Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690.

Bild:
<< vorherige Seite

Deß Academischen
vendentes, & iniquissimi quaestus Curarores his verbis: Domus
mea domus est precationis, vos autem fecistis cam speluncam
latronum. En ergo vobis Academiam hane! nonne ea consti-
tuta est primum & postmodum operose restaurata a Senerissi-
mis Hassiae Principlbus, Domino Ludovico Fideli, & Domino
Georgio, nuncrerum potito inter Hassos, cui DEUS vitam & fe-
licitatem perpetuam in seros usq; annos largiatur, ut esset sapien-
tiae, pietatis, modestiae, virtutumque caeterarum omnium thea-
trum, templum & habitaculum! At per vos, quo, quaeso,
DEUM immortalem! dilapsa est? Diximus. Ne itaque idem
nobis accidat, quod Prophetae Eli, qui indulgens iniquitati filio-
rum suorum, Israelem conturbantium, cervicem fregit, atque
divinam in eos nos cumulemus maledictionem; pientissimo
Serenissimi Principis ac Domini, Domini GEORGII II.
Hassiae Landgravii, Principis Hirsfeldiae, Comitis in Cattime-
liboco, Decia, Zigenhemio, Schaumburgo, Isenburgo & Bu-
dinga &c. Principis ac Domini nostri Clementissimi, Zelo ex-
citati, tandem excidium Pennalismo & Diabolismo vestro inci-
dimus, imo praesenti gladio Hydram illam ternaeam, unoque
velut ictu, jugulamus.

Exi, o tetra bestia! exi monstrum nefandum, & tecum
omnes tui amantissimi! in sinu nostro in posterum fovebimus
nullum, venia praeteritis delictis concessa, qui levissimo ausu
quicquam, quod Speciem Pennalismi habuerit, tentaverit.
Reddimus libertatem omnibus, quam male feriati contra jus
fasque abstulerunt commilitonibus suis. Tollimus convivia &
compotationes, in quibus hactenus continua serie, metu sobrie-
tatis, & ne bona mens vos obrueret, Heroes fuistis. Vexationes
improbas, actiones & exactiones juniorum eliminamus peni-
tus. Vestimentorum lacera dedecora, & quas nefaria malitio-
sorum petulantia introduxit lacinias, serio prohibemus, ne porro
quisquam instar calonis aut Cerdonis aut nebulonis per plateas
incedat, & bonae mentis filiis nauseam pareat. Nevedeteriori
sit conditione juvenis nuper ad Academiam admissus, quam,
qui supercilioso fastu montes eruditionis sibi falso imaginatur.
Quo ipso tamen modestiam & honorem literatioribus debi-
rum non tollimus. Sit suus meritis honor: sit praerogativa titu-
lis: sit veneratio annis & doctioribus. Frustra Asinus adhibetur
ad lyram. Indignum, juvenem nuper e cavea velut, aut ex virgis
ad libertatem admissum velle aequiparari canae eruditioni, &
rersioribus praecedere ingeniis. At jussu id fiat, non vestro, sed

nostro,

Deß Academiſchen
vendentes, & iniquiſſimi quæſtus Curarores his verbis: Domus
mea domus eſt precationis, vos autem feciſtis cam ſpeluncam
latronum. En ergo vobis Academiam hane! nonne ea conſti-
tuta eſt primum & poſtmodum operosè reſtaurata à Seneriſſi-
mis Haſſiæ Principlbus, Domino Ludovico Fideli, & Domino
Georgio, nuncrerum potito inter Haſſos, cui DEUS vitam & fe-
licitatem perpetuam in ſeros usq́; annos largiatur, ut eſſet ſapien-
tiæ, pietatis, modeſtiæ, virtutumque cæterarum omnium thea-
trum, templum & habitaculum! At per vos, quò, quæſo,
DEUM immortalem! dilapſa eſt? Diximus. Ne itaque idem
nobis accidat, quod Prophetæ Eli, qui indulgens iniquitati filio-
rum ſuorum, Iſraelem conturbantium, cervicem fregit, atque
divinam in eos nos cumulemus maledictionem; pientiſſimo
Sereniſſimi Principis ac Domini, Domini GEORGII II.
Haſſiæ Landgravii, Principis Hirsfeldiæ, Comitis in Cattime-
liboco, Decia, Zigenhemio, Schaumburgo, Iſenburgo & Bu-
dinga &c. Principis ac Domini noſtri Clementiſſimi, Zelo ex-
citati, tandem excidium Pennaliſmo & Diaboliſmo veſtro inci-
dimus, imò præſenti gladio Hydram illam ternæam, unoque
velut ictu, jugulamus.

Exi, ô tetra beſtia! exi monſtrum nefandum, & tecum
omnes tui amantiſſimi! in ſinu noſtro in poſterum fovebimus
nullum, veniâ præteritis delictis conceſsâ, qui leviſſimo auſu
quicquam, quod Speciem Pennaliſmi habuerit, tentaverit.
Reddimus libertatem omnibus, quam male feriati contra jus
fasque abſtulerunt commilitonibus ſuis. Tollimus convivia &
compotationes, in quibus hactenus continua ſerie, metu ſobrie-
tatis, & ne bona mens vos obrueret, Heroes fuiſtis. Vexationes
improbas, actiones & exactiones juniorum eliminamus peni-
tus. Veſtimentorum lacera dedecora, & quas nefaria malitio-
ſorum petulantia introduxit lacinias, ſeriò prohibemus, ne porrò
quisquam inſtar calonis aut Cerdonis aut nebulonis per plateas
incedat, & bonæ mentis filiis nauſeam pareat. Nevedeteriori
ſit conditione juvenis nuper ad Academiam admiſſus, quàm,
qui ſupercilioſo faſtu montes eruditionis ſibi falsò imaginatur.
Quo ipſo tamen modeſtiam & honorem literatioribus debi-
rum non tollimus. Sit ſuus meritis honor: ſit prærogativa titu-
lis: ſit veneratio annis & doctioribus. Fruſtra Aſinus adhibetur
ad lyram. Indignum, juvenem nuper è cavea velut, aut ex virgis
ad libertatem admiſſum velle æquiparari canæ eruditioni, &
rerſioribus præcedere ingeniis. At juſſu id fiat, non veſtro, ſed

noſtro,
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <floatingText>
            <body>
              <p>
                <pb facs="#f0956" n="936"/>
                <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Deß <hi rendition="#aq">Academi</hi>&#x017F;chen</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">vendentes, &amp; iniqui&#x017F;&#x017F;imi quæ&#x017F;tus Curarores his verbis: Domus<lb/>
mea domus e&#x017F;t precationis, vos autem feci&#x017F;tis cam &#x017F;peluncam<lb/>
latronum. En ergo vobis Academiam hane! nonne ea con&#x017F;ti-<lb/>
tuta e&#x017F;t primum &amp; po&#x017F;tmodum operosè re&#x017F;taurata à Seneri&#x017F;&#x017F;i-<lb/>
mis Ha&#x017F;&#x017F;iæ Principlbus, Domino Ludovico Fideli, &amp; Domino<lb/>
Georgio, nuncrerum potito inter Ha&#x017F;&#x017F;os, cui <hi rendition="#g">DEUS</hi> vitam &amp; fe-<lb/>
licitatem perpetuam in &#x017F;eros usq&#x0301;; annos largiatur, ut e&#x017F;&#x017F;et &#x017F;apien-<lb/>
tiæ, pietatis, mode&#x017F;tiæ, virtutumque cæterarum omnium thea-<lb/>
trum, templum &amp; habitaculum! At per vos, quò, quæ&#x017F;o,<lb/><hi rendition="#g">DEUM</hi> immortalem! dilap&#x017F;a e&#x017F;t? Diximus. Ne itaque idem<lb/>
nobis accidat, quod Prophetæ Eli, qui indulgens iniquitati filio-<lb/>
rum &#x017F;uorum, I&#x017F;raelem conturbantium, cervicem fregit, atque<lb/>
divinam in eos nos cumulemus maledictionem; pienti&#x017F;&#x017F;imo<lb/>
Sereni&#x017F;&#x017F;imi Principis ac Domini, Domini <hi rendition="#g">GEORGII</hi> II.<lb/>
Ha&#x017F;&#x017F;iæ Landgravii, Principis Hirsfeldiæ, Comitis in Cattime-<lb/>
liboco, Decia, Zigenhemio, Schaumburgo, I&#x017F;enburgo &amp; Bu-<lb/>
dinga &amp;c. Principis ac Domini no&#x017F;tri Clementi&#x017F;&#x017F;imi, Zelo ex-<lb/>
citati, tandem excidium Pennali&#x017F;mo &amp; Diaboli&#x017F;mo ve&#x017F;tro inci-<lb/>
dimus, imò præ&#x017F;enti gladio Hydram illam ternæam, unoque<lb/>
velut ictu, jugulamus.</hi> </p><lb/>
              <p> <hi rendition="#aq">Exi, ô tetra be&#x017F;tia! exi mon&#x017F;trum nefandum, &amp; tecum<lb/>
omnes tui amanti&#x017F;&#x017F;imi! in &#x017F;inu no&#x017F;tro in po&#x017F;terum fovebimus<lb/>
nullum, veniâ præteritis delictis conce&#x017F;sâ, qui levi&#x017F;&#x017F;imo au&#x017F;u<lb/>
quicquam, quod Speciem Pennali&#x017F;mi habuerit, tentaverit.<lb/>
Reddimus libertatem omnibus, quam male feriati contra jus<lb/>
fasque ab&#x017F;tulerunt commilitonibus &#x017F;uis. Tollimus convivia &amp;<lb/>
compotationes, in quibus hactenus continua &#x017F;erie, metu &#x017F;obrie-<lb/>
tatis, &amp; ne bona mens vos obrueret, Heroes fui&#x017F;tis. Vexationes<lb/>
improbas, actiones &amp; exactiones juniorum eliminamus peni-<lb/>
tus. Ve&#x017F;timentorum lacera dedecora, &amp; quas nefaria malitio-<lb/>
&#x017F;orum petulantia introduxit lacinias, &#x017F;eriò prohibemus, ne porrò<lb/>
quisquam in&#x017F;tar calonis aut Cerdonis aut nebulonis per plateas<lb/>
incedat, &amp; bonæ mentis filiis nau&#x017F;eam pareat. Nevedeteriori<lb/>
&#x017F;it conditione juvenis nuper ad Academiam admi&#x017F;&#x017F;us, quàm,<lb/>
qui &#x017F;upercilio&#x017F;o fa&#x017F;tu montes eruditionis &#x017F;ibi falsò imaginatur.<lb/>
Quo ip&#x017F;o tamen mode&#x017F;tiam &amp; honorem literatioribus debi-<lb/>
rum non tollimus. Sit &#x017F;uus meritis honor: &#x017F;it prærogativa titu-<lb/>
lis: &#x017F;it veneratio annis &amp; doctioribus. Fru&#x017F;tra A&#x017F;inus adhibetur<lb/>
ad lyram. Indignum, juvenem nuper è cavea velut, aut ex virgis<lb/>
ad libertatem admi&#x017F;&#x017F;um velle æquiparari canæ eruditioni, &amp;<lb/>
rer&#x017F;ioribus præcedere ingeniis. At ju&#x017F;&#x017F;u id fiat, non ve&#x017F;tro, &#x017F;ed</hi><lb/>
                <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">no&#x017F;tro,</hi> </fw><lb/>
              </p>
            </body>
          </floatingText>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[936/0956] Deß Academiſchen vendentes, & iniquiſſimi quæſtus Curarores his verbis: Domus mea domus eſt precationis, vos autem feciſtis cam ſpeluncam latronum. En ergo vobis Academiam hane! nonne ea conſti- tuta eſt primum & poſtmodum operosè reſtaurata à Seneriſſi- mis Haſſiæ Principlbus, Domino Ludovico Fideli, & Domino Georgio, nuncrerum potito inter Haſſos, cui DEUS vitam & fe- licitatem perpetuam in ſeros usq́; annos largiatur, ut eſſet ſapien- tiæ, pietatis, modeſtiæ, virtutumque cæterarum omnium thea- trum, templum & habitaculum! At per vos, quò, quæſo, DEUM immortalem! dilapſa eſt? Diximus. Ne itaque idem nobis accidat, quod Prophetæ Eli, qui indulgens iniquitati filio- rum ſuorum, Iſraelem conturbantium, cervicem fregit, atque divinam in eos nos cumulemus maledictionem; pientiſſimo Sereniſſimi Principis ac Domini, Domini GEORGII II. Haſſiæ Landgravii, Principis Hirsfeldiæ, Comitis in Cattime- liboco, Decia, Zigenhemio, Schaumburgo, Iſenburgo & Bu- dinga &c. Principis ac Domini noſtri Clementiſſimi, Zelo ex- citati, tandem excidium Pennaliſmo & Diaboliſmo veſtro inci- dimus, imò præſenti gladio Hydram illam ternæam, unoque velut ictu, jugulamus. Exi, ô tetra beſtia! exi monſtrum nefandum, & tecum omnes tui amantiſſimi! in ſinu noſtro in poſterum fovebimus nullum, veniâ præteritis delictis conceſsâ, qui leviſſimo auſu quicquam, quod Speciem Pennaliſmi habuerit, tentaverit. Reddimus libertatem omnibus, quam male feriati contra jus fasque abſtulerunt commilitonibus ſuis. Tollimus convivia & compotationes, in quibus hactenus continua ſerie, metu ſobrie- tatis, & ne bona mens vos obrueret, Heroes fuiſtis. Vexationes improbas, actiones & exactiones juniorum eliminamus peni- tus. Veſtimentorum lacera dedecora, & quas nefaria malitio- ſorum petulantia introduxit lacinias, ſeriò prohibemus, ne porrò quisquam inſtar calonis aut Cerdonis aut nebulonis per plateas incedat, & bonæ mentis filiis nauſeam pareat. Nevedeteriori ſit conditione juvenis nuper ad Academiam admiſſus, quàm, qui ſupercilioſo faſtu montes eruditionis ſibi falsò imaginatur. Quo ipſo tamen modeſtiam & honorem literatioribus debi- rum non tollimus. Sit ſuus meritis honor: ſit prærogativa titu- lis: ſit veneratio annis & doctioribus. Fruſtra Aſinus adhibetur ad lyram. Indignum, juvenem nuper è cavea velut, aut ex virgis ad libertatem admiſſum velle æquiparari canæ eruditioni, & rerſioribus præcedere ingeniis. At juſſu id fiat, non veſtro, ſed noſtro,

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/956
Zitationshilfe: Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690, S. 936. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/956>, abgerufen am 15.06.2024.