Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Goethe, Johann Wolfgang von: Zur Farbenlehre. Bd. 2. Tübingen, 1810.

Bild:
<< vorherige Seite

quoque dicitur Latine: et ex eodem ut puto, hor-
rore Charybdis nominata est, et Charon: de quo
cum inquit Virgilius, Stant circum lumina flamma,
Caesium voluit senem illum horribilem ac dirum
significare. Quamvis non nesciam, charopon ab
aliis aliter quoque exponi.

3. Ater. Horribilis etiam color est ater di-
ctus, omnino velut anthrax, id est carbo: nam
proprie est carbonis extincti. Quare scite, ut om-
nia, Terentius, Tam excoctam, inquit, reddam
atque atram, quam est carbo. Et inde a Virgilio
cinis dictus est ater et favilla atra. Sanguis prae-
terea caloris atque coloris ignei particeps, effusus
ac frigefactus amisso rubore, tanquam in carbonem
mutatus, ater ab omnibus vocatur. Dicitur et
mors atra, quia cadaver extincto calore illo vitali,
quo corpus alitur, atrum relinquitur, ut est carbo,
quae mihi perquam elegans videtur similitudo.
Quid quod dies atri eadem de causa dicti fuerunt!
Qui enim luctum afferebant, carbonibus: ut con-
tra dies laeti scrupis signabantur gypseis. ex quo
Horatius ait:
Creta, an carbone notandi.
Differt in hoc a colore nigro, quod ut omnis ater
est niger: sic non omnis niger est ater: horren-
dus est hic, tristis, visu injucundus, lugentibus
accommodatus, ille contra nonnunquam lepidus ac

II. 12

quoque dicitur Latine: et ex eodem ut puto, hor-
rore Charybdis nominata est, et Charon: de quo
cum inquit Virgilius, Stant circum lumina flamma,
Caesium voluit senem illum horribilem ac dirum
significare. Quamvis non nesciam, charopon ab
aliis aliter quoque exponi.

3. Ater. Horribilis etiam color est ater di-
ctus, omnino velut anthrax, id est carbo: nam
proprie est carbonis extincti. Quare scite, ut om-
nia, Terentius, Tam excoctam, inquit, reddam
atque atram, quam est carbo. Et inde a Virgilio
cinis dictus est ater et favilla atra. Sanguis prae-
terea caloris atque coloris ignei particeps, effusus
ac frigefactus amisso rubore, tanquam in carbonem
mutatus, ater ab omnibus vocatur. Dicitur et
mors atra, quia cadaver extincto calore illo vitali,
quo corpus alitur, atrum relinquitur, ut est carbo,
quae mihi perquam elegans videtur similitudo.
Quid quod dies atri eadem de causa dicti fuerunt!
Qui enim luctum afferebant, carbonibus: ut con-
tra dies laeti scrupis signabantur gypseis. ex quo
Horatius ait:
Creta, an carbone notandi.
Differt in hoc a colore nigro, quod ut omnis ater
est niger: sic non omnis niger est ater: horren-
dus est hic, tristis, visu injucundus, lugentibus
accommodatus, ille contra nonnunquam lepidus ac

II. 12
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p> <hi rendition="#aq"><pb facs="#f0211" n="177"/>
quoque dicitur Latine: et ex eodem ut puto, hor-<lb/>
rore Charybdis nominata est, et Charon: de quo<lb/>
cum inquit Virgilius, Stant circum lumina flamma,<lb/>
Caesium voluit senem illum horribilem ac dirum<lb/>
significare. Quamvis non nesciam, charopon ab<lb/>
aliis aliter quoque exponi.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">3. <hi rendition="#i"><hi rendition="#g">Ater</hi></hi>. Horribilis etiam color est ater di-<lb/>
ctus, omnino velut anthrax, id est carbo: nam<lb/>
proprie est carbonis extincti. Quare scite, ut om-<lb/>
nia, Terentius, Tam excoctam, inquit, reddam<lb/>
atque atram, quam est carbo. Et inde a Virgilio<lb/>
cinis dictus est ater et favilla atra. Sanguis prae-<lb/>
terea caloris atque coloris ignei particeps, effusus<lb/>
ac frigefactus amisso rubore, tanquam in carbonem<lb/>
mutatus, ater ab omnibus vocatur. Dicitur et<lb/>
mors atra, quia cadaver extincto calore illo vitali,<lb/>
quo corpus alitur, atrum relinquitur, ut est carbo,<lb/>
quae mihi perquam elegans videtur similitudo.<lb/>
Quid quod dies atri eadem de causa dicti fuerunt!<lb/>
Qui enim luctum afferebant, carbonibus: ut con-<lb/>
tra dies laeti scrupis signabantur gypseis. ex quo<lb/>
Horatius ait:<lb/><hi rendition="#c">Creta, an carbone notandi.</hi><lb/>
Differt in hoc a colore <hi rendition="#i">nigro</hi>, quod ut omnis ater<lb/>
est niger: sic non omnis niger est ater: horren-<lb/>
dus est hic, tristis, visu injucundus, lugentibus<lb/>
accommodatus, ille contra nonnunquam lepidus ac</hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">II.</hi> 12</fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[177/0211] quoque dicitur Latine: et ex eodem ut puto, hor- rore Charybdis nominata est, et Charon: de quo cum inquit Virgilius, Stant circum lumina flamma, Caesium voluit senem illum horribilem ac dirum significare. Quamvis non nesciam, charopon ab aliis aliter quoque exponi. 3. Ater. Horribilis etiam color est ater di- ctus, omnino velut anthrax, id est carbo: nam proprie est carbonis extincti. Quare scite, ut om- nia, Terentius, Tam excoctam, inquit, reddam atque atram, quam est carbo. Et inde a Virgilio cinis dictus est ater et favilla atra. Sanguis prae- terea caloris atque coloris ignei particeps, effusus ac frigefactus amisso rubore, tanquam in carbonem mutatus, ater ab omnibus vocatur. Dicitur et mors atra, quia cadaver extincto calore illo vitali, quo corpus alitur, atrum relinquitur, ut est carbo, quae mihi perquam elegans videtur similitudo. Quid quod dies atri eadem de causa dicti fuerunt! Qui enim luctum afferebant, carbonibus: ut con- tra dies laeti scrupis signabantur gypseis. ex quo Horatius ait: Creta, an carbone notandi. Differt in hoc a colore nigro, quod ut omnis ater est niger: sic non omnis niger est ater: horren- dus est hic, tristis, visu injucundus, lugentibus accommodatus, ille contra nonnunquam lepidus ac II. 12

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/goethe_farbenlehre02_1810
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/goethe_farbenlehre02_1810/211
Zitationshilfe: Goethe, Johann Wolfgang von: Zur Farbenlehre. Bd. 2. Tübingen, 1810, S. 177. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/goethe_farbenlehre02_1810/211>, abgerufen am 21.11.2024.