Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690.

Bild:
<< vorherige Seite

Romans II. Buch.
blico programmate obviam itum, istisque septem vi-
ris Epulonum sub interminatione poenarum, quas de-
lictis gravissimis irrogari moris est, (verba sunt Edicto-
rum Academicorum, quibus deinceps certas ob causas
subinde utemur,) imperatum, aut e vestigio resipisce-
rent, aut ad sui similes, illamque officinam, e qua scitus
ille Pennalismus prodierat, se reciperent: addito, su-
perbiam, fastum, rusticitatem, & mores incompositos
Novitiorum Studiosorum, (quae illi hoc pacto corri-
genda esse clamitabant,) non ab his asotis & acolasti-
cis, qui ipsi scaterentulceribus, sed a Magistratu & Prae-
ceptoribus, quib ferocioris adolescentiae emendandae
cura incumbat, corrigi debere. Cumque sub initium
anni subsequentis nonnulli, spreta Magistratus aucto-
ritate, Pennalisticas actiones exseruissent, ac partim &
tueri, conspiratione inter se inita, ausi essent; haud
pauci a corpore Academico ad aliquot annos penitus
abscissi sunt; ut his poenarum exemplis intemperies
illa summa, rabies belluina, impietas extrema, & senti-
na ac cloaca omnium flagitiorum (his enim elogiis
Pennalismus jam tum ornabatur,) in prima quasi her-
ba suffocaretur. Neque sine fructu res fuit. Visa enim
est mali hujus ferocia & violentia nonnihil ex eo tem-
pore deferbuisse; adeo ut anno hujus saeculi XIIX.
(cujus initio primum illud, quod memoravim, inter-
dictum iteratum fuerat,) finiente, non jam, ut antea,
Novellos scholasticos ad tragoedias epulasque Penna-
listicas minis adigi cogive, sed sponte hoc onus susci-
pere; nec pugnis dedolari pedibusque proculcari, sed
jocis lepidis, & salibus humanissimis amice de morum
emendatione, & exuendo fastu Pennalistico moneri
ferretur; sed quoniam sic quoque rem ipsam, quae du-
dum in Pennalismo fuerat, manere, ac tantum melle
quodam venenum hoc illini, lupo ovillam, asino leo-

ninam
M m m 3

Romans II. Buch.
blico programmate obviam itum, iſtisque ſeptem vi-
ris Epulonum ſub interminatione pœnarum, quas de-
lictis graviſſimis irrogari moris eſt, (verba ſunt Edicto-
rum Academicorum, quibus deinceps certas ob cauſas
ſubinde utemur,) imperatum, aut è veſtigio reſipiſce-
rent, aut ad ſui ſimiles, illamque officinam, è qua ſcitus
ille Pennaliſmus prodierat, ſe reciperent: addito, ſu-
perbiam, faſtum, ruſticitatem, & mores incompoſitos
Novitiorum Studioſorum, (quæ illi hoc pacto corri-
genda eſſe clamitabant,) non ab his aſotis & acolaſti-
cis, qui ipſi ſcaterentulceribus, ſed à Magiſtratu & Præ-
ceptoribus, quib ferocioris adoleſcentiæ emendandæ
cura incumbat, corrigi debere. Cumque ſub initium
anni ſubſequentis nonnulli, ſpreta Magiſtratus aucto-
ritate, Pennaliſticas actiones exſeruiſſent, ac partim &
tueri, conſpiratione inter ſe inita, auſi eſſent; haud
pauci à corpore Academico ad aliquot annos penitùs
abſciſſi ſunt; ut his pœnarum exemplis intemperies
illa ſumma, rabies belluina, impietas extrema, & ſenti-
na ac cloaca omnium flagitiorum (his enim elogiis
Pennaliſmus jam tùm ornabatur,) in prima quaſi her-
ba ſuffocaretur. Neque ſine fructu res fuit. Viſa enim
eſt mali hujus ferocia & violentia nonnihil ex eo tem-
pore deferbuiſſe; adeo ut anno hujus ſæculi XIIX.
(cujus initio primum illud, quod memoravim, inter-
dictum iteratum fuerat,) finiente, non jam, ut anteà,
Novellos ſcholaſticos ad tragœdias epulasque Penna-
liſticas minis adigi cogive, ſed ſpontè hoc onus ſuſci-
pere; nec pugnis dedolari pedibusque proculcari, ſed
jocis lepidis, & ſalibus humaniſſimis amicè de morum
emendatione, & exuendo faſtu Pennaliſtico moneri
ferretur; ſed quoniam ſic quoque rem ipſam, quæ du-
dum in Pennaliſmo fuerat, manere, ac tantum melle
quodam venenum hoc illini, lupo ovillam, aſino leo-

ninam
M m m 3
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p>
            <pb facs="#f0937" n="917"/>
            <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Romans <hi rendition="#aq">II.</hi> Buch.</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">blico programmate obviam itum, i&#x017F;tisque &#x017F;eptem vi-<lb/>
ris Epulonum &#x017F;ub interminatione p&#x0153;narum, quas de-<lb/>
lictis gravi&#x017F;&#x017F;imis irrogari moris e&#x017F;t, (verba &#x017F;unt Edicto-<lb/>
rum Academicorum, quibus deinceps certas ob cau&#x017F;as<lb/>
&#x017F;ubinde utemur,) imperatum, aut è ve&#x017F;tigio re&#x017F;ipi&#x017F;ce-<lb/>
rent, aut ad &#x017F;ui &#x017F;imiles, illamque officinam, è qua &#x017F;citus<lb/>
ille Pennali&#x017F;mus prodierat, &#x017F;e reciperent: addito, &#x017F;u-<lb/>
perbiam, fa&#x017F;tum, ru&#x017F;ticitatem, &amp; mores incompo&#x017F;itos<lb/>
Novitiorum Studio&#x017F;orum, (quæ illi hoc pacto corri-<lb/>
genda e&#x017F;&#x017F;e clamitabant,) non ab his a&#x017F;otis &amp; acola&#x017F;ti-<lb/>
cis, qui ip&#x017F;i &#x017F;caterentulceribus, &#x017F;ed à Magi&#x017F;tratu &amp; Præ-<lb/>
ceptoribus, quib<hi rendition="#sup">&#xA770;</hi> ferocioris adole&#x017F;centiæ emendandæ<lb/>
cura incumbat, corrigi debere. Cumque &#x017F;ub initium<lb/>
anni &#x017F;ub&#x017F;equentis nonnulli, &#x017F;preta Magi&#x017F;tratus aucto-<lb/>
ritate, Pennali&#x017F;ticas actiones ex&#x017F;erui&#x017F;&#x017F;ent, ac partim &amp;<lb/>
tueri, con&#x017F;piratione inter &#x017F;e inita, au&#x017F;i e&#x017F;&#x017F;ent; haud<lb/>
pauci à corpore Academico ad aliquot annos penitùs<lb/>
ab&#x017F;ci&#x017F;&#x017F;i &#x017F;unt; ut his p&#x0153;narum exemplis intemperies<lb/>
illa &#x017F;umma, rabies belluina, impietas extrema, &amp; &#x017F;enti-<lb/>
na ac cloaca omnium flagitiorum (his enim elogiis<lb/>
Pennali&#x017F;mus jam tùm ornabatur,) in prima qua&#x017F;i her-<lb/>
ba &#x017F;uffocaretur. Neque &#x017F;ine fructu res fuit. Vi&#x017F;a enim<lb/>
e&#x017F;t mali hujus ferocia &amp; violentia nonnihil ex eo tem-<lb/>
pore deferbui&#x017F;&#x017F;e; adeo ut anno hujus &#x017F;æculi XIIX.<lb/>
(cujus initio primum illud, quod memoravim<hi rendition="#sup">&#xA770;</hi>, inter-<lb/>
dictum iteratum fuerat,) finiente, non jam, ut anteà,<lb/>
Novellos &#x017F;chola&#x017F;ticos ad trag&#x0153;dias epulasque Penna-<lb/>
li&#x017F;ticas minis adigi cogive, &#x017F;ed &#x017F;pontè hoc onus &#x017F;u&#x017F;ci-<lb/>
pere; nec pugnis dedolari pedibusque proculcari, &#x017F;ed<lb/>
jocis lepidis, &amp; &#x017F;alibus humani&#x017F;&#x017F;imis amicè de morum<lb/>
emendatione, &amp; exuendo fa&#x017F;tu Pennali&#x017F;tico moneri<lb/>
ferretur; &#x017F;ed quoniam &#x017F;ic quoque rem ip&#x017F;am, quæ du-<lb/>
dum in Pennali&#x017F;mo fuerat, manere, ac tantum melle<lb/>
quodam venenum hoc illini, lupo ovillam, a&#x017F;ino leo-</hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">M m m</hi> 3</fw>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">ninam</hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[917/0937] Romans II. Buch. blico programmate obviam itum, iſtisque ſeptem vi- ris Epulonum ſub interminatione pœnarum, quas de- lictis graviſſimis irrogari moris eſt, (verba ſunt Edicto- rum Academicorum, quibus deinceps certas ob cauſas ſubinde utemur,) imperatum, aut è veſtigio reſipiſce- rent, aut ad ſui ſimiles, illamque officinam, è qua ſcitus ille Pennaliſmus prodierat, ſe reciperent: addito, ſu- perbiam, faſtum, ruſticitatem, & mores incompoſitos Novitiorum Studioſorum, (quæ illi hoc pacto corri- genda eſſe clamitabant,) non ab his aſotis & acolaſti- cis, qui ipſi ſcaterentulceribus, ſed à Magiſtratu & Præ- ceptoribus, quibꝰ ferocioris adoleſcentiæ emendandæ cura incumbat, corrigi debere. Cumque ſub initium anni ſubſequentis nonnulli, ſpreta Magiſtratus aucto- ritate, Pennaliſticas actiones exſeruiſſent, ac partim & tueri, conſpiratione inter ſe inita, auſi eſſent; haud pauci à corpore Academico ad aliquot annos penitùs abſciſſi ſunt; ut his pœnarum exemplis intemperies illa ſumma, rabies belluina, impietas extrema, & ſenti- na ac cloaca omnium flagitiorum (his enim elogiis Pennaliſmus jam tùm ornabatur,) in prima quaſi her- ba ſuffocaretur. Neque ſine fructu res fuit. Viſa enim eſt mali hujus ferocia & violentia nonnihil ex eo tem- pore deferbuiſſe; adeo ut anno hujus ſæculi XIIX. (cujus initio primum illud, quod memoravimꝰ, inter- dictum iteratum fuerat,) finiente, non jam, ut anteà, Novellos ſcholaſticos ad tragœdias epulasque Penna- liſticas minis adigi cogive, ſed ſpontè hoc onus ſuſci- pere; nec pugnis dedolari pedibusque proculcari, ſed jocis lepidis, & ſalibus humaniſſimis amicè de morum emendatione, & exuendo faſtu Pennaliſtico moneri ferretur; ſed quoniam ſic quoque rem ipſam, quæ du- dum in Pennaliſmo fuerat, manere, ac tantum melle quodam venenum hoc illini, lupo ovillam, aſino leo- ninam M m m 3

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/937
Zitationshilfe: Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690, S. 917. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/937>, abgerufen am 22.11.2024.