Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Grimm, Jacob: Deutsche Grammatik. Bd. 2. Göttingen, 1826.

Bild:
<< vorherige Seite

III. partikelcomposition. -- part. mit nom.
sich dasselbe subst. zu beiderlei bildungen verwendet (eines
wirklichen belegs entsinne ich mich nicht), so würde gi-
loupo einen mit im laub wohnenden, gi-haus einen der
ein haus hat bedeuten, wie gi-hauso einen, der mit im
haus wohnt, gi-loup etwas, das laub hat, bedeutet. Goth.
bauris? (elatio animi) ga-bauris? (laetus, lubens) nach
dem adv. ga-baurjaba (libenter); guth (deus) ga-guds
(eusebes, der gott im herzen hat) ga-gudei (eusebeia)
Tit. 1, 1; skohs (calceus) ga-skohs (calceatus); til (scopus?
vgl. til du vrohjan, kategoria, Luc. 6, 7.) ga-tils (oppor-
tunus, aptus), oder ist schon ein einfaches adj. tils (nach
dem ags.) anzunehmen?; vilja (animus) ga-vilis (omothu-
mos
) Rom. 15, 6. Ahd. chunni (genus, indoles) ge-kunni
(natura insitus) Ludw.; hant (manus) ge-hende (aptus)
N. Boeth. 44. Cap. 75; herza (cor) ka-herz (concors, cor-
datus) un-ga-herz (discors) hrab. 960b; loup (frons, dis)
gi-loup (nemorosus) mons. 330. 339. ge-loube (frondosus)
N. Cap. 109; luppi (venenum) hrab. 963a ka-luppi (toxi-
catus) jun. 190. mons. 406; minnja (amor) chi-minni (di-
lectus) J. 366. (wo der acc. chi-minnan) ge-minne (amans
(invicem) N. Boeth. 108; muot (animus) ki-muot (ani-
matus, lubens) weiß ich nicht zu belegen, doch gilt noch
mhd. ge-muot, O. aber hat häufig gi-muati (vgl. s. 663.);
not, ki-noti, aus dem häufigen adv. ki-noto, ki-notor, zu
folgern; part (barba) ka-part (barbatus) uh-ga-part (im-
berbis) hrab. 966a; slahta (genus, indoles) gi-slaht (indi-
tus) O. II. 23, 30. N. Boeth. 118; sela (anima) ge-sel?
(animatus) N. Cap. 45. wo der nom. pl. neutr. geseliu
auch von ge-sele herrühren könnte, so wie das ll in ur-
seller (exanimis) jun. 204. auf ur-seli führt?; situ (mos)
ki-situ (moratus) ge-sit N. Boeth. 209; stimna (vox) ga-
stimnaß (consonum) doc. 213a; varawa (color) ki-varo (colo-
ratus) hrab. 963b; vedara (penna) ca-veder (ales, plumatus)
ker. 12. (wo cafedere, alites) schwerlich ca-vederi wara (atten-
tio, cura) ka-war gi-war (cautus, providus) un-ka-war (im-
probus) häufig. Ags. cealf (vitulus) ge-cealfe (foetus);
ge-cynd (natura) ge-cynde (naturalis) Beov. 201. hier liegt
die part. schon im subst.; feax, ge-feax (comatus); heorte,
ge-heort (cordatus); hand (manus) ge-hende (propinquus)
zur hand, behend; mod, ge-mod (concors); stence (odor)
ge-stence (odorus); teid (opportunitas) ge-teide (habilis, ap-
tus). Mhd. ge-hant (manibus praeditus) weiß-ge-hant
Trist.; ge-har (crinitus) Rud. weltchr. cass. 55a; ge-haß
(inimicus) Nib. Trist.; ge-herze Geo. 40a Trist.; ge-horn
(cornutus) Reinfr. 155b; ge-lenke MS. 2, 123b; ge-leip

III. partikelcompoſition. — part. mit nom.
ſich dasſelbe ſubſt. zu beiderlei bildungen verwendet (eines
wirklichen belegs entſinne ich mich nicht), ſo würde gi-
loupo einen mit im laub wohnenden, gi-hûs einen der
ein haus hat bedeuten, wie gi-hûſo einen, der mit im
haus wohnt, gi-loup etwas, das laub hat, bedeutet. Goth.
baúris? (elatio animi) ga-baúris? (laetus, lubens) nach
dem adv. ga-baurjaba (libenter); guþ (deus) ga-guds
(εὐσεβής, der gott im herzen hat) ga-gudei (εὐσέβεια)
Tit. 1, 1; ſkôhs (calceus) ga-ſkôhs (calceatus); til (ſcopus?
vgl. til du vrôhjan, κατηγορία, Luc. 6, 7.) ga-tils (oppor-
tunus, aptus), oder iſt ſchon ein einfaches adj. tils (nach
dem agſ.) anzunehmen?; vilja (animus) ga-vilis (ὁμόθυ-
μος
) Rom. 15, 6. Ahd. chunni (genus, indoles) ge-kunni
(naturâ inſitus) Ludw.; hant (manus) ge-hende (aptus)
N. Boeth. 44. Cap. 75; hërza (cor) ka-hërz (concors, cor-
datus) un-ga-hërz (diſcors) hrab. 960b; loup (frons, dis)
gi-loup (nemoroſus) monſ. 330. 339. ge-loube (frondoſus)
N. Cap. 109; luppi (venenum) hrab. 963a ka-luppi (toxi-
catus) jun. 190. monſ. 406; minnja (amor) chi-minni (di-
lectus) J. 366. (wo der acc. chi-minnan) ge-minne (amans
(invicem) N. Boeth. 108; muot (animus) ki-muot (ani-
matus, lubens) weiß ich nicht zu belegen, doch gilt noch
mhd. ge-muot, O. aber hat häufig gi-muati (vgl. ſ. 663.);
nôt, ki-nôti, aus dem häufigen adv. ki-nôto, ki-nôtôr, zu
folgern; part (barba) ka-part (barbatus) uh-ga-part (im-
berbis) hrab. 966a; ſlahta (genus, indoles) gi-ſlaht (indi-
tus) O. II. 23, 30. N. Boeth. 118; ſêla (anima) ge-ſêl?
(animatus) N. Cap. 45. wo der nom. pl. neutr. geſêliu
auch von ge-ſêle herrühren könnte, ſo wie das ll in ur-
ſêllêr (exanimis) jun. 204. auf ur-ſêli führt?; ſitu (mos)
ki-ſitu (moratus) ge-ſit N. Boeth. 209; ſtimna (vox) ga-
ſtimnaƷ (conſonum) doc. 213a; varawa (color) ki-varo (colo-
ratus) hrab. 963b; vëdara (penna) ca-vëder (ales, plumatus)
ker. 12. (wo cafëderê, alites) ſchwerlich ca-vëderi wara (atten-
tio, cura) ka-war gi-war (cautus, providus) un-ka-war (im-
probus) häufig. Agſ. cëalf (vitulus) ge-cëalfe (foetus);
ge-cynd (natura) ge-cynde (naturalis) Beov. 201. hier liegt
die part. ſchon im ſubſt.; fëax, ge-fëax (comatus); hëorte,
ge-hëort (cordatus); hand (manus) ge-hende (propinquus)
zur hand, behend; môd, ge-môd (concors); ſtence (odor)
ge-ſtence (odorus); tîd (opportunitas) ge-tîde (habilis, ap-
tus). Mhd. ge-hant (manibus praeditus) wîƷ-ge-hant
Triſt.; ge-hâr (crinitus) Rud. weltchr. caſſ. 55a; ge-haƷ
(inimicus) Nib. Triſt.; ge-hërze Geo. 40a Triſt.; ge-horn
(cornutus) Reinfr. 155b; ge-lenke MS. 2, 123b; ge-lîp

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <div n="4">
              <p><pb facs="#f0763" n="745"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">III. <hi rendition="#i">partikelcompo&#x017F;ition. &#x2014; part. mit nom.</hi></hi></fw><lb/>
&#x017F;ich das&#x017F;elbe &#x017F;ub&#x017F;t. zu beiderlei bildungen verwendet (eines<lb/>
wirklichen belegs ent&#x017F;inne ich mich nicht), &#x017F;o würde gi-<lb/>
loupo einen mit im laub wohnenden, gi-hûs einen der<lb/>
ein haus hat bedeuten, wie gi-hû&#x017F;o einen, der mit im<lb/>
haus wohnt, gi-loup etwas, das laub hat, bedeutet. Goth.<lb/>
baúris? (elatio animi) ga-baúris? (laetus, lubens) nach<lb/>
dem adv. ga-baurjaba (libenter); guþ (deus) ga-guds<lb/>
(<hi rendition="#i">&#x03B5;&#x1F50;&#x03C3;&#x03B5;&#x03B2;&#x03AE;&#x03C2;</hi>, der gott im herzen hat) ga-gudei (<hi rendition="#i">&#x03B5;&#x1F50;&#x03C3;&#x03AD;&#x03B2;&#x03B5;&#x03B9;&#x03B1;</hi>)<lb/>
Tit. 1, 1; &#x017F;kôhs (calceus) ga-&#x017F;kôhs (calceatus); til (&#x017F;copus?<lb/>
vgl. til du vrôhjan, <hi rendition="#i">&#x03BA;&#x03B1;&#x03C4;&#x03B7;&#x03B3;&#x03BF;&#x03C1;&#x03AF;&#x03B1;</hi>, Luc. 6, 7.) ga-tils (oppor-<lb/>
tunus, aptus), oder i&#x017F;t &#x017F;chon ein einfaches adj. tils (nach<lb/>
dem ag&#x017F;.) anzunehmen?; vilja (animus) ga-vilis (<hi rendition="#i">&#x1F41;&#x03BC;&#x03CC;&#x03B8;&#x03C5;-<lb/>
&#x03BC;&#x03BF;&#x03C2;</hi>) Rom. 15, 6. Ahd. chunni (genus, indoles) ge-kunni<lb/>
(naturâ in&#x017F;itus) Ludw.; hant (manus) ge-hende (aptus)<lb/>
N. Boeth. 44. Cap. 75; hërza (cor) ka-hërz (concors, cor-<lb/>
datus) un-ga-hërz (di&#x017F;cors) hrab. 960<hi rendition="#sup">b</hi>; loup (frons, dis)<lb/>
gi-loup (nemoro&#x017F;us) mon&#x017F;. 330. 339. ge-loube (frondo&#x017F;us)<lb/>
N. Cap. 109; luppi (venenum) hrab. 963<hi rendition="#sup">a</hi> ka-luppi (toxi-<lb/>
catus) jun. 190. mon&#x017F;. 406; minnja (amor) chi-minni (di-<lb/>
lectus) J. 366. (wo der acc. chi-minnan) ge-minne (amans<lb/>
(invicem) N. Boeth. 108; muot (animus) ki-muot (ani-<lb/>
matus, lubens) weiß ich nicht zu belegen, doch gilt noch<lb/>
mhd. ge-muot, O. aber hat häufig gi-muati (vgl. &#x017F;. 663.);<lb/>
nôt, ki-nôti, aus dem häufigen adv. ki-nôto, ki-nôtôr, zu<lb/>
folgern; part (barba) ka-part (barbatus) uh-ga-part (im-<lb/>
berbis) hrab. 966<hi rendition="#sup">a</hi>; &#x017F;lahta (genus, indoles) gi-&#x017F;laht (indi-<lb/>
tus) O. II. 23, 30. N. Boeth. 118; &#x017F;êla (anima) ge-&#x017F;êl?<lb/>
(animatus) N. Cap. 45. wo der nom. pl. neutr. ge&#x017F;êliu<lb/>
auch von ge-&#x017F;êle herrühren könnte, &#x017F;o wie das ll in ur-<lb/>
&#x017F;êllêr (exanimis) jun. 204. auf ur-&#x017F;êli führt?; &#x017F;itu (mos)<lb/>
ki-&#x017F;itu (moratus) ge-&#x017F;it N. Boeth. 209; &#x017F;timna (vox) ga-<lb/>
&#x017F;timna&#x01B7; (con&#x017F;onum) doc. 213<hi rendition="#sup">a</hi>; varawa (color) ki-varo (colo-<lb/>
ratus) hrab. 963<hi rendition="#sup">b</hi>; vëdara (penna) ca-vëder (ales, plumatus)<lb/>
ker. 12. (wo cafëderê, alites) &#x017F;chwerlich ca-vëderi wara (atten-<lb/>
tio, cura) ka-war gi-war (cautus, providus) un-ka-war (im-<lb/>
probus) häufig. Ag&#x017F;. cëalf (vitulus) ge-cëalfe (foetus);<lb/>
ge-cynd (natura) ge-cynde (naturalis) Beov. 201. hier liegt<lb/>
die part. &#x017F;chon im &#x017F;ub&#x017F;t.; fëax, ge-fëax (comatus); hëorte,<lb/>
ge-hëort (cordatus); hand (manus) ge-hende (propinquus)<lb/>
zur hand, behend; môd, ge-môd (concors); &#x017F;tence (odor)<lb/>
ge-&#x017F;tence (odorus); tîd (opportunitas) ge-tîde (habilis, ap-<lb/>
tus). Mhd. ge-hant (manibus praeditus) wî&#x01B7;-ge-hant<lb/>
Tri&#x017F;t.; ge-hâr (crinitus) Rud. weltchr. ca&#x017F;&#x017F;. 55<hi rendition="#sup">a</hi>; ge-ha&#x01B7;<lb/>
(inimicus) Nib. Tri&#x017F;t.; ge-hërze Geo. 40<hi rendition="#sup">a</hi> Tri&#x017F;t.; ge-horn<lb/>
(cornutus) Reinfr. 155<hi rendition="#sup">b</hi>; ge-lenke MS. 2, 123<hi rendition="#sup">b</hi>; ge-lîp<lb/></p>
            </div>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[745/0763] III. partikelcompoſition. — part. mit nom. ſich dasſelbe ſubſt. zu beiderlei bildungen verwendet (eines wirklichen belegs entſinne ich mich nicht), ſo würde gi- loupo einen mit im laub wohnenden, gi-hûs einen der ein haus hat bedeuten, wie gi-hûſo einen, der mit im haus wohnt, gi-loup etwas, das laub hat, bedeutet. Goth. baúris? (elatio animi) ga-baúris? (laetus, lubens) nach dem adv. ga-baurjaba (libenter); guþ (deus) ga-guds (εὐσεβής, der gott im herzen hat) ga-gudei (εὐσέβεια) Tit. 1, 1; ſkôhs (calceus) ga-ſkôhs (calceatus); til (ſcopus? vgl. til du vrôhjan, κατηγορία, Luc. 6, 7.) ga-tils (oppor- tunus, aptus), oder iſt ſchon ein einfaches adj. tils (nach dem agſ.) anzunehmen?; vilja (animus) ga-vilis (ὁμόθυ- μος) Rom. 15, 6. Ahd. chunni (genus, indoles) ge-kunni (naturâ inſitus) Ludw.; hant (manus) ge-hende (aptus) N. Boeth. 44. Cap. 75; hërza (cor) ka-hërz (concors, cor- datus) un-ga-hërz (diſcors) hrab. 960b; loup (frons, dis) gi-loup (nemoroſus) monſ. 330. 339. ge-loube (frondoſus) N. Cap. 109; luppi (venenum) hrab. 963a ka-luppi (toxi- catus) jun. 190. monſ. 406; minnja (amor) chi-minni (di- lectus) J. 366. (wo der acc. chi-minnan) ge-minne (amans (invicem) N. Boeth. 108; muot (animus) ki-muot (ani- matus, lubens) weiß ich nicht zu belegen, doch gilt noch mhd. ge-muot, O. aber hat häufig gi-muati (vgl. ſ. 663.); nôt, ki-nôti, aus dem häufigen adv. ki-nôto, ki-nôtôr, zu folgern; part (barba) ka-part (barbatus) uh-ga-part (im- berbis) hrab. 966a; ſlahta (genus, indoles) gi-ſlaht (indi- tus) O. II. 23, 30. N. Boeth. 118; ſêla (anima) ge-ſêl? (animatus) N. Cap. 45. wo der nom. pl. neutr. geſêliu auch von ge-ſêle herrühren könnte, ſo wie das ll in ur- ſêllêr (exanimis) jun. 204. auf ur-ſêli führt?; ſitu (mos) ki-ſitu (moratus) ge-ſit N. Boeth. 209; ſtimna (vox) ga- ſtimnaƷ (conſonum) doc. 213a; varawa (color) ki-varo (colo- ratus) hrab. 963b; vëdara (penna) ca-vëder (ales, plumatus) ker. 12. (wo cafëderê, alites) ſchwerlich ca-vëderi wara (atten- tio, cura) ka-war gi-war (cautus, providus) un-ka-war (im- probus) häufig. Agſ. cëalf (vitulus) ge-cëalfe (foetus); ge-cynd (natura) ge-cynde (naturalis) Beov. 201. hier liegt die part. ſchon im ſubſt.; fëax, ge-fëax (comatus); hëorte, ge-hëort (cordatus); hand (manus) ge-hende (propinquus) zur hand, behend; môd, ge-môd (concors); ſtence (odor) ge-ſtence (odorus); tîd (opportunitas) ge-tîde (habilis, ap- tus). Mhd. ge-hant (manibus praeditus) wîƷ-ge-hant Triſt.; ge-hâr (crinitus) Rud. weltchr. caſſ. 55a; ge-haƷ (inimicus) Nib. Triſt.; ge-hërze Geo. 40a Triſt.; ge-horn (cornutus) Reinfr. 155b; ge-lenke MS. 2, 123b; ge-lîp

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik02_1826
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik02_1826/763
Zitationshilfe: Grimm, Jacob: Deutsche Grammatik. Bd. 2. Göttingen, 1826, S. 745. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik02_1826/763>, abgerufen am 16.07.2024.