Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>

Romans II. Buch.
nostro, quos DEUS sapientiae & morum magistros constituit.
Turpe est, imperare eos, qui Praeceptoribus indigent. Turpius,
quibus interdum, ut ipsi corrigantur, flagellis opus est. Ama-
mus honestum ordinem: detestamur confusionem. Illum nos
observabimus: vestrum erit, mandatis obsequi. Quid ergo
frustra desudatis in constituendis ordinibus & praefecturis, dum
ipsi Praefecti hactenus auritis asinis & vitulis lascivientibus de-
teriores fuere? Maledictos illos conventus, & societates ne-
fandas cum Praefectis & Praefecturis execramur. Denique
quaecunq, contra bonos mores, contra pacem & tranquillitatem
Academiae hujus, quocunque nomine aut consilio, suscepta fue-
rint, qualia sunt rixae, contentiones & digladiationes, sive caesim
sive punctim susceptae, radicitus evellimus, sub gravissima rele-
gationis poena, quam etiam infamia excipiet, sic quidem, ut
Relegationem typis publicis excusam in cujusque solum trans-
missuri simus, atque daturi operam, ne ulli praevaricanti contra
has sanctiones, penes Patriam, seu alium Magistratum, honesta
functio, aut honoris titulus patere possit. Agite ergo, cives
Academici, juvenes nobilissimi & optimi! si DEUM, si Prin-
cipem, si Patriam, si virtutem amatis, ejicite nobiscum muni-
menta omnis improbitatis & nequitiae. Intrate virtutis angu-
stias. Solicitudinis nostrae, pro vestra salute, jam vobis docu-
menta dedimus: efficite, ut & vestra habeamus. Non has mi-
nas & increpationes consignavimus probis, quorum & nobis
adhuc aliquis numerus cognitus est. Nobilis equus umbra
virgae regitur, dum ignavus ne calcaribus quidem concitari pot-
est. Neque vos offendant pessimorum conciliabula & consilia,
minaeque hinc ex virtutis palaestra discedere volentium, aut ad-
versus solem mejere contendentium. Non patitur coelum im-
probos: neque Academia nostra malorum defoctu deficiet.
Canes timidi vehementius latrant, quam mordent. Altissima
flumina minimo sono labuntur. Cogitate, quem in finem huc
missisitis. Reputate animis vestris, quam fidem, quod Sacramen-
tum Serenissimo Principi nostro & Academiae, stipulata manu
religiose, in vim juramenti, dederitis, & estote pietatis, Sapien-
tiae, modestiae, caeterarumque virtutum studiosi omnes! ani-
misque vestris recolite, dotibus naturae instructos, saepientiaeque
ministerio, quales vos estis, consecratos, si virtutum, bonorumq,
morum, qui farto careant, gladium manu tenere, quo se sau-
cient, ignem humeris gerere, quo conflagrent, restim in collo,
qua stran gulentur, pugiones in pectore, quibus transfodiantur,

spinas
N n n 5

Romans II. Buch.
noſtro, quos DEUS ſapientiæ & morum magiſtros conſtituit.
Turpe eſt, imperare eos, qui Præceptoribus indigent. Turpius,
quibus interdum, ut ipſi corrigantur, flagellis opus eſt. Ama-
mus honeſtum ordinem: deteſtamur confuſionem. Illum nos
obſervabimus: veſtrum erit, mandatis obſequi. Quid ergo
fruſtra deſudatis in conſtituendis ordinibus & præfecturis, dum
ipſi Præfecti hactenus auritis aſinis & vitulis laſcivientibus de-
teriores fuere? Maledictos illos conventus, & ſocietates ne-
fandas cum Præfectis & Præfecturis execramur. Denique
quæcunq́, contra bonos mores, contra pacem & tranquillitatem
Academiæ hujus, quocunque nomine aut conſilio, ſuſcepta fue-
rint, qualia ſunt rixæ, contentiones & digladiationes, ſive cæſim
ſive punctim ſuſceptæ, radicitus evellimus, ſub graviſſima rele-
gationis pœna, quam etiam infamia excipiet, ſic quidem, ut
Relegationem typis publicis excuſam in cujusque ſolum trans-
miſſuri ſimus, atque daturi operam, ne ulli prævaricanti contra
has ſanctiones, penes Patriam, ſeu alium Magiſtratum, honeſta
functio, aut honoris titulus patere poſſit. Agite ergo, cives
Academici, juvenes nobiliſſimi & optimi! ſi DEUM, ſi Prin-
cipem, ſi Patriam, ſi virtutem amatis, ejicite nobiſcum muni-
menta omnis improbitatis & nequitiæ. Intrate virtutis angu-
ſtias. Solicitudinis noſtræ, pro veſtra ſalute, jam vobis docu-
menta dedimus: efficite, ut & veſtra habeamus. Non has mi-
nas & increpationes conſignavimus probis, quorum & nobis
adhuc aliquis numerus cognitus eſt. Nobilis equus umbrâ
virgæ regitur, dum ignavus ne calcaribus quidem concitari pot-
eſt. Neque vos offendant peſſimorum conciliabula & conſilia,
minæque hinc ex virtutis palæſtra diſcedere volentium, aut ad-
verſus ſolem mejere contendentium. Non patitur cœlum im-
probos: neque Academia noſtra malorum defoctu deficiet.
Canes timidi vehementius latrant, quàm mordent. Altiſſima
flumina minimo ſono labuntur. Cogitate, quem in finem huc
miſſiſitis. Reputate animis veſtris, quam fidem, quod Sacramen-
tum Sereniſſimo Principi noſtro & Academiæ, ſtipulatâ manu
religiosè, in vim juramenti, dederitis, & eſtote pietatis, Sapien-
tiæ, modeſtiæ, cæterarumque virtutum ſtudioſi omnes! ani-
misque veſtris recolite, dotibus naturæ inſtructos, ſæpientiæque
miniſterio, quales vos eſtis, conſecratos, ſi virtutum, bonorumq́,
morum, qui farto careant, gladium manu tenere, quô ſe ſau-
cient, ignem humeris gerere, quô conflagrent, reſtim in collo,
qua ſtran gulentur, pugiones in pectore, quibus transfodiantur,

ſpinas
N n n 5
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <floatingText>
            <body>
              <p>
                <pb facs="#f0957" n="937"/>
                <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Romans <hi rendition="#aq">II.</hi> Buch.</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">no&#x017F;tro, quos <hi rendition="#g">DEUS</hi> &#x017F;apientiæ &amp; morum magi&#x017F;tros con&#x017F;tituit.<lb/>
Turpe e&#x017F;t, imperare eos, qui Præceptoribus indigent. Turpius,<lb/>
quibus interdum, ut ip&#x017F;i corrigantur, flagellis opus e&#x017F;t. Ama-<lb/>
mus hone&#x017F;tum ordinem: dete&#x017F;tamur confu&#x017F;ionem. Illum nos<lb/>
ob&#x017F;ervabimus: ve&#x017F;trum erit, mandatis ob&#x017F;equi. Quid ergo<lb/>
fru&#x017F;tra de&#x017F;udatis in con&#x017F;tituendis ordinibus &amp; præfecturis, dum<lb/>
ip&#x017F;i Præfecti hactenus auritis a&#x017F;inis &amp; vitulis la&#x017F;civientibus de-<lb/>
teriores fuere? Maledictos illos conventus, &amp; &#x017F;ocietates ne-<lb/>
fandas cum Præfectis &amp; Præfecturis execramur. Denique<lb/>
quæcunq&#x0301;, contra bonos mores, contra pacem &amp; tranquillitatem<lb/>
Academiæ hujus, quocunque nomine aut con&#x017F;ilio, &#x017F;u&#x017F;cepta fue-<lb/>
rint, qualia &#x017F;unt rixæ, contentiones &amp; digladiationes, &#x017F;ive cæ&#x017F;im<lb/>
&#x017F;ive punctim &#x017F;u&#x017F;ceptæ, radicitus evellimus, &#x017F;ub gravi&#x017F;&#x017F;ima rele-<lb/>
gationis p&#x0153;na, quam etiam infamia excipiet, &#x017F;ic quidem, ut<lb/>
Relegationem typis publicis excu&#x017F;am in cujusque &#x017F;olum trans-<lb/>
mi&#x017F;&#x017F;uri &#x017F;imus, atque daturi operam, ne ulli prævaricanti contra<lb/>
has &#x017F;anctiones, penes Patriam, &#x017F;eu alium Magi&#x017F;tratum, hone&#x017F;ta<lb/>
functio, aut honoris titulus patere po&#x017F;&#x017F;it. Agite ergo, cives<lb/>
Academici, juvenes nobili&#x017F;&#x017F;imi &amp; optimi! &#x017F;i <hi rendition="#g">DEUM</hi>, &#x017F;i Prin-<lb/>
cipem, &#x017F;i Patriam, &#x017F;i virtutem amatis, ejicite nobi&#x017F;cum muni-<lb/>
menta omnis improbitatis &amp; nequitiæ. Intrate virtutis angu-<lb/>
&#x017F;tias. Solicitudinis no&#x017F;træ, pro ve&#x017F;tra &#x017F;alute, jam vobis docu-<lb/>
menta dedimus: efficite, ut &amp; ve&#x017F;tra habeamus. Non has mi-<lb/>
nas &amp; increpationes con&#x017F;ignavimus probis, quorum &amp; nobis<lb/>
adhuc aliquis numerus cognitus e&#x017F;t. Nobilis equus umbrâ<lb/>
virgæ regitur, dum ignavus ne calcaribus quidem concitari pot-<lb/>
e&#x017F;t. Neque vos offendant pe&#x017F;&#x017F;imorum conciliabula &amp; con&#x017F;ilia,<lb/>
minæque hinc ex virtutis palæ&#x017F;tra di&#x017F;cedere volentium, aut ad-<lb/>
ver&#x017F;us &#x017F;olem mejere contendentium. Non patitur c&#x0153;lum im-<lb/>
probos: neque Academia no&#x017F;tra malorum defoctu deficiet.<lb/>
Canes timidi vehementius latrant, quàm mordent. Alti&#x017F;&#x017F;ima<lb/>
flumina minimo &#x017F;ono labuntur. Cogitate, quem in finem huc<lb/>
mi&#x017F;&#x017F;i&#x017F;itis. Reputate animis ve&#x017F;tris, quam fidem, quod Sacramen-<lb/>
tum Sereni&#x017F;&#x017F;imo Principi no&#x017F;tro &amp; Academiæ, &#x017F;tipulatâ manu<lb/>
religiosè, in vim juramenti, dederitis, &amp; e&#x017F;tote pietatis, Sapien-<lb/>
tiæ, mode&#x017F;tiæ, cæterarumque virtutum &#x017F;tudio&#x017F;i omnes! ani-<lb/>
misque ve&#x017F;tris recolite, dotibus naturæ in&#x017F;tructos, &#x017F;æpientiæque<lb/>
mini&#x017F;terio, quales vos e&#x017F;tis, con&#x017F;ecratos, &#x017F;i virtutum, bonorumq&#x0301;,<lb/>
morum, qui farto careant, gladium manu tenere, quô &#x017F;e &#x017F;au-<lb/>
cient, ignem humeris gerere, quô conflagrent, re&#x017F;tim in collo,<lb/>
qua &#x017F;tran gulentur, pugiones in pectore, quibus transfodiantur,</hi><lb/>
                <fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">N n n</hi> 5</fw>
                <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">&#x017F;pinas</hi> </fw><lb/>
              </p>
            </body>
          </floatingText>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[937/0957] Romans II. Buch. noſtro, quos DEUS ſapientiæ & morum magiſtros conſtituit. Turpe eſt, imperare eos, qui Præceptoribus indigent. Turpius, quibus interdum, ut ipſi corrigantur, flagellis opus eſt. Ama- mus honeſtum ordinem: deteſtamur confuſionem. Illum nos obſervabimus: veſtrum erit, mandatis obſequi. Quid ergo fruſtra deſudatis in conſtituendis ordinibus & præfecturis, dum ipſi Præfecti hactenus auritis aſinis & vitulis laſcivientibus de- teriores fuere? Maledictos illos conventus, & ſocietates ne- fandas cum Præfectis & Præfecturis execramur. Denique quæcunq́, contra bonos mores, contra pacem & tranquillitatem Academiæ hujus, quocunque nomine aut conſilio, ſuſcepta fue- rint, qualia ſunt rixæ, contentiones & digladiationes, ſive cæſim ſive punctim ſuſceptæ, radicitus evellimus, ſub graviſſima rele- gationis pœna, quam etiam infamia excipiet, ſic quidem, ut Relegationem typis publicis excuſam in cujusque ſolum trans- miſſuri ſimus, atque daturi operam, ne ulli prævaricanti contra has ſanctiones, penes Patriam, ſeu alium Magiſtratum, honeſta functio, aut honoris titulus patere poſſit. Agite ergo, cives Academici, juvenes nobiliſſimi & optimi! ſi DEUM, ſi Prin- cipem, ſi Patriam, ſi virtutem amatis, ejicite nobiſcum muni- menta omnis improbitatis & nequitiæ. Intrate virtutis angu- ſtias. Solicitudinis noſtræ, pro veſtra ſalute, jam vobis docu- menta dedimus: efficite, ut & veſtra habeamus. Non has mi- nas & increpationes conſignavimus probis, quorum & nobis adhuc aliquis numerus cognitus eſt. Nobilis equus umbrâ virgæ regitur, dum ignavus ne calcaribus quidem concitari pot- eſt. Neque vos offendant peſſimorum conciliabula & conſilia, minæque hinc ex virtutis palæſtra diſcedere volentium, aut ad- verſus ſolem mejere contendentium. Non patitur cœlum im- probos: neque Academia noſtra malorum defoctu deficiet. Canes timidi vehementius latrant, quàm mordent. Altiſſima flumina minimo ſono labuntur. Cogitate, quem in finem huc miſſiſitis. Reputate animis veſtris, quam fidem, quod Sacramen- tum Sereniſſimo Principi noſtro & Academiæ, ſtipulatâ manu religiosè, in vim juramenti, dederitis, & eſtote pietatis, Sapien- tiæ, modeſtiæ, cæterarumque virtutum ſtudioſi omnes! ani- misque veſtris recolite, dotibus naturæ inſtructos, ſæpientiæque miniſterio, quales vos eſtis, conſecratos, ſi virtutum, bonorumq́, morum, qui farto careant, gladium manu tenere, quô ſe ſau- cient, ignem humeris gerere, quô conflagrent, reſtim in collo, qua ſtran gulentur, pugiones in pectore, quibus transfodiantur, ſpinas N n n 5

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/957
Zitationshilfe: Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690, S. 937. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/957>, abgerufen am 22.11.2024.