Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588.

Bild:
<< vorherige Seite
Quod si tempus adest, quo nos quoque fata vocabunt, Rursus in Elysiis conveniemus agris. IAm quatit & nigros arcana Erebo cit equos nox, Atque aurata rubens accendit lumina vesper, At mihi nulla quies, dolor undique & undique circum Excitat heu quantos luctus, quantosque dolores, Singultu, gemituque, & foemineis lamentis, Ah plorat senio, tristi confectaque luctu Mater, & in summum venit en germana dolorem Terna, tibi genitor fidißima pectora quondam, Frater & heu tristi depromit voce querelas. O dirum mortis iaculum, erudelia facta, Crudeles Parcae, quid gaudia nostra dolore Contumulare iuvat? nilre stat amabile, curas Amplius haud relevant laetißima tempora veris, Nec placet arguto volucris cum gutture cantat, Non lubet vndivagis pisces includere naßis, Squamigeros hamo nec sollicitare caballos, Displiceunt pedicae, catuli, celeresque moloßi, Faunique, Dryadesque, & montivagi satyrisci, Non iuvat alma Ceres, sordent mihi dona Lyaei, Tristia defessus nec mulcet lumina somnus. Nilnisi moeror adest, sonat illachrymabilis Eheu Vndique defunctum deplorant cuncta parentem. HEu perchare pater, tecum solatia ruris Tecum delitiae periere, & gaudia nostra, Terruit Alslebia, & luxit, doluere coloni, Pastoresque omnes, flerunt iuvenesque senesque Et nymphae & viduae, quisquis sub montibus illis Lanigerosque greges, armentaque fortia pavit, Ah Boda dilectis fugiens a coniugis ulnis Ploravit miserabiliter, frontalia tristi
Quod si tempus adest, quo nos quoque fata vocabunt, Rursus in Elysiis conveniemus agris. IAm quatit & nigros arcana Erebo cit equos nox, Atque aurata rubens accendit lumina vesper, At mihi nulla quies, dolor undique & undique circum Excitat heu quantos luctus, quantosque dolores, Singultu, gemituque, & foemineis lamentis, Ah plorat senio, tristi confectaque luctu Mater, & in summum venit en germana dolorem Terna, tibi genitor fidißima pectora quondam, Frater & heu tristi depromit voce querelas. O dirum mortis iaculum, erudelia facta, Crudeles Parcae, quid gaudia nostra dolore Contumulare iuvat? nilre stat amabile, curas Amplius haud relevant laetißima tempora veris, Nec placet arguto volucris cum gutture cantat, Non lubet vndivagis pisces includere naßis, Squamigeros hamo nec sollicitare caballos, Displiceunt pedicae, catuli, celeresque moloßi, Faunique, Dryadesque, & montivagi satyrisci, Non iuvat alma Ceres, sordent mihi dona Lyaei, Tristia defessus nec mulcet lumina somnus. Nilnisi moeror adest, sonat illachrymabilis Eheu Vndique defunctum deplorant cuncta parentem. HEu perchare pater, tecum solatia ruris Tecum delitiae periére, & gaudia nostra, Terruit Alslebia, & luxit, doluêre coloni, Pastoresque omnes, flerunt iuvenesque senesque Et nymphae & viduae, quisquis sub montibus illis Lanigerosque greges, armentaque fortia pavit, Ah Boda dilectis fugiens á coniugis ulnis Ploravit miserabiliter, frontalia tristi
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <l> <hi rendition="#i"><pb facs="#f0061"/>
Quod si tempus adest, quo nos quoque fata vocabunt, Rursus in Elysiis conveniemus agris.</hi> </l>
        <l>I<hi rendition="#i">Am quatit &amp; nigros arcana Erebo cit equos nox, Atque aurata rubens accendit lumina vesper, At mihi nulla quies, dolor undique &amp; undique circum Excitat heu quantos luctus, quantosque dolores, Singultu, gemituque, &amp; foemineis lamentis, Ah plorat senio, tristi confectaque luctu Mater, &amp; in summum venit en germana dolorem Terna, tibi genitor fidißima pectora quondam, Frater &amp; heu tristi depromit voce querelas. O dirum mortis iaculum, erudelia facta, Crudeles Parcae, quid gaudia nostra dolore Contumulare iuvat? nilre stat amabile, curas Amplius haud relevant laetißima tempora veris, Nec placet arguto volucris cum gutture cantat, Non lubet vndivagis pisces includere naßis, Squamigeros hamo nec sollicitare caballos, Displiceunt pedicae, catuli, celeresque moloßi, Faunique, Dryadesque, &amp; montivagi satyrisci, Non iuvat alma Ceres, sordent mihi dona Lyaei, Tristia defessus nec mulcet lumina somnus. Nilnisi moeror adest, sonat illachrymabilis Eheu Vndique defunctum deplorant cuncta parentem.</hi></l>
        <l>H<hi rendition="#i">Eu perchare pater, tecum solatia ruris Tecum delitiae periére, &amp; gaudia nostra, Terruit Alslebia, &amp; luxit, doluêre coloni, Pastoresque omnes, flerunt iuvenesque senesque Et nymphae &amp; viduae, quisquis sub montibus illis Lanigerosque greges, armentaque fortia pavit, Ah Boda dilectis fugiens á coniugis ulnis Ploravit miserabiliter, frontalia tristi
</hi></l>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0061] Quod si tempus adest, quo nos quoque fata vocabunt, Rursus in Elysiis conveniemus agris. IAm quatit & nigros arcana Erebo cit equos nox, Atque aurata rubens accendit lumina vesper, At mihi nulla quies, dolor undique & undique circum Excitat heu quantos luctus, quantosque dolores, Singultu, gemituque, & foemineis lamentis, Ah plorat senio, tristi confectaque luctu Mater, & in summum venit en germana dolorem Terna, tibi genitor fidißima pectora quondam, Frater & heu tristi depromit voce querelas. O dirum mortis iaculum, erudelia facta, Crudeles Parcae, quid gaudia nostra dolore Contumulare iuvat? nilre stat amabile, curas Amplius haud relevant laetißima tempora veris, Nec placet arguto volucris cum gutture cantat, Non lubet vndivagis pisces includere naßis, Squamigeros hamo nec sollicitare caballos, Displiceunt pedicae, catuli, celeresque moloßi, Faunique, Dryadesque, & montivagi satyrisci, Non iuvat alma Ceres, sordent mihi dona Lyaei, Tristia defessus nec mulcet lumina somnus. Nilnisi moeror adest, sonat illachrymabilis Eheu Vndique defunctum deplorant cuncta parentem. HEu perchare pater, tecum solatia ruris Tecum delitiae periére, & gaudia nostra, Terruit Alslebia, & luxit, doluêre coloni, Pastoresque omnes, flerunt iuvenesque senesque Et nymphae & viduae, quisquis sub montibus illis Lanigerosque greges, armentaque fortia pavit, Ah Boda dilectis fugiens á coniugis ulnis Ploravit miserabiliter, frontalia tristi

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/61
Zitationshilfe: Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/61>, abgerufen am 17.05.2024.