Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588.
Seu sol labitur, & rigat sopere Mortales placide, dolor remittit Me nunquam, recreat mees ve ocelles. SAlveto pater optime, & beate, Cantabit tua facta Pan Ly aeus, Vt te Pieridum novem sorores. Te velut Themis, aetque Apollo flerunt, Te velut Dryades Oreadesque Vt te pascua fontiumque raucae Lymphae, ceu modulo levi canorae Fleverunt volucres, velut tenebris Se sol abdidit, ista ne videre Tua funera. Nam salubriori Stellas ut superat nitore Luna Minores, & ut arduo nivosus Montes vertice Bructerus supinos Vincit Saxonicos, ita & Poetas Vincebas, quoties Lyrae sonantis Tangebaes vaga plectra, pulcrius nil Dicebat sacra Musa, seu secabaes Astreae pelagus sacrae profunaum, Stupebat Themis, & fideliorem Dicebat se habuisse non ministrum. O Dirae nimium feraeque Parcae, O vobis male sit malae sorores, Quae rapto mihi stamine abstulistis Patrem, qui nitidißimos olores Vincebat nivei colore cordis. Qui traxit volucres, ferasque, densas Qui cantu potuit movere sylvas, Vestra non potuit tenera fila.
Seu sol labitur, & rigat sopere Mortales placide, dolor remittit Me nunquam, recreat mees ve ocelles. SAlveto pater optime, & beate, Cantabit tua facta Pan Ly aeus, Vt te Pieridum novem sorores. Te velut Themis, aetque Apollo flerunt, Te velut Dryades Oreadesque Vt te pascua fontiumque raucae Lymphae, ceu modulo levi canorae Fleverunt volucres, velut tenebris Se sol abdidit, ista ne videre Tua funera. Nam salubriori Stellas ut superat nitore Luna Minores, & ut arduo nivosus Montes vertice Bructerus supinos Vincit Saxonicos, ita & Poetas Vincebas, quoties Lyrae sonantis Tangebaes vaga plectra, pulcrius nil Dicebat sacra Musa, seu secabaes Astreae pelagus sacrae profunàum, Stupebat Themis, & fideliorem Dicebat se habuisse non ministrum. O Dirae nimium feraeque Parcae, O vobis malé sit malae sorores, Quae rapto mihi stamine abstulistis Patrem, qui nitidißimos olores Vincebat nivei colore cordis. Qui traxit volucres, ferasque, densas Qui cantu potuit movere sylvas, Vestra non potuit tenera fila.
<TEI> <text> <body> <div> <l> <hi rendition="#i"><pb facs="#f0055"/> Seu sol labitur, & rigat sopere Mortales placide, dolor remittit Me nunquam, recreat mees ve ocelles.</hi> </l> <l>S<hi rendition="#i">Alveto pater optime, & beate, Cantabit tua facta Pan Ly aeus, Vt te Pieridum novem sorores. Te velut Themis, aetque Apollo flerunt, Te velut Dryades Oreadesque Vt te pascua fontiumque raucae Lymphae, ceu modulo levi canorae Fleverunt volucres, velut tenebris Se sol abdidit, ista ne videre Tua funera. Nam salubriori Stellas ut superat nitore Luna Minores, & ut arduo nivosus Montes vertice Bructerus supinos Vincit Saxonicos, ita & Poetas Vincebas, quoties Lyrae sonantis Tangebaes vaga plectra, pulcrius nil Dicebat sacra Musa, seu secabaes Astreae pelagus sacrae profunàum, Stupebat Themis, & fideliorem Dicebat se habuisse non ministrum. O Dirae nimium feraeque Parcae, O vobis malé sit malae sorores, Quae rapto mihi stamine abstulistis Patrem, qui nitidißimos olores Vincebat nivei colore cordis. Qui traxit volucres, ferasque, densas Qui cantu potuit movere sylvas, Vestra non potuit tenera fila. </hi></l> </div> </body> </text> </TEI> [0055]
Seu sol labitur, & rigat sopere Mortales placide, dolor remittit Me nunquam, recreat mees ve ocelles. SAlveto pater optime, & beate, Cantabit tua facta Pan Ly aeus, Vt te Pieridum novem sorores. Te velut Themis, aetque Apollo flerunt, Te velut Dryades Oreadesque Vt te pascua fontiumque raucae Lymphae, ceu modulo levi canorae Fleverunt volucres, velut tenebris Se sol abdidit, ista ne videre Tua funera. Nam salubriori Stellas ut superat nitore Luna Minores, & ut arduo nivosus Montes vertice Bructerus supinos Vincit Saxonicos, ita & Poetas Vincebas, quoties Lyrae sonantis Tangebaes vaga plectra, pulcrius nil Dicebat sacra Musa, seu secabaes Astreae pelagus sacrae profunàum, Stupebat Themis, & fideliorem Dicebat se habuisse non ministrum. O Dirae nimium feraeque Parcae, O vobis malé sit malae sorores, Quae rapto mihi stamine abstulistis Patrem, qui nitidißimos olores Vincebat nivei colore cordis. Qui traxit volucres, ferasque, densas Qui cantu potuit movere sylvas, Vestra non potuit tenera fila.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/55 |
Zitationshilfe: | Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/55>, abgerufen am 09.02.2025. |