progreſſum, ad antri illud amæ- †† †† †
<TEI> <text> <front> <div> <pb facs="#f0039"/> <p> <hi rendition="#c"> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">A</hi>nagramma Symbolicum.</hi> </hi> </p><lb/> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Invia nulla via est Virtuti. <ref target="#*"/> congena mentis</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i"><ref target="#*"/>vis</hi> adblanditur; <hi rendition="#i">quò, ſequere ergo vocat.</hi></hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i"> <ref target="#*"/> <hi rendition="#i">Quod ſi uſu</hi> <hi rendition="#k"><hi rendition="#i">fr</hi>e<hi rendition="#i">ne</hi>s</hi> <ref target="#†"/> <hi rendition="#i">ſpineta, facillima tritu</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i"><ref target="#†"/><hi rendition="#i">fient.</hi> Virtuti pervia cuncta via eſt.</hi> </l> </lg><lb/> <note place="end" n="*"> <hi rendition="#aq">Symb. Principis.</hi> </note> <note place="end" n="†"> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Ferdinandus Albertus.</hi> per Anagr.</hi> </note><lb/> <p> <hi rendition="#c"> <hi rendition="#aq">Nominis omen.</hi> </hi> </p><lb/> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Qui</hi> precioſus <hi rendition="#i">Avûm, de gente Parentis utraq́,</hi></hi> </l><lb/> <l><hi rendition="#i">& generis charus</hi> nobilitate<ref target="#*"/> <hi rendition="#i">cluis;</hi></l><lb/> <l> <hi rendition="#i"> <ref target="#*"/> <hi rendition="#i">Nobilitasgeneroſa Tuæquondam quoque mentis</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i"> <ref target="#*"/> <hi rendition="#i">Te panget precioſum axem ad utramq́ poli.</hi> </hi> </l> </lg><lb/> <note place="end" n="*"><hi rendition="#aq">Albertus quaſi</hi> Adelwehrt</note><lb/> <p> <hi rendition="#c"> <hi rendition="#aq">Nominis <hi rendition="#i">A</hi>nagrammatiſmus-</hi> </hi> </p><lb/> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#aq">Marte <hi rendition="#i">Tuam poterit Virtus accendere mentem,</hi></hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">ingenio flagrans ardet ut</hi> Artis <hi rendition="#i">amor.</hi></hi> </l><lb/> <l><hi rendition="#i">Si</hi> lubet, <hi rendition="#i">ut Mars</hi>, Ars, <hi rendition="#i">laudes</hi> frenandus<ref target="#*"/> <hi rendition="#i">adibis:</hi></l><lb/> <l><ref target="#*"/><hi rendition="#i">calcaribus nam non indiget iſte calor</hi>.</l> </lg><lb/> <note place="end" n="*"> <hi rendition="#aq">Fernandus Albertus, <hi rendition="#i">per Anagr</hi>.</hi> </note><lb/> <p> <hi rendition="#c"> <hi rendition="#aq">Alius.</hi> </hi> </p><lb/> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Macte bonis auſis! magnam Tibi gloria mentem</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">acuat, hoc & honorum ingrediaris iter.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Quædocti<hi rendition="#k">t</hi>ibi</hi>dent, <hi rendition="#i">à quis</hi> ludare, <hi rendition="#i">Poetæ,</hi></hi> </l><lb/> <l><hi rendition="#i">fert</hi> fandis rebus <ref target="#†"/> <hi rendition="#i">præmia tempus anus.</hi></l> </lg><lb/> <note place="end" n="†"> <hi rendition="#aq">Ferdinandus Adelbertus, <hi rendition="#i">per Anagr.</hi></hi> </note><lb/> <p> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">XXXII.</hi> Poſt pedum aliquot progreſſum, ad antri illud<lb/> oſtium reverſus ſum, quod contra pluviarum inſultus tectum<lb/> mihi præbuerat. Egreſſus inde, quo proxima ad urbem via vo-<lb/> cabat, ſequebar. Ut autem per otinm ad <hi rendition="#i">delubrum</hi> iſtud reditus<lb/> eſſet, locum notaturus ubi reſpexi, nihil eorum, quæ pede<lb/> preſſeram, ſupererat, cum ex oculis meis omnia ſubitò evanu-<lb/> iſſent, eorumq; vice pendulæ rupes, detonſis arborib. & palu-<lb/> doſo confinio circumſeptę, apparerent, nam nõ (<hi rendition="#i">Virg. Æn. 6, 638</hi>)</hi><lb/> <fw place="bottom" type="sig">†† †† †</fw> <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">amæ-</hi> </fw><lb/> </p> </div> </front> </text> </TEI> [0039]
Anagramma Symbolicum.
Invia nulla via est Virtuti. congena mentis
vis adblanditur; quò, ſequere ergo vocat.
Quod ſi uſu frenes ſpineta, facillima tritu
fient. Virtuti pervia cuncta via eſt.
* Symb. Principis.
† Ferdinandus Albertus. per Anagr.
Nominis omen.
Qui precioſus Avûm, de gente Parentis utraq́,
& generis charus nobilitate cluis;
Nobilitasgeneroſa Tuæquondam quoque mentis
Te panget precioſum axem ad utramq́ poli.
* Albertus quaſi Adelwehrt
Nominis Anagrammatiſmus-
Marte Tuam poterit Virtus accendere mentem,
ingenio flagrans ardet ut Artis amor.
Si lubet, ut Mars, Ars, laudes frenandus adibis:
calcaribus nam non indiget iſte calor.
* Fernandus Albertus, per Anagr.
Alius.
Macte bonis auſis! magnam Tibi gloria mentem
acuat, hoc & honorum ingrediaris iter.
Quædoctitibident, à quis ludare, Poetæ,
fert fandis rebus præmia tempus anus.
† Ferdinandus Adelbertus, per Anagr.
XXXII. Poſt pedum aliquot progreſſum, ad antri illud
oſtium reverſus ſum, quod contra pluviarum inſultus tectum
mihi præbuerat. Egreſſus inde, quo proxima ad urbem via vo-
cabat, ſequebar. Ut autem per otinm ad delubrum iſtud reditus
eſſet, locum notaturus ubi reſpexi, nihil eorum, quæ pede
preſſeram, ſupererat, cum ex oculis meis omnia ſubitò evanu-
iſſent, eorumq; vice pendulæ rupes, detonſis arborib. & palu-
doſo confinio circumſeptę, apparerent, nam nõ (Virg. Æn. 6, 638)
amæ-
†† †† †
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652/39 |
Zitationshilfe: | Birken, Sigmund von: Die Fried-erfreuete Teutonje. Nürnberg, 1652, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652/39>, abgerufen am 16.07.2024. |