Fritsch, Ahasver: Tractatus Nomico-Politicus [...] Von Zünft- und Jnnungs-Recht. Naumburg u. a., 1669.Additio utilitatem publicam, nec quid annonae perniciosius, unde damnatumin Constitutionibus Imperii. Verum ejus vitii esse hoc de quo imprae- sentiarum agitur mercimonium, negandum, nec ulla ratione ostenden- dum, praefara ad hanc speciem posse applicare Propolia vitiosa & pro- hibita sunt illa mercium aucupia queis aliqui istas omnes ad se trassere, ideo ne in foro, nisi apud se, venales sint, impedire satagunt, quo pe- nes se sit precii arbitrium, nec alia emendi occasio. Hoc ut ad flagel- landam annonam spectat illicitun & monopolii species est. At tale non evenit in praesenti specie. Non enim rei sibi hoc sumunt, quod soli ve- lint emere & vendere pecudes, sed sibi cum aliis permitti intendunt, i- deo in re plane licita versantur. Deinde cum id exercent, eo plures erunt in civitate, qui annonam augent & praecia imminuunt, ut sic non noceatur sed multum commodetur annonae. Quo plures sunt qui ad- vehunt & vendunt, eo copiosior & ideo vilior annona erit. Ideo & ces- sat ratio propolii der Vorkaufferey/ quam Rei admissi ad hoc commer- cium removent, futurum alias apud actores, quibus occasio ex pro- hibitione foret inducendi monopoliun, & pro lubitu preciun statuendi. Ut hoc inspecto vero dici possit, quod in Reis male & incongrue ar- guitur, hoc actores intendere, aut certe, si petitis illorum locus erit, consecuturum. Porro nemo non videt, quanta iniquitate utantur Actores hoc argumento, dum id cupiunt sibi relictum. Si ex ea ratione quae adducitur, non permittenda erit Reis venditio, magna impuden- tia erit ab actoribus istam sibi asseri, dum idem factum, eadem ejus ra- tio est. Non admittendi aut audiendi sunt in aliis accusantes quod ipsi faciunt aut cupiunt 6. pen. x. de Accusat. l. qui accusari ib gloss ff. eod. Bar- tol. in l. 1. ff. quod quis[] iur. Quando vero ex supra scriptis manifestum reor, a parte actorum jus prohibendi nullo modo esse fundatum, a parte vero reorum nullam justam rationem, cur prohibeantur, quod non est alieni opificii peculiare jus, sed liberi commercii & libertatis naturalis, seeure concludo quidquid visum aliis, ex jure, aequitate & utilitate publica non esse, ut reis fiat interdictum, sed absolvendos & in possessione vel quasi hactenus usurpatae venditionis re- linquendos imo & defendendos esse. Respon- Q 3
Additio utilitatem publicam, nec quid annonæ pernicioſiùs, unde damnatumin Conſtitutionibus Imperii. Verum ejus vitii eſſe hoc de quo impræ- ſentiarum agitur mercimonium, negandum, nec ulla ratione oſtenden- dum, præfara ad hanc ſpeciem poſſe applicare Propolia vitioſa & pro- hibita ſunt illa mercium aucupia queis aliqui iſtas omnes ad ſe traſſere, ideo ne in foro, niſi apud ſe, venales ſint, impedire ſatagunt, quo pe- nes ſe ſit precii arbitrium, nec alia emendi occaſio. Hoc ut ad flagel- landam annonam ſpectat illicitũ & monopolii ſpecies eſt. At tale non evenit in præſenti ſpecie. Non enim rei ſibi hoc ſumunt, quod ſoli ve- lint emere & vendere pecudes, ſed ſibi cum aliis permitti intendunt, i- deo in re plane licitâ verſantur. Deinde cum id exercent, eo plures erunt in civitate, qui annonam augent & præcia imminuunt, ut ſic non noceatur ſed multum commodetur annonæ. Quo plures ſunt qui ad- vehunt & vendunt, eo copioſior & ideo vilior annona erit. Ideo & ces- ſat ratio propolii der Vorkaufferey/ quam Rei admiſſi ad hoc commer- cium removent, futurum alias apud actores, quibus occaſio ex pro- hibitione foret inducendi monopoliũ, & pro lubitu preciũ ſtatuendi. Ut hoc inſpecto vero dici poſſit, quod in Reis malè & incongrue ar- guitur, hoc actores intendere, aut certe, ſi petitis illorum locus erit, conſecuturum. Porro nemo non videt, quanta iniquitate utantur Actores hoc argumento, dum id cupiunt ſibi relictum. Si ex eà ratione quæ adducitur, non permittenda erit Reis venditio, magna impuden- tia erit ab actoribus iſtam ſibi aſſeri, dum idem factum, eadem ejus ra- tio eſt. Non admittendi aut audiendi ſunt in aliis accuſantes quod ipſi faciunt aut cupiunt 6. pen. x. de Accuſat. l. qui accuſari ib gloſſ ff. eod. Bar- tol. in l. 1. ff. quod quis[ꝙ́] iur. Quando verò ex ſupra ſcriptis manifeſtum reor, à parte actorum jus prohibendi nullo modo eſſe fundatum, à parte vero reorum nullam juſtam rationem, cur prohibeantur, quod non eſt alieni opificii peculiare jus, ſed liberi commercii & libertatis naturalis, ſeeure concludo quidquid viſum aliis, ex jure, æquitate & utilitate publicâ non eſſe, ut reis fiat interdictum, ſed abſolvendos & in poſſeſſione vel quaſi hactenus uſurpatæ venditionis re- linquendos imò & defendendos eſſe. Reſpon- Q 3
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <div n="3"> <p><pb facs="#f0135" n="125"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">Additio</hi></hi></fw><lb/><hi rendition="#aq">utilitatem publicam, nec quid annonæ pernicioſiùs, unde damnatum<lb/> in Conſtitutionibus Imperii. Verum ejus vitii eſſe hoc de quo impræ-<lb/> ſentiarum agitur mercimonium, negandum, nec ulla ratione oſtenden-<lb/> dum, præfara ad hanc ſpeciem poſſe applicare Propolia vitioſa & pro-<lb/> hibita ſunt illa mercium aucupia queis aliqui iſtas omnes ad ſe traſſere,<lb/> ideo ne in foro, niſi apud ſe, venales ſint, impedire ſatagunt, quo pe-<lb/> nes ſe ſit precii arbitrium, nec alia emendi occaſio. Hoc ut ad flagel-<lb/> landam annonam ſpectat illicitũ & monopolii ſpecies eſt. At tale non<lb/> evenit in præſenti ſpecie. Non enim rei ſibi hoc ſumunt, quod ſoli ve-<lb/> lint emere & vendere pecudes, ſed ſibi cum aliis permitti intendunt, i-<lb/> deo in re plane licitâ verſantur. Deinde cum id exercent, eo plures<lb/> erunt in civitate, qui annonam augent & præcia imminuunt, ut ſic non<lb/> noceatur ſed multum commodetur annonæ. Quo plures ſunt qui ad-<lb/> vehunt & vendunt, eo copioſior & ideo vilior annona erit. Ideo & ces-<lb/> ſat ratio propolii</hi> der Vorkaufferey/ <hi rendition="#aq">quam Rei admiſſi ad hoc commer-<lb/> cium removent, futurum alias apud actores, quibus occaſio ex pro-<lb/> hibitione foret inducendi monopoliũ, & pro lubitu preciũ ſtatuendi.<lb/> Ut hoc inſpecto vero dici poſſit, quod in Reis malè & incongrue ar-<lb/> guitur, hoc actores intendere, aut certe, ſi petitis illorum locus erit,<lb/> conſecuturum. Porro nemo non videt, quanta iniquitate utantur<lb/> Actores hoc argumento, dum id cupiunt ſibi relictum. Si ex eà ratione<lb/> quæ adducitur, non permittenda erit Reis venditio, magna impuden-<lb/> tia erit ab actoribus iſtam ſibi aſſeri, dum idem factum, eadem ejus ra-<lb/> tio eſt. Non admittendi aut audiendi ſunt in aliis accuſantes quod ipſi<lb/> faciunt aut cupiunt <hi rendition="#i">6. pen. x. de Accuſat. l. qui accuſari ib gloſſ ff. eod. Bar-<lb/> tol. in l. 1. ff. quod quis<supplied>ꝙ́</supplied> iur.</hi> Quando verò ex ſupra ſcriptis manifeſtum<lb/> reor, à parte actorum jus prohibendi nullo modo eſſe fundatum, à<lb/> parte vero reorum nullam juſtam rationem, cur prohibeantur, quod<lb/> non eſt alieni opificii peculiare jus, ſed liberi commercii & libertatis<lb/> naturalis, ſeeure concludo quidquid viſum aliis, ex jure, æquitate &<lb/> utilitate publicâ non eſſe, ut reis fiat interdictum, ſed abſolvendos &<lb/><hi rendition="#c">in poſſeſſione vel quaſi hactenus uſurpatæ venditionis re-<lb/> linquendos imò & defendendos<lb/> eſſe.</hi></hi></p> </div><lb/> <fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">Q</hi> 3</fw> <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">Reſpon-</hi> </fw><lb/> </div> </div> </body> </text> </TEI> [125/0135]
Additio
utilitatem publicam, nec quid annonæ pernicioſiùs, unde damnatum
in Conſtitutionibus Imperii. Verum ejus vitii eſſe hoc de quo impræ-
ſentiarum agitur mercimonium, negandum, nec ulla ratione oſtenden-
dum, præfara ad hanc ſpeciem poſſe applicare Propolia vitioſa & pro-
hibita ſunt illa mercium aucupia queis aliqui iſtas omnes ad ſe traſſere,
ideo ne in foro, niſi apud ſe, venales ſint, impedire ſatagunt, quo pe-
nes ſe ſit precii arbitrium, nec alia emendi occaſio. Hoc ut ad flagel-
landam annonam ſpectat illicitũ & monopolii ſpecies eſt. At tale non
evenit in præſenti ſpecie. Non enim rei ſibi hoc ſumunt, quod ſoli ve-
lint emere & vendere pecudes, ſed ſibi cum aliis permitti intendunt, i-
deo in re plane licitâ verſantur. Deinde cum id exercent, eo plures
erunt in civitate, qui annonam augent & præcia imminuunt, ut ſic non
noceatur ſed multum commodetur annonæ. Quo plures ſunt qui ad-
vehunt & vendunt, eo copioſior & ideo vilior annona erit. Ideo & ces-
ſat ratio propolii der Vorkaufferey/ quam Rei admiſſi ad hoc commer-
cium removent, futurum alias apud actores, quibus occaſio ex pro-
hibitione foret inducendi monopoliũ, & pro lubitu preciũ ſtatuendi.
Ut hoc inſpecto vero dici poſſit, quod in Reis malè & incongrue ar-
guitur, hoc actores intendere, aut certe, ſi petitis illorum locus erit,
conſecuturum. Porro nemo non videt, quanta iniquitate utantur
Actores hoc argumento, dum id cupiunt ſibi relictum. Si ex eà ratione
quæ adducitur, non permittenda erit Reis venditio, magna impuden-
tia erit ab actoribus iſtam ſibi aſſeri, dum idem factum, eadem ejus ra-
tio eſt. Non admittendi aut audiendi ſunt in aliis accuſantes quod ipſi
faciunt aut cupiunt 6. pen. x. de Accuſat. l. qui accuſari ib gloſſ ff. eod. Bar-
tol. in l. 1. ff. quod quisꝙ́ iur. Quando verò ex ſupra ſcriptis manifeſtum
reor, à parte actorum jus prohibendi nullo modo eſſe fundatum, à
parte vero reorum nullam juſtam rationem, cur prohibeantur, quod
non eſt alieni opificii peculiare jus, ſed liberi commercii & libertatis
naturalis, ſeeure concludo quidquid viſum aliis, ex jure, æquitate &
utilitate publicâ non eſſe, ut reis fiat interdictum, ſed abſolvendos &
in poſſeſſione vel quaſi hactenus uſurpatæ venditionis re-
linquendos imò & defendendos
eſſe.
Reſpon-
Q 3
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools ?Language Resource Switchboard?FeedbackSie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden. Kommentar zur DTA-AusgabeDieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.
|
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden. Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des § 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
2007–2024 Deutsches Textarchiv, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften.
Kontakt: redaktion(at)deutschestextarchiv.de. |