Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Glück, Christian Friedrich von: Versuch einer ausführlichen Erläuterung der Pandecten nach Hellfeld ein Commentar für meine Zuhörer. Erlangen, 1791.

Bild:
<< vorherige Seite

De his, qui sui vel alieni iuris sunt.
nahme von der Regel anzusehen. Der Regel nach wird
die unvollkommene Mündigkeit für hinreichend gehalten.
Die Ausnahme findet in folgenden Fällen statt. a) Wenn
Jemand adoptiren will, so muß er 18 Jahr älter seyn,
als das Kind 65). b) Wenn einer Person die Alimen-
te bis zur erlangten Mündigkeit versprochen oder ver-
macht worden sind 66). c) Darf keine Person von we-
niger als 18 Jahren zum richterlichen Amt gelassen wer-

den;
65) §. 4. I. de adopt. L. 40. §. 1. D. eodem.
66) L. 14. §. 1. D. de aliment. legat. Fürtreflich erläutert die-
ses Gesetz Ios. averanius Interpretat. iuris Tom. II. lib. V.
cap.
9. Ich will nur seine Paraphrase n. 5. S. 198. her-
setzen, welche allein schon Aufschluß geben wird: Non con-
stituit
adrianus generaliter, alimenta usque ad pubertatem
praestanda pueris et puellis deberi usque ad annum decimum
octavum ac decimum quartum: sed in specie definivit hanc
aetatem in pueris, ac puellis, qui
trajani instituto alimenta
accipiebant e publico. Qui consecuti sunt Principes, hanc de-
finitionem aetatis servarunt etiam in novis pueris ac puellis,

(d. i. bey denen über die bestimmte Zahl angenommenen Pfleg-
kindern) quibus e publico alimenta praestari praeceperunt. De
alimentis in testamento relictis, aut praestandis a privatis us-
que ad pubertatem nihil definitum fuerat ab Imperatoribus:
sed
ulpianus exemplo alimentorum, quae e publico praesta-
bantur, non incivile esse dixit, observare hoc tempus aetatis:
et formam ab
adriano datam publicis alimentis, et ab
alexandro severo confirmatam, extendit ad alimenta pri-
vata a testatoribus relicta: et id, ut ait,
intuitu pieta-
tis. Mela
tentaverat alimenta pueris ac puellis relicta ad
tempus pubertatis restringere, adductus, ut puto, Imperato-
rum exemplo: sed eius opinionem refutavit
ulpianus in ea-
dem Lege
adde merillium lib. III. Observat. cap.
29. Den
Unterschied, den übrigens surdus in Tr. de alimentis priv.
legat. Cap. 58. n.
8. zwischen armen und reichen macht, ver-
wirft mit Recht averanius a. a. O. cap. 10.
Glücks Erläut. d. Pand. 2. Th. N

De his, qui ſui vel alieni iuris ſunt.
nahme von der Regel anzuſehen. Der Regel nach wird
die unvollkommene Muͤndigkeit fuͤr hinreichend gehalten.
Die Ausnahme findet in folgenden Faͤllen ſtatt. a) Wenn
Jemand adoptiren will, ſo muß er 18 Jahr aͤlter ſeyn,
als das Kind 65). b) Wenn einer Perſon die Alimen-
te bis zur erlangten Muͤndigkeit verſprochen oder ver-
macht worden ſind 66). c) Darf keine Perſon von we-
niger als 18 Jahren zum richterlichen Amt gelaſſen wer-

den;
65) §. 4. I. de adopt. L. 40. §. 1. D. eodem.
66) L. 14. §. 1. D. de aliment. legat. Fuͤrtreflich erlaͤutert die-
ſes Geſetz Ios. averanius Interpretat. iuris Tom. II. lib. V.
cap.
9. Ich will nur ſeine Paraphraſe n. 5. S. 198. her-
ſetzen, welche allein ſchon Aufſchluß geben wird: Non con-
ſtituit
adrianus generaliter, alimenta usque ad pubertatem
praeſtanda pueris et puellis deberi usque ad annum decimum
octavum ac decimum quartum: ſed in ſpecie definivit hanc
aetatem in pueris, ac puellis, qui
trajani inſtituto alimenta
accipiebant e publico. Qui conſecuti ſunt Principes, hanc de-
finitionem aetatis ſervarunt etiam in novis pueris ac puellis,

(d. i. bey denen uͤber die beſtimmte Zahl angenommenen Pfleg-
kindern) quibus e publico alimenta praeſtari praeceperunt. De
alimentis in teſtamento relictis, aut praeſtandis a privatis us-
que ad pubertatem nihil definitum fuerat ab Imperatoribus:
ſed
ulpianus exemplo alimentorum, quae e publico praeſta-
bantur, non incivile eſſe dixit, obſervare hoc tempus aetatis:
et formam ab
adriano datam publicis alimentis, et ab
alexandro severo confirmatam, extendit ad alimenta pri-
vata a teſtatoribus relicta: et id, ut ait,
intuitu pieta-
tis. Mela
tentaverat alimenta pueris ac puellis relicta ad
tempus pubertatis reſtringere, adductus, ut puto, Imperato-
rum exemplo: ſed eius opinionem refutavit
ulpianus in ea-
dem Lege
adde merillium lib. III. Obſervat. cap.
29. Den
Unterſchied, den uͤbrigens surdus in Tr. de alimentis priv.
legat. Cap. 58. n.
8. zwiſchen armen und reichen macht, ver-
wirft mit Recht averanius a. a. O. cap. 10.
Gluͤcks Erlaͤut. d. Pand. 2. Th. N
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0207" n="193"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#aq">De his, qui &#x017F;ui vel alieni iuris &#x017F;unt.</hi></fw><lb/>
nahme von der Regel anzu&#x017F;ehen. Der Regel nach wird<lb/>
die unvollkommene Mu&#x0364;ndigkeit fu&#x0364;r hinreichend gehalten.<lb/>
Die Ausnahme findet in folgenden Fa&#x0364;llen &#x017F;tatt. <hi rendition="#aq">a</hi>) Wenn<lb/>
Jemand adoptiren will, &#x017F;o muß er 18 Jahr a&#x0364;lter &#x017F;eyn,<lb/>
als das Kind <note place="foot" n="65)"><hi rendition="#i">§.</hi> 4. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">I. de adopt. L.</hi> 40. <hi rendition="#i">§.</hi> 1. <hi rendition="#i">D. eodem.</hi></hi></note>. <hi rendition="#aq">b</hi>) Wenn einer Per&#x017F;on die Alimen-<lb/>
te bis zur erlangten Mu&#x0364;ndigkeit ver&#x017F;prochen oder ver-<lb/>
macht worden &#x017F;ind <note place="foot" n="66)"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">L.</hi> 14. <hi rendition="#i">§.</hi> 1. <hi rendition="#i">D. de aliment. legat.</hi></hi> Fu&#x0364;rtreflich erla&#x0364;utert die-<lb/>
&#x017F;es Ge&#x017F;etz <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Ios.</hi><hi rendition="#k">averanius</hi> Interpretat. iuris Tom. II. lib. V.<lb/>
cap.</hi> 9. Ich will nur &#x017F;eine Paraphra&#x017F;e <hi rendition="#aq">n.</hi> 5. S. 198. her-<lb/>
&#x017F;etzen, welche allein &#x017F;chon Auf&#x017F;chluß geben wird: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Non con-<lb/>
&#x017F;tituit</hi><hi rendition="#k">adrianus</hi><hi rendition="#i">generaliter, alimenta usque ad pubertatem<lb/>
prae&#x017F;tanda pueris et puellis deberi usque ad annum decimum<lb/>
octavum ac decimum quartum: &#x017F;ed in &#x017F;pecie definivit hanc<lb/>
aetatem in pueris, ac puellis, qui</hi><hi rendition="#k">trajani</hi><hi rendition="#i">in&#x017F;tituto alimenta<lb/>
accipiebant e publico. Qui con&#x017F;ecuti &#x017F;unt Principes, hanc de-<lb/>
finitionem aetatis &#x017F;ervarunt etiam in novis pueris ac puellis,</hi></hi><lb/>
(d. i. bey denen u&#x0364;ber die be&#x017F;timmte Zahl angenommenen Pfleg-<lb/>
kindern) <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">quibus e publico alimenta prae&#x017F;tari praeceperunt. De<lb/>
alimentis in te&#x017F;tamento relictis, aut prae&#x017F;tandis a privatis us-<lb/>
que ad pubertatem nihil definitum fuerat ab Imperatoribus:<lb/>
&#x017F;ed</hi><hi rendition="#k">ulpianus</hi><hi rendition="#i">exemplo alimentorum, quae e publico prae&#x017F;ta-<lb/>
bantur, non incivile e&#x017F;&#x017F;e dixit, ob&#x017F;ervare hoc tempus aetatis:<lb/>
et formam ab</hi><hi rendition="#k">adriano</hi><hi rendition="#i">datam publicis alimentis, et ab</hi><lb/><hi rendition="#k">alexandro severo</hi><hi rendition="#i">confirmatam, extendit ad alimenta pri-<lb/>
vata a te&#x017F;tatoribus relicta: et id, ut ait,</hi><hi rendition="#g">intuitu pieta-<lb/>
tis. Mela</hi><hi rendition="#i">tentaverat alimenta pueris ac puellis relicta ad<lb/>
tempus pubertatis re&#x017F;tringere, adductus, ut puto, Imperato-<lb/>
rum exemplo: &#x017F;ed eius opinionem refutavit</hi><hi rendition="#k">ulpianus</hi><hi rendition="#i">in ea-<lb/>
dem Lege</hi> adde <hi rendition="#k">merillium</hi> lib. III. Ob&#x017F;ervat. cap.</hi> 29. Den<lb/>
Unter&#x017F;chied, den u&#x0364;brigens <hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">surdus</hi> in Tr. de alimentis priv.<lb/>
legat. Cap. 58. n.</hi> 8. zwi&#x017F;chen armen und reichen macht, ver-<lb/>
wirft mit Recht <hi rendition="#k"><hi rendition="#aq">averanius</hi></hi> a. a. O. <hi rendition="#aq">cap.</hi> 10.</note>. <hi rendition="#aq">c</hi>) Darf keine Per&#x017F;on von we-<lb/>
niger als 18 Jahren zum richterlichen Amt gela&#x017F;&#x017F;en wer-<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">den;</fw><lb/>
<fw place="bottom" type="sig">Glu&#x0364;cks Erla&#x0364;ut. d. Pand. 2. Th. N</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[193/0207] De his, qui ſui vel alieni iuris ſunt. nahme von der Regel anzuſehen. Der Regel nach wird die unvollkommene Muͤndigkeit fuͤr hinreichend gehalten. Die Ausnahme findet in folgenden Faͤllen ſtatt. a) Wenn Jemand adoptiren will, ſo muß er 18 Jahr aͤlter ſeyn, als das Kind 65). b) Wenn einer Perſon die Alimen- te bis zur erlangten Muͤndigkeit verſprochen oder ver- macht worden ſind 66). c) Darf keine Perſon von we- niger als 18 Jahren zum richterlichen Amt gelaſſen wer- den; 65) §. 4. I. de adopt. L. 40. §. 1. D. eodem. 66) L. 14. §. 1. D. de aliment. legat. Fuͤrtreflich erlaͤutert die- ſes Geſetz Ios. averanius Interpretat. iuris Tom. II. lib. V. cap. 9. Ich will nur ſeine Paraphraſe n. 5. S. 198. her- ſetzen, welche allein ſchon Aufſchluß geben wird: Non con- ſtituit adrianus generaliter, alimenta usque ad pubertatem praeſtanda pueris et puellis deberi usque ad annum decimum octavum ac decimum quartum: ſed in ſpecie definivit hanc aetatem in pueris, ac puellis, qui trajani inſtituto alimenta accipiebant e publico. Qui conſecuti ſunt Principes, hanc de- finitionem aetatis ſervarunt etiam in novis pueris ac puellis, (d. i. bey denen uͤber die beſtimmte Zahl angenommenen Pfleg- kindern) quibus e publico alimenta praeſtari praeceperunt. De alimentis in teſtamento relictis, aut praeſtandis a privatis us- que ad pubertatem nihil definitum fuerat ab Imperatoribus: ſed ulpianus exemplo alimentorum, quae e publico praeſta- bantur, non incivile eſſe dixit, obſervare hoc tempus aetatis: et formam ab adriano datam publicis alimentis, et ab alexandro severo confirmatam, extendit ad alimenta pri- vata a teſtatoribus relicta: et id, ut ait, intuitu pieta- tis. Mela tentaverat alimenta pueris ac puellis relicta ad tempus pubertatis reſtringere, adductus, ut puto, Imperato- rum exemplo: ſed eius opinionem refutavit ulpianus in ea- dem Lege adde merillium lib. III. Obſervat. cap. 29. Den Unterſchied, den uͤbrigens surdus in Tr. de alimentis priv. legat. Cap. 58. n. 8. zwiſchen armen und reichen macht, ver- wirft mit Recht averanius a. a. O. cap. 10. Gluͤcks Erlaͤut. d. Pand. 2. Th. N

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/glueck_pandecten02_1791
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/glueck_pandecten02_1791/207
Zitationshilfe: Glück, Christian Friedrich von: Versuch einer ausführlichen Erläuterung der Pandecten nach Hellfeld ein Commentar für meine Zuhörer. Erlangen, 1791, S. 193. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/glueck_pandecten02_1791/207>, abgerufen am 12.05.2024.