Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588.
Lenitz quibus insusurrat aura, Nunc cantant modulo levi, susurro Tranant aethera nunc venustiori, Rana nunc liquidis coaxat undis, Nunc per gramina murmurat susurro Apis multivago, legitque flores Paßim e floribus, herbulisque blandis, Gaudet terra, canitque, tinnulisque Frondes arboribus sonant amoenis, Fragrant gramina, rivuli susurrant, Ludunt pisciculi leves sub undis, Rura delitijs venusta abundant. SEdpater haud curans terrestris commoda veris. Coelica sub Christi vulnere gaudia adit. Ver ubi perpetuum vernat, nec turbidus imber Contristat solis dulce iubar tenebris: Sed lux semper adest, ningens bene olentibus herbis Spargit odoratas terra benigna rosas: Illic vera quies, illic syncera volaptas, Illic impura labe carent homines, Laetitiae Cytharaeque vigent, animaeque piorum, Aeternis relevant fontibus usque sitim. Cantant aetherei volucres, laudesque supremi Concelebrant verbis nocte dieque pijs. Gaudia nec dolor ob turbat, seu saepius orbe, Mutantur varia gaudia quaeque vice. Gaudia perpetuis non deficientia seclis Ast ibi sunt, ullum non habitura modum. Salve chare pater, tu nunc alti incola coeli Es factus, faciem conspicis atque Dei: Nostra (Eheu) multis subiecta est vita periclis, Noster adhuc torquet nos labor atque dolor.
Lenitz quibus insusurrat aura, Nunc cantant modulo levi, susurro Tranant aethera nunc venustiori, Rana nunc liquidis coaxat undis, Nunc per gramina murmurat susurro Apis multivago, legitque flores Paßim è floribus, herbulisque blandis, Gaudet terra, canitque, tinnulisque Frondes arboribus sonant amoenis, Fragrant gramina, rivuli susurrant, Ludunt pisciculi leves sub undis, Rura delitijs venusta abundant. SEdpater haud curans terrestris commoda veris. Coelica sub Christi vulnere gaudia adit. Ver ubi perpetuum vernat, nec turbidus imber Contristat solis dulce iubar tenebris: Sed lux semper adest, ningens bene olentibus herbis Spargit odoratas terra benigna rosas: Illic vera quies, illic syncera volaptas, Illic impura labe carent homines, Laetitiae Cytharaeque vigent, animaeque piorum, Aeternis relevant fontibus usque sitim. Cantant aetherei volucres, laudesque supremi Concelebrant verbis nocte dieque pijs. Gaudia nec dolor ob turbat, seu saepius orbe, Mutantur varia gaudia quaeque vice. Gaudia perpetuis non deficientia seclis Ast ibi sunt, ullum non habitura modum. Salve chare pater, tu nunc alti incola coeli Es factus, faciem conspicis atque Dei: Nostra (Eheu) multis subiecta est vita periclis, Noster adhuc torquet nos labor atque dolor.
<TEI> <text> <body> <div> <l> <hi rendition="#i"><pb facs="#f0060"/> Lenitz quibus insusurrat aura, Nunc cantant modulo levi, susurro Tranant aethera nunc venustiori, Rana nunc liquidis coaxat undis, Nunc per gramina murmurat susurro Apis multivago, legitque flores Paßim è floribus, herbulisque blandis, Gaudet terra, canitque, tinnulisque Frondes arboribus sonant amoenis, Fragrant gramina, rivuli susurrant, Ludunt pisciculi leves sub undis, Rura delitijs venusta abundant.</hi> </l> <l>S<hi rendition="#i">Edpater haud curans terrestris commoda veris. Coelica sub Christi vulnere gaudia adit. Ver ubi perpetuum vernat, nec turbidus imber Contristat solis dulce iubar tenebris: Sed lux semper adest, ningens bene olentibus herbis Spargit odoratas terra benigna rosas: Illic vera quies, illic syncera volaptas, Illic impura labe carent homines, Laetitiae Cytharaeque vigent, animaeque piorum, Aeternis relevant fontibus usque sitim. Cantant aetherei volucres, laudesque supremi Concelebrant verbis nocte dieque pijs. Gaudia nec dolor ob turbat, seu saepius orbe, Mutantur varia gaudia quaeque vice. Gaudia perpetuis non deficientia seclis Ast ibi sunt, ullum non habitura modum. Salve chare pater, tu nunc alti incola coeli Es factus, faciem conspicis atque Dei: Nostra (Eheu) multis subiecta est vita periclis, Noster adhuc torquet nos labor atque dolor. </hi></l> </div> </body> </text> </TEI> [0060]
Lenitz quibus insusurrat aura, Nunc cantant modulo levi, susurro Tranant aethera nunc venustiori, Rana nunc liquidis coaxat undis, Nunc per gramina murmurat susurro Apis multivago, legitque flores Paßim è floribus, herbulisque blandis, Gaudet terra, canitque, tinnulisque Frondes arboribus sonant amoenis, Fragrant gramina, rivuli susurrant, Ludunt pisciculi leves sub undis, Rura delitijs venusta abundant. SEdpater haud curans terrestris commoda veris. Coelica sub Christi vulnere gaudia adit. Ver ubi perpetuum vernat, nec turbidus imber Contristat solis dulce iubar tenebris: Sed lux semper adest, ningens bene olentibus herbis Spargit odoratas terra benigna rosas: Illic vera quies, illic syncera volaptas, Illic impura labe carent homines, Laetitiae Cytharaeque vigent, animaeque piorum, Aeternis relevant fontibus usque sitim. Cantant aetherei volucres, laudesque supremi Concelebrant verbis nocte dieque pijs. Gaudia nec dolor ob turbat, seu saepius orbe, Mutantur varia gaudia quaeque vice. Gaudia perpetuis non deficientia seclis Ast ibi sunt, ullum non habitura modum. Salve chare pater, tu nunc alti incola coeli Es factus, faciem conspicis atque Dei: Nostra (Eheu) multis subiecta est vita periclis, Noster adhuc torquet nos labor atque dolor.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/60 |
Zitationshilfe: | Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/60>, abgerufen am 10.02.2025. |