Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690.

Bild:
<< vorherige Seite

Deß Academischen
donum perfectum, gratias habemus atque agimus;
ex imis cordis penetralibus supplice precantes voce, ut
ulterius hanc nostrae juventuti mentem servet, eamq;
Spiritu suo coelesti regat ac ducat, ne unquam inferna-
lis serpentis suggestionibus ad bacchantium insa-
niam seduci se iterum patiatur. Utinam vero eandem
mentem in alio Satanae faetu, qui vulgo Pennalismi no-
mine venit, exstirpando, & ad orcum, unde prodiit,
propellendo ac relegando, pridem pariter induisset.
Sed enim tantum abest, ut id factum sit, ut potius ma-
gis, magisque, sive veteranorum studiosorum, sive
ipsorum Novitiorum (utrobique bonos inter eos ex-
cipimus,) contra toties repetita & publicis chartis ex-
pressa atque affixa cum Serenissimorum Principum,
tum nostra Senatus Academiciinterdicta severa, ac de-
linquentium punitorum exemplis haut paucis quasi
stabilita, molitiones ac patrationes frequentes in me-
moriam revocentur, Pennalisandi illam petulantiam
crevisse videamus. Quae res ut tanto clarius appareat,
utque perspiciant omnes, adeo nunquam hunc ani-
mum aut Serenissimis Academiae Nutritiis, aut nobis
fuisse, ut foveremus malum hoc pestilentissimum, ut
modis omnihus exstinctum penitus ac exstirpatum
utrique iverimus, rem paulo altius, & ab ovo, quod
dicitur, repetemus. Cum primum haec labes, ante hos
annos quinquaginta, & quod excurrit, ex vicinia huc
illata, (quae tum intra vocationem, ut appellabantur,
convivia, a lautioris fortunae adolescentulis, e scholis
atque gymnasiis huc studiosorum causa accedenti-
bus, per gulones quosdam ac lurcones singularis co-
mitatis specie exigi solita, subsecutaque convitia, ver-
bera, varias exagitationes, vestiumque, librorum, aut &
aliarum rerum tanquam pignorum, ereptiones, con-
stitit,) Academiam hanc infecisset; confestim ei pu-

blico

Deß Academiſchen
donum perfectum, gratias habemus atque agimus;
ex imis cordis penetralibus ſupplice precantes voce, ut
ulterius hanc noſtræ juventuti mentem ſervet, eamq́;
Spiritu ſuo cœleſti regat ac ducat, ne unquam inferna-
lis ſerpentis ſuggeſtionibus ad bacchantium inſa-
niam ſeduci ſe iterum patiatur. Utinam verò eandem
mentem in alio Satanæ fætu, qui vulgò Pennaliſmi no-
mine venit, exſtirpando, & ad orcum, unde prodiit,
propellendo ac relegando, pridem pariter induiſſet.
Sed enim tantum abeſt, ut id factum ſit, ut potius ma-
gis, magisque, ſive veteranorum ſtudioſorum, ſive
ipſorum Novitiorum (utrobique bonos inter eos ex-
cipimus,) contra toties repetita & publicis chartis ex-
preſſa atque affixa cùm Sereniſſimorum Principum,
tùm noſtra Senatus Academiciinterdicta ſevera, ac de-
linquentium punitorum exemplis haut paucis quaſi
ſtabilita, molitiones ac patrationes frequentes in me-
moriam revocentur, Pennaliſandi illam petulantiam
creviſſe videamus. Quæ res ut tanto clarius appareat,
utque perſpiciant omnes, adeò nunquam hunc ani-
mum aut Sereniſſimis Academiæ Nutritiis, aut nobis
fuiſſe, ut foveremus malum hoc peſtilentiſſimum, ut
modis omnihus exſtinctum penitus ac exſtirpatum
utrique iverimus, rem paulò altius, & ab ovo, quod
dicitur, repetemus. Cùm primum hæc labes, ante hos
annos quinquaginta, & quod excurrit, ex vicinia huc
illata, (quæ tùm intra vocationem, ut appellabantur,
convivia, à lautioris fortunæ adoleſcentulis, è ſcholis
atque gymnaſiis huc ſtudioſorum cauſa accedenti-
bus, per gulones quosdam ac lurcones ſingularis co-
mitatis ſpecie exigi ſolita, ſubſecutaque convitia, ver-
bera, varias exagitationes, veſtiumque, librorum, aut &
aliarum rerum tanquam pignorum, ereptiones, con-
ſtitit,) Academiam hanc infeciſſet; confeſtim ei pu-

blico
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p>
            <pb facs="#f0936" n="916"/>
            <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Deß <hi rendition="#aq">Academi</hi>&#x017F;chen</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">donum perfectum, gratias habemus atque agimus;<lb/>
ex imis cordis penetralibus &#x017F;upplice precantes voce, ut<lb/>
ulterius hanc no&#x017F;træ juventuti mentem &#x017F;ervet, eamq&#x0301;;<lb/>
Spiritu &#x017F;uo c&#x0153;le&#x017F;ti regat ac ducat, ne unquam inferna-<lb/>
lis &#x017F;erpentis &#x017F;ugge&#x017F;tionibus ad bacchantium in&#x017F;a-<lb/>
niam &#x017F;educi &#x017F;e iterum patiatur. Utinam verò eandem<lb/>
mentem in alio Satanæ fætu, qui vulgò Pennali&#x017F;mi no-<lb/>
mine venit, ex&#x017F;tirpando, &amp; ad orcum, unde prodiit,<lb/>
propellendo ac relegando, pridem pariter indui&#x017F;&#x017F;et.<lb/>
Sed enim tantum abe&#x017F;t, ut id factum &#x017F;it, ut potius ma-<lb/>
gis, magisque, &#x017F;ive veteranorum &#x017F;tudio&#x017F;orum, &#x017F;ive<lb/>
ip&#x017F;orum Novitiorum (utrobique bonos inter eos ex-<lb/>
cipimus,) contra toties repetita &amp; publicis chartis ex-<lb/>
pre&#x017F;&#x017F;a atque affixa cùm Sereni&#x017F;&#x017F;imorum Principum,<lb/>
tùm no&#x017F;tra Senatus Academiciinterdicta &#x017F;evera, ac de-<lb/>
linquentium punitorum exemplis haut paucis qua&#x017F;i<lb/>
&#x017F;tabilita, molitiones ac patrationes frequentes in me-<lb/>
moriam revocentur, Pennali&#x017F;andi illam petulantiam<lb/>
crevi&#x017F;&#x017F;e videamus. Quæ res ut tanto clarius appareat,<lb/>
utque per&#x017F;piciant omnes, adeò nunquam hunc ani-<lb/>
mum aut Sereni&#x017F;&#x017F;imis Academiæ Nutritiis, aut nobis<lb/>
fui&#x017F;&#x017F;e, ut foveremus malum hoc pe&#x017F;tilenti&#x017F;&#x017F;imum, ut<lb/>
modis omnihus ex&#x017F;tinctum penitus ac ex&#x017F;tirpatum<lb/>
utrique iverimus, rem paulò altius, &amp; ab ovo, quod<lb/>
dicitur, repetemus. Cùm primum hæc labes, ante hos<lb/>
annos quinquaginta, &amp; quod excurrit, ex vicinia huc<lb/>
illata, (quæ tùm intra vocationem, ut appellabantur,<lb/>
convivia, à lautioris fortunæ adole&#x017F;centulis, è &#x017F;cholis<lb/>
atque gymna&#x017F;iis huc &#x017F;tudio&#x017F;orum cau&#x017F;a accedenti-<lb/>
bus, per gulones quosdam ac lurcones &#x017F;ingularis co-<lb/>
mitatis &#x017F;pecie exigi &#x017F;olita, &#x017F;ub&#x017F;ecutaque convitia, ver-<lb/>
bera, varias exagitationes, ve&#x017F;tiumque, librorum, aut &amp;<lb/>
aliarum rerum tanquam pignorum, ereptiones, con-<lb/>
&#x017F;titit,) Academiam hanc infeci&#x017F;&#x017F;et; confe&#x017F;tim ei pu-</hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">blico</hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[916/0936] Deß Academiſchen donum perfectum, gratias habemus atque agimus; ex imis cordis penetralibus ſupplice precantes voce, ut ulterius hanc noſtræ juventuti mentem ſervet, eamq́; Spiritu ſuo cœleſti regat ac ducat, ne unquam inferna- lis ſerpentis ſuggeſtionibus ad bacchantium inſa- niam ſeduci ſe iterum patiatur. Utinam verò eandem mentem in alio Satanæ fætu, qui vulgò Pennaliſmi no- mine venit, exſtirpando, & ad orcum, unde prodiit, propellendo ac relegando, pridem pariter induiſſet. Sed enim tantum abeſt, ut id factum ſit, ut potius ma- gis, magisque, ſive veteranorum ſtudioſorum, ſive ipſorum Novitiorum (utrobique bonos inter eos ex- cipimus,) contra toties repetita & publicis chartis ex- preſſa atque affixa cùm Sereniſſimorum Principum, tùm noſtra Senatus Academiciinterdicta ſevera, ac de- linquentium punitorum exemplis haut paucis quaſi ſtabilita, molitiones ac patrationes frequentes in me- moriam revocentur, Pennaliſandi illam petulantiam creviſſe videamus. Quæ res ut tanto clarius appareat, utque perſpiciant omnes, adeò nunquam hunc ani- mum aut Sereniſſimis Academiæ Nutritiis, aut nobis fuiſſe, ut foveremus malum hoc peſtilentiſſimum, ut modis omnihus exſtinctum penitus ac exſtirpatum utrique iverimus, rem paulò altius, & ab ovo, quod dicitur, repetemus. Cùm primum hæc labes, ante hos annos quinquaginta, & quod excurrit, ex vicinia huc illata, (quæ tùm intra vocationem, ut appellabantur, convivia, à lautioris fortunæ adoleſcentulis, è ſcholis atque gymnaſiis huc ſtudioſorum cauſa accedenti- bus, per gulones quosdam ac lurcones ſingularis co- mitatis ſpecie exigi ſolita, ſubſecutaque convitia, ver- bera, varias exagitationes, veſtiumque, librorum, aut & aliarum rerum tanquam pignorum, ereptiones, con- ſtitit,) Academiam hanc infeciſſet; confeſtim ei pu- blico

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/936
Zitationshilfe: Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690, S. 916. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/936>, abgerufen am 22.11.2024.