Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Fritsch, Ahasver: Tractatus Nomico-Politicus [...] Von Zünft- und Jnnungs-Recht. Naumburg u. a., 1669.

Bild:
<< vorherige Seite

Additio
prator ducat stupratam, poena nihilominus exigatur. A qua nec immu-
nis est sponsus, si cum sponsa ante festivitatem nuptialem concubuerit,
ficut ex quotidianis exemplis constat.

Circa quarum allegati autores loquuntur de eo casu, quando
quis sponsam impraegnavit. Hic quidem non excluditur a collegio:
Jmprimis tamen non est punitur a magistratu ob scandalum publicum,
& collegio quoq; ad multam aliquam tenetur. Ut vero longe gravius
deliquit gravioremq; poenam meretur, quae foeminae nondum despon-
satae durante viduitate intra tempus luctus stuprum infert, ita quod de
illo Jcti sentiunt, ad hunc minime porrigi debet. Est enim ea illatio a
valde diversis, quam jurisprudentia non admittit. l fin. ff. de calumn.

Quintum an heic obtinere debeat nemo non dubitavit qui inspe-
xerit singulare jus, quod Sutorio collegio concessum est, ut propter
uxoris vitia removeatur maritus. At posito tali casui non obesse statu-
tum, tamen ex eo ad praesentem speciem argumentum minime valet,
dum rationabilis diversitatis causa invenitur. l. fin. in pr. C. de Donat. an-
te nupt.
Jn Jllo enim iniquum foret puniri maritum ob antecedens de-
lictum uxoris, cum poena suos tenere debeat autores. l. sancimus. 22. C.
de Poen. l. aliud est trans. 131. ff. de Verb. signif
aut plecti qui ducendo mere-
tricem egregium caritatis opus facere censentur. cap inter opera. 20. de
Sponsal. cap. integritas. §. ult. 32. quaest. 1.
Jn hoc vero tam maritus quam
uxor per stuprum & praematurum concubitun peccavere, & utraq; per-
sona poenam istam, de qua jam agitur meretur.

Sextum nititur falso praesupposito. Nam jus divinun quod con-
sulit personae stuprata, non sustulit poenam stupri. Jdeoq; absurde asse-
ritur, quoad istam legibus civilibus non amplius locum esse. Et licet
pro poena habenda esset divina sanctio, non tamen ea poena canonica
derogaret civili. VVesembec: in paratit. ff. ad L. Jul. de adult. num. 21 in med.
versic. sed haec poena.
Quicqu id lege specialiter non videtur expressum, id
veterum legum constitutionumq; regulis omnes relictum intelligant,
l. praecipimus. 32. §. fin. C. de Appellat. Usus fori etiam aliud observat:
Nam stupra aliis poenis coerceri constat. Praesertim scimus, ex istis
communi opinione inhaerete quandam maculam reis, ex qua indigni
habeantur honestorum virorum consortio.

Septi-
S 2

Additio
prator ducat ſtupratam, pœna nihilominus exigatur. A quâ nec immu-
nis eſt ſponſus, ſi cum ſponſa ante feſtivitatem nuptialem concubuerit,
ficut ex quotidianis exemplis conſtat.

Circa quarum allegati autores loquuntur de eo caſu, quando
quis ſponſam imprægnavit. Hic quidem non excluditur à collegio:
Jmprimis tamen non eſt punitur à magiſtratu ob ſcandalum publicum,
& collegio quoq; ad multam aliquam tenetur. Ut verò longe gravius
deliquit gravioremq; pœnam meretur, quæ fœminæ nondum deſpon-
ſatæ durante viduitate intra tempus luctus ſtuprum infert, ita quod de
illo Jcti ſentiunt, ad hunc minime porrigi debet. Eſt enim ea illatio à
valde diverſis, quam jurisprudentia non admittit. l fin. ff. de calumn.

Quintum an hîc obtinere debeat nemo non dubitavit qui inſpe-
xerit ſingulare jus, quod Sutorio collegio conceſſum eſt, ut propter
uxoris vitia removeatur maritus. At poſito tali caſui non obeſſe ſtatu-
tum, tamen ex eo ad præſentem ſpeciem argumentum minime valet,
dum rationabilis diverſitatis cauſa invenitur. l. fin. in pr. C. de Donat. an-
te nupt.
Jn Jllo enim iniquum foret puniri maritum ob antecedens de-
lictum uxoris, cum pœna ſuos tenere debeat autores. l. ſancimus. 22. C.
de Pœn. l. aliud eſt tranſ. 131. ff. de Verb. ſignif
aut plecti qui ducendo mere-
tricem egregium caritatis opus facere cenſentur. cap inter opera. 20. de
Sponſal. cap. integritas. §. ult. 32. quæſt. 1.
Jn hoc vero tam maritus quam
uxor per ſtuprum & præmaturum concubitũ peccavere, & utraq; per-
ſona pœnam iſtam, de qua jam agitur meretur.

Sextum nititur falſo præſuppoſito. Nam jus divinũ quod con-
ſulit perſonæ ſtuprata, non ſuſtulit pœnam ſtupri. Jdeoq; abſurde aſſe-
ritur, quoad iſtam legibus civilibus non amplius locum eſſe. Et licet
pro pœna habenda eſſet divina ſanctio, non tamen ea pœna canonica
derogaret civili. VVeſembec: in paratit. ff. ad L. Jul. de adult. num. 21 in med.
verſic. ſed hæc pœna.
Quicqu id lege ſpecialiter non videtur expreſſum, id
veterum legum conſtitutionumq; regulis omnes relictum intelligant,
l. præcipimus. 32. §. fin. C. de Appellat. Uſus fori etiam aliud obſervat:
Nam ſtupra aliis pœnis coerceri conſtat. Præſertim ſcimus, ex iſtis
communi opinione inhærete quandam maculam reis, ex qua indigni
habeantur honeſtorum virorum conſortio.

Septi-
S 2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p>
              <pb facs="#f0149" n="139"/>
              <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#k">Additio</hi> </hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">prator ducat &#x017F;tupratam, p&#x0153;na nihilominus exigatur. A quâ nec immu-<lb/>
nis e&#x017F;t &#x017F;pon&#x017F;us, &#x017F;i cum &#x017F;pon&#x017F;a ante fe&#x017F;tivitatem nuptialem concubuerit,<lb/>
ficut ex quotidianis exemplis con&#x017F;tat.</hi> </p><lb/>
            <p> <hi rendition="#aq">Circa quarum allegati autores loquuntur de eo ca&#x017F;u, quando<lb/>
quis &#x017F;pon&#x017F;am imprægnavit. Hic quidem non excluditur à collegio:<lb/>
Jmprimis tamen non e&#x017F;t punitur à magi&#x017F;tratu ob &#x017F;candalum publicum,<lb/>
&amp; collegio quoq; ad multam aliquam tenetur. Ut verò longe gravius<lb/>
deliquit gravioremq; p&#x0153;nam meretur, quæ f&#x0153;minæ nondum de&#x017F;pon-<lb/>
&#x017F;atæ durante viduitate intra tempus luctus &#x017F;tuprum infert, ita quod de<lb/>
illo Jcti &#x017F;entiunt, ad hunc minime porrigi debet. E&#x017F;t enim ea illatio à<lb/>
valde diver&#x017F;is, quam jurisprudentia non admittit. <hi rendition="#i">l fin. ff. de calumn.</hi></hi> </p><lb/>
            <p> <hi rendition="#aq">Quintum an hîc obtinere debeat nemo non dubitavit qui in&#x017F;pe-<lb/>
xerit &#x017F;ingulare jus, quod Sutorio collegio conce&#x017F;&#x017F;um e&#x017F;t, ut propter<lb/>
uxoris vitia removeatur maritus. At po&#x017F;ito tali ca&#x017F;ui non obe&#x017F;&#x017F;e &#x017F;tatu-<lb/>
tum, tamen ex eo ad præ&#x017F;entem &#x017F;peciem argumentum minime valet,<lb/>
dum rationabilis diver&#x017F;itatis cau&#x017F;a invenitur. <hi rendition="#i">l. fin. in pr. C. de Donat. an-<lb/>
te nupt.</hi> Jn Jllo enim iniquum foret puniri maritum ob antecedens de-<lb/>
lictum uxoris, cum p&#x0153;na &#x017F;uos tenere debeat autores. <hi rendition="#i">l. &#x017F;ancimus. 22. C.<lb/>
de P&#x0153;n. l. aliud e&#x017F;t tran&#x017F;. 131. ff. de Verb. &#x017F;ignif</hi> aut plecti qui ducendo mere-<lb/>
tricem egregium caritatis opus facere cen&#x017F;entur. <hi rendition="#i">cap inter opera. 20. de<lb/>
Spon&#x017F;al. cap. integritas. §. ult. 32. quæ&#x017F;t. 1.</hi> Jn hoc vero tam maritus quam<lb/>
uxor per &#x017F;tuprum &amp; præmaturum concubitu&#x0303; peccavere, &amp; utraq; per-<lb/>
&#x017F;ona p&#x0153;nam i&#x017F;tam, de qua jam agitur meretur.</hi> </p><lb/>
            <p> <hi rendition="#aq">Sextum nititur fal&#x017F;o præ&#x017F;uppo&#x017F;ito. Nam jus divinu&#x0303; quod con-<lb/>
&#x017F;ulit per&#x017F;onæ &#x017F;tuprata, non &#x017F;u&#x017F;tulit p&#x0153;nam &#x017F;tupri. Jdeoq; ab&#x017F;urde a&#x017F;&#x017F;e-<lb/>
ritur, quoad i&#x017F;tam legibus civilibus non amplius locum e&#x017F;&#x017F;e. Et licet<lb/>
pro p&#x0153;na habenda e&#x017F;&#x017F;et divina &#x017F;anctio, non tamen ea p&#x0153;na canonica<lb/>
derogaret civili. <hi rendition="#i">VVe&#x017F;embec: in paratit. ff. ad L. Jul. de adult. num. 21 in med.<lb/>
ver&#x017F;ic. &#x017F;ed hæc p&#x0153;na.</hi> Quicqu id lege &#x017F;pecialiter non videtur expre&#x017F;&#x017F;um, id<lb/>
veterum legum con&#x017F;titutionumq; regulis omnes relictum intelligant,<lb/><hi rendition="#i">l. præcipimus. 32. §. fin. C. de Appellat.</hi> U&#x017F;us fori etiam aliud ob&#x017F;ervat:<lb/>
Nam &#x017F;tupra aliis p&#x0153;nis coerceri con&#x017F;tat. Præ&#x017F;ertim &#x017F;cimus, ex i&#x017F;tis<lb/>
communi opinione inhærete quandam maculam reis, ex qua indigni<lb/>
habeantur hone&#x017F;torum virorum con&#x017F;ortio.</hi> </p><lb/>
            <fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">S</hi> 2</fw>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">Septi-</hi> </fw><lb/>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[139/0149] Additio prator ducat ſtupratam, pœna nihilominus exigatur. A quâ nec immu- nis eſt ſponſus, ſi cum ſponſa ante feſtivitatem nuptialem concubuerit, ficut ex quotidianis exemplis conſtat. Circa quarum allegati autores loquuntur de eo caſu, quando quis ſponſam imprægnavit. Hic quidem non excluditur à collegio: Jmprimis tamen non eſt punitur à magiſtratu ob ſcandalum publicum, & collegio quoq; ad multam aliquam tenetur. Ut verò longe gravius deliquit gravioremq; pœnam meretur, quæ fœminæ nondum deſpon- ſatæ durante viduitate intra tempus luctus ſtuprum infert, ita quod de illo Jcti ſentiunt, ad hunc minime porrigi debet. Eſt enim ea illatio à valde diverſis, quam jurisprudentia non admittit. l fin. ff. de calumn. Quintum an hîc obtinere debeat nemo non dubitavit qui inſpe- xerit ſingulare jus, quod Sutorio collegio conceſſum eſt, ut propter uxoris vitia removeatur maritus. At poſito tali caſui non obeſſe ſtatu- tum, tamen ex eo ad præſentem ſpeciem argumentum minime valet, dum rationabilis diverſitatis cauſa invenitur. l. fin. in pr. C. de Donat. an- te nupt. Jn Jllo enim iniquum foret puniri maritum ob antecedens de- lictum uxoris, cum pœna ſuos tenere debeat autores. l. ſancimus. 22. C. de Pœn. l. aliud eſt tranſ. 131. ff. de Verb. ſignif aut plecti qui ducendo mere- tricem egregium caritatis opus facere cenſentur. cap inter opera. 20. de Sponſal. cap. integritas. §. ult. 32. quæſt. 1. Jn hoc vero tam maritus quam uxor per ſtuprum & præmaturum concubitũ peccavere, & utraq; per- ſona pœnam iſtam, de qua jam agitur meretur. Sextum nititur falſo præſuppoſito. Nam jus divinũ quod con- ſulit perſonæ ſtuprata, non ſuſtulit pœnam ſtupri. Jdeoq; abſurde aſſe- ritur, quoad iſtam legibus civilibus non amplius locum eſſe. Et licet pro pœna habenda eſſet divina ſanctio, non tamen ea pœna canonica derogaret civili. VVeſembec: in paratit. ff. ad L. Jul. de adult. num. 21 in med. verſic. ſed hæc pœna. Quicqu id lege ſpecialiter non videtur expreſſum, id veterum legum conſtitutionumq; regulis omnes relictum intelligant, l. præcipimus. 32. §. fin. C. de Appellat. Uſus fori etiam aliud obſervat: Nam ſtupra aliis pœnis coerceri conſtat. Præſertim ſcimus, ex iſtis communi opinione inhærete quandam maculam reis, ex qua indigni habeantur honeſtorum virorum conſortio. Septi- S 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669/149
Zitationshilfe: Fritsch, Ahasver: Tractatus Nomico-Politicus [...] Von Zünft- und Jnnungs-Recht. Naumburg u. a., 1669, S. 139. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669/149>, abgerufen am 21.11.2024.