Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Fritsch, Ahasver: Tractatus Nomico-Politicus [...] Von Zünft- und Jnnungs-Recht. Naumburg u. a., 1669.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>

Additio.
tit. ff. quod quisque iur. Emunt vendunt alii, qui sunt in civitate, cur non
debet eadem esse horum hominum licentia? Deinde alia in iis, quae li-
bertatis publicae aut naturalis facultatis sunt, habetur regula, nemini
nisi gravi legibusq; comprobata ex causa esse prohibenda. Quetta con-
sil. 46 num. 13. seq. vol. 1. Cognat. in l. 1. num 67. ff. de contrah. Empt. Sed quae
hic causa? sane nulla. Mera est actorum invidia negantium aliis, quae
ipsi faciunt, & cujus prohibendi jus nunquam acceperunt, interdictun
cupientium, quo plura in se commoda derivent, aliis nihil relinquunt,
contra text. in l. hac parte 10. C. de Prox. Sacr. Serin.

Levis omnino momenti sunt, quae ad fundandum jus prohibitio-
nis ab adversa parte adducuntur. Primo ex decreto Ducali superius
saepe memorato de Anno 1540. repetitur discrimen utriusq; opificii, &
quod ex eo saltem popinae & mactationis domesticae cura sit relicta, in-
de prohibitio adjecta actorum collegio non officiendi. Verum jam in
superioribus demonstratum, quam ad illa pertineat dispositio, quae
utriusq; opificii Propria, ex quibus sunt distincta. Inter quae non est
mercimonium illud, non ad opificium sed ad commercium publicum
spectans. Deinde nec probarunt nec probare queunt actores, sui o-
pificii jus esse eam pecudum vivarum venditionem, ideoq; nec ex illa
est discrimen utriusq; collegii. Et ut sibi solis actores eam jure opificii
arrogare non possunt, nullibi ipsis concessam, aliis in civitare teste ex-
perientia liberam, ita nec sub obtentu discriminis reis prohibere po-
terunt. Positum praeterea est ante oculos in superioribus, quomodo
ea, quae jure singulari opificii competunt, discernenda sint ab iis quae
jure liberi licitiq; commercii fiunt, qua ratione etiam, quod per illud
aliquando aliqua aliis peculiariter attribuuntur, inde aliis praeclusa mi-
pime quae posterioris generis sunt inde adempta sint. Nihil frequentius
quam unum hominem considerari duplici respectu, & prout diversis
qualitatibus praeditus est, sic pro diversis personis haberi. Gail. de Ar-
rest. cap. 6. Cavalean, decis. 23. numer. 13. lib. 5. Gylman in Symphorem. tom. 2.
part. 1. vol. 31. numer. 5. Status quippe hominis dividuus est, & istam
distractionem admittit Dauth. de Testam. numer. 150. Ex quo evenit, ut
quando plura diversa concurrunt in eadem persona, perinde sit & ha-
beatur, atq; si concurrent in personis diversis. l. tutorem ff. de his quib. ut
indian. §. si tutor. Inst. de Inoff. Testam. l. cum quaedam C. de Admin. tut. Unde

etiam
Q 2

Additio.
tit. ff. quod quisque iur. Emunt vendunt alii, qui ſunt in civitate, cur non
debet eadem eſſe horum hominum licentia? Deinde alia in iis, quæ li-
bertatis publicæ aut naturalis facultatis ſunt, habetur regula, nemini
niſi gravi legibusq; comprobatâ ex cauſa eſſe prohibenda. Quetta con-
ſil. 46 num. 13. ſeq. vol. 1. Cognat. in l. 1. num 67. ff. de contrah. Empt. Sed quæ
hic cauſa? ſane nulla. Mera eſt actorum invidia negantium aliis, quæ
ipſi faciunt, & cujus prohibendi jus nunquam acceperunt, interdictũ
cupientium, quo plura in ſe commoda derivent, aliis nihil relinquunt,
contra text. in l. hac parte 10. C. de Prox. Sacr. Serin.

Levis omninò momenti ſunt, quæ ad fundandum jus prohibitio-
nis ab adverſa parte adducuntur. Primo ex decreto Ducali ſuperius
ſæpè memorato de Anno 1540. repetitur diſcrimen utriusq; opificii, &
quod ex eo ſaltem popinæ & mactationis domeſticæ cura ſit relicta, in-
de prohibitio adjecta actorum collegio non officiendi. Verum jam in
ſuperioribus demonſtratum, quam ad illa pertineat diſpoſitio, quæ
utriusq; opificii Propria, ex quibus ſunt diſtincta. Inter quæ non eſt
mercimonium illud, non ad opificium ſed ad commercium publicum
ſpectans. Deinde nec probârunt nec probare queunt actores, ſui o-
pificii jus eſſe eam pecudum vivarum venditionem, ideoq; nec ex illa
eſt diſcrimen utriusq; collegii. Et ut ſibi ſolis actores eam jure opificii
arrogare non poſſunt, nullibi ipſis conceſſam, aliis in civitare teſte ex-
perientia liberam, ita nec ſub obtentu diſcriminis reis prohibere po-
terunt. Poſitum præterea eſt ante oculos in ſuperioribus, quomodo
ea, quæ jure ſingulari opificii competunt, diſcernenda ſint ab iis quæ
jure liberi licitiq; commercii fiunt, qua ratione etiam, quod per illud
aliquando aliqua aliis peculiariter attribuuntur, inde aliis præcluſa mi-
pimè quæ poſterioris generis ſunt inde adempta ſint. Nihil frequentius
quam unum hominem conſiderari duplici reſpectu, & prout diverſis
qualitatibus præditus eſt, ſic pro diverſis perſonis haberi. Gail. de Ar-
reſt. cap. 6. Cavalean, deciſ. 23. numer. 13. lib. 5. Gylman in Symphorem. tom. 2.
part. 1. vol. 31. numer. 5. Status quippe hominis dividuus eſt, & iſtam
diſtractionem admittit Dauth. de Teſtam. numer. 150. Ex quo evenit, ut
quando plura diverſa concurrunt in eadem perſonâ, perinde ſit & ha-
beatur, atq; ſi concurrent in perſonis diverſis. l. tutorem ff. de his quib. ut
indian. §. ſi tutor. Inſt. de Inoff. Teſtam. l. cum quædam C. de Admin. tut. Unde

etiam
Q 2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p>
              <pb facs="#f0133" n="123"/>
              <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#k">Additio.</hi> </hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">tit. ff. quod quisque iur.</hi> Emunt vendunt alii, qui &#x017F;unt in civitate, cur non<lb/>
debet eadem e&#x017F;&#x017F;e horum hominum licentia? Deinde alia in iis, quæ li-<lb/>
bertatis publicæ aut naturalis facultatis &#x017F;unt, habetur regula, nemini<lb/>
ni&#x017F;i gravi legibusq; comprobatâ ex cau&#x017F;a e&#x017F;&#x017F;e prohibenda. <hi rendition="#i">Quetta con-<lb/>
&#x017F;il. 46 num. 13. &#x017F;eq. vol. 1. Cognat. in l. 1. num 67. ff. de contrah. Empt.</hi> Sed quæ<lb/>
hic cau&#x017F;a? &#x017F;ane nulla. Mera e&#x017F;t actorum invidia negantium aliis, quæ<lb/>
ip&#x017F;i faciunt, &amp; cujus prohibendi jus nunquam acceperunt, interdictu&#x0303;<lb/>
cupientium, quo plura in &#x017F;e commoda derivent, aliis nihil relinquunt,<lb/>
contra <hi rendition="#i">text. in l. hac parte 10. C. de Prox. Sacr. Serin.</hi></hi> </p><lb/>
            <p> <hi rendition="#aq">Levis omninò momenti &#x017F;unt, quæ ad fundandum jus prohibitio-<lb/>
nis ab adver&#x017F;a parte adducuntur. Primo ex decreto Ducali &#x017F;uperius<lb/>
&#x017F;æpè memorato de Anno 1540. repetitur di&#x017F;crimen utriusq; opificii, &amp;<lb/>
quod ex eo &#x017F;altem popinæ &amp; mactationis dome&#x017F;ticæ cura &#x017F;it relicta, in-<lb/>
de prohibitio adjecta actorum collegio non officiendi. Verum jam in<lb/>
&#x017F;uperioribus demon&#x017F;tratum, quam ad illa pertineat di&#x017F;po&#x017F;itio, quæ<lb/>
utriusq; opificii Propria, ex quibus &#x017F;unt di&#x017F;tincta. Inter quæ non e&#x017F;t<lb/>
mercimonium illud, non ad opificium &#x017F;ed ad commercium publicum<lb/>
&#x017F;pectans. Deinde nec probârunt nec probare queunt actores, &#x017F;ui o-<lb/>
pificii jus e&#x017F;&#x017F;e eam pecudum vivarum venditionem, ideoq; nec ex illa<lb/>
e&#x017F;t di&#x017F;crimen utriusq; collegii. Et ut &#x017F;ibi &#x017F;olis actores eam jure opificii<lb/>
arrogare non po&#x017F;&#x017F;unt, nullibi ip&#x017F;is conce&#x017F;&#x017F;am, aliis in civitare te&#x017F;te ex-<lb/>
perientia liberam, ita nec &#x017F;ub obtentu di&#x017F;criminis reis prohibere po-<lb/>
terunt. Po&#x017F;itum præterea e&#x017F;t ante oculos in &#x017F;uperioribus, quomodo<lb/>
ea, quæ jure &#x017F;ingulari opificii competunt, di&#x017F;cernenda &#x017F;int ab iis quæ<lb/>
jure liberi licitiq; commercii fiunt, qua ratione etiam, quod per illud<lb/>
aliquando aliqua aliis peculiariter attribuuntur, inde aliis præclu&#x017F;a mi-<lb/>
pimè quæ po&#x017F;terioris generis &#x017F;unt inde adempta &#x017F;int. Nihil frequentius<lb/>
quam unum hominem con&#x017F;iderari duplici re&#x017F;pectu, &amp; prout diver&#x017F;is<lb/>
qualitatibus præditus e&#x017F;t, &#x017F;ic pro diver&#x017F;is per&#x017F;onis haberi. <hi rendition="#i">Gail. de Ar-<lb/>
re&#x017F;t. cap. 6. Cavalean, deci&#x017F;. 23. numer. 13. lib. 5. Gylman in Symphorem. tom. 2.<lb/>
part. 1. vol. 31. numer. 5.</hi> Status quippe hominis dividuus e&#x017F;t, &amp; i&#x017F;tam<lb/>
di&#x017F;tractionem admittit <hi rendition="#i">Dauth. de Te&#x017F;tam. numer. 150.</hi> Ex quo evenit, ut<lb/>
quando plura diver&#x017F;a concurrunt in eadem per&#x017F;onâ, perinde &#x017F;it &amp; ha-<lb/>
beatur, atq; &#x017F;i concurrent in per&#x017F;onis diver&#x017F;is. <hi rendition="#i">l. tutorem ff. de his quib. ut<lb/>
indian. §. &#x017F;i tutor. In&#x017F;t. de Inoff. Te&#x017F;tam. l. cum quædam C. de Admin. tut.</hi> Unde</hi><lb/>
              <fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">Q</hi> 2</fw>
              <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">etiam</hi> </fw><lb/>
            </p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[123/0133] Additio. tit. ff. quod quisque iur. Emunt vendunt alii, qui ſunt in civitate, cur non debet eadem eſſe horum hominum licentia? Deinde alia in iis, quæ li- bertatis publicæ aut naturalis facultatis ſunt, habetur regula, nemini niſi gravi legibusq; comprobatâ ex cauſa eſſe prohibenda. Quetta con- ſil. 46 num. 13. ſeq. vol. 1. Cognat. in l. 1. num 67. ff. de contrah. Empt. Sed quæ hic cauſa? ſane nulla. Mera eſt actorum invidia negantium aliis, quæ ipſi faciunt, & cujus prohibendi jus nunquam acceperunt, interdictũ cupientium, quo plura in ſe commoda derivent, aliis nihil relinquunt, contra text. in l. hac parte 10. C. de Prox. Sacr. Serin. Levis omninò momenti ſunt, quæ ad fundandum jus prohibitio- nis ab adverſa parte adducuntur. Primo ex decreto Ducali ſuperius ſæpè memorato de Anno 1540. repetitur diſcrimen utriusq; opificii, & quod ex eo ſaltem popinæ & mactationis domeſticæ cura ſit relicta, in- de prohibitio adjecta actorum collegio non officiendi. Verum jam in ſuperioribus demonſtratum, quam ad illa pertineat diſpoſitio, quæ utriusq; opificii Propria, ex quibus ſunt diſtincta. Inter quæ non eſt mercimonium illud, non ad opificium ſed ad commercium publicum ſpectans. Deinde nec probârunt nec probare queunt actores, ſui o- pificii jus eſſe eam pecudum vivarum venditionem, ideoq; nec ex illa eſt diſcrimen utriusq; collegii. Et ut ſibi ſolis actores eam jure opificii arrogare non poſſunt, nullibi ipſis conceſſam, aliis in civitare teſte ex- perientia liberam, ita nec ſub obtentu diſcriminis reis prohibere po- terunt. Poſitum præterea eſt ante oculos in ſuperioribus, quomodo ea, quæ jure ſingulari opificii competunt, diſcernenda ſint ab iis quæ jure liberi licitiq; commercii fiunt, qua ratione etiam, quod per illud aliquando aliqua aliis peculiariter attribuuntur, inde aliis præcluſa mi- pimè quæ poſterioris generis ſunt inde adempta ſint. Nihil frequentius quam unum hominem conſiderari duplici reſpectu, & prout diverſis qualitatibus præditus eſt, ſic pro diverſis perſonis haberi. Gail. de Ar- reſt. cap. 6. Cavalean, deciſ. 23. numer. 13. lib. 5. Gylman in Symphorem. tom. 2. part. 1. vol. 31. numer. 5. Status quippe hominis dividuus eſt, & iſtam diſtractionem admittit Dauth. de Teſtam. numer. 150. Ex quo evenit, ut quando plura diverſa concurrunt in eadem perſonâ, perinde ſit & ha- beatur, atq; ſi concurrent in perſonis diverſis. l. tutorem ff. de his quib. ut indian. §. ſi tutor. Inſt. de Inoff. Teſtam. l. cum quædam C. de Admin. tut. Unde etiam Q 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669/133
Zitationshilfe: Fritsch, Ahasver: Tractatus Nomico-Politicus [...] Von Zünft- und Jnnungs-Recht. Naumburg u. a., 1669, S. 123. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669/133>, abgerufen am 18.12.2024.