Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Dannhauer, Johann Conrad: Catechismus-Milch. Bd. 9. Straßburg, 1672.

Bild:
<< vorherige Seite

Predigt.
non ad satietatem, sed propter sanctificationem haec sumimus. Wie
dann ferner im andern Umstand uns nicht soll irr machen 2. Quantitas
panis,
die Grösse des Brods. Dann so die Qualität/ es mag gesäuert
oder ungesäuert seyn/ die Natur und Wesen des Brods nicht ändert/ so
wird solches die Grösse weniger thun/ und so gesäuert Brod nicht nöthig/
ut probat Andr. Rivet. ad Ex. 12. p. 289. so ist gemein Hauß-Brod auch
nicht nöthig. Es ist aber die Quantität des Brods/ wie es in unsern
Evangelischen Kirchen gebraucht und außgetheilet wird/ fundirt 1. in
prima Institutione,
in der ersten Einsetzung/ und Art der Jüdischen
Brod; massen die Juden/ ehe sie backten/ die Brod pflegten in unter-
schiedene Stück zu partiren/ auff daß man sie hernach nicht erst schneiden/
sondern nur brechen dorffte/ daher Christus dem Judä einen Bissen ge-
geben/ Joh. 13, 26.

Sanctius ad Thren. Jer. c. 4. p. 1160. haec habet: Superest, ut dicamus, cur pa-
nis hoc loco frangi dicatur, non scindi: nam quod frangi idem sit, quod di-
vidi, nemini credo dubium esse. Rationem nominis quaerimus. Qua de
re optime Baronius 5. Tomo Annalium, anno 38. ubi dicit: accepisse se a
Rabbino Judaicae antiquitatis peritissimo, solitos esse olim Judaeos panes
ita fingere, ut profundae lineae indecussim trajectae illos ita distinguerent,
ut crebrae, ac minutae, tanquam areolae, conclusae lineis per totam faciem
panis relinquerentur, quae bucellae vocantur. Et mox: Idem etiam in usu
esse apud Hebraeos, indicat modus ille loquendi: nam frangi panis dicitur,
fragmen, & fragmenti panis, & bucellae nomen frequens. Quod vero manu
tant um frangi potuerint supra dicti panes, faciebant incisiones illae, seu li-
neae prosundae, quae bucellas quadrabant. Hinc disces, cur toties cum Eu-
charistia fidelibus porrigitur, panis dicatur frangi. Debuit enim ille, qui
consecrabatur panis, etiamsi id non ferret frangendi panis consuetudo,
in exiguas partes distingui, tum ut similes essent bucellae, & in commodio-
rem formam divisae, tum ne micae defluerent, quod maxime omnino caveri
debuit.

2. In antiquitate supra pontificia. Es hats die liebe Antiquität und
erste Mutter-Kirch also angeordnet/ ehe der Anti-Christ zu seinem mann-
lichen Alter kommen/ gleichwie auch das Creutz-machen/ oder Creutz-Figur
für der Stirn und Brust. Epiphanius in Ancorato gedencket panum
srogtuloeidon, anaiotheton, bey andern werden gefunden klasmata, die
Brüchling/ agiai merides, micae, partes, portiones, bucellae, und der-
gleichen. Paschasius de corpore & sanguine Domini c. 17. Hoc my-
sterium dum communicas, dilata sinum mentis tuae, emunda conscien-
tiam, & percipe non quantum mica exhibet, sed quantum fides capit.

Wann du diß Sacrament empfahest/ so erweitere den Schooß
deiner Seelen/ reinige dein Gewissen/ und empfahe/ nicht nur

so
Neunter Theil. F f

Predigt.
non ad ſatietatem, ſed propter ſanctificationem hæc ſumimus. Wie
dann ferner im andern Umſtand uns nicht ſoll irꝛ machen 2. Quantitas
panis,
die Groͤſſe des Brods. Dann ſo die Qualitaͤt/ es mag geſaͤuert
oder ungeſaͤuert ſeyn/ die Natur und Weſen des Brods nicht aͤndert/ ſo
wird ſolches die Groͤſſe weniger thun/ und ſo geſaͤuert Brod nicht noͤthig/
ut probat Andr. Rivet. ad Ex. 12. p. 289. ſo iſt gemein Hauß-Brod auch
nicht noͤthig. Es iſt aber die Quantitaͤt des Brods/ wie es in unſern
Evangeliſchen Kirchen gebraucht und außgetheilet wird/ fundirt 1. in
prima Inſtitutione,
in der erſten Einſetzung/ und Art der Juͤdiſchen
Brod; maſſen die Juden/ ehe ſie backten/ die Brod pflegten in unter-
ſchiedene Stuͤck zu partiren/ auff daß man ſie hernach nicht erſt ſchneiden/
ſondern nur brechen dorffte/ daher Chriſtus dem Judaͤ einen Biſſen ge-
geben/ Joh. 13, 26.

Sanctius ad Thren. Jer. c. 4. p. 1160. hæc habet: Supereſt, ut dicamus, cur pa-
nis hoc loco frangi dicatur, non ſcindi: nam quod frangi idem ſit, quod di-
vidi, nemini credo dubium eſſe. Rationem nominis quærimus. Quâ de
re optimè Baronius 5. Tomo Annalium, anno 38. ubi dicit: accepiſſe ſe à
Rabbino Judaicæ antiquitatis peritiſſimo, ſolitos eſſe olim Judæos panes
ita fingere, ut profundæ lineæ indecuſſim trajectæ illos ita diſtinguerent,
ut crebræ, ac minutæ, tanquam areolæ, concluſæ lineis per totam faciem
panis relinquerentur, quæ bucellæ vocantur. Et mox: Idem etiam in uſu
eſſe apud Hebræos, indicat modus ille loquendi: nam frangi panis dicitur,
fragmen, & fragmenti panis, & bucellæ nomen frequens. Quod verò manu
tant um frangi potuerint ſuprà dicti panes, faciebant inciſiones illæ, ſeu li-
neæ proſundæ, quæ bucellas quadrabant. Hinc diſces, cur toties cum Eu-
chariſtia fidelibus porrigitur, panis dicatur frangi. Debuit enim ille, qui
conſecrabatur panis, etiamſi id non ferret frangendi panis conſuetudo,
in exiguas partes diſtingui, tum ut ſimiles eſſent bucellæ, & in commodio-
rem formam diviſæ, tum ne micæ defluerent, quod maximè omninò caveri
debuit.

2. In antiquitate ſupra pontificia. Es hats die liebe Antiquitaͤt und
erſte Mutter-Kirch alſo angeordnet/ ehe der Anti-Chriſt zu ſeinem mann-
lichen Alter kom̃en/ gleichwie auch das Creutz-machen/ oder Creutz-Figur
fuͤr der Stirn und Bruſt. Epiphanius in Ancorato gedencket panum
ςρογτυλοειδῶν, ἀναιοϑήτων, bey andern werden gefunden κλάσματα, die
Bruͤchling/ ἁγίαι μερίδες, micæ, partes, portiones, bucellæ, und der-
gleichen. Paſchaſius de corpore & ſanguine Domini c. 17. Hoc my-
ſterium dum communicas, dilata ſinum mentis tuæ, emunda conſcien-
tiam, & percipe non quantum mica exhibet, ſed quantum fides capit.

Wann du diß Sacrament empfaheſt/ ſo erweitere den Schooß
deiner Seelen/ reinige dein Gewiſſen/ und empfahe/ nicht nur

ſo
Neunter Theil. F f
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <p><pb facs="#f0245" n="225"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Predigt.</hi></fw><lb/><hi rendition="#aq">non ad &#x017F;atietatem, &#x017F;ed propter &#x017F;anctificationem hæc &#x017F;umimus.</hi> Wie<lb/>
dann ferner im andern Um&#x017F;tand uns nicht &#x017F;oll ir&#xA75B; machen 2. <hi rendition="#aq">Quantitas<lb/>
panis,</hi> die Gro&#x0364;&#x017F;&#x017F;e des Brods. Dann &#x017F;o die <hi rendition="#aq">Quali</hi>ta&#x0364;t/ es mag ge&#x017F;a&#x0364;uert<lb/>
oder unge&#x017F;a&#x0364;uert &#x017F;eyn/ die Natur und We&#x017F;en des Brods nicht a&#x0364;ndert/ &#x017F;o<lb/>
wird &#x017F;olches die Gro&#x0364;&#x017F;&#x017F;e weniger thun/ und &#x017F;o ge&#x017F;a&#x0364;uert Brod nicht no&#x0364;thig/<lb/><hi rendition="#aq">ut probat Andr. Rivet. ad Ex. 12. p.</hi> 289. &#x017F;o i&#x017F;t gemein Hauß-Brod auch<lb/>
nicht no&#x0364;thig. Es i&#x017F;t aber die <hi rendition="#aq">Quanti</hi>ta&#x0364;t des Brods/ wie es in un&#x017F;ern<lb/>
Evangeli&#x017F;chen Kirchen gebraucht und außgetheilet wird/ <hi rendition="#aq">fundirt 1. in<lb/>
prima In&#x017F;titutione,</hi> in der er&#x017F;ten Ein&#x017F;etzung/ und Art der Ju&#x0364;di&#x017F;chen<lb/>
Brod; ma&#x017F;&#x017F;en die Juden/ ehe &#x017F;ie backten/ die Brod pflegten in unter-<lb/>
&#x017F;chiedene Stu&#x0364;ck zu <hi rendition="#aq">parti</hi>ren/ auff daß man &#x017F;ie hernach nicht er&#x017F;t &#x017F;chneiden/<lb/>
&#x017F;ondern nur brechen dorffte/ daher Chri&#x017F;tus dem Juda&#x0364; einen Bi&#x017F;&#x017F;en ge-<lb/>
geben/ <hi rendition="#aq">Joh.</hi> 13, 26.</p><lb/>
        <cit>
          <quote> <hi rendition="#aq">Sanctius ad Thren. Jer. c. 4. p. 1160. hæc habet: Supere&#x017F;t, ut dicamus, cur pa-<lb/>
nis hoc loco frangi dicatur, non &#x017F;cindi: nam quod frangi idem &#x017F;it, quod di-<lb/>
vidi, nemini credo dubium e&#x017F;&#x017F;e. Rationem nominis quærimus. Quâ de<lb/>
re optimè Baronius 5. Tomo Annalium, anno 38. ubi dicit: accepi&#x017F;&#x017F;e &#x017F;e à<lb/>
Rabbino Judaicæ antiquitatis periti&#x017F;&#x017F;imo, &#x017F;olitos e&#x017F;&#x017F;e olim Judæos panes<lb/>
ita fingere, ut profundæ lineæ indecu&#x017F;&#x017F;im trajectæ illos ita di&#x017F;tinguerent,<lb/>
ut crebræ, ac minutæ, tanquam areolæ, conclu&#x017F;æ lineis per totam faciem<lb/>
panis relinquerentur, quæ bucellæ vocantur. Et mox: Idem etiam in u&#x017F;u<lb/>
e&#x017F;&#x017F;e apud Hebræos, indicat modus ille loquendi: nam frangi panis dicitur,<lb/>
fragmen, &amp; fragmenti panis, &amp; bucellæ nomen frequens. Quod verò manu<lb/>
tant um frangi potuerint &#x017F;uprà dicti panes, faciebant inci&#x017F;iones illæ, &#x017F;eu li-<lb/>
neæ pro&#x017F;undæ, quæ bucellas quadrabant. Hinc di&#x017F;ces, cur toties cum Eu-<lb/>
chari&#x017F;tia fidelibus porrigitur, panis dicatur frangi. Debuit enim ille, qui<lb/>
con&#x017F;ecrabatur panis, etiam&#x017F;i id non ferret frangendi panis con&#x017F;uetudo,<lb/>
in exiguas partes di&#x017F;tingui, tum ut &#x017F;imiles e&#x017F;&#x017F;ent bucellæ, &amp; in commodio-<lb/>
rem formam divi&#x017F;æ, tum ne micæ defluerent, quod maximè omninò caveri<lb/>
debuit.</hi> </quote>
          <bibl/>
        </cit><lb/>
        <p>2. <hi rendition="#aq">In antiquitate &#x017F;upra pontificia.</hi> Es hats die liebe <hi rendition="#aq">Antiqui</hi>ta&#x0364;t und<lb/>
er&#x017F;te Mutter-Kirch al&#x017F;o angeordnet/ ehe der Anti-Chri&#x017F;t zu &#x017F;einem mann-<lb/>
lichen Alter kom&#x0303;en/ gleichwie auch das Creutz-machen/ oder Creutz-Figur<lb/>
fu&#x0364;r der Stirn und Bru&#x017F;t. <hi rendition="#aq">Epiphanius in Ancorato</hi> gedencket <hi rendition="#aq">panum</hi><lb/>
&#x03C2;&#x03C1;&#x03BF;&#x03B3;&#x03C4;&#x03C5;&#x03BB;&#x03BF;&#x03B5;&#x03B9;&#x03B4;&#x1FF6;&#x03BD;, &#x1F00;&#x03BD;&#x03B1;&#x03B9;&#x03BF;&#x03D1;&#x03AE;&#x03C4;&#x03C9;&#x03BD;, bey andern werden gefunden &#x03BA;&#x03BB;&#x03AC;&#x03C3;&#x03BC;&#x03B1;&#x03C4;&#x03B1;, die<lb/>
Bru&#x0364;chling/ &#x1F01;&#x03B3;&#x03AF;&#x03B1;&#x03B9; &#x03BC;&#x03B5;&#x03C1;&#x03AF;&#x03B4;&#x03B5;&#x03C2;, <hi rendition="#aq">micæ, partes, portiones, bucellæ,</hi> und der-<lb/>
gleichen. <hi rendition="#aq">Pa&#x017F;cha&#x017F;ius de corpore &amp; &#x017F;anguine Domini c. 17. Hoc my-<lb/>
&#x017F;terium dum communicas, dilata &#x017F;inum mentis tuæ, emunda con&#x017F;cien-<lb/>
tiam, &amp; percipe non quantum mica exhibet, &#x017F;ed quantum fides capit.</hi><lb/><hi rendition="#fr">Wann du diß Sacrament empfahe&#x017F;t/ &#x017F;o erweitere den Schooß<lb/>
deiner Seelen/ reinige dein Gewi&#x017F;&#x017F;en/ und empfahe/ nicht nur</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#fr">Neunter Theil. F f</hi></fw><fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#fr">&#x017F;o</hi></fw><lb/></p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[225/0245] Predigt. non ad ſatietatem, ſed propter ſanctificationem hæc ſumimus. Wie dann ferner im andern Umſtand uns nicht ſoll irꝛ machen 2. Quantitas panis, die Groͤſſe des Brods. Dann ſo die Qualitaͤt/ es mag geſaͤuert oder ungeſaͤuert ſeyn/ die Natur und Weſen des Brods nicht aͤndert/ ſo wird ſolches die Groͤſſe weniger thun/ und ſo geſaͤuert Brod nicht noͤthig/ ut probat Andr. Rivet. ad Ex. 12. p. 289. ſo iſt gemein Hauß-Brod auch nicht noͤthig. Es iſt aber die Quantitaͤt des Brods/ wie es in unſern Evangeliſchen Kirchen gebraucht und außgetheilet wird/ fundirt 1. in prima Inſtitutione, in der erſten Einſetzung/ und Art der Juͤdiſchen Brod; maſſen die Juden/ ehe ſie backten/ die Brod pflegten in unter- ſchiedene Stuͤck zu partiren/ auff daß man ſie hernach nicht erſt ſchneiden/ ſondern nur brechen dorffte/ daher Chriſtus dem Judaͤ einen Biſſen ge- geben/ Joh. 13, 26. Sanctius ad Thren. Jer. c. 4. p. 1160. hæc habet: Supereſt, ut dicamus, cur pa- nis hoc loco frangi dicatur, non ſcindi: nam quod frangi idem ſit, quod di- vidi, nemini credo dubium eſſe. Rationem nominis quærimus. Quâ de re optimè Baronius 5. Tomo Annalium, anno 38. ubi dicit: accepiſſe ſe à Rabbino Judaicæ antiquitatis peritiſſimo, ſolitos eſſe olim Judæos panes ita fingere, ut profundæ lineæ indecuſſim trajectæ illos ita diſtinguerent, ut crebræ, ac minutæ, tanquam areolæ, concluſæ lineis per totam faciem panis relinquerentur, quæ bucellæ vocantur. Et mox: Idem etiam in uſu eſſe apud Hebræos, indicat modus ille loquendi: nam frangi panis dicitur, fragmen, & fragmenti panis, & bucellæ nomen frequens. Quod verò manu tant um frangi potuerint ſuprà dicti panes, faciebant inciſiones illæ, ſeu li- neæ proſundæ, quæ bucellas quadrabant. Hinc diſces, cur toties cum Eu- chariſtia fidelibus porrigitur, panis dicatur frangi. Debuit enim ille, qui conſecrabatur panis, etiamſi id non ferret frangendi panis conſuetudo, in exiguas partes diſtingui, tum ut ſimiles eſſent bucellæ, & in commodio- rem formam diviſæ, tum ne micæ defluerent, quod maximè omninò caveri debuit. 2. In antiquitate ſupra pontificia. Es hats die liebe Antiquitaͤt und erſte Mutter-Kirch alſo angeordnet/ ehe der Anti-Chriſt zu ſeinem mann- lichen Alter kom̃en/ gleichwie auch das Creutz-machen/ oder Creutz-Figur fuͤr der Stirn und Bruſt. Epiphanius in Ancorato gedencket panum ςρογτυλοειδῶν, ἀναιοϑήτων, bey andern werden gefunden κλάσματα, die Bruͤchling/ ἁγίαι μερίδες, micæ, partes, portiones, bucellæ, und der- gleichen. Paſchaſius de corpore & ſanguine Domini c. 17. Hoc my- ſterium dum communicas, dilata ſinum mentis tuæ, emunda conſcien- tiam, & percipe non quantum mica exhibet, ſed quantum fides capit. Wann du diß Sacrament empfaheſt/ ſo erweitere den Schooß deiner Seelen/ reinige dein Gewiſſen/ und empfahe/ nicht nur ſo Neunter Theil. F f

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus09_1672
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus09_1672/245
Zitationshilfe: Dannhauer, Johann Conrad: Catechismus-Milch. Bd. 9. Straßburg, 1672, S. 225. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus09_1672/245>, abgerufen am 21.05.2024.