Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Gryphius, Andreas: Teutsche Reim-Gedichte. Frankfurt (Main), 1650.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>

Dedicatio.
vilis hostia: quaerebatur succidanea major,
cujus spolia opesque delatori ante oculos.
I nunc, & incusa quod incolumitatem non
meam tantum, sed & aliorum ingrato labori
ante feram, quod carminum amorem simu-
lem, quo non ignoras tegi posse dum matu-
rescat, majoris operae industriam. Pervasit
certe rumor, haud ultra fides sapere, quos stu-
dia haecce detinent; infructuosa, ut ajunt, &
quae neque dignitatem ullam auctoribus suis
conciliant, neque utilitates alunt, quod de me
credant licet hostes: dum nihil graveac se-
rium ex eo metuant, qui vel sui oblitus Mu-
sas tantum atque citharam cogitare videtur.
Hunc interim librum, quem amoris aeternum
duraturi pignus atque vadem Tibi sisto, vel
quod Deum canat, laudabis vel quod mul-
tum (utpote de via sorde atque lassitudine
oppletus) autoris sui dolores prae se ferat, ex-
cusabis, Nobilissime Schonborni.

Argentorati III. Id.
Novemb. Gregor.
Anni clc xlvi.
A. GRYPHILIS.

Dedicatio.
vilis hoſtia: quærebatur ſuccidanea major,
cujus ſpolia opeſque delatori ante oculos.
I nunc, & incuſa quod incolumitatem non
meam tantum, ſed & aliorum ingrato labori
ante feram, quod carminum amorem ſimu-
lem, quo non ignoras tegi poſſe dum matu-
reſcat, majoris operæ induſtriam. Pervaſit
certe rumor, haud ultra fides ſapere, quos ſtu-
dia hæcce detinent; infructuoſa, ut ajunt, &
quæ neque dignitatem ullam auctoribus ſuis
conciliant, neque utilitates alunt, quod de me
credant licet hoſtes: dum nihil graveac ſe-
rium ex eo metuant, qui vel ſui oblitus Mu-
ſas tantum atque citharam cogitare videtur.
Hunc interim librum, quem amoris æternum
duraturi pignus atque vadem Tibi ſiſto, vel
quod Deum canat, laudabis vel quod mul-
tum (utpote de via ſorde atque laſſitudine
oppletus) autoris ſui dolores præ ſe ferat, ex-
cuſabis, Nobiliſſime Schônborni.

Argentorati III. Id.
Novemb. Gregor.
Anni ⅽⅼↄ✜ↄⅽ xlvi.
A. GRYPHILIS.

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div type="dedication">
          <p>
            <pb facs="#f0124" n="112"/>
            <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Dedicatio</hi></hi>.</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">vilis ho&#x017F;tia: quærebatur &#x017F;uccidanea major,<lb/>
cujus &#x017F;polia ope&#x017F;que delatori ante oculos.<lb/>
I nunc, &amp; incu&#x017F;a quod incolumitatem non<lb/>
meam tantum, &#x017F;ed &amp; aliorum ingrato labori<lb/>
ante feram, quod carminum amorem &#x017F;imu-<lb/>
lem, quo non ignoras tegi po&#x017F;&#x017F;e dum matu-<lb/>
re&#x017F;cat, majoris operæ indu&#x017F;triam. Perva&#x017F;it<lb/>
certe rumor, haud ultra fides &#x017F;apere, quos &#x017F;tu-<lb/>
dia hæcce detinent; infructuo&#x017F;a, ut ajunt, &amp;<lb/>
quæ neque dignitatem ullam auctoribus &#x017F;uis<lb/>
conciliant, neque utilitates alunt, quod de me<lb/>
credant licet ho&#x017F;tes: dum nihil graveac &#x017F;e-<lb/>
rium ex eo metuant, qui vel &#x017F;ui oblitus Mu-<lb/>
&#x017F;as tantum atque citharam cogitare videtur.<lb/>
Hunc interim librum, quem amoris æternum<lb/>
duraturi pignus atque vadem Tibi &#x017F;i&#x017F;to, vel<lb/>
quod <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Deum</hi></hi> canat, laudabis vel quod mul-<lb/>
tum (utpote de via &#x017F;orde atque la&#x017F;&#x017F;itudine<lb/>
oppletus) autoris &#x017F;ui dolores præ &#x017F;e ferat, ex-<lb/>
cu&#x017F;abis, Nobili&#x017F;&#x017F;ime Schônborni.</hi> </p><lb/>
          <closer>
            <salute> <hi rendition="#aq">Argentorati III. Id.<lb/>
Novemb. Gregor.<lb/>
Anni &#x217D;&#x217C;&#x2184;&#x271C;&#x2184;&#x217D; <hi rendition="#k">xlvi</hi>.<lb/><hi rendition="#et">A. GRYPHILIS.</hi></hi> </salute>
          </closer>
        </div><lb/>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[112/0124] Dedicatio. vilis hoſtia: quærebatur ſuccidanea major, cujus ſpolia opeſque delatori ante oculos. I nunc, & incuſa quod incolumitatem non meam tantum, ſed & aliorum ingrato labori ante feram, quod carminum amorem ſimu- lem, quo non ignoras tegi poſſe dum matu- reſcat, majoris operæ induſtriam. Pervaſit certe rumor, haud ultra fides ſapere, quos ſtu- dia hæcce detinent; infructuoſa, ut ajunt, & quæ neque dignitatem ullam auctoribus ſuis conciliant, neque utilitates alunt, quod de me credant licet hoſtes: dum nihil graveac ſe- rium ex eo metuant, qui vel ſui oblitus Mu- ſas tantum atque citharam cogitare videtur. Hunc interim librum, quem amoris æternum duraturi pignus atque vadem Tibi ſiſto, vel quod Deum canat, laudabis vel quod mul- tum (utpote de via ſorde atque laſſitudine oppletus) autoris ſui dolores præ ſe ferat, ex- cuſabis, Nobiliſſime Schônborni. Argentorati III. Id. Novemb. Gregor. Anni ⅽⅼↄ✜ↄⅽ xlvi. A. GRYPHILIS.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/gryphius_leoarmenius_1650
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/gryphius_leoarmenius_1650/124
Zitationshilfe: Gryphius, Andreas: Teutsche Reim-Gedichte. Frankfurt (Main), 1650, S. 112. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/gryphius_leoarmenius_1650/124>, abgerufen am 24.11.2024.